System drenażowy jest niezbędnym elementem systemu kanalizacyjnego. Do jego ułożenia należy wybrać materiał, z którego zostaną wykonane rynny, a następnie ułożyć podziemne rurociągi, aby kierować wodę z miejsca. Jeśli nie zadbasz o to, co roku tony stopionej wody i deszczu będą moczyć glebę pod fundamentem, w wyniku czego może się zwisać, ściany jednocześnie pękają lub zapadają się - w najlepszym przypadku spadnie tynk dekoracyjny. Wysokiej jakości system odwadniający jest szczególnie ważny w nowo wybudowanym domu, w którym gleba jeszcze się nie ugięła i istnieje ryzyko zniszczenia konstrukcji.
Dlaczego potrzebujemy systemu odwadniającego
Kałuże na chodniku, wyblakłe farby na ścianach i brudne plamy - wszystko to jest wynikiem oszczędności na budowie systemu odwadniającego. Jeśli miejsce znajduje się na nizinie, woda z sąsiednich terytoriów gromadzi się pod domem. Jeśli gleba zyska dużo płynu, rośliny ozdobne nie mogą na niej rosnąć, ponieważ bez wystarczającej ilości powietrza w glebie umrą. To samo dotyczy ogrodu. Oprócz rynien i rur spustowych konieczne jest zapewnienie systemu kanałów, przez które ciecz wpłynie do szamba lub do wspólnego rowu.
Oprócz wartości praktycznej woda deszczowa ma również funkcję estetyczną. Zgodnie ze stylem, w jakim budowany jest dom, system zawieszania jest wybierany do zbierania cieczy i transportowania jej do rynien. Wodę deszczową można kupić jako gotową lub samodzielnie. W tym celu istnieje kilka odmian materiałów, które są najczęściej używane do montażu rynien.
Klasyfikacja systemów rynnowych do instalacji i materiałów
Systemy rynnowe wyróżniają się metodą montażu, kształtem i materiałami. Istnieją dwa rodzaje drenów. Jeden z nich jest przeznaczony do spadzistego dachu i nazywa się otwarty - wszystkie elementy znajdują się na zewnątrz domu. Kolejny zamknięty widok przeznaczony jest na płaski dach. Każdy ma swoje zalety i wady.
Wadą otwartego systemu jest jego podatność na uszkodzenia mechaniczne, promieniowanie ultrafioletowe, mróz. Do aranżacji musisz wybrać trwałe materiały. Zimą może być konieczne dodatkowe ogrzewanie konstrukcji, aby woda nie zamarzała w rynnach i nie tworzyły się sople. Aby uniknąć zastoju płynów, budowniczowie obserwują lekkie odchylenie, dzięki czemu przesuwa się ono szybciej w kierunku rury i spływa w dół.
W systemach wewnętrznych leje służą do odwadniania, które w wymaganej ilości są równomiernie rozmieszczone na całej powierzchni dachu. Elementy wylotowe są połączone w jedną wspólną rurę, przez którą ciecz przepływa do zasobnika.
Istnieją systemy prostokątne i okrągłe. Okrągłe są bardziej praktyczne, ponieważ prędkość wody w nich jest wyższa. Łatwiej jest zbudować okrągłą rynnę własnymi rękami, ponieważ służą do tego gotowe plastikowe rury. W przypadku rynien są one po prostu przecinane na pół i usuwają krawędzie.
Spośród materiałów najczęściej używanych do produkcji systemów odwadniających możemy wyróżnić:
- Stal galwanizowana;
- aluminium;
- Plastikowy;
- miedź.
Stal ocynkowana i aluminium to tanie opcje organizacji odpływu. Są lekkie, łatwe w montażu, nie przeciążają mocowań pod dachem. Po pewnym czasie stal ulega korozji, ale jeśli chodzi o koszty, jest to najlepsza opcja.
Wytrzymałe tworzywo sztuczne można wybrać według koloru. Jest chroniony przed promieniowaniem UV i lekki.Gotowe projekty można zamówić u producenta i zmontować niezależnie. To nie zajmuje dużo czasu. Zestaw systemu rynnowego wykonany z plastiku będzie kosztował więcej niż domowa konstrukcja, ale ta opcja wygląda znacznie bardziej estetycznie. Plastik będzie służyć przez ponad 50 lat przy braku zewnętrznych uszkodzeń.
Ceny systemów odwodnienia miedzi są najwyższe, ponieważ materiał jest trwały. Według danych teoretycznych miedź nie straciła swoich właściwości przez około 300 lat. Produkty miedziane z dodatkiem innych metali są w stanie tolerować ciepło i mróz, wytrzymują wstrząsy dużego gradu. Jednocześnie materiał jest lekki i nie powoduje naprężeń na ścianach i elementach dachu.
Elementy systemu odwadniającego
Głównym elementem konstrukcyjnym jest rynna. Bierze wodę z dachu i kieruje ją do rury. Jest on zamontowany na wspornikach, które powtarzają kształt rynny - okrągły lub prostokątny. Jeśli budynek ma narożniki, istnieją elementy narożne - istnieją kształty wewnętrzne i zewnętrzne. Na rynnach zatyczki są instalowane na krawędziach, aby ciecz nie wylewała się. W miejscach pionów łączą się ze sobą lejki, przez które woda przepływa do rury.
Dzięki prostym i karbowanym rurom możliwe jest budowanie rynien o dowolnej konfiguracji - w kształcie dachu. Dla wygody producenci produkują trójniki do łączenia kilku rynien znajdujących się na różnych wysokościach z jednym pionem. Podnośnik kończy się kolanem, dzięki czemu wygodnie jest kierować płyn pod kątem.
Podnośnik jest przymocowany za pomocą zacisków przykręconych do ściany. To dodatkowo naprawia konstrukcję, chroniąc ją przed wiatrem i wstrząsami.
Na ziemi zamontowane są tace do zbierania cieczy, przez które jest ona transportowana do zbiorników sedymentacyjnych lub odprowadzana poza teren. Tace na górze są przykryte wyjmowanymi kratkami. W razie potrzeby można je otworzyć i oczyścić z zanieczyszczeń.
Wymagania projektowe rynny
Materiały użyte do produkcji muszą spełniać wymagania GOST dla systemów rynnowych. Biorąc pod uwagę cechy regionu, konieczne jest wybranie metalu lub tworzywa sztucznego, które mogą wytrzymać maksymalną i minimalną temperaturę.
Wiele uwagi poświęca się drobnym detalom, takim jak wsporniki, które przenoszą cały ładunek. Wsporniki są często wykonane z wytrzymałego metalu, który prawdopodobnie utrzyma konstrukcję przy silnym wietrze.
Współczynnik rozszerzalności cieplnej jest wskaźnikiem branym pod uwagę przy wyborze materiałów. Po podgrzaniu rozszerzają się, w niskich temperaturach kurczą się. W regionach o trudnym klimacie należy wziąć pod uwagę odporność odpływów na gwałtowne zmiany temperatury, ponieważ deklarowana żywotność może się znacznie różnić - ze względu na zmiany w produkcie pogarszają się szybciej.
Przed montażem przeprowadzane są obliczenia masy całej konstrukcji i proporcje materiałów montażowych. Możesz to zrobić samodzielnie zgodnie z instrukcjami lub powierzyć układ profesjonalistom.
Niezbędne obliczenia
Przede wszystkim obliczana jest ilość materiałów eksploatacyjnych - rury, rynny, wsporniki, lejki, korki, elementy narożne - wewnętrzne i zewnętrzne. W tym celu mierzy się obwód budynku i wysokość. Musisz kupić materiały z marżą 20% w przypadku braku rynien lub długości pionów.
Przy obliczaniu liczby wsporników należy pamiętać, że w przypadku systemów z tworzywa sztucznego są one przykręcane co 60 cm, w przypadku systemów metalowych co 110 cm.
Liczba lejów odwadniających odpowiada liczbie pionów. Przy obliczaniu uchwyty montażowe do rur pionowych są zorientowane na wysokość budynku. W przypadku domów parterowych wystarczą dwa zaciski dla jednego pionu.
Liczba śrub do łączników jest kupowana z marginesem.
Instrukcja instalacji rynien
Zbierz system odwadniający zacznij od góry. Przede wszystkim wsporniki są przykręcone. Ważne jest, aby obserwować stronniczość. Jeśli długość ściany wynosi około 10 m, możesz to zrobić w jednym kierunku.Jeśli więcej, nachylenie jest wykonywane od środka ściany w różnych kierunkach. Aby prawidłowo ustawić błąd, przymocuj pierwszy i ostatni wspornik na różnych poziomach, przeciągnij żyłkę między nimi i wkręć pozostałe, koncentrując się na poziomie żyłki, obserwując wymagany krok.
Po zamontowaniu elementów złącznych zaczynają składać rynny. Robi się to dla wygody na ziemi, a następnie podnosi się i układa w stosy. Gdy struktura pozioma będzie gotowa, przejdź do instalacji pionowych pionów. Ważne jest, aby prawidłowo zamocować zaciski i rury, aby swobodnie poruszały się w uchwytach. Jest to konieczne, aby zacisk nie uszkodził pionu z powodu termicznego odkształcenia rur.
Ceny gotowych rynien różnią się w zależności od ilości materiałów eksploatacyjnych i ich jakości. Plastik jest tańszy niż miedź. Koszt systemu rynnowego o prostokątnym przekroju praktycznie nie różni się od podobnych okrągłych, chociaż pod wieloma względami jest bardziej praktyczny.
