W nowoczesnym budownictwie wykorzystywana jest duża liczba urządzeń gospodarstwa domowego o różnych pojemnościach, które działają na energii elektrycznej. Z tego powodu okablowanie domowe ma wiele gałęzi. Wszystkie poszczególne sekcje muszą być prawidłowo i niezawodnie zamocowane, aby sieć elektryczna działała wydajnie. Podczas instalowania kabli i przewodów przewodzących stosują zasady i zalecenia ustanowione przez PUE.
Podstawowe zasady układania drutów i kabli
Bezpieczeństwo i niezawodność całej sieci elektrycznej w mieszkaniu zależy bezpośrednio od zasad okablowania. Aby stworzyć wysokiej jakości sieć energetyczną, należy przestrzegać następujących wymagań:
- W przypadku lokali, zwłaszcza w nowym budynku, koniecznie powstaje projekt dostawy energii elektrycznej. Układ pokazuje schemat okablowania, niezbędne materiały, miejsce instalacji ekranu, skrzynki przyłączeniowe, gniazda, przełączniki.
- Obliczanie przekroju przewodów, wybór materiału kabla. Lepiej wybrać miedziany przewodnik. Najlepsza opcja budżetowa - produkty marki VVG.
- Wykorzystanie maszyn do wyłączenia zasilania w nagłych wypadkach. Każda grupa urządzeń ma swój wyłącznik automatyczny. Dla wydajnych instalacji elektrycznych - 25 A, dla gniazd - 20 A, dla oświetlenia, wystarczy wartość nominalna 16 A.
- Wiele urządzeń gospodarstwa domowego wymaga okablowania wzdłuż oddzielnych linii. Są to kuchenki elektryczne, potężni odbiorcy energii elektrycznej, oświetlenie, gniazdka.
- Ekran główny należy zamontować przy wejściu głównego kabla do pomieszczenia. Dostęp do niego nie powinien być skomplikowany do celów kontroli i ewentualnych napraw.
Faliste okablowanie - Zaleca się przestrzegać norm SNiP dotyczących umieszczania gniazd i przełączników.
- Przewody układane są pionowo lub poziomo w zamkniętych kanałach. Nie powinno być skrzyżowań.
- Przewody muszą ściśle przylegać do rowka, aby można je było łatwo naprawić. Pojedyncze przewody muszą być przymocowane na całej długości w odległości 90 cm. Wiązki kabli są mocowane co 50 cm. Linie poziome powinny być instalowane w odległości 15-20 cm od podłogi i sufitu oraz 10 cm od narożników i otworów.
- Ukryte linie należy układać w pofałdowaniach lub rurach.
- Należy przestrzegać procedury instalacji reguły połączenia przewodowego. Szczególną uwagę należy zwrócić na kontakt różnych drutów (miedzi i aluminium).
Podczas instalacji absolutnie konieczne jest odłączenie napięcia w pomieszczeniu. Wszystkie prace są wykonywane zgodnie z przepisami bezpieczeństwa.
Praca przygotowawcza
Wszystkie materiały należy przygotować z wyprzedzeniem. Konieczne jest zmierzenie i przecięcie wymaganej liczby przewodów, kabli, rur, gniazd, puszek połączeniowych, łączników. Wybrano odpowiednie narzędzie - dziurkacz działa jako główny. Do wiercenia potrzebujesz gwintowanych koron, śrubokręta, narzędzia instalacyjnego.
Po przygotowaniu wszystkiego wybierana jest metoda układania i rozpoczyna się instalacja okablowania. Sposób prawidłowego zamocowania kabla zależy od metody układania.
Kryteria wyboru metody układania
Jak ułożyć okablowanie w domu zależy od różnych czynników:
- warunki środowiska;
- Umieszczenie
- schemat sieci energetycznej, rozmiary przewodów i przekroje.
Warunki środowiskowe obejmują temperaturę i wilgotność. Te dane mogą wpływać na integralność produktu.Jeśli izolacja zostanie uszkodzona z powodu niewłaściwego doboru przewodu do warunków klimatycznych, ryzyko porażenia prądem lub pożaru wzrasta. Każdy kabel ma swoje własne warunki pracy, które muszą być spełnione. Na rękach powinny znajdować się gumowe rękawice, całe narzędzie powinno mieć izolowane uchwyty.
Metoda instalacji, bezpieczeństwo i łatwość użytkowania zależą od wyboru miejsca instalacji. Ważną kwestią jest możliwość sprawdzenia okablowania pod kątem operacyjności.
Mocowanie kabli dla różnych rodzajów okablowania
Rodzaj okablowania, kategoria mieszkania, materiał budynku wpływają na sposób instalacji przewodów. Istnieją dwa sposoby układania - otwarty i ukryty. Każda metoda ma swoje pozytywne i negatywne cechy i każda wykorzystuje własne elementy mocujące do drutów do ściany.
Okablowanie otwarte
Otwarte okablowanie jest zwykle wybierane, jeśli nie można ukryć. Układanie drutów odbywa się w specjalnych kanałach kablowych i puszkach. Druty są mocowane klipsami na ścianach i suficie. Wady obejmują element wizualny - przewody są widoczne i mogą nie pasować do wnętrza, co narusza estetykę pomieszczenia. Główne zalety to łatwość instalacji, duża szybkość wdrożenia, dostęp do przewodów.
Najczęściej otwarte okablowanie stosuje się w następujących przypadkach:
- Utworzenie sieci elektrycznej w pomieszczeniach pomocniczych. Należą do nich garaże, strychy, piwnice.
- Brak kanałów kablowych w pokoju.
- Zaprojektuj salon w stylu retro lub innym, który pasuje do otwartego okablowania.
Bez względu na obszar zastosowania przewody można zamocować na różne sposoby.
Ozdobne pudełka, zwane także kanały kablowesą tworzone z ognioodpornego polimeru. Są szeroko stosowane w biurach, drewnianych domach i domkach.
Produkty to długie pudełka z pokrywką, która jest przymocowana do podstawy za pomocą bocznych zatrzasków. Mają różne sekcje - trójkątne, prostokątne. Istnieją również kanały segmentowe przeznaczone do montażu na niechronionym mocowaniu podłogowym.
Wewnątrz kanału mogą znajdować się przegrody umożliwiające utworzenie osobnych sekcji dla uprzęży.
Okablowanie wymaga użycia różnych dodatkowych elementów, które pozwalają podłączyć kanał:
- kąty;
- zaślepki;
- części adaptera;
- wkładki tyłek;
- podstawy do montażu przełączników, gniazd, czujników.
Kanał kablowy ma dobre właściwości estetyczne, jest łatwy w montażu i pewnie zamocowany. Chroni przewody przed wpływami zewnętrznymi, w tym mechanicznymi, przez cały cykl życia. Głównym mocowaniem jest śruba wkręcana w fabrycznie zamontowaną plastikową skrzynkę. Mocowanie drutu do ściany odbywa się w odległości 50 cm.
Jednym z najczęstszych rodzajów uchwytów jest plastik i metal. zszywki. Są to małe części, które mają wgłębienie na okrągły kabel i otwór na łączniki. W produktach z tworzywa sztucznego zamek jest już zainstalowany w obudowie. Istnieją różne rozmiary.
Metalowe urządzenia można zamontować na zacisku i obejmie. Te ostatnie mogą być jedno- i dwuramienne.
Funkcjonalnym analogiem nawiasów jest zacisk kołkowy. Różnica polega na metodzie montażu. Aby zamontować zacisk, najpierw wykonuje się otwór, a następnie umieszcza się go na kablu i wkłada do wykonanego otworu. Jeśli wtyczka ścienna jest zainstalowana na ścianie, wykonywana jest również funkcja plastikowego zawieszenia pneumatycznego.
Plastikowy klipy uważane również za popularne elementy złączne.Trzymają linkę ze względu na ściskające działanie sprężyn. Główną częścią mocującą jest śruba, ale dostępne są również produkty do mocowania klejowego. Rozmiar odpowiedni do instalacji jednego przewodu. Mogą być również stosowane do mocowania rur i kanałów. Istnieją różne średnice.
Izolatory Nazywają małe beczki z okrągłym rowkiem, który jest odsunięty od środka, i otworem w środku na śrubę. Dzięki gładkim krawędziom obudowy izolacja jest dodatkowo chroniona przed uszkodzeniem. Na zewnątrz wyglądają estetycznie. Wcześniej były wykonane wyłącznie z ceramiki i były białe, ale teraz kolorystyka rozszerzyła się ze względu na popularność projektowania pomieszczeń w stylu retro.
Najczęstszym zastosowaniem jest mocowanie skręconego kabla. Zalecana odległość wynosi 50 cm, ale może wzrosnąć do 80. Wybór zależy od stopnia ugięcia przewodnika.
Uniwersalnym zapięciem jest Opaska kablowa. Jest często stosowany jako część innych elementów złącznych. Jest to plastikowy pasek z centralnym zamkiem. Na pasku znajduje się falista część, która pozwala bezpiecznie przymocować koniec jastrychu w zamku i zapobiega jego wysunięciu.
Takie łączniki są często używane podczas układania drutów i rur na korytkach kablowych. Główną zaletą jest łatwość użycia.
Ukryte okablowanie
W przypadku ukrytej instalacji kable nie są widoczne dla oka. Są one instalowane w ścianie w specjalnych strobach. Ten rodzaj uszczelki jest aktywnie stosowany w obecności sufitów podwieszanych i podwieszanych. Dzięki instalacji w ścianie wymagania estetyczne klipsów nie są narzucane. Odbywa się to we wszystkich pokojach mieszkania (kuchnia, sypialnie, salon).
Platforma z otworem montażowym jest najłatwiejszym zapięciem. Jest to plastikowa część z jednym lub dwoma oczami z przodu. Po zamontowaniu obszaru ramy przewód można przymocować za pomocą opasek.
W sprzedaży można znaleźć witryny ze zintegrowanym plastikowym zaciskiem. Są używane rzadziej. Sama platforma może być przymocowana do kleju lub śruby.
Zacisk kołkowy przedstawia połączenie osłony śruby rozprężnej z platformą montażową. Takie urządzenie wymaga użycia osobnego jastrychu, ale istnieją produkty z integralnym elementem. Aby poprawić wytrzymałość mocowania, zamiast wycięcia można wykonać użebrowanie pręta w okrągłych odcinkach. Mocowanie staje się niezawodne, ponieważ kołek jest zatkany w otworze o średnicy mniejszej niż średnica żeber.
Do montażu przewodów w bramach preparaty szybkoschnące. Najpopularniejsze to gips i alabaster. W celu zamocowania konieczne jest pokrycie mieszanki obszarów kabla co 50 cm.
Zalety to niski koszt, duża szybkość instalacji i brak konieczności zakupu dodatkowych części. Główną wadą jest mała pojemność kanału, która pozwala na utrzymanie nie więcej niż dwóch drutów. Nie nadaje się do układania rur karbowanych w strobach.
Zaciski ich konstrukcja jest podobna do klipów. Główną różnicą jest mocowanie za pomocą twardego zintegrowanego zacisku. Istnieje grupowa konstrukcja zacisków, która umożliwia jednoczesne mocowanie kilku drutów lub rur z tworzywa sztucznego.
Takie urządzenia są droższe niż klasyczne klipy ze względu na zwiększoną złożoność projektu. Pozwalają na zamocowanie kabla o różnych średnicach, co jest główną zaletą. Mogą również pełnić funkcję swobodnego wsparcia dla przewodnika.
Rzep jest rzadziej stosowany w instalacji ze względu na jego nieefektywność.
Cechy zastosowania elementów montowanych punktowo
Jeśli wykonane jest zewnętrzne okablowanie ze słupka, lepiej jest użyć czarnych plastikowych produktów.Są wykonane z sadzy, która jest stabilizatorem i chroni przewodnik przed negatywnym działaniem promieni ultrafioletowych. Plastik zachowa swój wygląd i nie będzie się rozkładał.
Błąd polega na przymocowaniu nowego kabla do już ułożonego kabla. Wynika to z faktu, że łączniki są zaprojektowane dla określonej masy i obciążenia, a dodatkowy przewodnik zwiększy te wskaźniki i doprowadzi do naruszenia połączenia. Szczególnie często taki błąd objawia się podczas dodawania linii okablowania w domu panelowym.
W przypadku umieszczenia metalowych wsporników na jednej stopie należy upewnić się, że elementy mocujące są umieszczone po jednej stronie.
