Μπορείτε να κάνετε τις σωληνώσεις σε ένα ιδιωτικό σπίτι με τα χέρια σας από ένα κεντρικό δίκτυο ή από ένα πηγάδι, καλά. Οι αρχές της ρύθμισης, οι κύριοι κόμβοι της εθνικής οδού δεν έχουν στην πραγματικότητα διαφορές.
Τύποι και διάταξη συστημάτων παροχής νερού σε ιδιωτική κατοικία
Υπάρχουν δύο μέθοδοι για τη μεταφορά του νερού σε σημεία χρήσης. Η επιλογή του διαγράμματος καλωδίωσης εξαρτάται από τις παραμέτρους του δικτύου, καθώς και από το πόσο έντονη θα είναι η κατανάλωση νερού.
Σειριακή σύνδεση ή μπλουζάκι
Ένα σύστημα παροχής νερού αυτού του τύπου σε μια ιδιωτική κατοικία συνεπάγεται ότι η βρύση, το ντους και άλλα σημεία συνδέονται το ένα μετά το άλλο.
Πλεονεκτήματα μιας τέτοιας λύσης:
- ευκολία εγκατάστασης - δεν απαιτείται ειδική γνώση κατά τη σύνδεση πρόσθετων στοιχείων.
- χαμηλό κόστος - χρησιμοποιούνται τα μισά μήκη σωλήνων.
- συμπαγής - τα μπράτσα τοποθετούνται ακριβώς κοντά στις εξόδους νερού.
Ωστόσο, υπάρχουν επίσης μειονεκτήματα. Εάν όλοι οι καταναλωτές είναι ενεργοποιημένοι ταυτόχρονα, εμφανίζεται σημαντική πτώση της πίεσης στο δίκτυο παροχής νερού. Η σύνδεση ενός νέου χρήστη είναι προβληματική. Θα χρειαστεί ένα ακόμη μπλουζάκι.
Συλλέκτης ή παράλληλη σύνδεση
Αντιπροσωπεύει την εγκατάσταση ενός διαχωριστή ή δύο - για παροχή ζεστού και κρύου νερού, στον οποίο συνδέονται κλάδοι που συνδέονται με κάθε καταναλωτή. Για να φτιάξετε ένα eyeliner ενός τέτοιου σχεδίου, απαιτείται μεγαλύτερο μήκος σε πόδηα, αλλά ταυτόχρονα η αρχή λειτουργίας του βοηθά στη διατήρηση μιας σταθερής πίεσης.
Πλεονεκτήματα του συστήματος συλλεκτών:
- ευκολία - όλα τα κομβικά σημεία βρίσκονται σε ένα σημείο.
- αξιοπιστία - ένας σωλήνας παρέχεται σε κάθε καταναλωτή, γεγονός που μειώνει σημαντικά την πιθανότητα διαρροών.
- σταθερότητα πίεσης - η πολλαπλή κατανέμει ομοιόμορφα την πίεση μεταξύ όλων των χρηστών, οπότε ακόμη και αν ανοίξετε όλες τις βρύσες ταυτόχρονα, η πίεση στο σύστημα δεν θα μειωθεί.
Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν το υψηλό κόστος λόγω της αυξημένης κατανάλωσης υλικών και την ανάγκη διάθεσης χώρου για εγκατάσταση και σύνδεση συλλεκτών.
Αρχή παροχής νερού
Η παροχή νερού εγκαθίσταται με αδιέξοδο, κυκλοφορία ή συνδυασμένη μέθοδο. Τα «τυφλά» κλαδιά που τελειώνουν με στέλεχος είναι πιο οικονομικά, αλλά προκύπτει ταλαιπωρία με την παροχή ζεστού νερού. Όταν ανοίγετε τη βρύση, πρέπει να περιμένετε λίγο έως ότου το νερό φτάσει σε αδιέξοδο.
Οι κλειστοί κλάδοι κυκλοφορίας είναι πιο πρακτικοί και βολικοί, αλλά για την υλοποίηση ενός τέτοιου έργου όχι μόνο θα χρειαστούν περισσότερα τμήματα σωλήνων, αλλά και μια ειδική αντλία.
Η καλύτερη επιλογή είναι ο συνδυασμένος τύπος - η καλωδίωση αδιεξόδου κρύου νερού συνδυάζεται με ένα κύκλωμα θερμής κυκλοφορίας.
Αυτόματος εξοπλισμός παροχής νερού
Η επιλογή της μεθόδου τοποθέτησης και συναρμολόγησης του δικτύου παροχής νερού μιας εξοχικής κατοικίας ξεκινά με μια αξιολόγηση του τύπου της δομής εισαγωγής νερού, του βάθους και της λειτουργικότητάς του.
Ένα αυτοματοποιημένο σύστημα αποτελείται από τα ακόλουθα μέρη:
- αντλία ή τελικό αντλιοστάσιο ·
- σύστημα φιλτραρίσματος για καθαρισμό νερού ·
- δοχεία για συσσώρευση και ρύθμιση ·
- γραμμές σωλήνων μέσα και έξω.
- συσκευές για αυτόματη ρύθμιση.
Ο εξοπλισμός ενός τέτοιου σχεδίου είναι τοποθετημένος για την παροχή νερού ενός μεγάλου εξοχικού σπιτιού. Σε ένα μικρό ιδιωτικό σπίτι και στη χώρα υπάρχουν αρκετοί σωλήνες και αντλία.
Σχεδιασμός και υπολογισμοί
Για να μην αντιμετωπίσετε την αλλαγή των κόμβων κορμού, θα χρειαστείτε τη σωστή διάταξη του διαγράμματος καλωδίωσης.Θα πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα σημεία εισαγωγής νερού, στοιχεία ροής και βαλβίδες. Το σχέδιο δείχνει τη διατομή των σωλήνων, τη θέση του θερμοσίφωνα και τη μονάδα αντλίας.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθούν οι γραμμές αποστράγγισης: όπου θα πηγαίνουν οι αποχετεύσεις - στο κεντρικό σύστημα ή στο υπόστεγο, σεπτική δεξαμενή, σε σταθμό καθαρισμού.
Κατά την επιλογή τμημάτων σωλήνων, συνδετικών στοιχείων, είναι απαραίτητο να υπολογίσετε την απόδοση των σωλήνων ανάλογα με τη διατομή, το μήκος της γραμμής και την πίεση. Αυτό μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας πίνακες, τύπους και προγράμματα υπολογιστών.
Βήματα εγκατάστασης DIY
Η εγκατάσταση ενός σωλήνα νερού από πολυαιθυλένιο, πολυπροπυλένιο ή PVC με τα χέρια σας δεν διαφέρει ως προς την πολυπλοκότητα. Πρώτα, το εξωτερικό τμήμα του αυτοκινητόδρομου κατασκευάζεται με τη συσκευή πίεσης συνδεδεμένη και μετά το εσωτερικό τμήμα.
Δεν θα είναι απαραίτητο να εκτελέσετε πολύπλοκες εργασίες, ολόκληρο το εργαλείο βρίσκεται σε εργαστήρια στο σπίτι: κόπτης σωλήνων και φτυάρι για υπαίθριες εργασίες, καθώς και λαβίδες για πτύχωση δακτυλίων που φοριούνται στον σωλήνα. Εάν η σύνδεση γίνεται με θερμή συγκόλληση, θα χρειαστείτε μια συσκευή για συγκόλληση σωλήνων και ακροφυσίων σε αυτήν. Από υλικά, εκτός από σωλήνες και εξαρτήματα, μπορεί να είναι χρήσιμη μια ταινία ατμού, στεγανωτικό, παρεμβύσματα.
Η εγκατάσταση εξωτερικού δικτύου πραγματοποιείται ως εξής:
- Μια μικρή τάφρος σκάβεται σε βάθος κατάψυξης συν 0,5 μέτρα.
- Στο κάτω μέρος υπάρχει ένα μαξιλάρι από συμπαγές λατομείο ή άμμο ποταμού.
- Ισοσταθμίστε τον πυθμένα με κλίση 20-30 mm ανά μέτρο.
- Μονώνουν το τμήμα του αγωγού που βρίσκεται πάνω από το επίπεδο κατάψυξης πριν εισέλθουν στο θεμέλιο θεμελίωσης.
- Τοποθετήστε το σωλήνα και κοιμηθείτε με καθαρή άμμο χωρίς πηλό.
Όταν ο κορμός πρέπει να στερεωθεί στον τοίχο, χρησιμοποιούνται ειδικά κλιπ. Η άκαμπτη στερέωση δεν εφαρμόζεται σε σωλήνες πολυπροπυλενίου - είναι απαραίτητο να μπορούν να κινούνται ομαλά όταν επεκτείνονται υπό την επίδραση των ακραίων θερμοκρασιών. Τα κλιπ εγκαθίστανται σε βήματα 1-2 m μεταξύ τους.
Εάν απαιτείται η στερέωση ενός τμήματος σωλήνων μεγάλης διατομής ή μάζας, οι σφιγκτήρες πρέπει να χρησιμοποιούνται για αξιοπιστία.
Όταν περνά εξωτερικός σωλήνας μέσω τοίχων και οροφής σε μανίκια - καλύμματα κατασκευασμένα από μη καύσιμο υλικό, τα οποία είναι γεμάτα με στεγανοποιητικό, για παράδειγμα, ορυκτό μαλλί. Αυτό είναι απαραίτητο για τη μείωση του θορύβου κατά τη διέλευση του υγρού. Η κοπή του μανικιού επιτρέπεται στο επίπεδο των τοίχων και της οροφής, αλλά πρέπει να προεξέχει 3 cm πάνω από το επίπεδο του δαπέδου τελειώματος.
Κάντε μόνοι σας την εγκατάσταση του εσωτερικού του συστήματος:
- Επισημαίνουν τη διέλευση του μελλοντικού συστήματος νερού - στους τοίχους, στο επίχρισμα ή κάτω από την οροφή.
- Χτυπήστε τα στροβοσκόπια στους τοίχους ή κρύψτε τους σωλήνες στο επίχρισμα. Στην οροφή στερεώνονται με κλιπ της επιθυμητής διαμέτρου. Σε περίπτωση εγκατάστασης του αγωγού στο πάτωμα, πρέπει να περάσει σε απόσταση όχι μεγαλύτερη από 15 cm από τον τοίχο και τουλάχιστον 20 cm από μελλοντικά έπιπλα.
- Συνδέστε τα τμήματα σωλήνων μέσω εξαρτημάτων ή με συγκόλληση.
- Οι βαλβίδες και ο θερμοσίφωνας, η αντλία ενίσχυσης, τα υδραυλικά συνδέονται, εγκαθιστώντας παρεμβύσματα όπου είναι απαραίτητο.
Αφήστε περίπου 15-20 mm κενό χώρο μεταξύ του τοίχου και του σωλήνα. Στο μέλλον, αυτό θα διευκολύνει την επισκευή του αγωγού νερού σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή διαρροής. Για κάθε υποκατάστημα από τα ανυψωτικά έως τα υδραυλικά εξαρτήματα, αξίζει να εγκαταστήσετε τη δική σας βαλβίδα διακοπής. Επομένως, σε περίπτωση ατυχήματος δεν θα χρειαστεί να κλείσετε ολόκληρο το σύστημα.
Βασικά σφάλματα εγκατάστασης δικτύου
Οι συχνές απώλειες πρέπει να είναι γνωστές για να εξαλειφθούν αυτά τα προβλήματα κατά τη διαδικασία αυτοσυναρμολόγησης του δικτύου:
- Σωλήνες με ζεστό νερό, κρυμμένοι στους τοίχους ή κάτω από το επίχρισμα, ξεχάστε να μονώσετε.
- Προσπαθούν να «κολλήσουν» όλα τα τμήματα σωλήνων μέσω μιας τρύπας στον τοίχο ή στην οροφή.
- Μην σφίγγετε πλήρως τα παξιμάδια συμπίεσης των στοιχείων τοποθέτησης.
- Μην τοποθετείτε τις βαλβίδες διακοπής μπροστά από κάθε υδραυλικό εξάρτημα.
- Μην τοποθετείτε τις γενικές βρύσες ξεχωριστά για κάθε ανυψωτικό και κάθε μπάνιο, εάν υπάρχουν δύο ή περισσότερα.
- Μην παρατηρείτε τις πλαγιές των σωλήνων.
Συχνά κατά την εγκατάσταση, τα ακραία μέρη των σωλήνων δεν πνίγονται, εξαιτίας των οποίων τα σκουπίδια φτάνουν εκεί.
Όλες αυτές οι αδυναμίες οδηγούν στο γεγονός ότι το σύστημα δεν λειτουργεί σωστά, παρουσιάζονται διαρροές. Έχοντας εξετάσει όλες τις αποχρώσεις εκ των προτέρων, είναι εύκολο να αποφύγετε προβλήματα και να συναρμολογήσετε ανεξάρτητα ένα δίκτυο εργασίας.
