Jak wybrać rurę kanalizacyjną

Rury o różnych średnicach są jednym z głównych elementów systemu kanalizacyjnego. Konieczne jest poświęcenie czasu na ich badania i selekcję. Od tego będzie zależeć termin i skuteczność działania systemu. Rury i kształtki wykonane są z materiałów różniących się właściwościami technicznymi.

Zakres rur kanalizacyjnych

W systemach wewnętrznych i zewnętrznych stosowane są różne typy rur kanalizacyjnych. Rozróżnij je według koloru. Zewnętrzna rura kanalizacyjna wykonana jest z materiału pomalowanego na pomarańczowo, dzięki czemu można je zobaczyć podczas wykopalisk podczas naprawy. Są silniejsze i trwalsze niż wewnętrzne szarości, ponieważ działają w ekstremalnych warunkach środowiskowych, są narażone na różnice temperatur i obciążenia mechaniczne gleby.

Rury wewnętrzne są szare lub białe. Nie zaleca się ich stosowania do odwadniania zewnętrznego, ponieważ mają mniejszą nośność i istnieje ryzyko przedwczesnej awarii.

Czarne rury są środkowym ogniwem w specyfikacjach technicznych między komunikacją wewnętrzną i zewnętrzną. Mają ograniczenia temperaturowe - nie można przenosić gorącej cieczy.

Zielone rury kanalizacyjne są przeznaczone do systemu odwadniającego. Czasami sprzedawany z filtrem geowłókninowym. Łączność drenażowa to rury z otworami. Przez nich ciecz przedostaje się na pola filtracyjne i wchodzi w ziemię.

Rury do układania kanalizacji wewnętrznej i zewnętrznej, kanalizacji deszczowej i kanalizacji można łączyć i mieć wspólną studnię.

Rodzaje i rozmieszczenie rur do ścieków

Oprócz części bezpośrednich system wykorzystuje elementy do połączeń - złączek. Są przeznaczone do przejścia z wąskiego odcinka rury do szerokiego, toczenia, rozgałęziania, łączenia części:

• sprzęgło - ma pierścień uszczelniający i służy do łączenia odcinków prostych;
• zwijanie - stosowane w miejscach, w których należy przestrzegać określonego kąta podczas rozgałęzienia;
• poprzeczka - umożliwia jednoczesne podłączenie kilku rur o mniejszej średnicy;
• redukcja - łączy próbki o różnych średnicach;
• trójnik - łączy kilka rur o małej średnicy w jedną szeroką - zwykle na styku ścieków wewnętrznych i zewnętrznych lub przy wyjściu z określonego miejsca - kuchni, łazienki;
• stub - przeglądarka.

Oprócz tych urządzeń stosuje się syfony dwukolanowe i zawory zwrotne. Wszystkie elementy mają różną grubość i średnicę.

Według typów rozróżnij:

• stal;
• żeliwo;
• ceramiczny;
• tworzywo sztuczne - PVC, polipropylen, włókno szklane, polietylen, HDPE;
• beton.

Każdy typ ma swoje pozytywne aspekty, jeśli poprawnie zainstalujesz i będziesz obsługiwać produkt.

Materiał produkcyjny

Istnieją materiały, które praktycznie nie są używane w życiu codziennym, na przykład czarna stal. Materiał jest trwały, ale problematyczny pod względem instalacji. Aby wyposażyć kanalizację w domku letnim, konieczne będzie zaangażowanie sprzętu budowlanego i specjalistów spawalniczych, ponieważ nie ma innych metod łączenia metalu.

Zaletą czarnej stali jest to, że wytrzymuje wysokie temperatury i jest odporna na agresywne substancje. Ale takie właściwości w domowych systemach kanalizacyjnych nie są przydatne, więc nie ma sensu przepłacać za nie.

Rury ceramiczne

Ceramika to bardzo trwały materiał stosowany w niesprzyjających warunkach. Jeśli poziom wód gruntowych jest blisko powierzchni, rury ceramiczne nie są narażone na korozję, w przeciwieństwie do rur metalowych. Materiał jest odporny na chemikalia. Średnica ceramicznej rury kanalizacyjnej pozwala na stosowanie jej w obszarach o intensywnym drenażu. Grubość ścianek umożliwia układanie rurociągu w obszarach autostrad o dużym natężeniu ruchu.

Wady komunikacji i instalacji ceramicznej:

• materiał jest kruchy, więc cięcie jest problematyczne, może zostać uszkodzone podczas załadunku;
• części są wykonane z małej długości, więc montaż jest dłuższy i pracochłonny;
• Nie toleruje niskich temperatur, dlatego należy je układać głębiej lub owinąć izolacją.

Tak więc ceramika nie jest praktycznym materiałem, chociaż ma pewne zalety.

Materiały plastikowe

Wśród nowoczesnych polimerów można wyróżnić szczególnie popularne odmiany:

• PVC - polichlorek winylu. Często stosowany w wewnętrznych i zewnętrznych domowych systemach kanalizacyjnych. Wewnętrzne ściany są gładkie, a płyn łatwo przemieszcza się grawitacyjnie do studzienki. Z minusów - narażenie na ekstremalne temperatury. Dozwolone jest stosowanie wody o temperaturze nie wyższej niż 60 stopni, możliwy jest krótkotrwały wzrost do 100 stopni. Istnieją lekkie, średnie i ciężkie produkty z PVC, które są używane w zależności od obciążenia w miejscu, w którym odbywa się komunikacja.
• Polietylen. Zakres temperatur jest niewielki: od - 40 do +40 stopni, co wyklucza stosowanie komunikacji polietylenowej, w której temperatura robocza ścieków jest wyższa. Najczęściej takie rury są układane w ziemi lub wykorzystywane do dostarczania zimnej wody. HDPE - niskociśnieniowy polietylen - bardziej uniwersalny materiał, który jest odporny na krótkotrwałe wzrosty ciśnienia, może wytrzymać wysokie temperatury, nie ulega deformacji w tym samym czasie. Z minusów nadaje się tylko do instalacji podziemnej, ponieważ traci właściwości pod wpływem promieniowania ultrafioletowego. Ze wszystkich rodzajów polietylenu tylko sieciowany polietylen może wytrzymać wysokie temperatury.
• Polipropylen. Ma deklarowany okres użytkowania do 100 lat. Wytrzymuje agresywne środowisko i wysokie temperatury, nie pęka podczas deformacji. Z minusów - zwiększona wrażliwość na ultrafiolet i miękkość, która wymaga dodatkowego wzmocnienia przed położeniem w ziemi.

Jedną z odmian rur kanalizacyjnych jest falista. Wewnętrzna powierzchnia jest gładka, a górna ma falistą podszewkę z polietylenu. Jest stosowany w systemach zewnętrznych, w których wymagana jest zwiększona wytrzymałość. Rury faliste można układać na głębokości 15 metrów. Przemysł produkuje różne rozmiary produktów i kombinacje materiałów w celu poprawy specyfikacji technicznych.

Beton

Betonowa komunikacja ma wysoki wskaźnik przyjazności dla środowiska, ale jest bardzo trudna do zainstalowania - nie można tego zrobić bez specjalnego sprzętu. Znaczącym minusem jest szorstka powierzchnia wewnętrzna. W systemie domowym doprowadzi to do szybkiego przyklejenia odpadów do ścian i zatkania. Podczas załadunku i rozładunku rur betonowych lub azbestowo-cementowych należy postępować ostrożnie, ponieważ mogą zostać uszkodzone. Żelbet jest pod tym względem silniejszy.

Żeliwo

Jeśli wybierzesz pomiędzy rurami stalowymi i żeliwnymi, zaletą będzie po stronie żeliwa, ponieważ nie podlega korozji. Ceny są wyższe, zwłaszcza dla zmodyfikowanego, który jest bardziej plastyczny i trwały - istnieje małe prawdopodobieństwo pękania i jego propagacji.

W domowych kanałach ściekowych, w których powstaje dużo tłuszczowych odpadów, szorstkie wewnętrzne ściany żeliwa przyczyniają się do gromadzenia się brudu, dlatego będą musiały być częściej czyszczone.

Problem powstaje na skutek ciężaru żeliwnych konstrukcji, dlatego komunikacja jest montowana tylko za pomocą urządzeń pomocniczych.

Rozmiary rur

W przypadku okablowania wewnętrznego średnica jest wybierana od 50 do 100 mm, w zależności od rodzaju instalacji hydraulicznej. W przypadku umywalek, pryszniców i wanien wystarczy 50 mm. Toaleta jest połączona rurą o długości 100-110 mm. Ta sama sekcja dla wspólnego pionu. W prywatnym domu w piwnicy rury o średnicy 150 mm są instalowane przez przejściówkę. Przy wyjściu z domu średnica powinna wynosić co najmniej 150 mm, aby wyeliminować ryzyko zatkania na styku kanałów wewnętrznych i zewnętrznych.

Kluczowe kryteria wyboru

Wybierając konstrukcje kanalizacyjne, należy polegać na dwóch wskaźnikach - grubości ściany i średnicy rury. Wytrzymałość pnia będzie zależeć od grubości, a nieprzerwana praca i brak blokad będą zależeć od średnicy.

W przypadku systemów grawitacyjnych grubość ścianki okablowania wewnętrznego powinna wynosić co najmniej 1,8 mm. Przy głębokości układania linii zewnętrznej do dwóch metrów w glebie ściany produktów powinny być grubsze - 3,9 mm. Podczas układania do 4 m - 4,9 mm, do 6 m - 5,9 mm. Im głębiej leży pień, tym większe obciążenie powierzchniowe.

Weź pod uwagę ciśnienie w rurociągu. W systemach grawitacyjnych jest to mniej niż w przypadku działającej pompy, która pompuje płyn. Pompa jest podłączona, jeśli nie jest możliwe zachowanie wymaganego nachylenia kanału.

Najczęściej do aranżacji lokalnych ścieków wybiera się materiał PVC lub polipropylenowy. Włókno szklane jest popularne, ale rura kanalizacyjna wykonana z tego materiału jest droższa, ponieważ ma żywotność około 100 lat.

Aby rzadziej czyścić system domowy, najlepiej wybrać materiały o gładkiej powierzchni wewnętrznej, do których nie przylegają smary i inne zanieczyszczenia.

Koszt rur kanalizacyjnych

Możesz przepłacić za rury kanalizacyjne, jeśli zostaną zakupione w celu dostarczenia wody pitnej do domu. Na przykład PCV i polietylen nie są odpowiednie do tego celu, ponieważ emitują szkodliwe substancje, chociaż podjęto racjonalną decyzję o odprowadzeniu ścieków.

Koszt rur stalowych nie uzasadnia się. Nie nadają się do wody pitnej, a wkrótce rdzewieją w kanalizacji. Kanalizacja żeliwna jest droga i ciężka, ale niezawodna, szczególnie jeśli stosuje się stop z magnezem.

Pod względem ceny i jakości najlepsze są konstrukcje polipropylenowe i z włókna szklanego. Są najbardziej trwałe, a jednocześnie przyjazne dla środowiska. Są stosowane zarówno w systemie zaopatrzenia w wodę pitną, jak i do budowy kanałów ściekowych.