Jak połączyć ze sobą druty aluminiowe

Stworzenie niezawodnego styku elektrycznego podczas instalacji kabla nie jest tak proste, jak się wydaje. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku drutów aluminiowych: ze względu na właściwości fizyczne metalu mogą pojawić się problemy podczas ich łączenia.

Cechy drutów aluminiowych

Drut aluminiowych nie wolno stosować w pomieszczeniach mieszkalnych.

Zgodnie ze standardami PUE zabrania się używania przewodów aluminiowych podczas montażu w pomieszczeniach mieszkalnych.

Drut aluminiowy to tanie rozwiązanie, które ma o rząd wielkości niższą cenę niż miedź. Nie podlega korozji, ponieważ jest natychmiast pokryty grubą warstwą tlenku. Ma niski ciężar właściwy.

Główną wadą jest niska przewodność elektryczna aluminium. Wynosi 37,9 μS × m, czyli prawie dwa razy gorzej niż miedź, która ma 59,5 μS × m. Niska elastyczność przewodu uniemożliwia instalację w miejscach, w których jest poddawany powtarzającym się naprężeniom mechanicznym.

Istnieją cztery rodzaje połączeń drutowych: zaciskanie, ściskanie, spawanie, lutowanie. Tulejki zaciskowe i listwy zaciskowe zapewniają łatwy i szybki montaż kabla w miejscach, gdzie nie jest wymagana wysoka wytrzymałość mechaniczna. Lutowanie i spawanie zapewni najbardziej trwałe i niezawodne połączenie, ale wymaga umiejętności i użycia specjalnych narzędzi.

Metoda tłoczenia

Druty do zaciskania

Prasowanie odbywa się za pomocą specjalnego rękawa, do którego wprowadzane są żyły, po czym są one zaciskane za pomocą specjalnego narzędzia - zaciskarki. Rękawy różnią się średnicą, długością i materiałem. Podczas instalacji kabla należy stosować tylko tuleje aluminiowe lub mosiężne. Za pomocą mosiężnych elementów można połączyć zarówno aluminium, jak i aluminium, a miedź z drutami aluminiowymi.

Podczas podłączania przewodów aluminiowych nie wolno używać tulei miedzianych. Te dwa metale tworzą parę galwaniczną, co prowadzi do przyspieszonego niszczenia aluminium.

Aby połączyć rdzenie z różnymi sekcjami, stosuje się specjalne tuleje o różnych średnicach wlotowych.

Właściwy wybór średnicy tulei ochroni przed przegrzaniem odcinka łańcucha. Większa średnica da małe miejsce styku i wzrost oporu. Jeśli przekrój rękawa jest mniejszy, konieczne jest zmniejszenie przekroju rdzeni, co również negatywnie wpłynie na właściwości przewodzące.

Metoda kompresji

Zacisk drutu

Podczas okablowania kabla w puszce przyłączeniowej przypadkowy kontakt sąsiednich rdzeni jest wyjątkowo niepożądany. W tym celu stosuje się bloki zacisków.

Terminal jest izolowaną tuleją, w którą wkładane są rdzenie. Wewnątrz do zamocowania służy śruba lub sprężyna.

Jeśli zamierza się zainstalować drut skręcony, należy go zagnieść specjalną tuleją przed zainstalowaniem go w terminalu, co poprawi kontakt i zmniejszy prawdopodobieństwo zaciśnięcia.

Używając zacisków ze złączem śrubowym, konieczne jest wyraźne kontrolowanie siły zaciskającej, aby uniknąć przecięcia rdzenia śrubą i jej późniejszego zniszczenia. Wada ta pozbawiona jest listew zaciskowych Wago. W nich mechanizm mocujący żyłę stanowi mosiężna płytka i sprężyna. Zastosowanie mosiądzu w kompozycji umożliwia bezpieczne połączenie kabli z różnych metali.

Metoda spawania

Podczas spawania na końcu skrętu tworzy się kropla

Spawanie zapewnia najlepszy kontakt elektryczny. Ze względu na jednorodność otrzymanego związku nie ma problemu ze zwiększoną opornością odcinka obwodu.

Używana jest spawarka o mocy wyjściowej do 1 kW i regulowanym napięciu w zakresie 14-20 V. Spawanie uważa się za udane, jeśli na końcu skrętu powstanie kropla, w przybliżeniu równa średnicy skrętu.

Podczas spawania na końcu skrętu przeprowadza się przewodnik węglowy. Czas ekspozycji nie powinien przekraczać 2 sekund.

Istnieje opcja dla drutów do spawania gazowego. W atmosferze gazu obojętnego przestaje tworzyć się warstwa tlenku, co znacznie ułatwia proces, ale wymagana jest specjalistyczna wiedza i sprzęt.

Metoda lutowania

Do spawania drutów używa się lutu cynowego.

Przed ocynowaniem powierzchni usuń warstwę tlenku. Można tego dokonać zarówno mechanicznie, na przykład papierem ściernym, jak i szczotką z metalicznym włosiem, lub stosując specjalny topnik chemiczny. Jest to biały proszek, który rozpuszcza się w wodzie, po czym nakłada się go na końce ocynowanych żył.

Utlenianie glinu w powietrzu następuje w ciągu kilku sekund, więc nie można usunąć tlenków przez działanie mechaniczne. Zaleca się połączenie użycia topnika i czyszczenia powierzchni.

W przypadku lutowania dwóch drutów wystarczy lutownica o mocy 60 W. Do drutów o dużym przekroju i do lutowania wielożyłowych skrętów potrzebujesz lutownicy o mocy 150 watów lub większej.

Cyna w lutu powinna wynosić co najmniej 50%. Możesz wziąć lut z 60-90% zawartością.

Lutowanie aluminium w krokach:

  • Odtłuścić powierzchnię. Odpowiednia benzyna, alkohol. Spowoduje to rozcieńczenie filmu tlenkowego.
  • Zablokuj rdzenie w wymaganej pozycji.
  • Zastosuj topnik. Upewnij się, że dostanie się do złącza kabli.
  • Ogrzej miejsce skręcenia za pomocą lutownicy lub palnika gazowego. W tym drugim przypadku warto zachować ostrożność, ponieważ metal szybko się nagrzewa i może się stopić.
  • Otocz skrzyżowanie. Delikatnie pocieraj lut lutownicą, aż pojawi się jednolity błyszczący film.

Właściwie przetworzona powierzchnia nabiera charakterystycznego metalicznego połysku. Niemożliwe jest zapobieganie pojawianiu się napływów i obszarów niezabudowanych.

Cynowy lut jest podatny na korozję, więc gotowe połączenie jest lakierowane.

Podczas budowy drutów, jeśli spodziewane jest działanie w trudnych warunkach, połączenia lutowane lub spawane będą działać najlepiej. W życiu codziennym, w przypadku kabli, które nie podlegają obciążeniom mechanicznym, zaciskanie za pomocą tulei jest całkiem odpowiednie.

Ogrzewanie

Wentylacja

Kanalizacja