Każda osoba, która decyduje się na budowę własnego domu, domku lub prostej działki w celu utrzymania osobistego gospodarstwa domowego, musi rozwiązać problem podłączenia do scentralizowanych sieci energetycznych. Można to zrobić podczas budowy konkretnego obiektu mieszkalnego, a także po zakończeniu budowy. Aby zrozumieć istotę nadchodzących procedur, ważne jest zrozumienie zadań, które są rozwiązywane podczas przygotowywania projektu i składu zawartych w nim dokumentów.
Dlaczego potrzebuję projektu
Głównym celem typowego projektu elektryka w prywatnym domu jest określenie obliczonych danych dotyczących charakterystyk obciążenia sieci wewnętrznej. Jednocześnie brane są pod uwagę indywidualne cechy nowo wybudowanego wiejskiego domu lub dwupiętrowego domku. Zgodnie z ustawodawstwem Federacji Rosyjskiej projekt podłączenia energii elektrycznej do prywatnego domu nie jest wymagany, jeśli deklarowane przez właściciela zużycie energii nie przekracza 15 kW (biorąc pod uwagę istniejący).
Składając wniosek do Energosbyt o typowe połączenie technologiczne, wystarczy podać obliczenie całkowitego zużycia energii i schemat zasilania lokalnego z jedną linią. Jednak niektórzy regionalni przedstawiciele firm dostarczających energię wskazują w umowie potrzebę przygotowania projektu elektrycznego. Jednocześnie zakłada się, że koniecznie zapewnia schemat okablowania z oznaczeniem konkretnych odbiorców i dokładnych danych na liczniku.
Typowy projekt zasilania domu prywatnego
Projekt zasilania prywatnego domu obejmuje następujące wymagane dokumenty:
- Jednoprzewodowy obwód elektryczny (w tym tablica rozdzielcza).
- Plan domu z oznaczeniem lokalizacji sprzętu, a także lokalizacji gniazd i opraw oświetleniowych.
- Schemat zakrętów poza domem, wyposażony w celu podłączenia urządzeń zewnętrznych lub zewnętrznych budynków gospodarczych.
- Szacowane dane pętli uziemienia.
- Zaplanuj zorganizowanie urządzenia odgromowego.
- Specyfikacja sprzętu ochronnego i kontrolnego (aparatura).
- Zezwolenie na dokumenty potwierdzające legalność pracy wykonanej przez wybraną przez wykonawcę organizację projektową.
Ostatnia próbka dokumentu roboczego jest konieczna, jeśli wymagane jest zatwierdzenie projektu z organizacją dostarczającą energię.
Wymagania dotyczące projektu zasilania domu prywatnego
Przed przygotowaniem projektu letniej rezydencji, na przykład, konieczne będzie uzyskanie specyfikacji technicznych Energosbyt w celu jego rozwoju. Określają całą listę zagadnień związanych z ułożeniem instalacji elektrycznej. Obowiązkowe są następujące elementy:
- Plan układu dla wiejskiego domu.
- Typ i miejsce instalacji rozdzielnicy.
- Lista urządzeń do zainstalowania, w tym licznik energii elektrycznej i wyłączniki.
- Podział konsumentów na grupy i inne problemy.
Specyfikacja techniczna określa również moc przydzieloną temu obiektowi (nie więcej niż 15 kW).
Konieczne jest przygotowanie ustawy o własności bilansu, w której cała uwaga skupiona jest na wyznaczeniu obszarów odpowiedzialności organizacji dostarczającej i prywatnego konsumenta. Zostało ono sporządzone w formie umowy zawartej między dwoma zainteresowanymi stronami i zatwierdzonej po zatwierdzeniu.
Obecność tego dokumentu pozwala:
- do podziału obowiązków każdej ze stron w zakresie obsługi „ich” odcinka sieci elektrycznej
- mieć jasny obraz tego, kto jest zobowiązany do naprawy w przypadku uszkodzenia linii zasilającej (na przykład kabla zasilającego);
- podłączyć nowe obiekty do istniejących i istniejących sieci elektrycznych.
Jeżeli granica odpowiedzialności nie może być ustalona natychmiast, jest ona wybierana wzdłuż obwodu zewnętrznej ściany domu prywatnego lub gruntu zajmowanego przez właściciela. Za obopólną zgodą stron dopuszczalne są inne opcje różnicowania.
Schemat zasilania domu
W schemacie podłączenia domu do jednofazowej sieci elektrycznej brane są pod uwagę następujące obowiązkowe punkty:
- Kabel lub zastępczy przewód SIP jest podłączony bezpośrednio do szyn zbiorczych ekranu za pomocą miernika elektrycznego.
- Następnie każdą grupę zasilaczy należy podłączyć przez wstępnie obliczone liniowe urządzenie automatyczne „prądowe” w oparciu o bieżącą wartość zadaną.
- Roboczego zera i przewodu ochronnego każdej grupy liniowej, w przeciwieństwie do przewodów fazowych, nie należy przełączać.
Rdzeń zerowy „pęka” jak faza tylko wtedy, gdy w gałęzi liniowej znajduje się wyłącznik różnicowoprądowy, który można ustawić zarówno na jednej grupie, jak i na ich kombinacji. Ponadto przewody z maszyny grupowej są układane w kierunku skrzynek przyłączeniowych. Z nich okablowanie elektryczne jest poprowadzone do odbiorców końcowych (gniazdek elektrycznych i opraw oświetleniowych z przełącznikami).
Przygotowując projekt elektryczny, należy wziąć pod uwagę strukturę budynku, od której zależy wybrana metoda układania drutów.
W domach z dużą liczbą pokoi przy opracowywaniu schematu połączeń brane są pod uwagę:
- przy projektowaniu wygodnie jest podzielić konsumentów na osobne grupy: po jednej na każdy pokój i budynki gospodarcze;
- w przykładzie projektu zasilania prywatnego domu brane są pod uwagę poszczególne gałęzie z automatyczną maszyną zaprojektowaną do ochrony pralki lub piekarnika;
- podczas przygotowywania danych projektowych przestrzegany jest wymóg równomiernego rozkładu obciążeń między grupami: ze względu na znaczną liczbę odbiorców często obciążają sieć nierównomiernie.
Biorąc pod uwagę wszystkie te zalecenia, możemy przejść do praktycznej części projektu.
Projektowanie sieci elektrycznej
W oparciu o rozważany schemat prywatnego domu, przygotowując roboczy projekt sieci elektrycznej, konieczne będzie obliczenie wymaganej liczby grup, a następnie dystrybucja konsumentów. Ponadto ważne jest określenie metod instalacji linii i obliczenie możliwego obciążenia na wszystkich podłączonych do niej urządzeniach.
Wybór metody montażu
Procedury przygotowawcze rozpoczynają się od wyboru metody, za pomocą której należy ułożyć przewody elektryczne. Na przykład w przypadku prywatnego domu wykonanego z drewna najodpowiedniejszym jest układanie zewnętrzne, w którym rozciąga się ono wzdłuż powierzchni ścian. W razie potrzeby można go ukryć w przygotowanych plastikowych kanałach kablowych.
Ukryte układanie należy zastosować w prywatnych domach zbudowanych z cegieł, bloków piankowych i podobnych niepalnych materiałów.
Obliczanie całkowitego obciążenia
Na kolejnym etapie pracy należy obliczyć całkowite obciążenie przypisane wszystkim odbiorcom podłączonym do sieci, co jest bardzo ważne dla ich późniejszego podziału na grupy. Aby to zrobić, musisz poradzić sobie z liczbą urządzeń i maksymalną mocą zużywaną przez każde z nich. Wskaźnik ten można najłatwiej znaleźć na podstawie paszportu, który stosuje się do dowolnego produktu gospodarstwa domowego.
Po zsumowaniu wszystkich wskaźników i uzyskaniu całkowitej mocy pobieranej przez wszystkie podłączone obciążenia, można znaleźć maksymalny prąd w obwodzie. Aby go obliczyć, należy zastosować współczynnik wyprowadzony w praktyce, zgodnie z którym moc 1 kW przy napięciu 220 woltów odpowiada prądowi o wartości 4,5 ampera.
Rozkład obciążenia według grup
Podział konsumentów odbywa się z uwzględnieniem faktu, że całkowita moc jednej grupy linii gniazd i urządzeń oświetleniowych nie powinna przekraczać 16 amperów. W oparciu o ten wymóg konieczne jest rozłożenie istniejących obciążeń na poszczególne grupy.
Aby podłączyć i utrzymać mocne obciążenia, takie jak piec elektryczny, konieczne będzie zainstalowanie grupy odbiorców o mocy 25 A.
Podział na grupy odbywa się z uwzględnieniem ich rozmieszczenia w pokojach i zależy od mocy określonego obciążenia. PUE zaleca oddzielenie grupowych linii świetlnych od gniazdek elektrycznych, co jest ważne w przypadku budynków o dużej liczbie pomieszczeń.
Wybór okablowania
Przed samodzielnym ułożeniem okablowania elektrycznego w prywatnym domu należy dokładnie obliczyć przekrój jego składowych przewodów. Trwałość i bezpieczeństwo przeciwpożarowe całego systemu zasilania zależą od poprawności tej procedury.
Zgodnie z klauzulą 7.1.34 PUE od 2001 r. W drewnianych budynkach mieszkalnych i innych budynkach można stosować wyłącznie kable i przewody miedziane.
Przekrój przewodów powinien być wybierany z uwzględnieniem obciążenia znalezionego w obliczeniach przez wszystkie typy linii grupowych. Aby uniknąć niepotrzebnych obliczeń i uprościć wybór tego wskaźnika, zwykle należy przejść od prądu znamionowego grupy AB.
Pamiętaj, aby wziąć pod uwagę rodzaj okablowania (wewnątrz lub na zewnątrz), ponieważ w przypadku przewodów ułożonych na różne sposoby warunki rozpraszania ciepła będą różne. W obu przypadkach dla grupowych linii oświetleniowych przekrój wybiera się nie więcej niż 1,5 mm kwadratowych, a dla mocy (gniazda) - co najmniej 2,5 metra kwadratowego. mm
