Właściciele nieruchomości często mają trudności z podjęciem decyzji, które okablowanie jest najlepsze - miedziane czy aluminiowe. To pytanie powstaje przed prywatnymi deweloperami i właścicielami mieszkań miejskich, w których planowane są poważne naprawy. Nie tylko charakterystyka operacyjna mieszkań zależy od poprawności decyzji, ale także od bezpieczeństwa właścicieli. Aby nie pomylić się przy wyborze okablowania, musisz poradzić sobie z zaletami i wadami każdego materiału, poznać ogólne punkty i podstawowe różnice.
Na co zwrócić uwagę przy wyborze przewodów
Wybierając między okablowaniem miedzianym a aluminiowym, musisz zacząć od kilku kryteriów, które określają wydajność układu elektrycznego.
Musisz zwrócić uwagę na takie niuanse:
- Lokalizacje gniazd, urządzeń oświetleniowych, przełączników paczek i klawiatury. Na podstawie schematu możesz obliczyć wymagany materiał z kabla.
- Całkowita moc urządzeń, które zostaną jednocześnie włączone do sieci. Okazuje się wskaźnik maksymalnego obciążenia prądem przewodów.
- Outlet Standard. Są przystosowane do łączenia rdzeni, których średnica nie przekracza 2,5 mm. Odpowiada bieżącemu obciążeniu i przewodności elektrycznej metali.
- Koszt materiału. Ten parametr należy kierować w ostatniej turze, ponieważ bezpieczeństwo jest przede wszystkim.
Nie powinniśmy zapominać o takich kryteriach jak trwałość. Zastąpienie komunikacji jest zbyt drogim i czasochłonnym przedsięwzięciem, które należy przeprowadzać co kilka lat.
Właściwości aluminium
Aluminium należy do kategorii metali lekkich, chemicznie i biologicznie obojętnych o ciężarze właściwym 2700 kg / m³. Materiał jest bezpieczny dla ludzi i środowiska.
Zalety aluminium:
- Niedrogi koszt. Cena zależy od niższej temperatury topnienia i niższych kosztów produkcji niż w przypadku innych metali.
- Plastikowy. Drut zgina się dobrze, zachowując swój kształt. Żyły otrzymują dowolną konfigurację niezbędną do pracy.
- Tworzenie się warstwy ochronnej. Powierzchnia metalu po czyszczeniu pokryta jest cienką warstwą, która zapobiega jego utlenianiu w całej objętości.
Jednak aluminium ma następujące wady:
- Wysoki stopień odporności na przepływ elektronów. Powoduje to nagrzewanie się linii, co może doprowadzić do pożaru materiałów wykończeniowych.
- Wysoki poziom rozszerzalności cieplnej. Z tego powodu następuje osłabienie związków kontaktowych. Przy częstym włączaniu i wyłączaniu linii o dużym obciążeniu obwód jest odłączany.
- Utlenianie w kontakcie z powietrzem. Utworzona z tego folia ma słabą przewodność, przez co styki przegrzewają się i topią izolację, a linia uziemiająca po prostu przestaje spełniać swoją funkcję.
- Krótki okres użytkowania. Przy średnim obciążeniu nie przekracza 30 lat.
Obecnie, zgodnie z wymogami GOST, stosowanie aluminium jest zabronione w konstrukcji budynków mieszkalnych i konstrukcji inżynierskich.
Właściwości miedzi
Miedź jest metalem ciężkim o ciężarze właściwym 8700 kg / m³. Wskaźnik ten należy brać pod uwagę tylko przy układaniu linii energetycznych z ograniczonym marginesem bezpieczeństwa podpór. W życiu codziennym można je lekceważyć. Materiał aktywnie oddziałuje z tlenem, tworząc tlenek - patynę, którą można zobaczyć na posągach, płocie i pamiątkach.
Zalety miedzi są następujące:
- Trwałość.Jeśli linia nie przechodzi na ulicę, może trwać 30-50 lat, w zależności od wilgotności w pomieszczeniu.
- Siła. Miedź jest odporna na skręcanie i zginanie. Kabel wysokiej jakości może zostać zdeformowany nawet 100 razy bez utraty wydajności.
- Wysoka przewodność Metal dobrze przepuszcza elektrony, bez narażania na ciepło i rozszerzalność cieplną.
- Elastyczność. Okablowanie łatwo przyjmuje pożądaną pozycję, prostując się po zakończeniu obciążenia. Podczas instalacji wygodnie jest pracować z kablami.
Materiał ma również wady:
- Wysoka cena. Wyjaśnia to trudności wydobycia rudy i koszty jej przerobu. Aby stopić koncentrat, wymagana jest duża ilość energii plus koszty transportu.
- Utlenianie poprzez interakcję z wodą i powietrzem. Powstały film wpływa na przewodnictwo styków i przyczynia się do ich nagrzewania.
Wybierając między okablowaniem aluminiowym lub miedzianym, wskazane jest zastanowienie się nad drugą opcją, ponieważ ma ona więcej zalet niż wad.
Który lepiej przewodzi prąd
Ten wskaźnik określa takie właściwości okablowania, jak jego najwyższa moc, trwałość i bezpieczeństwo przeciwpożarowe.
Przewodność ułożonej linii zależy od przewodności:
- utrata ciepła z przepływu elektronów;
- zachowanie aktualnych parametrów, co jest ważne dla wrażliwych urządzeń;
- stopień wzrostu temperatury kabla podczas pracy potężnych odbiorców;
- obecność lub brak w pomieszczeniu zapachu z topniejącego i płonącego okablowania.
Aby zrozumieć, co lepiej przewodzi prąd - miedź lub aluminium, możesz porównać stopień ich rezystancji. Im niższy wskaźnik, tym mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzeń niepożądanych.
Ten wskaźnik to:
- miedź - 0,018 Ohm × mm² / m;
- aluminium - 0,028 Ohm × mm² / m.
Miedź przewodzi prąd ponad 1,5 razy lepiej. Kompensację rezystancji osiąga się poprzez zwiększenie przekroju żył w kablu.
Który materiał okablowania jest lepszy
Przy wszystkich zaletach aluminium nie należy zapominać o jego wadach. Główną oprócz właściwości mechanicznych jest niskie przewodnictwo. Nie można bez końca zwiększać średnicy kabla, ponieważ urządzenia gospodarstwa domowego i kanały umieszczone w ścianach nie są do tego przeznaczone. Nie zapomnij o takim czynniku, jak kruchość metalu. Po kilku latach pracy może pęknąć przy wymianie gniazda lub miernika. Niepożądane jest dokonanie skrętu w roślinie, ponieważ nie potrwa to długo. Wybór na korzyść aluminium da duże oszczędności na zakupie materiałów, ale późniejsze koszty naprawy mogą go unieważnić.
Miedź ma również swoje wady, ale są one równoważone przez wiele zalet. Nawet proces przeciągania kabla przez kanał jest łatwiejszy, ponieważ dobrze zgina się bez tendencji do zerwania lub zerwania. Warto pamiętać o niskiej odporności. Instalując linię z rdzeniami 2,5 mm², możesz używać w domu tak potężnych konsumentów, jak pozwala na to ogólna linia domowa.
Podsumowując, możemy zalecić, aby mistrzowie wybrali produkty miedziowe. Jeśli twój budżet jest ograniczony, możesz łączyć materiały za pomocą nowoczesnych narzędzi przełączających.
Przydatne porady
Schemat połączeń w mieszkaniu składa się z górnego i dolnego poziomu. Na dole znajdują się gniazda przeznaczone do zasilania odbiorców, których moc może osiągnąć 2 kW: pralki, kotły, kuchenki mikrofalowe. Aby nie narażać linii na ryzyko przegrzania i poparzenia, zaleca się poprowadzenie tutaj kabla miedzianego z odcinkiem przewodów, który jest maksymalnie dopuszczalny dla gniazd domowych.
Górny poziom służy do zasilania dzwonków do drzwi, sufitów i lamp ściennych.Produkty te zużywają najmniej energii elektrycznej, zwłaszcza jeśli mają nowoczesne lampy LED. Powyżej można poprowadzić cienki i niedrogi kabel aluminiowy, którego rezerwa mocy wystarcza z dużą rezerwą. W przypadku tego rozwiązania osobnym problemem jest bezpieczny sposób połączenia dwóch niezgodnych metali.
Aby uniknąć problemów z kontaktami po instalacji, możesz użyć jednego z następujących urządzeń:
- Zacisk. Produkt składa się z 3 stalowych płyt. Rdzenie są wkładane między nimi, po czym płyty są dokręcane śrubami.
- Śruba z 2 podkładkami żelaznymi. Końce rdzeni są skręcone w pierścienie i zamontowane na osi, podkładki są instalowane między różnymi materiałami. Dokręcenie nakrętki zapewnia niezawodny kontakt.
- Przełącznik sprężynowy. Jego zaciski są pokryte specjalnym smarem antykorozyjnym. Rdzenie są wkładane w rowki i zabezpieczane za pomocą dźwigni sprężynowych.
- Naramienniki. Są to stalowe paski ze stykami wciśnięte w plastikową obudowę. Na końcach kabla są włożone w otwory, w których są dokręcone śrubami. Za pomocą produktów można połączyć 2-10 par przewodów.
Aby uniknąć utleniania drutów, miedź powinna być lutowana, a aluminium pokryte specjalną pastą przewodzącą.
