Το κεντρικό σύστημα παροχής νερού είναι ένα πολύπλοκο δίκτυο που παρέχει στον πληθυσμό ζεστό και κρύο νερό. Βελτιώνεται συνεχώς και εκσυγχρονίζεται, αποκτώντας νέες τεχνικές παραμέτρους.
Ορισμός και πεδίο εφαρμογής
Το κεντρικό σύστημα παροχής νερού αποτελείται από λειτουργικές μονάδες που έχουν σχεδιαστεί για την εξόρυξη, την προετοιμασία και την παράδοση πόρων στον καταναλωτή σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία. Το νερό μπορεί να ληφθεί από ανοιχτό έδαφος και κλειστές υπόγειες πηγές. Πριν από την παράδοση στους καταναλωτές, οι πόροι που συλλέγονται καθαρίζονται.
Η κεντρική παροχή νερού είναι ζεστή και κρύα. Λειτουργεί κυρίως σε πόλεις, μεγάλα εξοχικά χωριά. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι σωλήνες νερού συνδέονται με βιομηχανικά κτίρια που βρίσκονται εντός των ορίων των οικισμών.
Ρυθμιστικές απαιτήσεις
Κατά την οργάνωση της κεντρικής παροχής νερού, πρέπει να τηρούνται οι κανονιστικές απαιτήσεις του κράτους σχετικά με τη διάταξη των εξωτερικών δικτύων (SNiP 2.04.02-84) και την εσωτερική παροχή νερού των κτιρίων (2.04.01-85). Αυτά τα έγγραφα διέπουν το σχεδιασμό του συστήματος, τα χαρακτηριστικά τοποθέτησης και τα χαρακτηριστικά των δομικών στοιχείων του.
Οι κανονιστικές απαιτήσεις σχετικά με την ποιότητα του νερού που χρησιμοποιείται για οικιακούς και πόσιμους σκοπούς αναφέρονται στο SanPiN 2.1.4.1074-01, GOST 2874-82. Τα έγγραφα διατύπωσαν επίσης τους κανόνες για την άσκηση ελέγχου των χαρακτηριστικών του. Τα πρότυπα είναι δεσμευτικά για νομικά πρόσωπα, επιχειρηματίες των οποίων οι δραστηριότητες σχετίζονται με το σχεδιασμό, την κατασκευή και τη λειτουργία της κεντρικής παροχής νερού.
Χαρακτηριστικά και τύποι πηγών
Το νερό λαμβάνεται από πηγές που πρέπει να πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις:
- Ελέγξτε την παρουσία επικίνδυνων ρύπων. Αυτός ο κανόνας ισχύει ιδιαίτερα για λίμνες όπου δεν υπάρχει φυσική ροή.
- Κατά την επιλογή των επιφανειακών πηγών, οι εγκαταστάσεις εισαγωγής νερού τοποθετούνται σε ένα τμήμα ενός ποταμού με ένα σταθερό κανάλι. Αυτό αποτρέπει την καταστροφή τους.
- Ο φράκτης είναι οργανωμένος πάνω από τις εκβολές των παραπόταμων που ρέουν στο ποτάμι. Αυτή η προσέγγιση μειώνει την πιθανότητα εισόδου επιπλέον ρύπων στην πηγή.
- Ένα εξοπλισμένο σύστημα πρέπει να διασφαλίζει την αδιάκοπη παροχή πόρων στο απαιτούμενο ποσό.
Οι επιφανειακές πηγές περιλαμβάνουν ποτάμια, λίμνες, τεχνητές δεξαμενές και δεξαμενές με βάθος τουλάχιστον 2,5 μ. Χωρίζονται σε κανάλι, κάδο και παράκτια. Για τεχνητές πηγές, το βάθος του φράχτη πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μεγαλύτερο. Αυτό θα σας επιτρέψει να πάρετε νερό με βέλτιστη απόδοση. Σε μεγάλα βάθη, δεν υπάρχει αποτέλεσμα άνθησης. Επίσης, δεν υπάρχει φράχτης από το στρώμα με υψηλή ορυκτότητα, το οποίο συνήθως βρίσκεται πιο κοντά στην επιφάνεια.
Ως υπόγειες πηγές, επιλέγονται υδρολογικά συστήματα που βρίσκονται στα ανώτερα στρώματα του φλοιού της γης. Πρόκειται για υπόγεια νερά, αρτεσιανά πηγάδια, υψηλό νερό. Η πρόσληψη νερού οργανώνεται σε μια ελάχιστη απόσταση από το χωριό, παρέχοντας τη δυνατότητα επέκτασης με αυξανόμενη κατανάλωση νερού. Αυτό το σχήμα έχει πολλά πλεονεκτήματα - νερό υψηλής ποιότητας και τη σταθερότητα των παραμέτρων του.
Κατά τη χρήση υπόγειων πηγών, οι γεωτρήσεις είναι συνήθως εξοπλισμένες. Έχουν βάθος εκατοντάδων μέτρων, το οποίο σας επιτρέπει να χρησιμοποιείτε ταυτόχρονα πολλαπλούς ορίζοντες. Το πηγάδι είναι ένας στρογγυλός άξονας.Οι τοίχοι του είναι κατασκευασμένοι από μεταλλικό σωλήνα, ο οποίος καθιστά αδύνατη την καταστροφή τους. Για να εξασφαλιστεί ο απαιτούμενος όγκος πρόσληψης νερού, συνήθως διατίθενται αρκετά πηγάδια.
Συσκευή συστήματος
Το σχήμα της κεντρικής παροχής νερού στο εξοχικό χωριό ή στη μεγάλη πόλη είναι το ίδιο. Η διαμόρφωση του δικτύου καθορίζεται από τον τύπο των πηγών που χρησιμοποιούνται.
Τα υπόγεια νερά
Όταν χρησιμοποιείτε υπόγειες πηγές, το σύστημα περιλαμβάνει:
- πηγάδια
- αντλίες πρώτου ανελκυστήρα - μετακινήστε το νερό σε μια ειδική υπόγεια δεξαμενή.
- αντλίες της δεύτερης ανόδου - αντλήστε το περιεχόμενο των δεξαμενών και μετακινήστε το στο δίκτυο διανομής.
- φίλτρο - σχεδιασμένο να συγκρατεί μεγάλα σωματίδια στον υδροφορέα.
- δεξαμενή νερού.
Οι οριζόντιες προσλήψεις νερού αποτελούνται από ένα μέρος υποδοχής και εξόδου. Στο τελευταίο, παρατηρείται μη εξουσιοδοτημένη εκτροπή νερού στο πηγάδι και στο αντλιοστάσιο.
Όταν χρησιμοποιείτε πηγές με τη μορφή ανοιχτών ελατηρίων, χρησιμοποιούνται συσκευές σύλληψης. Το νερό εισέρχεται στο θάλαμο, περνώντας μέσα από το φίλτρο χωρίς αστοχία. Προστατεύεται επίσης από εξωτερικούς ρύπους. Ο φράκτης λαμβάνει χώρα από τον πυθμένα ή την τρύπα στον τοίχο του θαλάμου συλλογής.
Πηγές επιφάνειας
Εάν το νερό λαμβάνεται από ανοιχτά υδάτινα σώματα, το σύστημα περιλαμβάνει:
- εγκαταστάσεις εισαγωγής νερού ·
- συσκευές που χρησιμοποιούνται για τη βελτίωση της ποιότητας των εξαγόμενων πόρων ·
- δίκτυο διανομής.
Όταν παίρνετε νερό από ανοιχτές δεξαμενές υπάρχει ένας ειδικός δέκτης. Είναι εξοπλισμένο με τη μορφή παραθαλάσσιου πηγαδιού ή κάδου. Η άνοδος του νερού σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων συμβαίνει χρησιμοποιώντας αντλίες.
Όροι σύνδεσης
Για να χρησιμοποιήσετε την κεντρική παροχή νερού για οικιακούς και πόσιμους σκοπούς, πρέπει να απευθυνθείτε στις αρμόδιες αρχές (τοπικό Vodokanal). Κατόπιν αιτήματος του καταναλωτή, το ίδρυμα παρέχει τεχνικές προδιαγραφές.
Οι υπάλληλοι της Vodokanal αναπτύσσουν σχέδια σύνδεσης με τον κύριο αγωγό, υποδεικνύουν τη θέση και το βάθος των αγωγών. Με βάση τις λαμβανόμενες τεχνικές συνθήκες, οι ειδικοί εξοπλίζουν όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα από το πηγάδι διανομής έως τις συσκευές μέτρησης.
Διαφορές μεταξύ κεντρικής παροχής ζεστού και κρύου νερού
Τα κρατικά κανονιστικά έγγραφα δείχνουν ότι οι οικισμοί πρέπει να έχουν κεντρική παροχή ζεστού και κρύου νερού. Παρέχουν στον πληθυσμό έναν πόρο ίδιας ποιότητας. Η διαφορά έγκειται στις διαφορετικές απαιτήσεις.
Η παροχή κρύου νερού συμμορφώνεται με τα ακόλουθα πρότυπα:
- παρέχει στους καταναλωτές έναν πόρο όλο το εικοσιτετράωρο ·
- Ελλείψει ζεστού νερού, το νερό μπορεί να θερμανθεί χρησιμοποιώντας θερμοσίφωνες.
- η μέγιστη διάρκεια της άνυδρης περιόδου είναι 8 ώρες το μήνα (εξαιρουμένων των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης).
Για ζεστό νερό οικιακής χρήσης υπάρχουν απαιτήσεις για τη θερμοκρασία του νερού. Δεν μπορεί να παρεκκλίνει από το κανονιστικό για περισσότερο από 3-5 ° C. Η διακοπή του νερού σε περίπτωση ατυχήματος δεν διαρκεί περισσότερο από 24 ώρες.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα
Τα πλεονεκτήματα της κεντρικής παροχής νερού περιλαμβάνουν:
- 24ωρη πρόσβαση σε απεριόριστη πηγή νερού.
- η συντήρηση του δικτύου πραγματοποιείται από εξειδικευμένες υπηρεσίες χωρίς τη συμμετοχή του καταναλωτή στη διαδικασία.
- υψηλή ποιότητα των παρεχόμενων πόρων.
Τα μειονεκτήματα του συστήματος περιλαμβάνουν την ανάγκη για συνεχή έλεγχο της κατανάλωσης πόρων, βάσει του οποίου πραγματοποιείται η πληρωμή. Συχνά υπάρχει ανάγκη για επιπλέον καθαρισμό νερού από σκουριά και χλώριο.
