Nowoczesne urządzenia elektryczne ułatwiają życie i zwiększają obciążenie okablowania, co nie zawsze może sobie z tym poradzić. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku budynków, które zostały zbudowane w połowie ubiegłego wieku. Przestarzałe kable i niewłaściwa instalacja prowadzą do przegrzania linii i zwarć. Aby nie spotkać się z tak nieprzyjemnymi i niebezpiecznymi zjawiskami, musisz wiedzieć, co to jest okablowanie w mieszkaniu, normy i zasady jego instalacji.
Kluczowe dokumenty
Zasady instalacji elektrycznej dotyczą zarówno agencji rządowych, jak i prywatnych deweloperów. Zgodnie z ich postanowieniami początkowym etapem pracy powinien być dobrze zaprojektowany schemat okablowania w mieszkaniu w apartamentowcu. Dokument musi być uzgodniony z firmą zarządzającą, która wydaje warunki techniczne.
Normy dotyczące okablowania w pomieszczeniach mieszkalnych są regulowane takimi aktami:
- Zasady instalacji instalacji elektrycznych (PUE) - planowanie i instalacja, połączenia i przełączanie, użycie materiałów.
- GOST 31565-2012 - bezpieczeństwo przeciwpożarowe, zapobieganie pożarom.
- GOST 50571.15-97 - zasady układania linii, metody instalacji na różnych powierzchniach.
- SP 256.1325800.2016 - uziemienie i bezpieczeństwo, izolacja i wymiary.
- SNiP 31-110-2003 - umiejscowienie instrumentu, odległość i miejsca instalacji.
Naruszenie zasad okablowania w mieszkaniu pociąga za sobą odpowiedzialność administracyjną i finansową.
Znaczenie stosowania standardów
Zgodność ze standardami okablowania elektrycznego w mieszkaniu osiąga się poprzez dokładne wdrożenie wymagań aktów prawnych.
Znaczenie ich zastosowania jest następujące:
- wybór przewodów, których przekrój odpowiada mocy konsumentów;
- eliminacja ryzyka porażenia prądem przez ludzi;
- optymalna lokalizacja i właściwy wybór wymaganej liczby punktów;
- zapobieganie ryzyku pożaru w sieci;
- zapobieganie uszkodzeniom urządzeń gospodarstwa domowego.
Jeśli ściśle przestrzegasz przepisów budowlanych i przepisów, możesz poprawnie obliczyć zapotrzebowanie i rodzaj przewodów, co pomaga zmniejszyć budżet na budowę.
Kluczowe punkty wymagań i zasad
Zasady układania przewodów elektrycznych obejmują szeroki zakres aspektów instalacji, od wyboru materiałów po procedurę uruchomienia konstrukcji.
Minimalny przekrój kabla:
- wprowadzenie - 4 mm;
- gniazda - 2,5 mm;
- grupa oświetlenia - 1 mm.
Liczba rdzeni przewodów:
- linia jednofazowa - 2;
- sieć jednofazowa z uziemieniem - 3;
- zasilanie dwufazowe - 3;
- sieć dwufazowa z uziemieniem - 4.
Umieszczenie gniazd, przełączników i okablowania w odległości od powierzchni i przedmiotów:
- podłoga - 30-120 cm;
- złącza paneli - 20 cm;
- okna i drzwi - 10 cm;
- rury kanalizacyjne i wodne - 30 cm;
- umywalki, wanny - 50 cm;
- urządzenia grzewcze - 20 cm;
- kuchenki elektryczne - 15 cm;
- przewody gazowe - 40 cm.
Rodzaje okablowania:
- z izolacją jednego i kilku kolorów;
- miedź i aluminium;
- z konwencjonalną i niepalną powłoką.
Wyłączniki instalowane w rozdzielnicy elektrycznej:
- typ partii;
- przekaźnik;
- topliwy;
- elektroniczny.
Układy linii:
- kolejny;
- równolegle;
- łączny.
Wymagania dotyczące instalacji elektrycznej mają zastosowanie do pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, w tym loggii, balkonów i przedsionków.
Instalacja ukrytego okablowania
Ukryte układanie kabli odbywa się w budynkach zbudowanych z bloków betonowych, ceglanych i gazokrzemianowych. Takie podejście jest uważane za najbezpieczniejsze, ale czasochłonne, ponieważ konieczne jest przeprowadzenie dużej ilości wiercenia i tynkowania.
Wymagania dotyczące okablowania określają jego instalację w bazie:
- W ścianach. Wcześniej, od skrzynki przyłączeniowej do otworu dla gniazdka lub przełącznika, wytwarzano stroboskop. Rowki o przekroju prostokątnym lub trójkątnym można wycinać. Następnie przymocowane są do nich druty lub plastikowe rurki, w które następnie dokręcany jest kabel.
- Pod podłogą. Wydarzenie odbywa się na etapie budowy lub wymiany drewnianej powłoki. Układanie wymaga minimum wysiłku. Wadą jest to, że istnieje ryzyko uszkodzenia izolacji przez karaluchy i myszy, które często lądują w podziemiach. Kolejnym minusem jest duża ilość pracy na wyjściu linii do lampy sufitowej i przełączników.
- Na suficie. Najlepszą opcją jest wciągnięcie komunikacji w puste przestrzenie płyt podłogowych. Jeśli nie jest to możliwe, w warstwie tynku wykonuje się strobki, w których okablowane są przewody. Cięcie płyty podstawy jest zabronione.
Przy wyborze metody układania brana jest pod uwagę finansowa strona problemu. Jeśli wykonasz instalację na podłodze, koszt drogiego kabla będzie duży.
Instalacja otwartego okablowania
Montaż otwartego okablowania elektrycznego odbywa się w budynkach wykonanych z drewna, paneli, paneli i innych materiałów palnych. Podczas projektowania należy wziąć pod uwagę, że odległość okablowania od sufitu powinna wynosić co najmniej 2 cm, a gniazda podłogowe - nie więcej niż 1 metr. Podczas układania linii zabrania się używania gwoździ, zszywek i śrub do mocowania kabla bezpośrednio do powierzchni nośnej.
Dokumenty prawne określają następujące opcje montażu:
- elastyczne rurki faliste;
- sztywne okrągłe i prostokątne profile z tworzywa sztucznego;
- gwintowane węże metalowe;
- polimerowe kanały kablowe;
- puste dzielone listwy i listwy przypodłogowe;
- stalowe struny;
- izolatory ceramiczne.
Ponieważ takie konstrukcje wyglądają nieestetycznie na suficie, istnieje kilka sposobów ich maskowania. W tym celu stosuje się konstrukcje naciągowe, systemy zawieszenia wykonane z płyt gipsowo-kartonowych, panele z tworzywa sztucznego i listwy metalowe.
Sposoby instalowania gniazd i przełączników
Montaż gniazd i przełączników, a także okablowanie można wykonać w sposób otwarty i zamknięty.
Pierwsza opcja służy do wyposażenia pomieszczeń, których ściany są wykonane z materiałów łatwopalnych lub ich grubość jest niewystarczająca do montażu skrzynek montażowych (skrzynek gniazdowych). W niektórych przypadkach taka decyzja jest podejmowana w celu zaoszczędzenia czasu i energii podczas procesu budowy lub w przypadku awarii wcześniej ułożonego okablowania. Mocowanie odbywa się bezpośrednio na powierzchni łożyska. Wady instalacji zewnętrznej polegają na tym, że obudowa urządzeń o długości 4-6 cm wystaje ponad powierzchnię ścian i psuje wnętrze pomieszczenia. Ponadto zwiększa się prawdopodobieństwo uszkodzenia lub rozbiórki produktu podczas nieostrożnego przemieszczania, przenoszenia mebli i dużych urządzeń gospodarstwa domowego.
Zamkniętą metodę montażu gniazda można zastosować w połączeniu ze wszystkimi rodzajami prowadzenia kabli. Wcześniej wykonuje się otwory w ścianie, do której przymocowane są plastikowe kity do szpachli. Po krystalizacji roztworu wylot jest podłączony do drutów i jego sztywnego zamocowania w plastikowym pudełku. Jeśli nie weźmiesz pod uwagę trudności związanych z bramkowaniem i wierceniem otworów, ta metoda jest bardziej niezawodna, praktyczna i estetyczna.
Zgodność ze standardami
Podczas wykonywania prac elektrycznych w pomieszczeniach mieszkalnych należy przestrzegać ustanowionych dla nich norm w odniesieniu do takich parametrów:
- Przekrój mieszkał.Musisz wybrać przewodniki z obliczeniem maksymalnego obciążenia, które ich dotyczy. Po przekroczeniu dopuszczalnej mocy metal nagrzewa się, co prowadzi do powstawania dymu, stopienia izolacji i ryzyka pożaru.
- Układanie linii. Fragmenty sieci mogą być zlokalizowane tylko w kierunku pionowym i poziomym, nie powinny się krzyżować podczas instalacji wewnętrznej. Grupy gniazd powinny być umieszczone w tej samej odległości od podłogi.
- Komutacja. Główną zasadą jest zakaz bezpośredniego podłączania przewodów miedzianych i aluminiowych. Aby to zrobić, użyj połączenia pośredniego w śrubie z nakrętką, oponami lub zaciskami sprężynowymi. Przewody wykonane z jednego metalu można skręcić z późniejszą izolacją.
- Lokalizacja. Należy wykluczyć najmniejsze prawdopodobieństwo uszkodzenia mechanicznego, stopienia elementów przewodów i przedostania się do nich wody.
Zgodność z normami jest podstawą bezpieczeństwa i trwałości.
Zasady dla różnych rodzajów okablowania
Wybierając okablowanie do wyposażenia pomieszczeń różnego rodzaju, należy przestrzegać zasad określonych w GOST 12.1.044. W przypadku budynków mieszkalnych należy użyć kabli trójżyłowych z przewodami miedzianymi 1-2,5 mm. Po podgrzaniu izolacja musi być niepalna i wolna od dymu. Marki VVG-Pngd, VVGzngd, Flame-X, N2XH, YnKY odpowiadają tym parametrom.
Do aranżacji pomieszczeń wykonanych z niepalnych materiałów dozwolone jest stosowanie prostych przewodów bez żadnych ograniczeń. Mocną linię wyposażoną w wyłącznik różnicowoprądowy należy rozszerzyć na potężnych konsumentów pracujących w trybie ciągłym.
