Ścieki burzowe są niezbędne do ochrony dachu i fundamentu domu, chodnika i zagrody. Jeśli znasz podstawowe zasady instalacji systemu odwadniającego, możesz samodzielnie zrobić burzę w okolicy. Konwencjonalnie obejmuje trzy etapy: zlewnie, odprowadzanie wody i usuwanie.
Rzeczywiste wymagania dotyczące instalacji kanałów burzowych w prywatnym domu
Gosstroy z Federacji Rosyjskiej opracował zasady i przepisy dotyczące budowy wewnętrznych i zewnętrznych systemów kanalizacyjnych. Nie zaniedbuj SNiP i nie rzucaj się w oczy, ponieważ w przyszłości doprowadzi to do dodatkowych kosztów materiałowych. Ścieki burzowe służą do zbierania stopionej i deszczowej wody, która zbiera odpady ludzkie z powierzchni gleby. Jeśli naruszysz zasady usuwania takich ścieków, stan sanitarny i epidemiologiczny tego obszaru może się pogorszyć.
Zasada działania odpływu wody deszczowej opiera się na przepływie grawitacyjnym, dlatego wszystkie jego elementy - rynny, wpusty wody deszczowej, rurociągi - są instalowane ze spadkiem w kierunku studni kanalizacyjnych.
SNiP bierze pod uwagę nachylenie i głębokość rur, materiał do ich produkcji, charakter gleby i głębokość zamarzania. W przypadku środkowego paska dozwolone jest układanie rur o średnicy 50 mm na głębokości 0,3 m; o dużym przekroju - 0,7 m.
Jeśli istnieją dowody silnego zamarzania gleby, głębokość rurociągu wzrasta, aby zapobiec tworzeniu się zatyczek lodowych, co nieuchronnie doprowadzi do uszkodzenia systemu wód opadowych.
Dla rur o różnych średnicach SNiP zapewnia odpowiednie nachylenia.
Rodzaje i urządzenia kanalizacji burzowej
Według urządzenia ścieki burzowe dzielą się na trzy typy:
- Oddzielny system, w którym rynny burzowe i kanalizacyjne mają inny system utylizacji.
- Sieć częściowo oddzielna - oddzielny system odwadniający, ale często występują studnie kanalizacyjne.
- System ogólnego stopu wody burzowej i ZhBO ma ogólny rurociąg zrzutu zanieczyszczonej wody.
System punktów zbierania wody deszczowej składa się z wlotów wody deszczowej, przez które woda wpływa do rur. Aby uniknąć zatoru, rowki i tace pokryte są kratami, które wychwytują gałęzie i zanieczyszczenia z góry. Czasami przed wejściem do systemu odwadniającego instalowane są osadniki piasku.
Sieć miejska ma rozgałęziony system, obejmujący rurociągi i studnie, przez które woda kierowana jest do kanałów miejskich. Ostatnim etapem jest oczyszczalnia, po której oczyszczona woda jest odprowadzana do zbiorników lub gleby. Rury znajdują się na różnych głębokościach ze spadkiem w kierunku studni kanalizacyjnych o średnicy co najmniej 1 m. Taki system odwadniający nazywa się liniowym. Jeśli teren nie pozwala na zjazd z góry, zainstaluj pompy transferowe.
Schemat liniowy burzy jest bardziej skomplikowany niż punktowy; służy do zbierania wody z dachu budynku, palet drzwiowych i systemów kanałów w sąsiednim obszarze. Zewnętrzny kanał burzowy, który znajduje się wzdłuż ścieżek, składa się z koryt deszczowych z kratami. Jego zalety to:
- łatwe czyszczenie od zatorów;
- prosta naprawa zastępująca wloty wody deszczowej;
- prostota projektu.
System wewnętrzny wymaga dokładnego podejścia z obliczeniem niezbędnej objętości rurociągu w celu zebrania dowolnej ilości opadów. Obejmuje kopanie rowów, układanie rur, instalowanie studni inspekcyjnych.
Projektowanie i wdrożenie niezbędnych obliczeń
Projektowanie rozpoczyna się od zebrania danych o ilości opadów opadających na placu budowy. Można je zabrać:
- na stacji meteorologicznej;
- w SNiP;
- w firmie budowlanej.
Etapy projektowania uszczelki burzowej:
- Określa się rodzaj gleby i odpowiadającą jej przepustowość.
- Schemat burzy jest opracowany z uwzględnieniem reliefu witryny i dostępności komunikacji w okolicy.
- Bierze się pod uwagę głębokość wody w glebie.
- Plan wskazuje miejsce przyjęcia.
- Obszar spływu jest określony. Jest to suma wodoodpornych powierzchni w wybranym obszarze, w tym dachu budynku, asfaltu i torów betonowych.
Teoretyczna objętość do zbierania wody deszczowej jest obliczana z uwzględnieniem współczynników korygujących i danych dotyczących ilości opadów. Jeśli obliczenia są błędne, może to prowadzić w jednym przypadku do przeciążenia systemu, a w drugim - do kosztu projektu. Eksperci zalecają pięciokrotny margines pod względem przepustowości opadów (w oparciu o średnią opadów). Dla lepszego odwodnienia rury są instalowane pod kątem 4-5 stopni, chociaż przy nachyleniu 1,5 cm czysty system odwadniający działa całkiem dobrze.
Wybór materiału
Materiał na rury, rynny i tace wlotowe dobierany jest z uwzględnieniem warunków pracy i obciążenia projektowego. Zadaniem wody opadowej jest zapewnienie integralności i trwałości konstrukcji.
Kryteria wyboru:
- wytrzymałość - gdy rury układane pod ziemią będą odczuwały nacisk nie tylko od wewnątrz, ale także z zewnątrz;
- elastyczność, aby wytrzymać obciążenia udarowe;
- odporność na promieniowanie ultrafioletowe;
- zdolność do wytrzymania zmian temperatury;
- odporność na agresywne związki.
Do urządzenia ścieków zewnętrznych stosuje się rury żeliwne i polimerowe, do studni inspekcyjnych - wyroby żelbetowe o dużym przekroju. Rury żeliwne są mocne i trwałe, ale nie tolerują obciążeń udarowych. Trudności pojawiają się podczas ich instalacji i poszukiwania okuć o odpowiednich konfiguracjach.
Rury polimerowe mają kilka zalet:
- siła;
- lekka waga;
- duży asortyment okuć;
- przystępna cena;
- gładka powierzchnia wewnętrzna o właściwościach hydrofobowych.
Rury żelbetowe o dużych rozmiarach są bardzo mocne i trwałe, ale mają ograniczone zastosowanie.
Kroki instalacji
Przed budową kanałów burzowych wokół domu przeprowadza się system odwadniający teren, ponieważ jego głębokość jest mniejsza niż głębokość systemu rur burzowych.
Aby położyć prysznic, wybierz ustronne miejsce na stronie. Zgodnie ze skompilowanym schematem planowane są trzy trasy z rurami i studniami inspekcyjnymi:
- zbieranie wody z dachu konstrukcji;
- wycofanie ze strony;
- usunięcie z nawierzchni.
Instalacja torów odbywa się sekwencyjnie zgodnie z algorytmem:
- Wykopany jest wykop o nachyleniu 2-3 cm na metr bieżący.
- 20 cm poduszkę z piasku lub żwiru wylewa się pod rurociąg.
- Rury układa się pod ustalonym nachyleniem do studni inspekcyjnej.
- Audyty są organizowane co 10 mi na każdym rogu burzy.
- W otwartych miejscach zainstalowane są rury przelewowe.
- Testy są przeprowadzane pod kątem operacyjności i szczelności systemu kanalizacji burzowej.
Zwoje, połączenia wykonuje się za pomocą łączników odpowiednich konfiguracji. Wypełnianie rurociągu odbywa się w dwóch etapach: najpierw gleba jest szlifowana i taranowana w celu ujednolicenia ładunku, a następnie zasypywanie jest kontynuowane na powierzchni gleby.
Dla każdej gałęzi obliczana jest ilość odprowadzanej wody na podstawie średnicy przekroju, od której zależy przepustowość, i obsługiwanego obszaru. Takie podejście pozwoli ci odpowiednio zrównoważyć system wód opadowych.
Koszt instalacji
Aby określić szacunkowy koszt prac instalacyjnych, oblicza się liczbę wlotów wody deszczowej, długość torów.Z wyłączeniem prac ziemnych i długości co najmniej 50 m, cena instalacji wody deszczowej wyniesie 1190 rubli. na metr liniowy. Cena obejmuje montaż 4 studni inspekcyjnych, materiałów i robót.
Instalacja 1 tacy wlotowej wody deszczowej kosztuje 1000 rubli, a ta sama instalacja na zaprawie cementowej kosztuje 1500 rubli. Do instalacji burzowego rurociągu ze zraszaniem potrzeba 200 rubli. na metr liniowy.
Na koszt instalacji systemu odwadniającego wpłynie głębokość rurociągu, warstwa granitu pokruszonego kamienia do zraszania, zastosowanie rur z uzwojeniem geowłókniny i materiał rury. Układanie na głębokości od 1 m do 2,5 m wynosi od 2000 do 4500 rubli. na metr liniowy.
Koszt oglądania studni kanalizacyjnej z plastikowej rury o średnicy 315 mm i głębokości 3 m kosztuje 9000 rubli, przy głębokości 1 m - 6500 rubli.
