System korzeniowy jest przyjaznym dla środowiska i praktycznym rozwiązaniem do oczyszczania ścieków, które jednocześnie będą wyglądać idealnie ekologicznie dla lokalnego krajobrazu. Rośliny ukryją wszelkie nieprzyjemne zapachy i staną się korzystnym miejscem dla niektórych owadów, ptaków i zwierząt. Wszystkie systemy czyszczące wykorzystujące instalacje są zasadniczo bardzo podobne pod względem projektu i działania. Ścieki najpierw poddawane są obróbce, a następnie przedostają się do warstwy filtracyjnej, gdzie za pomocą różnych mikroorganizmów następuje ostateczny rozkład zrzutów wody. Witryna tego systemu jest zwykle sadzona z roślinami, które mogą rosnąć na bagnach, takich jak zwykła trzcina, ożypałka, wierzba itp.
Najważniejszy w procesie czyszczenia jest oczywiście materiał filtrujący, który wypełnia warstwę czyszczącą, a raczej jej skład i rozmiar. Ze względu na rozwój systemu korzeniowego stosowanej roślinności otrzymują:
- Z kolei wnikając w warstwę filtracyjną cząsteczki tlenu utleniają i rozkładają związki organiczne (trzcina jest w stanie maksymalnie przenosić tlen do gleby przez korzenie);
- stabilne utrzymanie warstwy gleby o niezbędnej kruchości, co pozwala przepuszczać warstwę filtracyjną przez bardzo długi czas;
- odżywianie roślin niezbędnymi substancjami bezpośrednio z drenów;
- raczej intensywne oczyszczanie ścieków.
W latach osiemdziesiątych XX wieku powstały pierwsze konstrukcje oczyszczania za pomocą roślin, które doskonale radzą sobie dzisiaj z ich funkcjami.
Zasada działania i proces czyszczenia
Przede wszystkim ścieki są przesyłane z kanalizacji do szamba, gdzie są wstępnie oczyszczane. Szamba mogą być betonowe lub plastikowe i mieć dwu- lub trzykomorowe komory. Rozmiar szamba jest dobierany zgodnie z liczbą osób, które będą z niego korzystać. Zazwyczaj obliczenia wszystkich rozmiarów są przeprowadzane przez firmę odpowiedzialną za instalację tych systemów. W szambie nie ma tlenu, co pozwala bakteriom beztlenowym powoli rozkładać ścieki. W rezultacie cząsteczki cięższe od wody pozostają w osadach. Gaz i tłuszcz stworzą odpowiedni film na powierzchni. Idealnie, szamba powinny być przezroczyste.
Po misce ścieki są przesyłane do warstwy czyszczącej w systemie korzeniowym roślin. Rozwój systemu korzeniowego zapewnia stabilne i ciągłe przejście wszystkich drenów. Chociaż tlen biorący udział w rozkładzie tlenowym jest dostarczany przez rośliny dostatecznie głęboko w warstwy filtracyjne, nadal są miejsca w sąsiedztwie bez jego zawartości. W obszarach bez tlenu dochodzi do beztlenowej reakcji rozkładu. Obecność szlamu intensyfikuje wszystkie reakcje. Czas filtracji wynosi kilka dni, w końcu uzyskują dość wysokiej jakości oczyszczenie. Rośliny uczestniczą w maksymalnie 15% procesów.
Aby uszczelnić dół systemu czyszczenia korzeni, stosuje się folię polietylenową (lub PVC), ale można również użyć gliny i hydrofobizowanego betonu. Pośrodku warstw rozdzielających i zbierających umieszcza się warstwę drenażową pokruszonego kamienia różnych frakcji.
Dystrybucja ścieków zachodzi w przypadku rur perforowanych, po których następuje zbiór oczyszczonych ścieków o podobnym systemie rur. Nachylenie rur wynosi około 2%.
Przejścia mogą być ustawione pionowo, poziomo i mieszane. Pod warstwą drenażową znajduje się studnia, z której można sprawdzić jakość ścieków.
Ostatecznym kierunkiem ścieków może być staw, rzeka, gleba lub nawadnianie ogrodu.Idealnym miejscem dla tego systemu czyszczenia byłoby miejsce słoneczne, osłonięte od wiatru. Wymiary miejsca można zwiększyć w razie potrzeby, najważniejsze jest to, że wymiary szamba pozwalają mu pomieścić codzienne kanalizacje. Lokalizacja systemu oczyszczania korzeni jest możliwa zarówno na płaskim, jak i nachylonym miejscu.
Opieka i zapobieganie
Opieka nad systemem instalacji będzie konieczna w ciągu pierwszych dwóch do trzech lat, szczegółowe instrukcje dotyczące efektywnego wykorzystania są podane przez organizację, która go instaluje. Młode nieuszkodzone kłącza trzciny sadzi się na przygotowanej luźnej glebie. W żadnym wypadku nie należy deptać luźnej gleby: aby tego uniknąć, należy ułożyć deski nad ziemią w celu przejścia podczas pracy.
Po wykiełkowaniu korzenia na głębokość 10 cm liczba drenów zmniejsza się, tak że korzenie poszukujące wilgoci wyrosły na samo dno wykopu w krótkim czasie. Ten okres do czterech tygodni nazywa się „suchym”. Po natychmiastowym zwiększeniu ilości wilgoci prawie do powierzchni gleby okres ten jest „mokry”.
Chwasty są usuwane głównie w ciągu pierwszych trzech lat: wiosną przez podniesienie poziomu wody nad powierzchnią gleby o dziesięć centymetrów i pozostawienie w tym stanie na cztery tygodnie.
Poziom ścieków można łatwo regulować, instalując ruchomą rurę spustową w dolnej studni.
Chociaż za trzy lata trzcina rośnie i nie wymaga specjalnej opieki, ale nadal musisz ją monitorować, sadzić nowe rośliny. Wyloty i system rur drenażowych również wymagają regularnych kontroli; należy je spłukiwać co kilka miesięcy.
W szambie średnio raz na trzy lata należy czyścić. Prawidłowo skonstruowany system czyszczenia działa bezawaryjnie o każdej porze roku, tylko na zimno jest o 15% mniej wydajny.
