Czy mogę używać plastikowych rur do gazu

GOST R 55473-2019 pozwala na stosowanie rur z polietylenu do instalacji gazociągu. Zastosuj modele czysto polimerowe i wzmocnione folią stalową lub aluminiową. Rury gazowe wykonane z polipropylenu pojawiły się później, dlatego nie są regulowane przez GOST. Jednak produkty te są wykorzystywane do dystrybucji gazu w domu.

Z czego składa się gazociąg wysokiej jakości

Istnieją 4 rodzaje gazociągów:

• Główny - gazociąg 1. kategorii. Ciśnienie gazu wynosi tutaj 0,6–1,2 MPa. Gaz skroplony jest transportowany pod ciśnieniem od 1,6 MPa i więcej.
• Gazociąg wysokociśnieniowy - kategoria 2. Ciśnienie jest niższe - od 0,3 do 0,6 MPa.
• Rurociągi średniego ciśnienia - od 0,005 do 0,3 MPa. Są to systemy omawiane na obszarach miejskich.
• Niskie ciśnienie - ze wskaźnikami poniżej 0,005 MPa. Niebieskie paliwo jest dostarczane do domu bez ciśnienia.

Im niższy nacisk, tym mniej wytrzymały może być materiał. Charakterystyka jest regulowana przez GOST R 55473-2019 i GOST R 55474-2013. Do dostawy gazu można stosować:

• Rury stalowe - bezszwowe ze stali walcowanej na zimno do systemu wysokociśnieniowego, z prostym szwem do komunikacji wysokiego i średniego ciśnienia oraz rury gazowo-wodne do dystrybucji gazu w budynkach mieszkalnych. Ich zalety to wytrzymałość, wysoka szczelność rur i połączeń, brak rozszerzalności liniowej. Jednocześnie wyroby stalowe są bardzo ciężkie, łączy je tylko szew spawalniczy, są podatne na korozję.
• Tworzywo sztuczne - wytrzymujące ciśnienie do 1,6 MPA, jednak nie wolno ich używać do układania gazociągów skroplonych. Plastikowa rura gazowa jest elastyczna i ma dużą wytrzymałość: komunikacja może mieć bardzo złożony kształt. Materiał jest odporny na chemicznie agresywne substancje i całkowicie wolny od korozji. Gazociąg może jednak znajdować się tylko pod ziemią. Zabrania się pracy w obszarach o temperaturze poniżej - 45 C.
• Miedź - metal jest odporny na korozję, mocny, ciągliwy i bardzo trwały. Jednak nadaje się tylko do gazociągu niskiego ciśnienia.

Obwód jest pobierany z rur z różnych materiałów. Często główna linia jest wykonana ze stali, aw budynku mieszkalnym gaz jest dostarczany do domów przez plastikowe kanały gazowe.

Odmiany rur z tworzyw sztucznych do gazu i ich cechy

Rury z tworzyw sztucznych to cała gama produktów polimerowych. Nie wszystkie z nich nadają się do przesyłania gazu. Główną różnicą w przypadku specjalnych plastikowych gazociągów jest wysoki stopień nieprzepuszczalności gazu.

• Polietylen - ma wystarczającą wytrzymałość, nieprzepuszczalny dla gazu, odporny na substancje agresywne chemicznie.
• Polipropylen - pojawił się na rynku dość późno, dlatego nie podlegają one normom GOST. Ogranicza to ich użycie. Oficjalnie gorgaz może odmówić przyjęcia systemu złożonego z rur polipropylenowych. Zaleca się stosowanie wzmocnionego.
• Polichlorek winylu - stosowany do organizacji kanałów ściekowych i gazociągów niskiego ciśnienia. Tanie, ale szybsze awarie.

Do przesyłania gazu produkowane są specjalne produkty z odpowiednim oznaczeniem. Zabrania się używania rur przeznaczonych do zaopatrzenia w wodę lub odwadniania gazociągu.

Rury z polietylenu niskiego i wysokiego ciśnienia

Niskociśnieniowy i wysokociśnieniowy polietylen ma różne właściwości. Produkty z niego są wykorzystywane w różnych dziedzinach:

• LDPE - wrażliwy na temperaturę.Nie można go eksploatować już poniżej 0º C. W temperaturach powyżej +40 ° C materiał mięknie, a rura deformuje się. Przepuszczalność gazu i pary LDPE jest dość niska, ale nie pozwala na transfer gazu. Rury LDPE są stosowane do dostarczania zimnej wody i kanalizacji.
• HDPE - materiał jest znacznie sztywniejszy i trwały dzięki dodatkowym szwom. Zakres temperatur pracy jest znacznie szerszy, a przepuszczalność gazu jest 5 razy niższa niż w przypadku LDPE. Rury polietylenowe są stosowane do budowy gazociągu, począwszy od kategorii 2.

Istotne parametry rur PND do zasilania gazem:

• Niska przepuszczalność gazu - cząsteczki metanu i propanu są bardzo małe, więc materiał o wysokiej przepuszczalności nie zapewnia wystarczającej szczelności.
• Ściany produktu pozostają gładkie przez cały okres użytkowania produktu. Ułatwia to transport surowców, zwłaszcza na duże odległości.
• Żywotność rur z tworzyw sztucznych wynosi co najmniej 50 lat. To znacznie więcej niż stalowe odpowiedniki.
• Polietylen nie powoduje korozji i nie potrzebuje ochrony.
• Polimer jest dielektrykiem. W przeciwieństwie do rur stalowych tworzywo sztuczne nie gromadzi energii elektrycznej i nie wymaga specjalnej konserwacji.

Ograniczenia użytkowania są związane z niewystarczającą wytrzymałością mechaniczną materiału. Rurociąg gazowy można układać tylko pod ziemią, ale na głębokości nie większej niż 1 m. Pod autowąy lub w innych obszarach, w których obciążenie jest bardzo wysokie, rury są chronione w specjalnych przypadkach.

Rury z polietylenu do gazu są odpowiednio oznakowane. Kolor - jasny żółty lub z żółtymi paskami. W przypadku instalacji gazowej:

• PE-80 - wytrzymuje ciśnienie 3–6 atm, grubość ścianki 2–3 mm. Dostępne są modele z SDR 17,6 i 11. Te ostatnie tolerują wyższe ciśnienie.
• PE-100 - przeznaczony do przesyłania gazu pod ciśnieniem 8-12 atm. Grubość ścianki wynosi 3,5 mm. Wytwarzają PE-100 o SDR 17,6, 11 i 9.

Zakres średnic od 32 do 630 mm.

Chociaż rury HDPE wytrzymują ciśnienie do 16 atm, nie są odpowiednie dla gazociągu kategorii 1.

Rury PCV

Produkty z PVC mają wiele zalet. Są lekkie, wystarczająco mocne, słabo oddychające. Niemniej jednak ich zastosowanie jest bardzo ograniczone małym zakresem temperatur - nie niższym niż 0 ° C i nie wyższym niż +45 ° C.

Ponieważ materiał jest chemicznie obojętny, w przemyśle naftowym stosuje się rury PVC. Nie są one jednak odpowiednie do dostarczania ropy i gazu.

W domach prywatnych można znaleźć rękawy wykonane z falistej rury PCV. Ich długość nie przekracza 2 m. Jednak z tego materiału nie można zbudować gazociągu: gorgaz prawnie odmówi rejestracji takiego systemu.

Polipropylen

Czy można stosować do gazu rury polipropylenowe zamiast polietylenowe, kwestia sporna. W porównaniu z polietylenem jego gęstość jest niższa - 0,91 g / cm3, co jest najniższą spośród tworzyw sztucznych, materiał zaczyna mięknąć w temperaturze +140 C. Z drugiej strony polipropylen jest twardszy i mniej podatny na zużycie, chemicznie obojętny i tylko bardzo na niego wpływa. silne utleniacze, jednak wrażliwe na słońce i tlen. Ta ostatnia jest największą wadą plastiku używanego do produkcji rurociągów. Jest to kompensowane przez dodanie stabilizatorów. Bardziej niezawodną opcją są wzmocnione rury polipropylenowe, ponieważ folia aluminiowa lub stalowa nie przepuszcza tlenu.

Produkowane są następujące marki:

• PN 10 - przeznaczony do zaopatrzenia w zimną wodę. Rury wytrzymują ciśnienie do 10 atm, ale tolerują temperaturę tylko do +45 C.
• PN 16 - wytrzymuje ciśnienie do 16 atm, temperatura czynnika roboczego może osiągnąć +60 C. Nie jest on jednak stosowany do gazociągu, ponieważ ma zbyt wysoką przepuszczalność gazu.
• PN 20 - przenosi ciśnienie do 20 atm. Służy do instalacji obwodów zasilania wodą.
• PN 25 - najbardziej odporny.Dozwolone parametry: ciśnienie przy 25 atm. i temperatura do +95 C.

Polipropylen do gazu nie jest zalecany ze względu na wysoką przepuszczalność gazu i wrażliwość na światło. Materiał nie został przetestowany jako podstawa gazociągu.

Funkcje w porównaniu ze stalowymi odpowiednikami

Stal działa jako niezawodny materiał dla gazociągu ze względu na zerową przepuszczalność gazu, zdolność do tworzenia ciasnych połączeń i wysoką wytrzymałość. Jednak metal ma również wadę: wysoką masę, zdolność do gromadzenia energii elektrycznej, tendencję do korozji. Plastikowa rura ciśnieniowa może w niektórych przypadkach zastąpić stal.

Zalety materiałów polimerowych w porównaniu z metalem:

• Tworzywa polimerowe są niewrażliwe na korozję, w przeciwieństwie do czarnej stali.
• Polietylen nie gromadzi energii elektrycznej. Rurociąg gazowy wykonany z tworzywa sztucznego nie wymaga specjalnej ochrony, a metalowy rurociąg jest wyposażony przynajmniej w katodę i okresowo podejmuje działania w celu „usunięcia” nagromadzonego ładunku.
• Plastik jest obojętny chemicznie i biologicznie: nie rozkłada się, nie rozkłada i nie reaguje na działanie kwasów, zasad, tłuszczów, roztworów soli.
• Ściany rur z polipropylenu lub polietylenu pozostają gładkie przez cały cykl życia. Wydajność systemu zmienia się z czasem.
• Materiał jest dość elastyczny, duża liczba różnych elementów pozwala na montaż konturu o dowolnej złożoności.
• Plastik trwa do 50 lat, a czas działania linii stalowych nie przekracza 10-15 lat.
• Rury z tworzyw sztucznych są lekkie. Instalacja obwodu gazowego zajmuje minimum czasu i nie wymaga skomplikowanego sprzętu.

Wady plastikowego gazociągu:

• Przepuszczalność gazu przez tworzywo sztuczne jest wyższa niż w przypadku metalu. Przenoszenie gazu pod wysokim ciśnieniem jest niemożliwe, chociaż materiał czysto mechaniczny może wytrzymać takie ciśnienie. Rur polietylenowych można używać w gazociągach nie wyższych niż kategoria 2.
• Układ należy układać tylko pod ziemią. W domu rury są umieszczone na ścianie.
• Rury zewnętrzne muszą być chronione przed działaniem słońca.
• Plastik jest łatwopalny. Materiał jest samogasnący, ale to nie wystarczy, aby zapewnić pełne bezpieczeństwo przeciwpożarowe.

W mieszkaniach i mieszkaniach prywatnych preferowane są rury z tworzyw sztucznych, ponieważ są łatwiejsze w utrzymaniu, bardziej estetyczne i bardziej trwałe.

Cechy instalacji plastikowych rur do gazu

Zalecenia są proste i odnoszą się do cech materiału:

• Rury PE nie tolerują bezpośredniego światła słonecznego. Obwód jest chroniony przed słońcem lub układany pod ziemią. Wymaga to przygotowania: znakowanie, kopanie rowów, zasypywanie.
• Wytrzymałość mechaniczna tworzywa sztucznego jest gorsza niż stali, dlatego gazociąg jest instalowany w ustronnych miejscach.
• W przeciwieństwie do metalu współczynnik rozszerzalności cieplnej tworzywa sztucznego jest znacznie wyższy. Nie wpływa to na funkcjonowanie rurociągu, ale zobowiązuje do układania rur w otwartym terenie. Montaż pod podłogą lub ścianami jest niepożądany.
• Plastik przyciąga swoją elastycznością i możliwością budowy złożonego systemu. Należy zauważyć, że im mniej zakrętów i zakrętów w systemie, tym lepiej on działa.
• Co 2-3 metry rura, zarówno pionowa, jak i pozioma, musi być podparta dodatkowym mocowaniem lub podporą.

Do instalacji stosuje się złączki zaciskane lub wytłaczane. Gwarantują niezawodne dokowanie.

Metody montażu

Połącz rury z tworzywa sztucznego przez spawanie. Metoda jest bardzo prosta, ponieważ temperatura spawania jest niska, nawet początkujący mistrz może poradzić sobie z dokowaniem.

Najpopularniejsze 3 metody:

• Połączenie - wykonaj połączenie w złączu. Wydłuż rurę lub zrób gałąź.
• Vrastrub - podczas łączenia ze złączem spawana jest dodatkowa warstwa polimeru.Metoda jest zalecana do rur o średnicy większej niż 15 mm.
• Elektrofuzja - przewody gazowe są łączone poprzez spawanie poprzez złączkę. Zmieniają więc kierunek rurociągu, rozgałęziają się lub scalają.

Wszystkie metody zapewniają ścisłe połączenie. Elektrofuzja - najwygodniejsza i najszybsza.