Rury drenażowe, zwane również drenami, są przeznaczone do usuwania nadmiaru wilgoci z gleby. Tworzenie drenażu opartego na rurach jest najbardziej praktyczne. Wszystkie elementy są zakopane w ziemi, pobierają wodę z gleby, nie psując krajobrazu.
Zasada działania
Zgodnie z przeznaczeniem produkty rurowe do odwadniania dzielą się na dwa rodzaje - do zbierania wilgoci i jej usuwania. Elementy zbierające są wyposażone w perforacje. Otwory są tworzone w korpusie rury na całym obwodzie lub w jednym z sektorów, przez które wilgoć dostaje się do sieci. Taka komunikacja jest zainstalowana pod kątem wokół osuszonego terytorium lub na całym jego obszarze. Zwykle są umieszczane w pobliżu budynków, w przeciwnym razie nadmiar wody może zniszczyć fundament konstrukcji i spowodować powstawanie pleśni na ścianach. Nadmiar wilgoci trafia do obiektów studni.
Produkty do abstrakcji są pozbawione perforacji. Mają inną zasadę działania. Są one potrzebne do opróżnienia zbiorników odwadniających. Woda wpływa do urządzeń zbierających lub specjalnie wyposażonych rowów. Charakterystyczną cechą takich autostrad jest to, że można je zakopać w ziemi na ponad 10 m.
Rury są również często układane w rowach burzowych przy drodze, łącząc je ze wspólnym systemem odwadniającym. Zapewni to komfortową podróż pojazdów.
Wariantem produktów gromadzących wilgoć są modele z efektem filtrującym spowodowanym nawijaniem włókna kokosowego lub geowłóknin. Filtry nie pozwalają na zawieszenie, zapobiegając tworzeniu się płytki nazębnej, co wydłuża żywotność całego układu. Jest to szczególnie ważne na obszarach gliniastych, gdzie wody gruntowe zawierają wiele zanieczyszczeń.
Rodzaje i cechy konstrukcyjne rur drenażowych
Produkty odwadniające są klasyfikowane według ceny i cech konstrukcyjnych. Ale przede wszystkim należy zwrócić uwagę na materiał produkcyjny.
- Cement azbestowy. Najczęściej rury są wykonane z nacięć z góry, aby uzyskać wilgoć w środku. Te dziury są naprzemienne.
- Ceramika. Rury z gliny są wyposażone w perforacje, szczeliny i rowki na zewnątrz dla lepszego wchłaniania wilgoci.
- Ekspandowana glina i plastobeton. Są to porowate materiały budowlane, które dobrze pochłaniają wilgoć. Produkty do perforacji nie potrzebują.
- Plastikowy. Rury wykonane są z kompozycji polietylenowych o wysokim lub niskim ciśnieniu (LDPE lub HDPE), a także z PVC.
Najniższą ceną są wyroby z cementu azbestowego. Dobrze przyjmują wilgoć, ale nie są bardzo popularne, ponieważ uważa się, że materiał jest szkodliwy. Na zachodzie jest zabroniony do użytku. Różnorodne struktury azbestowe są cementami chryzotylowymi. Ten rodzaj azbestu o białym odcieniu jest przyjazny dla środowiska i nie szkodzi zdrowiu. W takich modelach nie wykonuj nacięć, ponieważ materiał jest porowaty.
Najpopularniejsze są rury wykonane z tworzywa sztucznego z polichlorku winylu i polietylenu. Te pierwsze zwykle nie perforują; służą do usuwania wilgoci. Wyglądają jak rury kanalizacyjne. Są dość tanie. Te ostatnie często fałdują się i wyposażają w otwory pochłaniające wilgoć. Takie produkty są elastyczne, ale trwałe, można je układać na stronie o dowolnym krajobrazie. Na zewnątrz wyglądają jak duże węże do nawadniania.
Rury z materiałów polimerowych są wykonane z dwóch rodzajów: jednowarstwowego lub dwuwarstwowego. Liczba warstw jest wybierana w zależności od gęstości gleby.
Materiał filtrujący można kupić osobno, ale znacznie wygodniej jest natychmiast kupować produkty w skrzynkach z geowłókniny.Są całkowicie gotowe do zanurzenia w ziemi; są stosowane zarówno na glebach gliniastych, jak i na glebach bagiennych w celu ich drenażu.
Najbardziej odpornymi na wpływy zewnętrzne produktami są systemy Softrok. Najpierw segmenty rur są pokryte wypełniaczem styropianowym, a na górze są owinięte siatką z geowłókniny. Ta konstrukcja zapobiega zawieszeniu zawieszonej materii w rurociągu i jego zamarzaniu, zwiększa wydajność systemu drenażowego o 40 procent. Dzięki pełnej gotowości systemów do układania zmniejsza się pracochłonność pracy podczas układania systemu odwadniającego.
Rury z płaskim drenem podbijają rynek. Są również nazywane „panelem”. Są nieco podobne do węży strażackich. Produkuj podobne produkty z perforacją i w skorupie filtracyjnej wykonanej z geowłókniny. Produkty prostokątne mają zwiększoną wytrzymałość na ściskanie, więc drenaż można wyposażyć niemal na powierzchni. Przyczynia się to do oszczędności w operacjach robót ziemnych. Dzięki kompaktowemu składaniu modele płaskie zajmują minimalną przestrzeń podczas transportu. Taka rura drenażowa działa nie gorzej niż okrągły analog.
Proste rury drenażowe są czasami używane do prac odwadniających. Są perforowane własnymi rękami i instalowane jako odpływy zbierające wilgoć.
Zakres rozmiarów
Według GOST rurociągi drenażowe produkowane są w odcinkach 6 lub 12 metrów. Elastyczne opcje mogą być dłuższe, są skręcone w zatoki. Produkty wyróżniają się średnicą - 110, 160, 200 mm.
W systemach o dużym obciążeniu produkowane są rury o dużym przekroju - do 300 mm.
Na małym obszarze o niskiej wodzie gruntowej można instalować produkty o minimalnej średnicy. Ale jeśli drenaż składa się z wielu gałęzi, nawet na niewielkim obszarze będziesz musiał użyć zarówno dużych, jak i małych odcinków rurociągu.
Kryteria wyboru
Główne kryteria wyboru elementów systemu odwadniającego to sztywność i lokalizacja perforacji.
Pierwsza cecha zależy od głębokości ułożenia rur. Nie mogą odkształcać się pod ciężką warstwą gleby. Kupując segmenty rur, spójrz na oznaczenie, które wskazuje klasę sztywności:
- SN 2-4 są instalowane na głębokości 3 m;
- SN 6 - do 4 m;
- SN 8 - do 10 m.
Ważne są głębokość wód gruntowych, ilość opadów i sposób instalacji linii drenażowej. Dane te są brane pod uwagę przy wyborze wzoru perforacji. Jeśli otwory są wykonywane na całym obwodzie rury, odpowiednie jest zmniejszenie poziomu źródeł podłoża, aby spuścić ścieki po opadach deszczu i opadów śniegu.
Jako „wodę opadową” wybierz odcinki rury z otworami w 1/3 lub 2/3 obwodu. Perforowane rury półkoliste są stosowane do uniwersalnych kanałów ściekowych.
Wybór elementów rurociągu determinuje również ich koszt. Za średni metr perforowanej rury o przekroju 110 mm w filtrze geowłókninowym średnio trzeba zapłacić 55 rubli, 160 mm - 110 rubli i 200 mm - 185 rubli. W przypadku modeli panelowych koszt za metr liniowy zaczyna się od 75 rubli.
Cena gładkich nieperforowanych rur drenażowych do drenażu wód gruntowych jest niższa - zaczyna się od 12 rubli za metr. Najwyższy koszt rury drenażowej o dużej średnicy (ponad 200 mm) w filtrze wykonanym z kory kokosowej - od 1000 rubli za metr.
Wśród rosyjskich producentów największy popyt ma marki Ruvinil, Nashorn, Politek, KamaPolymer. Wśród zagranicznych marek popularne są Polieco, Wavin, Uponor, Rehau.
Zasady układania
Prowadzenie autostrady odbywa się pod kątem do zlewni. Jeśli terytorium jest płaskie, nachylenie jest tworzone własnymi rękami. Głębokość instalacji rurociągu określa się w zależności od lokalizacji źródeł podziemnych, ale nie mniej niż pół metra.
Odległość między liniami drenażowymi podczas ich instalacji zależy od ilości wody na terytorium: im bardziej, tym bliżej znajdują się rurociągi.
Zdecyduj także o położeniu luków inspekcyjnych potrzebnych do sprawdzenia i usunięcia ewentualnych zatorów. Muszą być zainstalowane w rogach zakrętów autostrady.
Przed instalacją należy utworzyć projekt z rysunkiem w skali. Pozwala to obliczyć, ile i jaka sztywność przekroju i rury jest wymagana dla urządzenia sieci odwadniającej.
Etapy układania rurociągu odwadniającego:
- Rów wykopany jest na głębokość nie mniejszą niż pół metra i szerokość przekraczającą przekrój rurociągu o 50 cm.
- Na dole wylewa się poduszkę z piasku o grubości 10 cm.
- Na wierzch żwiru wlewa się warstwę 10–20 cm.
- Sekcje rur są układane, łącząc się ze sobą i ze studniami kontrolnymi.
Pogrzeb odbywa się w odwrotnej kolejności: warstwa pokruszonego kamienia, poduszka z piasku, warstwa ziemi.
Na ostatnim etapie rurociąg jest wycofywany z granic terenu i jego połączenia ze zlewnią. Jeśli konieczne jest zwiększenie przepustowości linii drenażowej, system złożony z kilku rur o różnych sekcjach jest układany w wykopie.
Błędy instalacji odpływu rur
Nieprawidłowe działanie linii może być spowodowane następującymi przyczynami:
- Odpływy znajdują się w dużej odległości od siebie. Systemy są instalowane w odległości nie większej niż 10 m dla obszarów glinianych i 50 m dla piasku.
- Nieprawidłowa głębokość wykopu. Taki błąd może prowadzić do nierównowagi wody, co spowoduje stagnację wilgoci w okolicy. Płytkie głębokości powodują korki lodowe, co doprowadzi do zalania terytorium wczesną wiosną. Rurociąg może być wyższy niż poziom wody i nie będzie mógł dostać się do systemu drenażowego.
- Brak przechyłu. Jeśli linia zostanie zainstalowana ściśle poziomo i nie będzie stronniczości w kierunku zlewni, wilgoć zatrzyma się w rurociągu.
- Duża liczba poprawek. Odległość między lukami inspekcyjnymi musi być większa niż 50 m, w przeciwnym razie będą zakłócały normalne działanie systemu.
Typowym błędem jest próba zaoszczędzenia na zastosowaniu nie projektowanych rur dla linii, co prowadzi do wadliwego działania i znacznego skrócenia żywotności systemu. Dotyczy to zarówno przekroju rur, jak i materiału produkcyjnego.
Zasady działania i konserwacji
Rurociąg odwadniający wymaga systematycznego sprawdzania nagromadzenia błota wewnątrz i czyszczenia w razie potrzeby. W tym celu w systemie montowane są studnie rewizyjne. Kontrola musi być przeprowadzana co najmniej raz na 12 miesięcy. Po ulewnych deszczach, powodziach i powodziach wymagana jest nieplanowana kontrola drenażu.
Fakt konieczności czyszczenia rur można zgłosić przez zastój wody w studni kontrolnej. Występuje również osadnictwo mułu, mułu, piasku.
Zaplanowane czyszczenie autostrady odbywa się co 3 lata przy właściwym ustawieniu systemu i wyposażeniu w niezbędne filtry. W przeciwnym razie czyszczenie zostanie przeprowadzone, gdy się zabrudzi. Czyszczenie drenu odbywa się na dwa sposoby: mechaniczny i hydrodynamiczny.
Pierwsza opcja polega na kruszeniu stałych zanieczyszczeń i mechanicznym usuwaniu brudu za pomocą instalacji pneumatycznej. W drugim sposobie linia jest przepłukiwana wodą i powietrzem pod ciśnieniem za pomocą sprężarki i pompy. Ta opcja jest droższa, ale bardziej niezawodna.
W urządzeniu drenażowym nie ma nic skomplikowanego. Jeśli wszystko zostanie wykonane technologicznie poprawne i zgodnie z projektem, układany system przetrwa ponad pół wieku.
