Zasypywanie odbywa się po tym, jak beton, który stanowi podstawę fundamentu, całkowicie twardnieje. Puste przestrzenie często pojawiają się wokół obwodu konstrukcji. Aby zabezpieczyć glebę przed nadmiernym wysuszeniem, które może naruszać integralność podstawy, szczelina jest wypełniona wypełniaczem.
Zasady zasypywania zatok dołu i znaczenie operacji
Zasypanie zatok dołu jest regulowane przez SNIP 3.02.01-87. W tym dokumencie opisano wymagania materiałowe do wypełnienia luk w wykopie oraz kolejność prac. Docelowe parametry wilgotności i gęstości, które powinna spełniać obciążona gleba, różnią się w zależności od jej rodzaju. Silne wibratory służą do uszczelniania podczas zasypywania zatok jamowych.
Wypełniacz należy przygotować wcześniej. Powinien być jak najbardziej jednolity. Wskazane jest usuwanie ciał obcych - kamyków, gałęzi, kawałków kory i podobnych wtrąceń. Wąskie zatoki powinny być wypełnione materiałami mniej podatnymi na kurczenie się jak żwir lub mieszanka piasku i żwiru. W żadnym wypadku nie powinieneś używać żyznej warstwy - zawiera ona masę roślinną i związki organiczne, które z czasem gniją. Zasypywanie jest zabronione podczas podlewania ścian i dna wykopu. Wilgoć należy usunąć. W tym celu można wyposażyć kanał konturowy do drenażu.
Szacunkowa konstrukcja do obliczeń okaże się droższa, ale jest to jedyna metoda, która pomaga obniżyć poziom falowania.
Fundament fundamentu przeprowadza się po dwóch do trzech tygodni po wylaniu betonu i zamontowaniu podstawy. Ważne jest, aby mieszanina miała czas na stwardnienie. Nie warto wykonywać podkładu wypełniającego przed upływem 2 tygodni - spowoduje to obciążenie betonu, co może doprowadzić do zniszczenia konstrukcji. Ponadto podczas pracy można wyrządzić szkody materiałowi, który nie jest całkowicie zamrożony. Woda dostająca się do pęknięć przyczyni się do zniszczenia podstawy i prętów wzmacniających rdzę. Rama szalunku musi zostać zdemontowana przed rozpoczęciem pracy.
Uśpiony rów należy oczyścić ze śmieci i przypadkowo złapanych ciał obcych. Następnie szacowana jest wilgotność gleby. Jeśli gleba jest podatna na falowanie, optymalny wskaźnik wynosi 12-15%. Na glebach ciężkich dopuszcza się wyższą zawartość wody (do 20%). Zarówno sucha gleba, jak i podlewanie są szkodliwe. W razie potrzeby gleba zostaje doprowadzona do pożądanego stanu. Następnie wylewa się warstwę piasku (lub jego mieszankę ze żwirem) o wysokości 0,3 m. Następnie można przystąpić do zasypywania fundamentu.
Celem tej procedury jest utworzenie warstwy wiążącej między paskiem betonu a naturalną lokalną glebą. Ponadto zapewniona jest ochrona pobliskich warstw gleby przed erozją przez wodę. Jest to konieczne, ponieważ podczas podlewania gleby znajdującej się obok podstawy istnieje zagrożenie naruszenia integralności fundamentu, pogorszenia jego wydajności i skrócenia czasu obsługi.
Technologia zagęszczania zasypek
Do zorganizowania pieczęci wymagane będzie specjalne wyposażenie techniczne. Zdecydowanie nie zaleca się ręcznego manipulowania zasypką - proces zajmie dużo czasu i trudno będzie uzyskać pożądaną gęstość. Stosowany jest warstwowy schemat pracy. Taranuj nasyp, aż odpowie na ten proces. Grubość jednej warstwy zależy od użytego materiału:
- dla gleb gliniastych wartość jest minimalna: warstwa nie powinna być grubsza niż pół metra;
- przy stosowaniu gliny piaszczystej i gliniastej najwyższa wartość wynosi 0,6 m;
- wypełnienia piaskowe mogą osiągnąć 0,7 m.
Świeżą warstwę traktuje się korektorem rowków i ubijakiem. Siła podczas pierwotnego przetwarzania nie powinna przekraczać 0,7 normy dla danego materiału. Kolejne fragmenty powinny pokrywać się z poprzednim o 1/4 lub 1/3 szerokości, aby płyta wibracyjna miała wystarczająco dużo czasu na zagęszczenie. Górne warstwy są ułożone w stos pod wysokim ciśnieniem. Podczas wznoszenia dużych (w tym dwupiętrowych) budynków walec wibracyjny nadaje się do zagęszczania materiałów.
Po wypełnieniu wykopu należy zorganizować pochyły obszar ślepy, aby odprowadzić wodę z fundamentu. Zalanie pobliskiej gleby destrukcyjnie wpływa na ustaloną bazę.
Wewnątrz
Jeśli właściciel domu nie planuje korzystać z piwnicy, glina jest wypełniana do wewnątrz pod betonową wylewką, która chroni przed przenikaniem wód gruntowych. Po ułożeniu warstwy o grubości 0,3 m należy ją ubić. Następnie wykonaj nasyp piasku, zwarty, lekko nawilż. Na wierzchu układana jest warstwa hydroizolacyjna pokrycia dachowego. Aby zmniejszyć straty ciepła, wylewa się kolejną warstwę piasku, na którą układa się jastrych.
Organizując prace od wewnątrz, możesz używać różnych rodzajów gleb, co wiąże się z mniej wyraźnymi różnicami temperatur i zagrożeniami zalania. Nie zapomnij o zagęszczaniu warstwa po warstwie, a także czyszczeniu z obcych wtrąceń.
Na zewnątrz
Zewnętrzne wypełnienie jest również realizowane zgodnie ze schematem warstwowym. Gleba musi być odpowiednio odwodniona. Aby zaizolować fundament od zewnątrz, możesz użyć pianki poliuretanowej lub styropianu. Ekspandowana glina jest gorsza pod względem skuteczności w stosunku do tych materiałów, ponadto jest trudniejsza w montażu.
Wybór materiału do zasypania fundamentu
Można stosować różne rodzaje gleb. Najważniejsze, że są one zgodne z normami wilgotności i gęstości. Bardzo ważne jest również, aby wypełniacz nie zmieniał swoich właściwości pod wpływem wody. Aby osiągnąć prawidłowe wartości ostatniego wskaźnika, stosuje się specjalną technologię, która polega na układaniu materiału w cienkie warstwy, a następnie ubijaniu każdego z nich.
Piasek
Mieszanki piasku i żwiru doskonale nadają się do układania w zatokach ze względu na ich doskonałe właściwości drenażowe. Dzięki dobrze zorganizowanemu ślepemu obszarowi ta konstrukcja gwarantuje niezawodną ochronę przed falowaniem w niskich temperaturach. Szlifowanie dodaje również stabilności skrzyni budynku. Ważne jest również, aby materiał łatwo manipulować i dobrze utrzymywać gęstość.
Brak piasku przepuszcza wilgoć. Z tego powodu woda gromadzi się w grubości zasypki, co powoduje przeciążenie warstwy hydroizolacyjnej. Nawilżenie podeszwy obniża właściwości nośne gleby. Prawidłowo rozmieszczony obszar martwy może poprawić sytuację. Prawidłowy wybór nachylenia i montaż hydroizolacji zapobiegnie gromadzeniu się wilgoci podczas deszczu. W pobliżu ślepego obszaru konieczne jest również zorganizowanie drenażu. Umożliwi to kierowanie wody do dalszego wykorzystania w gospodarstwie (na przykład do podlewania ogrodu i upraw ogrodowych).
Piasek wpustowy jest bardziej odpowiedni do umieszczania w zatokach niż czysta rzeka lub kamieniołom. Wynika to z zawartości dużej liczby soli i wtrąceń gliny, zapewniając najlepszą manipulację. Czysty piasek można zmyć wodą gruntową. Dlatego zaleca się stosowanie go tylko w mieszaninie na pół ze żwirem. Piasek wpustowy nie powinien być myte - doprowadzi to do usunięcia cząstek wiążących. Trzeba go tylko oczyścić z wtrąceń pochodzenia roślinnego i innych substancji organicznych.
Aby obliczyć, ile piasku jest potrzebne do pracy, możesz użyć kalkulatora online. Formuła jest dostosowana do pracy z różnymi rodzajami zasypek.Piasek można ubijać, lekko zwilżając go, jeśli nie uszkodzi to elementów podłoża.
Materiały gliniane
Najlepszą opcją jest chuda glina, prawie niechłonna. Jeśli masz do czynienia z litym, nierównym materiałem, wprowadza się do niego dodatki do plastyczności, na przykład piasek (około 5%). Wprowadzenie zanieczyszczeń nie wpływa na wytrzymałość i właściwości skurczowe, ale znacznie upraszcza manipulację. Materiał nadaje się do gleby skalistej, a także do domów zbudowanych na obszarach o słabo zarośniętych wodach glebowych.
Glina jest dobra, ponieważ służy jako bariera dla wilgoci, nie przepuszczając jej do podeszwy i chroniąc ją przed szkodliwym działaniem. Wadą tego materiału jest jego tendencja do falowania. W pewnych warunkach glina pochłania wilgoć. Ułóż materiał cienkimi warstwami, poddając się obowiązkowemu zagęszczaniu.
Konsekwencje niewłaściwej zasypki
Nieprzestrzeganie technologii wypełniania i wymagań dotyczących wypełniaczy może przyczyniać się do wypłukiwania materiału, gromadzenia się w nim płynu lub niszczących procesów w podeszwie. Niewłaściwa organizacja hydroizolacji również przyczynia się do szybkiego zużycia podłoża.
Nie można używać zapylonych gleb i mieszanin zawierających dużą liczbę drobnych cząstek do wypełnienia luk - łatwo je zmyć wodą gruntową. Gleby torfowe i czarnoziemskie nie nadają się do tego celu. Zanieczyszczenia mechaniczne (w tym kamyki) należy usunąć przed wypełnieniem, ponieważ mogą one naruszać integralność warstwy hydroizolacyjnej. Wykonanie procedury w zimie nie jest zalecane. W tym okresie w glebie jest dużo wilgoci i lodu, co negatywnie wpływa na zdolność do zagęszczania.
Materiał do wypełniania musi być jednolity, zgodny z regulowanymi wskaźnikami wilgotności i gęstości oraz nie może radykalnie zmieniać swoich właściwości w wyniku kontaktu z wodą. Podczas wykonywania pracy należy uważnie przestrzegać ustalonej technologii.
