Deszcz i stopiona woda mogą poważnie zalać glebę, a tym samym spowodować nieodwracalne szkody dla budynków i gleby. Aby uniknąć uszkodzeń spowodowanych wilgocią, należy zainstalować dobry system drenażowy. Głębokość układania kanałów burzowych lub burzowych typu zamkniętego musi być zgodna z ustalonymi normami SNiP. W przeciwnym razie komunikacja będzie bezużyteczna.
Znaczenie poprawnych obliczeń podczas projektowania systemu kanalizacji burzowej
Niezwykle ważne jest przestrzeganie zalecanych norm SNiP dotyczących pogłębiania i opadania opadów. Pominięcie dokładnych obliczeń stwarza następujące problemy:
- słaby odpływ wody deszczowej / śnieżnej, aw rezultacie podlewanie terenu;
- tworzenie się stagnacji wilgoci i gruzu w postaci mułu, piasku, ziemi w określonych odcinkach kanału;
- wyrzucanie ułożonych rur ze względu na tendencję gleby do podnoszenia;
- potrzeba kompleksowych prac naprawczych w celu oczyszczenia linii drenażowej;
- zamrożenie rur lub tac ściekowych w mrozach, a tym samym możliwe pęknięcie drenów;
- ryzyko demontażu całego systemu i jego nowej instalacji.
Podczas kompilowania schematu projektowania kanałów burzowych zaleca się zapoznanie z SNiP 2.04.03-85 lub zaktualizowaną wersją drukowaną SP 32.13330.2012.
Określenie głębokości kanałów burzowych
Aby zainstalowana komunikacja działała poprawnie przez kilkanaście lat, ważne jest prawidłowe określenie głębokości układania wody opadowej w prywatnym domu. SNiP 2.04.03-85 reguluje takie minimalne standardy:
- w przypadku rynien / rur systemu odwadniającego o przekroju do 500 mm wgłębienie wynosi od 30 cm;
- dla tac / rur o średnicy 500 mm i większej głębokość wody opadowej zaczyna się od 70 cm.
W przypadku zamkniętego, ułożonego systemu odwadniającego rury drenażowe powinny znajdować się 20 cm poniżej poziomu wód gruntowych. Pozwoli to na swobodne opadanie wilgoci i przechodzenie przez rury podczas wiosennego topnienia śniegu.
Ważne jest, aby wziąć pod uwagę poziom zamarzania gleby w zimie. Im bardziej porowata gleba w tym obszarze, tym mniejsza jest grubość lodu w ziemi w ujemnych temperaturach. Ponadto zwróć uwagę na grubość śniegu w zimie. Jeśli ma 10 cm lub więcej, jest to rodzaj poduszki, która zmniejsza grubość zamarzania ziemi. Tak więc, znając poziom zamarzania gleby i biorąc pod uwagę grubość śniegu, możliwe jest ustalenie minimalnych wskaźników do układania rur drenażowych w obszarze: około 30 cm (z rurami o przekroju do 50 cm) i 50 cm (o przekroju poprzecznym) są pobierane z istniejącego poziomu lodu w glebie w zimie odpływy z 50 cm).
Przykład: poziom zamarzania gleby na tym obszarze wynosi 1200 mm. Grubość warstwy śniegu w regionie wynosi 10 cm. Średnica rury wynosi 50 cm, dlatego odejmujemy 30 cm od dozwolonych i uzyskujemy minimalną głębokość 90 cm. Należy pamiętać, że 90 cm to głębokość wzdłuż górnej krawędzi już ułożonej rury z całą warstwą piasku i żwiru.
Jeśli położysz system zamknięty na poziomie zamarzania gleby lub wyższym, lód w rurach będzie się powoli topić podczas wiosennej pory powodziowej. W tym czasie woda topiąca zaleje budynki i uprawy ogrodowe.
Jeśli z jakiegokolwiek powodu instalacja rur drenażowych na zalecanej głębokości nie jest możliwa, będziesz musiał wykonać ich jakość izolacji. Konieczne jest zapewnienie poziomu obciążenia dynamicznego i statycznego systemu wraz ze zmniejszeniem głębokości drenażu.
Wartość minimalnego nachylenia kanałów burzowych według SNiP
Ważnym kryterium dla wody opadowej urządzenia jest nachylenie systemu. Jeśli jest to przestrzegane, woda deszczowa płynie grawitacyjnie w kierunku odbiornika. Minimalne nachylenie kanałów burzowych zgodnie z SNiP 2.04.03-85 różni się w zależności od wewnętrznego odcinka rury. Rozporządzenie wygląda następująco:
- W przypadku systemu odwadniającego z rurami / rynnami o średnicy 20 cm lub większej dopuszczalne nachylenie dla każdego metra liniowego wody opadowej wynosi 7 mm.
- W przypadku zastosowania korytek / odpływów o mniejszej średnicy do instalacji kanalizacji nachylenie wzrasta z 8 mm do 1,5 cm, ponieważ mniejsza średnica rur stanowi większy opór dla swobodnego odpływu cieczy.
W SNiP 2.04.03-85 zalecany jest również maksymalny poziom nachylenia opadów deszczu - 1,5 cm / m. Przy arbitralnym wzroście nachylenia system zostanie zatkany piaskiem i ziemią, która ze względu na większy ciężar właściwy nie będzie w stanie poruszać się wraz z przepływem wody z tą samą prędkością.
Nachylenie otwartych systemów drenażowych zależy od poziomu chropowatości wewnętrznych ścian komunikacji. Przepisy określają takie wskaźniki:
- rowy melioracyjne i tace na drogach asfaltowych - 0,003;
- nawierzchnie z pokruszonego kamienia i bruku - 0,004;
- powłoki brukowe - 0,005.
Z reguły w sektorze prywatnym wykonują otwarte rowy pokryte łamaną cegłą i brukiem.
Obliczanie minimalnego nachylenia opadów
Aby obliczyć minimalne nachylenie systemu odwadniającego, należy wziąć pod uwagę następujące parametry burzy:
- rodzaj systemu odwadniającego (otwarty / zamknięty);
- średnica używanych rur / rynien;
- materiał, z którego wykonane są dreny (woda ślizga się szybciej na plastiku niż na betonie);
- Odchylenie burzy o 1 metr według SNiP w zależności od sekcji odpływu.
Ważne jest, aby wybrać odpowiednią średnicę rur do objętości wody odprowadzanej na miejscu. Oblicza się go według następującego wzoru:
- Q = q20 × F × Ψ
Wszystkie wartości we wzorze są interpretowane w następujący sposób:
- Q to całkowita ilość wody deszczowej, która trafi do kanalizacji.
- q20 - współczynnik intensywności opadów rocznych (obliczany w litrach na sekundę na 1 ha powierzchni terenu). Współczynnik przyjmuje lokalna organizacja ekologiczna w regionie.
- F oznacza całkowitą powierzchnię terenu, biorąc pod uwagę dach, z którego woda będzie odprowadzana (obliczona w ha).
- Ψ - współczynnik korygujący, który uwzględnia zdolność absorpcyjną gleby.
Współczynnik Ψ jest równy takim wskaźnikom:
- otwarta gleba - 0,35;
- kruszony kamień - 0,4;
- beton - 0,85;
- asfalt - 0,95;
- zadaszenie - 1.
Zgodnie z wyświetlaną wartością dla odcinka drenażu lub wody deszczowej wybierany jest odcinek rury. Zgodnie z praktycznym doświadczeniem średnica rur do prywatnego odprowadzania ścieków wynosi często 110-150 mm.
Jeśli z powodu zwolnienia placu budowy lub z innych obiektywnych powodów nie jest możliwe przestrzeganie zalecanych norm nachylenia SNiP, można je zmniejszyć do 5 mm dla rur o przekroju 20 cm i do 7 mm dla rur o przekroju 15 cm lub mniejszym.
Ważne jest, aby wziąć pod uwagę: im większa średnica rur w systemie, tym mniejsze nachylenie; im bardziej chropowata jest powierzchnia wewnętrznych ścianek odpływów, tym silniejszy należy przechylić kolektor, aby uzyskać swobodny odpływ wody z terenu.
Podczas instalowania zamkniętego systemu odwadniającego należy przestrzegać strefy bezpieczeństwa. Oznacza wcięcia z każdej ściany rury o 3-5 metrów. Zabronione jest budowanie, sadzenie drzew, organizowanie wysypisk śmieci w tym miejscu. Niepożądane jest również blokowanie podejść i wejść do studni rewizyjnych / przelewowych.
