Projekt i specyfikacja bloków połączeń elektrycznych

Podczas instalowania obwodów dystrybucji energii i złożonych urządzeń elektronicznych nie można obejść się bez specjalnych urządzeń łączących. Blok elektryczny jest jednym z elementów konstrukcyjnych, które są szeroko stosowane w układaniu połączeń montażowych. Ten produkt jest dostępny w szerokiej gamie wzorów, z których każdy będzie wymagał bardziej szczegółowego zbadania.

Zasada działania bloków elektrycznych i ich rodzajów

Podkładki elektryczne są zaprojektowane do niezawodnego podłączenia przewodów

Podstawą pracy bloków połączeń elektrycznych jest zasada tworzenia niezawodnego styku uzyskanego przez mechanizmy zaciskowe różnych typów. Podczas układania dwa przełączane przewodniki są wkładane do otworów stykowych po obu stronach, a następnie mocowane w nich.

Możliwość ustawienia kontaktu bez bezpośredniego kontaktu pozwala na zastosowanie tych produktów do łączenia szyn zbiorczych wykonanych z różnych metali.

Szeroki wybór złączy stykowych oferowanych na rynku krajowym tłumaczy się różnorodnością ich konstrukcji, które różnią się w następujący sposób:

  • materiał, z którego wykonana jest obudowa;
  • metoda zastosowana do stworzenia niezawodnego kontaktu;
  • lokalizacja uchwytów terminala.

Materiał korpusu

Podkładki na druty różnią się materiałem użytym do ich produkcji. Są ceramiczne lub plastikowe. W drugim przypadku jako materiał korpusu zastosowano polipropylen, poliamid, ebonit i karbolit. Ceramika wykorzystywana jest głównie do pracy w wysokiej temperaturze obwodów przełączanych i urządzeń (na przykład w grzejnikach elektrycznych).

Plastikowy polipropylen nadaje się do sytuacji, w których konieczne jest wytrzymanie obciążeń związanych ze zwiększonymi odkształceniami. Typowym przykładem jego zastosowania jest połączenie obwodów łączących sprzętu oświetleniowego. Produkty karbolitowe i ebonitowe są odporne na wibracje, a polichlorek winylu jest tradycyjnie stosowany do wyposażenia związków niskoprądowych.

Metoda montażu przewodu

Terminal typu nóż

Zgodnie z metodą montażu przewodów i mechanizmem ich mocowania wyróżnia się następujące typy listew zaciskowych:

  • złącza barierowe lub budowlane (najczęściej nazywane są śrubami);
  • zaciski typu zaciskowego, w tym odmiany samozaciskowe;
  • podkładki liniowe składające się z kilku zacisków umieszczonych w jednym rzędzie;
  • listwy zaciskowe noża.

Łączniki do okablowania za pomocą śrub gwarantują kontakt wysokiej jakości, gdy prądy płyną w łańcuchach obciążeniowych, które nie przekraczają obliczonych wartości. Za ich pomocą podczas instalacji zasilacza łączą gniazda, a także łączą przewodniki podczas instalacji w niszach lub kanałach kablowych. Niezawodność uzyskanego styku w tym przypadku zapewniają specjalne zaciski śrubowe. Złącza tego typu nie są zalecane do stosowania z drutami aluminiowymi.

Samozamykające się podkładki

Zaciski (lub samozaciskowe) są wyposażone w elastyczne zaciski sprężynowe. Aby naprawić okablowanie, wystarczy rozebrać jego koniec, a następnie wepchnąć go do bloku, aż się zatrzyma. Aby usunąć włożony rdzeń, wystarczy pociągnąć dźwignię terminala na bok. Bardziej zaawansowane modele mają funkcję automatycznego zacisku.Obudowa takich zacisków wykonana jest na bazie polimerów, a dwie mosiężne płyty są w nich stosowane jako styki.

Takie podkładki są wygodne w użyciu jako element przejściowy w małych skrzynkach przyłączeniowych, w których czasami bardzo trudno jest ustanowić niezawodne połączenie. Aby wykonać połączenie, przewód jest po prostu wkładany do terminala, aż się zatrzyma, gdzie jest niezależnie mocowany za pomocą zacisku sprężynowego. Złącza nożowe są tradycyjnie stosowane w konfiguracji uziemienia i uziemienia. Jeśli na połączonych przewodach znajduje się izolacja, nie trzeba jej specjalnie usuwać, ponieważ jest ona automatycznie czyszczona podczas kompresji.

Układ pinów

Listwa zaciskowa liniowa

W zależności od położenia styków łączących znane bloki przełączników są podzielone na liniowe (w postaci szeregu zacisków) i przelotowe. Pierwsze są przeznaczone do podłączenia tego samego rodzaju przewodów (na przykład opon uziemiających), połączonych na jednej całkowicie metalowej linijce. Produkty przejściowe są pożądane przy organizowaniu liniowego połączenia drutów i, w razie potrzeby, łączeniu przewodów z różnych metali (na przykład miedzi i aluminium).

W innej odmianie takich złączy zaciski są oddzielone dielektrycznymi przegrodami z tworzywa sztucznego. W razie potrzeby pożądaną liczbę styków odcina się od takiego wykroju nożem.

Inny rodzaj zacisku, zwany barierą, wygląda jak blok zacisków przepustowych, ale ścianka działowa jest dokładniejsza. Ogrodzenie dielektryczne wystaje daleko poza płaszczyznę styku, niezawodnie chroniąc go przed kontaktem z metalowymi przedmiotami (na przykład śrubokrętem).

Wymagania dotyczące padów

Przewody należy bez problemu wkładać do zacisków

Bloki połączeń dowolnego typu zwykle spełniają następujące wymagania:

  • materiał jest odporny na wysokie temperatury, unikając bezpośredniego spalania;
  • przy silnym nagrzaniu eliminowane jest odkształcanie obudowy, powłoka ochronna jest wykonana tylko z niepalnych materiałów;
  • zamontowane przewody są bardzo niezawodnie mocowane w zaciskach i wkładane do nich bez większego wysiłku;
  • płytki stykowe są rozmieszczone w taki sposób, aby zapobiec korozji przy stosowaniu różnych przewodów.

Ponadto w warunkach technicznych oddzielnie wskazuje się, że listwa zaciskowa musi być oznaczona ze wskazaniem średnicy żył i wartości dopuszczalnego napięcia. Zgodnie ze wskaźnikami odpornymi na wilgoć muszą odpowiadać warunkom, w których mają być używane.

Zasady wyboru listew zaciskowych

Terminal musi mieć wysokiej jakości obudowę

Wielu użytkowników często ma trudności z wyborem złącza do podłączenia okablowania. Przed zakupem przełączających produktów musisz dokładnie zbadać drut, z którym musisz pracować, a przede wszystkim określić jego przekrój.

Ponadto zaleca się zwrócenie uwagi na następujące punkty:

  • jakość materiału obudowy, gwarantująca niezawodną izolację terminala;
  • Przy ocenie zacisków śrubowych i wsporników złącza preferowana jest stal;
  • jeśli to możliwe, zaciski są wybierane w zwartej konstrukcji, co pozwoli na umieszczenie ich w ograniczonych przestrzeniach.

Kolejnym wymaganiem dla złączy jest wygoda ich instalacji i późniejszej konserwacji.

Pożądane jest, aby powierzchnia pozwalała na dodatkowe znakowanie. Wewnętrzna część poszczególnych próbek jest wypełniona specjalnym żelem na bazie gumy, który zapobiega utlenianiu styków i zwiększa ich niezawodność.

Funkcje montażowe

Mechanizmy samozaciskowe

Połączenie przewodów i kabli za pomocą listew zaciskowych nie wymaga od wykonawcy specjalnych umiejętności i specjalnych umiejętności.Aby przeprowadzić taką operację, wymagany będzie sam blok okablowania dystrybucyjnego i dwa połączone końce przewodów. Aby utworzyć niezawodny kontakt, należy go poprawnie wybrać zgodnie z rozmiarem gniazda, który jest optymalnie odpowiedni dla przekroju gołych drutów. Następnie końce drutów są wkładane do niego, a następnie mocowane za pomocą śrub. Ale nawet wcześniej izolacja jest usuwana z nich w odległości około 5-7 mm.

Podkładki z kilku sekcji są zwykle cięte na pożądaną liczbę segmentów. Podczas pracy z miękkimi przewodami aluminiowymi (gdy nie można się bez nich obejść), należy je mocować śrubami ze szczególną ostrożnością, z wyłączeniem możliwości przebicia i pęknięcia metalu.

Pozytywne i negatywne strony

Pozytywne aspekty obejmują niezawodność utworzonych kontaktów.

Blok styków do instalacji elektrycznej zyskał szeroką popularność w elektrotechnice ze względu na następujące zalety:

  • Łatwość łączenia dwóch lub więcej przewodników z różnych metali o różnych przekrojach przewodów. Nie wymaga specjalnego narzędzia.
  • Możliwość zapisania stanu przewodów w wygodnej formie do ponownej instalacji.
  • Bezpieczeństwo powstałego związku dzięki wysokiej jakości materiału korpusu izolacyjnego.
  • Wiarygodność utworzonych kontaktów.
  • Odporność zacisków na wpływy mechaniczne i temperaturowe, a także na niebezpieczne rozciąganie i wibracje.
  • Niewielki rozmiar produktów, umożliwiający swobodne umieszczenie ich w puszce przyłączeniowej i obudowie przełącznika.

Istotną wadą tych urządzeń jest stosunkowo wysoka cena (10-12 rubli za sztukę). Przy znacznej liczbie operacji elektrycznych wskaźnik ten jest wrażliwy na budżet.

Z czasem koszt złącz znacznie spadnie. Wyjaśnia to szybki rozwój nowoczesnych technologii i konkurencja na rynku odpowiednich materiałów. Wszystko to jeszcze bardziej przyciąga użytkowników do łatwych w użyciu i niezawodnych produktów końcowych.

Ogrzewanie

Wentylacja

Kanalizacja