Biegunowość urządzenia jest najważniejszym elementem podczas podłączania. W przypadku naruszenia polaryzacji urządzenie może ulec awarii i prowadzić do negatywnych konsekwencji. Zwykle druty dodatnie i ujemne są oznaczone literami, symbolami lub kolorem. Ale czasami nie jest możliwe określenie własności rdzenia, wtedy testery są używane w inny sposób.
Opcje klasyfikacji drutu
Przewody mają dwa rodzaje znakowania - kolor i alfanumeryczny. Dzięki tym oznaczeniom możesz zrozumieć, z czego wykonany jest produkt, jaki jest cel rdzenia, jakiego materiału i innych ważnych parametrów.
Przewody można sklasyfikować według następujących wskaźników:
- Liczba rdzeni. W zależności od liczby rdzeni przewodnik może służyć do zasilania silnika elektrycznego, okablowania elektrycznego i przesyłania prądu elektrycznego w sieciach elektroenergetycznych. Elastyczność produktu zależy również od liczby rdzeni.
- Materiał. Miedź jest używana głównie do tworzenia przewodników przewodzących prąd, ponieważ jest bardziej odporna i ma dobre właściwości. Wcześniej używano aluminium - szybko się zapada, ma krótki okres użytkowania i ma gorsze właściwości od urządzenia miedzianego.
- Warstwa uszczelniająca. Izolacja może, ale nie musi być obecna na przewodniku. Wykonany jest z materiału dielektrycznego i chroni produkt przed uszkodzeniami mechanicznymi, wpływami zewnętrznymi, a także osobą przed porażeniem prądem elektrycznym.
- Sekcja. Obciążenie, przez które kabel może samodzielnie przejść, zależy od tego wskaźnika.
- Inne wskaźniki Moc, napięcie, temperatura pracy, warunki pracy są również ważne przy wyborze przewodu.
Dzięki wymienionym właściwościom możesz wybrać odpowiedni drut do różnych celów.
Dlaczego muszę farbować rdzenie?
Początkujący mistrzowie, którzy opanowali tylko podstawy elektrotechniki, nie mogą od razu ustalić, czy biały drut jest plusem czy minusem. Kolorowanie jest ważne przy identyfikacji rdzeni i nazywa się znakowaniem.
Kolorowe oznaczenie przewodów jest koniecznością, która pozwala kapitanowi na szybką nawigację, za którą odpowiedzialny jest każdy rdzeń. Za jego pomocą możesz zrozumieć, jaki kolor ma drut zerowy i gdzie znajduje się faza. Ułatwia także odczytywanie obwodów elektronicznych.
Szczególnie ważne jest przestrzeganie kolorowego znakowania po podłączeniu do liczników, maszyn, urządzeń. Bez malowania trudno jest stwierdzić, które urządzenie może ulec awarii i do którego obwodu jest podłączone.
Producenci malują kable w niektórych kolorach określonych przez zasady instalacji elektrycznych PUE. Ściśle regulują, jakie oznakowanie należy zastosować dla konkretnego rdzenia.
Ponadto ważne jest, aby zrozumieć, że styki dodatnie i ujemne w obwodzie prądu stałego mają swój kolor. Jakiego koloru jest drut dodatni, również określony przez reguły.
W przypadku nieoznakowanego kabla tego samego koloru na końcach produktu można umieścić etykietę z informacjami (na przykład na rurze termokurczliwej).
Faza kolorów
Podczas instalacji przewodów elektrycznych szczególnie niebezpieczne są przewody fazowe. Dotknięcie fazy może spowodować porażenie prądem, które może zaszkodzić zdrowiu lub doprowadzić do śmierci.Kolor w jasnych kolorach pozwala mistrzowi ustalić, że przed nim znajduje się przewodnik fazowy.
Zazwyczaj faza jest pomalowana na czerwono i czarno, ale można też znaleźć inne kolory (pomarańczowy, brązowy, różowy, fioletowy, biały, turkusowy i inne).
Jeśli elektryk nie wie dokładnie, jaki kolor ma faza, możesz przejść metodą wykluczenia. Druty zerowy i uziemienia mają ściśle określony kolor, a następnie pozostały rdzeń jest fazą.
Na schematach faza jest oznaczona literą łacińską L. Jeśli jest ich kilka, dodaje się cyfrę - L1, L2, L3 dla sieci trójfazowych 380 V. Ponadto oznaczenie A, B i C znajduje się w sieciach elektrycznych z trzema fazami.
Kolor przewodu uziemiającego
Nowoczesne standardy regulują żółto-zielony kolor ziemi. Zabarwienie może być wykonane w postaci poprzecznych żółto-zielonych pasków lub jako żółta izolacja z jednym lub dwoma podłużnymi pasami zieleni.
Niektórzy producenci wytwarzają jasnozielony lub żółty przewód uziemiający. Identyfikacja ziemi w tym przypadku nie jest trudna, ponieważ takie zabarwienie jest zabronione, aby wskazać fazę. Podobne oznaczenie stosuje się w obwodach elektrycznych. Oznaczenie literowe to PE.
Niektórzy eksperci błędnie nazywają Ziemię drutem „zerowym i ochronnym”. To może mylić innych, musisz zrozumieć, że jest to nazwa przewodu uziemiającego. Jest z definicji ochronny, ponieważ pomaga chronić osobę przed porażeniem prądem w nagłych wypadkach.
Kolor rys
Przewód neutralny lub neutralny jest tradycyjnie pomalowany na niebiesko lub cyjan, ale niebieski znajduje się z białym paskiem. Inne odcienie nie dotyczą zarysowań. Ponadto eksperci nazywają przewód zerowy działającym zerem. To wyrażenie jest poprawne, ponieważ bierze udział w okablowaniu zasilania.
W niektórych schematach zero można nazwać minusem, a fazę - plusem.
Kolor drutów i opon o zmiennym prądzie trójfazowym
Szyny i tuleje do transformatorów w sieciach trójfazowych są malowane w określony sposób. Żółty to faza A, zielony to faza B, czerwony to faza C.
Takie sieci znalazły zastosowanie w następujących obszarach:
- Przemysł, budownictwo, magazynowanie. Umożliwiają podłączenie potężnych zakładów przemysłowych, maszyn rozładunkowych i innego sprzętu elektrycznego.
- Elektryfikacja transportu publicznego. Tramwaje i trolejbusy działają w trójfazowej sieci 380 V.
- Podstacje elektryczne.
Sieci prądu stałego wykorzystują tylko dwa przewody - plus (szyna dodatnia) i minus (szyna ujemna). Który drut ma plus, a który minus można również zrozumieć na podstawie koloru.
Zgodnie z dokumentami regulacyjnymi magistrala dodatnia powinna być pomalowana na czerwono, a kabel ujemny powinien być szary lub czarny. Środkowy przewodnik jest oznaczony kolorem niebieskim. Takie oznaczenie plus i minus można zobaczyć na przewodach na różnych urządzeniach audio i wideo, a także na innych urządzeniach elektronicznych.
W przypadku odgałęzienia dwuprzewodowej sieci elektrycznej przewód dodatni należy pomalować w taki sam sposób, jak plus na sieci trójprzewodowej, do której jest podłączony.
Funkcje pracy z przewodami elektrycznymi o różnych kolorach
Są przypadki, w których znajomość fazy i zera jest opcjonalna. Na przykład podczas podłączania nowego gniazdka lub wymiany starego. Po podłączeniu wtyczki do niego biegunowość nie jest ważna i nie wpływa na wydajność urządzenia.
W sytuacjach, w których musisz podłączyć przełącznik do żyrandola, musisz znać fazę i zero. Przewód fazowy jest podłączony bezpośrednio do przełącznika, a tylko zero do żarówek. W przeciwnym razie przełącznik nie będzie działał.
Zastosowanie przewodów o różnych odcieniach znacznie ułatwiło pracę mistrzów i przyspieszyło proces instalacji. Ponadto oznaczenie kolorów poprawiło bezpieczeństwo podczas pracy z przewodami pod napięciem.
Jak sprawdzić prawidłowe etykietowanie i wykluczenie
Kodowanie kolorami jest proste i wygodne, ale nie należy całkowicie polegać na jego poprawności. Ponadto z czasem można go usunąć, co utrudnia identyfikację drutu. Trudność tkwi w starych drutach, które były monotonne - białe lub czarne. Dlatego przed przystąpieniem do pracy należy sprawdzić, za co odpowiada każdy rdzeń.
Ważne jest, aby odłączyć zasilanie od pomieszczenia przed podłączeniem przewodów. Okablowanie na końcach należy nieco wyczyścić, a dopiero potem sprawdzić za pomocą testera. W przeciwnym razie może dojść do porażenia prądem.
Testowanie za pomocą śrubokręta wskaźnikowego
Do pracy potrzebujesz testera. Może to być śrubokręt uniwersalny lub wskaźnikowy. Wygląda jak zwykły śrubokręt, ale na końcu znajduje się wskaźnik LED. Jej ramiona są koniecznie izolowane. Łatwiej jest pracować ze śrubokrętem - wystarczy dotknąć każdego rdzenia, a jeśli sonda jest w fazie, wskaźnik LED powinien zaświecić. Ta metoda jest odpowiednia dla drutów dwużyłowych. Główną wadą określenia fazy za pomocą śrubokręta wskaźnikowego jest ryzyko fałszywie dodatniego wyniku. Może reagować na zakłócenia i pokazywać obecność napięcia tam, gdzie go nie ma.
Możesz kupić urządzenie w dowolnym sklepie ze sprzętem. Jest niedrogi i niedrogi dla wszystkich, w przeciwieństwie do profesjonalnych testerów.
Test multimetru
Do drutu trójżyłowego potrzebujesz multimetru. Następnie możesz przejść przez wyjątek - znajdź dokładną fazę za pomocą śrubokręta, a następnie użyj testera, aby określić masę i zero.
Istnieją dwa rodzaje multimetrów - cyfrowy i analogowy. Jedyną różnicą jest generowanie informacji, dokładność weryfikacji i mechanizm wewnętrzny. Metoda weryfikacji na podstawie typu testera nie ulegnie zmianie. Dla mistrza domu możesz kupić niedrogi multimetr o ograniczonej funkcjonalności.
Okrągły przełącznik należy ustawić w pozycji powyżej 220 V. Następnie należy wziąć dwie sondy za izolowane uchwyty i delikatnie dotknąć jedną sondę do znalezionego drutu fazowego, a drugą do pozostałego przewodu. Jeśli na ekranie zaświeci się 220 V lub nieco więcej, znaleziony drut ma wartość zero. W przypadku gruntów wartość będzie niższa. Algorytm weryfikacji jest podobny.
Określenie uziemienia, zera i fazy za pomocą próbnika
Ta metoda nie jest zalecana, ponieważ tester i śrubokręt wskaźnikowy są dokładniejszą i bezpieczniejszą metodą. Ale w przypadku braku narzędzi możesz wykonać następujące czynności, robiąc wszystko niezwykle ostrożnie:
- Wkręć żarówkę do kasety.
- Zawiesić przewody z odizolowaną izolacją na zaciskach uchwytu.
- Podłącz kolejno badane przewody do przewodów lampy.
Ta metoda pozwala znaleźć przewodnik fazowy. Jeśli żarówka się świeci, wówczas jeden podłączony rdzeń jest fazą. W przeciwnym razie przewody są zerowe i uziemione.
Inne metody weryfikacji ludowej są zabronione. Są niebezpieczne i mogą spowodować porażenie prądem.
Samookreślanie
Są chwile, kiedy oznaczenie jest usuwane lub brakujące / mylone. Następnie, po dialerach każdego przewodnika, powinieneś niezależnie wskazać, który rdzeń jest za co odpowiedzialny.
Jeśli odcinki drutu zostaną całkowicie wymienione, możesz kupić kable o żądanym kolorze. Jeśli nie jest możliwe uzyskanie odpowiedniego odcienia, możesz zaznaczyć na końcach kolorową taśmą elektryczną lub rurką termokurczliwą. Reguły pozwalają oznaczyć przewodnik nie na całej długości, ale tylko w punktach połączenia z oponami.
