Podczas wykonywania prac instalacyjnych związanych z okablowaniem elektrycznym stosuje się różne przewodniki - kable, przewody. Podczas pracy może być konieczne zainstalowanie nowych lub wymiana starych przewodów, a następnie musisz znać ich etykietowanie. Składa się z symbolu oraz kolorów opisujących różne cechy urządzenia. Aby zrozumieć etykietowanie, musisz zrozumieć, za co odpowiada każdy z jego składników.
Cel oznakowania
Kupując sprzęt elektryczny, powinieneś zrozumieć, co oznaczają litery i cyfry w nazwie. Ten kod jest oznakowaniem, które daje elektrykowi następujące przydatne informacje na temat przewodnika:
- Materiał żył, ich ilość. Najczęściej stosuje się przewodniki aluminiowe i miedziane z jednym lub kilkoma przewodnikami.
- Rodzaj izolacji Pokazuje, z jakiego materiału wykonana jest warstwa izolacyjna.
- Sekcja przewodnika. Od tego wskaźnika zależy bezpośrednio od tego, jakie obciążenie można podłączyć do drutu. Przewód miedziany i aluminiowy o jednakowym przekroju wytrzymuje różne obciążenia.
- Znamionowe wartości elektryczne. Jest to napięcie robocze, prąd, moc.
- Odporność na czynniki środowiskowe. Na ulicy modele są wykonane z odpornością na wilgoć, promieniowanie UV, obciążenia mechaniczne. Przewodniki domowe są zwykle instalowane w rozdzielnicy lub szafce, na ścianach lub wewnątrz nich, więc nie wymagają wysokiego poziomu odporności na niekorzystne skutki.
- Projekt.
- Elastyczność.
Oznakowanie może również wskazywać rodzaj przewodu - kabel, drut lub przewód. Przez drut rozumie się produkt z monolitycznego lub wieloprzewodowego elementu przewodzącego prąd z izolacją lub jego brakiem. Przewód to szereg wielożyłowych drutów izolowanych, które służą do podłączania urządzeń elektrycznych do punktu zasilania. Kabel to produkt z drutami jednożyłowymi i wielożyłowymi, z izolacją, zbroją lub innymi cechami konstrukcyjnymi. Wyróżnia je cel - moc, kontrola, stosowane w instalacjach o częstotliwości radiowej. Rodzaje kabli, rodzaje drutów i oznaczenia muszą znajdować się zarówno na samym przewodzie, jak i w dokumentacji dla niego.
Etykietowanie jest inne. Są krajowe i zagraniczne - zasada deszyfrowania jest taka sama, różnią się tylko literami. Użyty materiał jest taki sam. Istnieje również oznaczenie kolorów drutów. Wśród produktów krajowych zawsze można znaleźć analog zagranicznego przewodnika i odwrotnie.
Oznaczanie kabli
Wszystkie materiały, z których wykonane są produkty kablowe, są oznaczone literą. Ważna jest również lokalizacja litery - pokazuje ona, co jest wykonane z tego materiału.
Pierwszy znak w oznaczeniu kabla wskazuje materiał rdzenia. A - aluminium, pass - miedź. Kolejne 3 znaki oznaczają izolację, zbroję i ochronę. Najpierw musisz dowiedzieć się, co oznacza każde z tych pojęć.
Warstwa izolacyjna służy do ochrony rdzeni przed zwarciem. Stosowane są różne dielektryki - guma, PCV i inne.
Ochronna powłoka wewnętrzna to warstwa, która mieści się pod zbroją. Może być również zewnętrzną warstwą ochronną w celu ochrony izolacji i zwiększenia ochrony przed negatywnymi wpływami (UV, temperatura, ciecz, pęknięcia). Nie używany we wszystkich kablach.
Pancerz to taśma stalowa lub oplot z drutu. Zwiększa wytrzymałość mechaniczną produktu.Nie jest stosowany we wszystkich kablach, ale tylko wtedy, gdy istnieje wysokie ryzyko uszkodzenia lub stałych obciążeń. Zastosowanie - okablowanie podziemne, podwodne, antenowe.
Oznaczenia kabli są następujące:
- 1 znak - z czego wykonane są żyły. A - aluminium, pass - miedź.
- 2 znaki - materiał izolacyjny. B - PVC, P - polietylen, P - guma, HP - niepalna guma, F - fluoroplast, G - goły (bez izolacji), C - folia, K - kabel sterujący (cel), KG - elastyczny.
- 3 znak - rodzaj zabezpieczenia, jeśli występuje w kablu. A - aluminium, C - ołów, P - wąż polietylenowy, PU - wąż wzmocniony polietylenem, B - PVC, P - guma.
- 4 znak - zbroja, jeśli jest obecna.
- Piąty znak - osłona zewnętrzna, konstrukcja kabla. G - hydroizolacja, przy braku litery G - ochrona przed naprężeniami mechanicznymi; E - ekranowanie; O - izolowane przewody połączone uzwojeniem; B - jeśli ostatnia litera, to izolacja papierowa, w przeciwnym razie PCV.
Wartość liczbowa jest zapisywana po literach. Liczby pokazują napięcie robocze kabla (jeśli nie ma wartości, napięcie jest równe sieci 220 V), liczbę i przekrój rdzeni.
Jak pokazano przekrój drutu, zależy od grubości wszystkich rdzeni. Jeśli mają taki sam przekrój, taka para liczb w oznaczeniu to jedna. Jeśli jest uziemiony, cieńszy rdzeń, druga para liczb jest umieszczana po znaku +.
Temperatura i GOST
Na kablu można umieścić ważne informacje o warunkach pracy i nazwie GOST, zgodnie z którą produkowany jest przewodnik. Warunki temperaturowe odgrywają ważną rolę w układaniu kabli w sposób zewnętrzny. Jest to wskazane na etykiecie przewodów elektrycznych w przypadku produktów specjalnego przeznaczenia.
GOST i TU również nie zawsze są oznaczone w oznaczeniu. Nie oznacza to, że produkt nie jest zgodny ze standardami.
Znakowanie drutu
Metoda znakowania drutów nie różni się od oznaczenia kabla. Te dwa urządzenia elektryczne są podobne pod względem celu i właściwości.
Oznaczenia przewodów są następujące:
- Pierwszą pozycją jest przeżywany materiał. Podobnie jak kable z obecnością litery A, można sądzić, że rdzenie są wykonane z aluminium, a pod jego nieobecność - z miedzi.
- Druga pozycja - pokazuje, który to drut. P - zwykły (najczęściej jednordzeniowy), PP - płaski (dwa, trzy lub więcej rdzeni), W - przewód. Ostatnio na rynku pojawiły się druty grzewcze oznaczone jako PN.
- Ostatnia trzecia pozycja to materiał izolacyjny. Informacje o projekcie i oznaczenie mogą być również tutaj podane. G - elastyczny, C - łączący, T - uszczelka jest dopuszczalna tylko w rurach.
- Dalej jest kod cyfrowy. Pierwsza cyfra to liczba rdzeni, druga to przekrój.
Podczas odszyfrowywania musisz dokładnie wiedzieć, gdzie jest drut i gdzie jest kabel. W przeciwnym razie możesz się pomylić, ponieważ w pierwszym przypadku litera P będzie oznaczać „drut”, aw drugim - materiał. Możesz zrozumieć, gdzie jest przewodnik, po liczbie liter w oznaczeniu. Przewody zwykle zawierają nie więcej niż 4 litery, w przeciwieństwie do kabli z dłuższym kodem.
Etykietowanie kabli optycznych
Te typy przewodów mają inny schemat oznaczania niż klasyczne kable. Pierwsze dwie litery wskazują miejsce docelowe - OK (kabel optyczny). Umożliwi to czarodziejowi dokładną identyfikację przewodnika.
Ponadto algorytm jest podobny. Istnieje zestaw liter i cyfr wskazujących określone cechy.
- Warunki układania kabli.
- Modułowa konstrukcja. M - wielomodułowy, C - jednomodułowy.
- Łatwopalność NG - niepalny materiał do układania grupowego, N - niepalny do układania pojedynczego, bez litery - palny.
- Po literach H i NG wskazany jest rodzaj skorupy. LS - bezhalogenowy polietylen o zmniejszonej emisji dymu. HF to bezhalogenowy polietylen, który nie rozprzestrzenia się podczas spalania gazów powodujących korozję.
- Projekt.
- Liczba modułów optycznych x liczba włókien w module.
- Rodzaj światłowodu. Mogą być jedno- i wielomodowe. Litera E oznacza tryb jednomodowy, M - tryb wielomodowy.
- Dopuszczalne wzmocnienie na rozciąganie.
Kable optyczne są używane do instalacji wewnętrznej i zewnętrznej. Kable do specjalnych celów układa się w ziemi, pod wodą: mokradła, stawy, tereny rzek i inne zbiorniki wodne.
Kodowanie kolorami
Możesz określić przeznaczenie drutu na podstawie jego koloru. Wykorzystano do tego kolorowe oznaczenie. Dzięki opracowanym standardom mistrz podczas instalacji i naprawy może w ciągu kilku sekund zrozumieć, który przewód jest fazowy, a który zerowy lub uziemiony.
Ziemia zgodnie z przyjętymi standardami powinna być pomalowana na zielono-żółty. Izolacja może być całkowicie pomalowana w takim kolorze lub mieć pasek wzdłuż całego przewodu żółto-zielonej gamy. List uziemiający PE. Przy określaniu ważne jest zwrócenie uwagi na nazwę - ziemia może być również wyposażona w zerową ochronę. Tego rdzenia nie należy mylić ze zwykłym zerem, aby nie naruszyć prawidłowego połączenia.
Zero jest zwykle barwione na niebiesko lub niebiesko. Faza może mieć różne kolory (oprócz tych przypisanych do zera i uziemienia), w zależności od producenta.
Według GOST 31947-2012 lepiej nie malować przewodów na czerwono i biało. Zalecany schemat barwienia jest następujący:
- Przewody trójżyłowe - żółto-zielony, niebieski, brązowy, niebieski, czarny.
- 4-rdzeniowy - żółto-zielony, niebieski, brązowy, czarny, brązowy, czarny i szary.
- Przewody pięciordzeniowe - żółto-zielony, niebieski, brązowy, czarny, szary, brązowy, czarny, szary, czarny.
Warunkiem jest łatwość rozróżnienia schematu kolorów.
W przypadku braku kodowania kolorami będziesz musiał użyć specjalnych narzędzi - multimetrów, które określają cel rdzenia. Fazę można również określić za pomocą śrubokręta wskaźnikowego.
Istnieje również niestandardowe zabarwienie, które zależy od marki drutów. W takim przypadku zero musi być niebieskie, aby uprościć wyszukiwanie. Ziemia w tym przypadku może być czarna lub biała, tak jak była wcześniej malowana. Pozostały drut będzie fazą. Ta metoda oznaczania przy niestandardowym barwieniu jest niebezpieczna, dlatego lepiej jest użyć testera.
Oznaczanie zagraniczne
Obce oznaczenie przewodów różni się od rosyjskiego.
Oznaczenie drutu i kabla:
- Typ. N - moc, H - spójne.
- Napięcie znamionowe. Oznaczenie przewodów elektrycznych jest rejestrowane za pomocą kodu cyfrowego.
- Materiał przeżył. Brak oznaczenia lub Cu - miedź, A - aluminium.
- Materiał izolacyjny. Y, PVC, V - PVC; G, R - guma; N - guma polichloroprenowa.
- Warstwa przewodząca. H jest półprzewodnikowy.
- Ekran, wypełnianie kabli zasilających. C, S - koncentryczny przewodnik lub ekran, miedź. A to aluminium. F - rdzeń w skorupce z wypełnieniem hydrofobowym.
- Muszla. V - PVC, R - guma, N, Y, PVC - guma polichloroprenowa, 2Y - polietylen.
- Projekt. U - okrągły monolityczny, R - okrągły wielożyłowy elastyczny, H - wielożyłowy zwiększona elastyczność.
- Zbroja. B - płaska taśma stalowa, SWA - okrągły drut stalowy.
Niektórzy producenci mogą mieć deszyfrowane przewody zagraniczne.
