Przepisy budowlane i przepisy (SNiP) podczas instalacji kanalizacji zobowiązują do uwzględnienia kąta nachylenia rur w stosunku do szamba lub szamba. Ogólna wydajność systemu zależy od optymalnego kąta. Zbyt duże nachylenie rury i duża prędkość wody uniemożliwia całkowite wypłukanie cząstek stałych, a brak kąta nachylenia jest rażącym naruszeniem zasad budowlanych, po których cząstki stałe zaczynają stopniowo gromadzić się na ścianach i zatykać światło rury.
Jaki jest kąt nachylenia rurociągu
Instalacja autonomicznych ścieków rozpoczyna się od wstępnych obliczeń długości autostrady, średnicy rur i ich nachylenia. Zależy od tego prędkość przepływu wody w środku i kierunek ruchu. Szczególnie ważne jest przestrzeganie zasad, jeśli ścieki są planowane grawitacyjnie. Siły grawitacyjne w naturalny sposób kierują ścieki do miejsca ich przechowywania.
Kąt rury kanalizacyjnej w prywatnym domu zależy od takich wskaźników:
- Średnica rury. Im większy, tym mniejszy spadek.
- Materiał, z którego wykonane są rury. Gładka powierzchnia wewnętrzna ułatwia szybki przepływ wody i zanieczyszczeń przez kanały. Żeliwo, cement azbestowy i niektóre rodzaje materiałów syntetycznych mają szorstką powierzchnię, na której z czasem przylega duża warstwa szlamu. Zmniejsza to wydajność rur. Nawet przy dużej średnicy przepustowość jest zmniejszona, a powódź występuje w domu, jeśli środki do czyszczenia nie zostaną podjęte na czas. Będziesz musiał regularnie czyścić zatkaną rurę, a to jest niedogodność, koszt chemikaliów i wezwanie hydraulika.
- Układ systemu rur kanalizacyjnych w domu. Mniejsza średnica odpływów w łazience, prysznicu i kuchni sugeruje większe nachylenie rury.
Oprócz kąta nachylenia, dla prawidłowego działania systemu odwadniającego ważne jest, aby nie występować ostre i proste kąty w połączeniu części rurowych i na zakrętach.
Jeśli reguły nie będą przestrzegane, możliwe są następujące problemy:
- zamulenie rury i zakończenie kanalizacji, co pociąga za sobą wzrost poziomu wody w muszli klozetowej, umywalce i występowanie problematycznego drenażu w łazience;
- pojawienie się nieprzyjemnego zapachu w mieszkaniu z powodu złej pracy syfonów;
- pękanie rur i zalewanie piwnic.
Ważne są zarówno minimalne, jak i maksymalne nachylenia. Ekstremalne obliczenia prowadzą do szybkiej awarii komunikacji - w zaledwie rok można zatkać rury.
Wybór optymalnej wartości
Nachylenie jest obliczane nie w stopniach, ale w centymetrach, co znacznie łatwiej kontrolować, ciągnąc dokładnie linę. Podczas układania 1 m rury należy ją przechylić w kierunku studni ściekowej o pewną ilość, która zależy przede wszystkim od średnicy i struktury wewnętrznej powierzchni.
Aby określić nachylenie, specjaliści stosują specjalne formuły. Ważne jest, aby obliczyć prędkość przepływów na podstawie materiału, a także stopień wypełnienia. Aby uzyskać maksymalny wskaźnik wypełnienia probówki, zwykle przyjmuje się 1 (jednostkę). W takim przypadku odchylenie jest całkowicie nieobecne - system nie jest poprawnie zamontowany. Normalnym wskaźnikiem jest 50% wypełnienia światła.
Wzór na obliczenie stopnia wypełnienia: N (wypełnienie) = B (wysokość ścieków): D (średnica rury).Należy to obliczyć w celu ustalenia maksymalnej prędkości, z jaką masy muszą poruszać się w kierunku studzienki.
Aby obliczyć prędkość ruchu, należy wziąć pod uwagę:
- współczynnik (K) chropowatości i oporu hydraulicznego przepływu, który wynosi 0,5 dla materiałów polimerowych, 0,6 dla wszystkich innych;
- średnica rury - D;
- wysokość ścieków (B) to poziom napełnienia światła rury.
Współczynnik musi być mniejszy lub równy prędkości razy pierwiastek kwadratowy wysokości drenów podzielony przez średnicę: K = V (V: D). Teoretycznie prędkość można obliczyć, ale praktycznie wypełnienie kanalizacji jest zawsze inne, dlatego zaleca się przestrzeganie średnich wartości bez zwiększania lub zmniejszania nachylenia.
Minimalne i maksymalne nachylenie ścieków na 1 metr na SNiPu
W domach prywatnych instaluje się rury o średnicy 50, 110, 150 i 200 mm. Przekroje powyżej 200 mm stosuje się w obiektach przemysłowych, dla których istnieją reguły.
1 metrowy spadek ścieków według SNiP dla każdego rozmiaru rury:
- 50 mm - nachylenie 3 - 3,5 cm na metr liniowy;
- 100–110 mm należy układać ze spadkiem 2 cm na metr;
- 150 mm - 1 cm;
- 200 mm - 0,5 - 0,8 cm na metr.
Przykład: rura o średnicy 50 mm znajduje się 7 metrów przed pierwszym zakrętem. Dla każdego metra konieczne jest pogłębienie go o 3 cm. 3X7 = 21 cm, co oznacza, że między górnym i dolnym punktem różnica powinna wynosić 21 cm. Po skręcie rura nadal prowadzi w dół. Jeśli dojdzie do szerszej części autostrady, zaczną obowiązywać normy dotyczące nowego odcinka, to znaczy spadek spadnie.
Jeśli system kanalizacyjny nie jest przeznaczony do cząstek stałych, na przykład wody burzowej, można zastosować wartości minimalne, pod warunkiem, że przy wejściu znajdują się osadniki piasku, które często można oczyścić i nie martwić się o stan głębokiej komunikacji.
Obliczanie dla mieszkania
W budynkach mieszkalnych kanalizacja również przepływa grawitacyjnie, dlatego rury układane są pod kątem do głównego pionu. Jeśli wysokość urządzenia hydraulicznego nie pozwala na osiągnięcie pożądanego nachylenia, stosuje się okablowanie poziome. W takim przypadku zainstaluj pompę, a kanał ściekowy staje się pod ciśnieniem. Pompy są potrzebne do długich poziomych linii, aby cząstki stałe nie gromadziły się w rurze, co następnie zmniejsza jej wydajność.
W przypadku mieszkania odpowiedni jest wariant rozgałęzionego systemu kanalizacyjnego, aby każde urządzenie miało własną gałąź. W takim przypadku możliwe jest zachowanie standardu uprzedzeń zgodnie z SNiP. W starych domach kuchnia i wanna były podłączone do tej samej rury. Teraz trójnik jest zainstalowany na głównym pionie - do toalety o średnicy 110 mm, do łazienki i kuchni o średnicy 50 mm.
Aby system mieszkania działał bez zatorów, należy przestrzegać następujących standardów:
- Łazienka, umywalka, prysznic i zlew kuchenny są połączone z centralnym systemem kanalizacyjnym za pomocą rur o średnicy 40 lub 50 mm. Minimalne nachylenie wynosi 2,5 cm, maksimum 3,5 cm.
- Toaleta jest połączona plastikową rurą o średnicy 100 - 110 mm. Minimalne nachylenie wynosi 12 mm na metr, maksimum to 2,5 cm, norma to 2 cm na metr liniowy.
Podczas budowy nowych domów ze złożonym systemem kanalizacyjnym i dużą liczbą urządzeń gospodarstwa domowego wykorzystujących wodę i kanalizację stosuje się formułę Callbrook-White, która uwzględnia lepkość cieczy, stopień szorstkości ścian wewnętrznych, przyspieszenie grawitacyjne, średnią prędkość ścieków wzdłuż autostrady, nachylenie hydrauliczne i średnicę Rury. Formuła jest skomplikowana dla zwykłych ludzi, którzy nie wykonują codziennych obliczeń, dlatego lepiej jest stosować uproszczone schematy i skupiać się na średnicy rury.
Obliczenie dla prywatnego domu
Podczas instalowania kanalizacji w prywatnym domu wykonuje się wstępne obliczenia, aby ostatecznie wypełnić rurę na poziomie 30%, maksymalnie 50%.W przypadku prywatnego domu podczas instalacji zewnętrznego kanału ściekowego instalowane są rury o większej średnicy, biorąc pod uwagę liczbę punktów spustowych - 1 do 2 muszli klozetowych, 2 do 3 łazienek lub pryszniców, kuchni, 1 do 2 pralek. Myjnia samochodowa, która znajduje się w garażu, odprowadza ścieki do wspólnej kanalizacji. Jeśli wewnątrz znajduje się łaźnia lub sauna z wbudowanym basenem, średnica zewnętrznej rury kanalizacyjnej musi wynosić co najmniej 200 mm.
W przypadku prywatnego domu ważniejsze jest odpowiednie wyposażenie kanalizacji wewnętrznej w celu odprowadzenia ścieków do zewnętrznej rury. To w środku najczęściej występują blokady. Jeśli układasz rury samodzielnie, musisz narysować całą linię na ścianach i zaznaczyć obszary problematyczne, abyś mógł zadzwonić do specjalisty i poprosić o pomoc. Jeśli wszystko pasuje do rysunków, możesz kontynuować instalację. Przed uszczelnieniem rur w panelach dekoracyjnych dreny są sprawdzane przez wykrywanie czasu potrzebnego do przejścia przez sekcję główną.
Wiele problemów sprawia mieszkańcom źle ustawione wyjście z wewnętrznego pnia do zewnętrznej rury.
W nachyleniu rury występują tylko dwa błędy: jej brak lub nadmiar. Dlatego zaleca się, aby kierować się aktami prawnymi SNiP, które są obliczane dla każdego rodzaju materiału i określonej średnicy.
Obliczenia dla ścieków zewnętrznych
Zasady instalowania ścieków zewnętrznych obejmują:
- Bez przeszkód zakończenie linii wewnętrznej przez otwór w fundamencie, który powinien być większy niż średnica rury. Jest to konieczne w przypadku, gdy nastąpi skurcz i konstrukcje betonowe zaczną wywierać nacisk na plastikową rurę, co spowoduje uszkodzenie. Może powstać odwrotne nachylenie, które obfituje w stagnację wody i odchodów w łazienkach.
- Na wylocie rura jest umieszczona w metalowej osłonie i owinięta pianką, aby zmniejszyć ryzyko uszkodzenia i zamarznięcia w zimie.
- Rury wewnętrzne nie są przeznaczone do układania w ziemi, ponieważ mają inne właściwości techniczne i nie są w stanie wytrzymać agresywnych warunków środowiskowych przez długi czas.
Układanie zewnętrznej autostrady odbywa się nie wyżej niż 50 cm od powierzchni ziemi, ponieważ w zimie zamarza komunikacja, a do usuwania lodu z niej konieczne będą maszyny hydrodynamiczne. W zależności od nachylenia rowu, im głębiej, tym bliżej rura zbliża się do szamba. Nachylenie rury o średnicy 110 mm dla ścieków zewnętrznych powinno wynosić co najmniej 1,5 - 2 cm na metr bieżący.
Błędy w określaniu kąta nachylenia rur
Największa liczba blokad i awarii ścieków wynika z niewłaściwej konstrukcji. Nieprzestrzeganie zasad SNiP prowadzi do awarii bram wodnych, nieprzyjemnych zapachów w pomieszczeniu, złego odprowadzania wody ze zlewu i wanny oraz zamulania rur. Zerwanie rury i wyciek ścieków mogą prowadzić do zakażenia patogenami ludzi, a także zatrucia toksycznymi oparami.
Błędy instalacji - jest to nieprawidłowa średnica rury, brak rury wentylatora i wentylacji. W rezultacie - niskie ciśnienie i trudny przepływ lepkich mas z powodu słabej cyrkulacji powietrza w układzie.
Oprócz nachylenia, nieprawidłowe działanie systemu kanalizacyjnego może powodować nieprawidłowe kąty łączenia rur, brak uszczelek, nieprawidłowe przejście mniejszej średnicy na większą.
Więcej problemów wynika z niewłaściwej instalacji rur żeliwnych, w których osad tworzy się szybciej, ponieważ mają szorstką powierzchnię. Stagnacja cieczy w jednej z sekcji prowadzi do gnicia i wycieku rur.
Łączność z tworzyw sztucznych jest mniej podatna na zatykanie, ale nawet w nich może gromadzić się osad błotny, jeśli system nie jest prawidłowo zaprojektowany, wybierz niewłaściwą średnicę lub niepoprawnie oblicz nachylenie.Nieprofesjonalni pracownicy często próbują zwiększyć nachylenie rur, wierząc, że w ten sposób ścieki szybciej dostają się do studzienki.
Zastosowanie tanich materiałów budowlanych prowadzi do ich szybkiej awarii. Produkty wysokiej jakości są sprawdzane za pomocą specjalnego sprzętu do ukrytych pęknięć, wiórów, zadziorów wewnątrz. Jeśli producent zaniedbuje kontrolę jakości, takie produkty są tańsze, ale tylko kupujący jest za to odpowiedzialny.
Nieuzasadnione jest instalowanie wydajnych systemów oczyszczania w miejscu, w którym warunki i gleba umożliwiają oczyszczanie ścieków naturalną metodą bez szkody dla środowiska.
Podczas instalowania systemu kanalizacyjnego w nowym budynku, projekt i obliczenia powinny być wykonywane przez wyspecjalizowane organizacje zatrudniające inżynierów. Wymagana jest licencja na tego rodzaju prace. Pożądane jest, aby firma miała doświadczenie w lokalnych warunkach klimatycznych na tego rodzaju glebie.
