Aby obniżyć koszty pracy i koszty ścieków, budowniczowie coraz częściej preferują rury faliste z różnych materiałów polimerowych. Pod względem wytrzymałości i żywotności praktycznie nie różnią się od stali lub żeliwa, mają niższy koszt, są łatwiejsze do złożenia.
Zakres falistych rur kanalizacyjnych
Elastyczne rury faliste do ścieków z tworzyw sztucznych stosuje się w tych samych przypadkach, co zwykłe, ale stopień niezawodności jest wyższy. Aby wyposażyć podmiejski autonomiczny kanał ściekowy, wodę deszczową, doprowadzić wodę do domu - wszystko to można zrobić za pomocą rur falistych.
Pofałdowana powierzchnia jest szczególnie istotna tam, gdzie istnieje niebezpieczeństwo uszkodzenia autostrady ze względu na cechy geologiczne terenu - w górach, nad brzegiem rzeki, w strefach aktywnych sejsmicznie. Ruchy gleby - osuwiska, trzęsienia ziemi - mogą zniszczyć cały system zaopatrzenia w wodę lub kanalizację w ciągu kilku minut. Rozciąganie liniowe zmniejsza się do zera, jeśli gleba opada między wypukłe części i utrzymuje linię na swoim miejscu.
Sztywność pierścienia jest konieczna, jeśli ciśnienie w układzie jest niestabilne. Uderzenie wodne często prowadzi do pęknięcia rury. Wypukłe żebra na całej powierzchni produktu ograniczają ciśnienie wody i zapobiegają rozdzieraniu.
Rodzaje rur falistych
Produkty z tektury falistej stosuje się do kanalizacji wewnętrznej i zewnętrznej. Jeśli wewnętrzne okablowanie można wykonać przy użyciu mniej trwałych rur, to do prac zewnętrznych istnieje więcej odmian:
- płuca;
- ciężki;
- superciężkie konstrukcje.
Lekkie produkty faliste ze względu na swoje właściwości nadają się do ścieków zewnętrznych lub do zaopatrzenia w wodę w stabilnej glebie. Ich gęstość jest mniejsza, ściany są najczęściej jednowarstwowe. Służą również do układania kabli elektrycznych. Są elastyczne i elastyczne, ale niezawodnie chronią ukryty wewnątrz kabel przed uszkodzeniem podczas robót ziemnych. Ponieważ lekkie rury faliste boją się promieniowania ultrafioletowego, nie zaleca się ich stosowania na zewnątrz budynku lub na powierzchni ziemi. Wyróżnia się stopniem sztywności:
- Oznaczenie SN 2 jest przeznaczone do układania na głębokości nie większej niż 2 metry - są to produkty jednowarstwowe;
- SN 4 - do 3 metrów;
- dwuwarstwowy SN 6 - do 4 metrów;
- dwuwarstwowy SN 8 i SN 16 - do 10 metrów.
Ciężkie rury faliste są używane w ruchomej glebie do układania na dużych głębokościach. Jeśli głębokość jest mniejsza niż zalecana w specyfikacjach technicznych, rury wytrzymają dłużej z powodu zmniejszonego obciążenia. Służą do komunikacji miejskiej, która znajduje się w pobliżu dróg dla pieszych lub autostrad. Aby produkty nie były zatkane ziemią i kamieniami, są uwalniane w ochronnej osłonie z geowłóknin.
Rury superciężkie są wykonane z dwóch warstw i są przeznaczone do układania w ziemi pod szynami kolejowymi lub drogami o dużym natężeniu ruchu, w których zwiększa się poziom nacisku na ziemię i wibracje. Ten rodzaj jest wykonany bez powłoki ochronnej.
Zgodnie z celem funkcjonalnym
Rury faliste są używane do różnych celów, z których jednym jest ukrycie komunikacji elektrycznej lub lekkich węży, aby uniknąć uszkodzenia. Gęstość materiału jest mniejsza, więc produkty są bardziej elastyczne i elastyczne. Te cechy zależą również od materiału rury. W razie potrzeby możesz naprawić dom, usunąć tynk i uzyskać falisty jednowarstwowy wąż, zastępując go nowym.
Ciężkie i bardzo ciężkie konstrukcje nie są przeznaczone do częstej wymiany - są układane głęboko i przez długi czas, więc stopień wytrzymałości musi przekraczać niekorzystne warunki otoczenia. W takim przypadku żywotność masywnych konstrukcji wyniesie ponad 50 lat.
Gładka powierzchnia wewnętrzna pozwala na szybki przepływ ścieków wzdłuż autostrady. Cząsteczki organiczne nie mają czasu na przyleganie do ścian, więc nie trzeba ich wkrótce czyścić. Według opinii na forach budowlanych niektórzy właściciele po raz pierwszy myli rury chemikaliami po 10 latach eksploatacji.
W systemach grzewczych rury nadają pomieszczeniu estetyczny wygląd, ponieważ są pomalowane na biało.
Zgodnie z właściwościami i materiałem produkcji
Na podstawie materiału użytego do produkcji rur karbowanych możemy stwierdzić ich właściwości:
- gęstość;
- przewodność cieplna;
- odporność na chemikalia;
- Ekspozycja na promieniowanie UV;
- odporność na uderzenia;
- odporność na ogień;
- rozciąganie liniowe i kołowe;
- odporność na niskie temperatury.
PolipropylenJest w stanie wytrzymać temperatury od - 20 do + 95 stopni, dlatego jest stosowany do odprowadzania gorących płynów w przemyśle.
Materiał jest odporny na chemikalia - kwasy, zasady, alkohole. Obecność agresywnych substancji nie zmienia struktury wewnętrznej powierzchni ścian. Wapno i jony żelaza nie mogą przylegać do gładkiej powierzchni z powodu dużej prędkości przepływu. W kanalizacji domowej to samo dzieje się z materią organiczną - nie gromadzi się na ścianach.
Do różnych celów stosuje się polipropylen wzmocniony włóknem szklanym lub folią aluminiową. Zwiększa to wytrzymałość i trwałość.
Podłączyć rury wykonane z tworzywa sztucznego za pomocą złączek lub spawania. W pierwszym przypadku stosuje się przejściówki lub złącza kątowe, w drugim rury są mocowane za pomocą lutownicy w prostym odcinku.
PCV - Najczęściej używany materiał w życiu codziennym. Zaleca się stosowanie w systemach bezciśnieniowych, ponieważ materiał wytrzymuje ciśnienie do 0,16 MPa. Polichlorek winylu jest 5 razy lżejszy niż metal, więc montaż jest znacznie łatwiejszy - nie można nawet użyć ciężkiego sprzętu.
Ponieważ wewnętrzna powierzchnia jest gładka, materia organiczna w autonomicznym systemie kanalizacji domowej nie rośnie na ścianach i nie przyczynia się do wzrostu mikroorganizmów. Dlatego w domu i na miejscu nie ma zapachu.
Do zaopatrzenia w wodę stosuje się PCW, ponieważ materiał jest nietoksyczny i nie wspiera rozwoju bakterii. Jest bezpieczny w okablowaniu wewnętrznym - nie zapala się, nie odkształca się po podgrzaniu. Jedyną wadą jest to, że nie toleruje niskich temperatur. Przy 10 stopniach poniżej zera staje się kruchy, dlatego przed ułożeniem w ziemi rury są owijane materiałem termoizolacyjnym.
Do kanalizacji domowej i letniej kanalizacji można użyć polietylen. Jego elastyczność udowodniono empirycznie: podczas zamrażania wody w rurach z polietylenu nie pękły, a jedynie nieznacznie się rozciągnęły. Dolna granica temperatury wynosi 0 stopni.
W zwykłych rurach temperatura transportowanej cieczy nie powinna przekraczać 45 stopni, zgodnie z zaleceniami producenta. Ale po eksperymentach możemy powiedzieć, że produkty wytrzymują krótkotrwałe nagrzewanie do 80 stopni i nie są niszczone.
Różne gatunki materiałów są zaprojektowane do różnych nacisków na glebę. Na podstawie planowanej głębokości zakładki wybierz odpowiednią opcję dla gęstości, średnicy i wytrzymałości. Liczba warstw i modyfikacji materiałów ma znaczenie:
- LDPE - polietylen wysokociśnieniowy;
- HDPE - polietylen niskociśnieniowy;
- usieciowany polietylen.
Rury są oznaczone w postaci kolorowej taśmy, która wskazuje, do czego przeznaczony jest produkt.
Wymiary
Rury karbowane mają dwie średnice - wewnętrzną i zewnętrzną.Różnica wynosi od 19 do 170 mm, w zależności od wielkości wystających usztywnień.
Rura o średnicy wewnętrznej od 4 do 11 cm jest uważana za najbardziej popularny rozmiar pofałdowania do prac wewnętrznych, natomiast do prac na zewnątrz stosuje się produkty o większej średnicy i większej grubości ścianek i dużej wadze.
Do komunikacji miejskiej stosuje się rury faliste o średnicy wewnętrznej do 103 cm, średnicy zewnętrznej 120 cm i grubości ścianki 0,5 cm.
Funkcje montażowe
Wszystkie prace z wyrobami z tworzyw sztucznych najlepiej wykonywać w ciepłym sezonie, gdy temperatura na ulicy przekracza 15 stopni. Rury karbowane układane są w ziemi na przygotowanym fundamencie z piasku lub żelbetu. Podczas łączenia z gniazdem należy go skierować w kierunku przeciwnym do nachylenia, aby zapobiec wyciekaniu cieczy.
W metodzie spawanej bierze się pod uwagę grubość ścianki i rodzaj spawarki. Polimer ogrzewa się, aż zacznie się topić, a następnie łączy się z drugą częścią i utrzymuje aż do wyschnięcia plastiku. Przy odpowiednim spawaniu uzyskuje się monolityczny szew.
Podczas łączenia przez dzwon w ścianach nie będzie nacięć i nierówności, do których przylgną duże cząstki. Wskazane jest zainstalowanie studni do spawania w miejscu spawania, aby w przypadku zablokowania można wyciąć rurę i wyczyścić ją.
Falistość można łączyć z innymi materiałami - stalą lub żeliwem. W takim przypadku stosuje się złącza z łącznikami.
Zalety i wady
Wady plastikowych rur falistych obejmują niską odporność na wysokie temperatury, ale są wyjątki: PCW jest bardziej wrażliwy na niskie temperatury, więc musisz jasno zrozumieć, do jakiego celu wybrane są rury.
Jeśli potrzebujesz ukryć kabel elektryczny, PVC jest odpowiedni do tego celu, ponieważ polietylen wysokociśnieniowy poprawia spalanie, a jeśli zostanie zwarty w okablowaniu, może spowodować pożar.
Nie zaleca się stosowania plastiku do montażu wodociągu powierzchniowego lub kanalizacji, ponieważ większość materiałów nie jest odporna na promieniowanie ultrafioletowe.
Niektóre rodzaje plastików przepuszczają wilgoć z powodu niskiej gęstości materiału, więc przy zakupie musisz określić, co będzie transportowane przez rury.
Podczas układania wewnętrznego okablowania w domach z panelami mieszkalnymi wymagana jest dodatkowa izolacja akustyczna, ponieważ plastikowa studnia przepuszcza dźwięk z cieczy i przepływa przez nie.
Wspólne korzyści dla wszystkich plastikowych rur falistych:
- mieć wysoki stopień siły;
- służyć przy prawidłowym działaniu przez ponad 50 lat, maksymalny okres deklarowany przez producenta wynosi 90 lat;
- dobre właściwości przeciwwstrząsowe;
- nietoksyczny, nie wydziela niebezpiecznych substancji w wodzie;
- łatwy w instalacji dzięki specjalnym urządzeniom - gniazdom;
- niewielka waga w stosunku do metalu i żeliwa.
Prawie wszystkie tworzywa sztuczne są obojętne na działanie agresywnych chemikaliów - kwasów i zasad.
Koszt produktów z tektury falistej jest o rząd wielkości wyższy niż w przypadku tradycyjnych rur z tworzyw sztucznych. Zależy od długości, średnicy, grubości ścianki, a także od materiału produkcyjnego. Ceny dwuwarstwowych rur falistych do ścieków zewnętrznych są wyższe niż w przypadku jednowarstwowych. Wzmocnione marki będą również kosztować więcej, ponieważ ich żywotność i siła są wyższe. Najbardziej przystępne ceny to produkty z domowych instalacji do produkcji rur kanalizacyjnych i ich części.
