Domowe i półprzemysłowe systemy podziału składają się z dwóch bloków: wewnętrznego i zewnętrznego, które znajdują się na zewnątrz. Taki rozdział jest uzasadniony, a nawet korzystny dla użytkowników, ponieważ najbardziej hałaśliwe elementy urządzenia - kompresor i wentylator - są „zabrane za burtę” i absolutnie nie trzeba zastanawiać się, gdzie skierować ciepłe powietrze.
Jednostka zewnętrzna klimatyzatora jednostki wewnętrznej
Niezależnie od rodzaju konstrukcji, do której należy system dzielony, jego moduł zewnętrzny ma zawsze te same jednostki operacyjne:
- Kompresor jest odpowiedzialny za sprężanie freonu pod ciśnieniem, dopóki nie wejdzie on w fazę ciekłą;
- Wentylator zapewnia nadmuch wymiennika ciepła i usuwanie ciepłego powietrza z urządzenia podczas chłodzenia lub jego wlotu podczas ogrzewania;
- Skraplacz odpowiada za chłodzenie freonu i jego kondensację;
- Filtr systemu Freon chroni obwód systemu przed kurzem, brudem i innymi drobnymi zanieczyszczeniami;
- Kapilara lub zawór rozprężny (termostatyczny zawór rozprężny) jest potrzebny do regulacji ciśnienia i przejścia freonu w mieszaninę gazu i cieczy.
Jeśli klimatyzator może pracować w trybie pompy ciepła, jednostka zewnętrzna jest wyposażona w zawór czterodrogowy, który jest sterowany przez jednostkę wewnętrzną. Zawór czterodrogowy odpowiada za odwrócenie bloków - zewnętrzny odbiera ciepło z ulicy, a wewnętrzny odprowadza je do pomieszczenia.
Podział monobloków
Istnieją klimatyzatory bez jednostki zewnętrznej, ale nie ma instalacji mobilnych ani okien, a mianowicie monobloków, w których wszystkie elementy są umieszczone w jednym module. Składają się one z:
- kompresor;
- napęd elektryczny;
- wymiennik ciepła;
- fan;
- filtry mechaniczne i węglowe;
- rekuperator.
W przypadku takich modeli układów dzielonych przewidziany jest podwójny kanał powietrzny, przez który odprowadzane jest ciepłe powietrze wywiewane i płot świeżego powietrza ulicznego. Kondensat wydostaje się przez rurkę przenoszącą ciepło wraz z gorącym strumieniem. Na zewnątrz otwory kanałów pokryte są dekoracyjnymi kratkami wentylacyjnymi.
Wśród klimatyzatorów bez jednostki zewnętrznej istnieją modele, które działają nie tylko na zimno, ale także na zimno / ciepło. Producenci produkują monoblokowe systemy dzielone z napędami liniowymi (włącz / wyłącz) i falownikami. Istnieją nawet systemy dzielone z dwoma połączonymi urządzeniami, które mogą działać razem i osobno. Mają niewielką różnicę wysokości. Bloki są umieszczane powyżej lub poniżej na ścianie.
Większość klimatyzatorów, które nie mają jednostki zewnętrznej, działa w standardowych trybach: chłodzenie, ogrzewanie, wentylacja, odpływ powietrza. Średni poziom hałasu wynosi 28–37 dB przy efektywności energetycznej od klasy A do A ++. Wiele z nich ma wygodne ustawienia, takie jak:
- dodatkowy grzejnik;
- włącznik / wyłącznik czasowy;
- dystrybutor powietrza;
- funkcja odszraniania;
- ekonomiczny tryb nocnego zużycia energii.
Główna część monoblokowych układów split ma rozszerzony zakres temperatur roboczych, co pozwala im funkcjonować w silnych mrozach.
Główne zalety takich urządzeń to:
- lekki montaż na ścianie;
- napływ świeżego powietrza;
- brak konieczności ułożenia odpływu dla urządzenia nieodwracalnego.
Mają jednak również znaczące wady, na które zwracają uwagę nie tylko instalatorzy, ale także sami kupujący:
- naprawiono instalację, sugerując umieszczenie tylko na zewnętrznej ścianie pokoju;
- bardzo wrażliwy wymiennik ciepła;
- grzyb na ścianie na zewnątrz z ciągłego odprowadzania kondensatu;
- zwiększony hałas (w porównaniu z konwencjonalnymi systemami dwuprocesorowymi);
- nierównomierny rozkład przepływów podczas instalowania urządzenia bliżej podłogi;
- wysoka cena, która nie spełnia oczekiwań użytkowników.
Wielu jest zaniepokojonych faktem, że wiodący światowi liderzy technologii klimatycznych nie produkują konstrukcji typu split monoblok. Większość z nich jest własnością chińskich firm. W Rosji na półkach sklepowych można znaleźć następujące marki:
W niektórych przypadkach, gdy przepisy zabraniają instalowania zewnętrznej jednostki klimatyzacyjnej na fasadzie, jednoczęściowy system jest jedynym sposobem na rozwiązanie problemu klimatyzacji w mieszkaniu lub biurze.
Wymiary i moc jednostki zewnętrznej
Wybór jednostki zewnętrznej klimatyzatora i miejsce jego instalacji zależy od wielkości jednostki. Pojęcie wymiarów obejmuje ściśle powiązane określone wielkości, które oznaczają parametry fizyczne modułu, to znaczy wysokość (H), szerokość (W), głębokość (G) i moc zimna, które mogą być nominalne lub zmienne.
Niektóre skraplacze wymagają bardzo silnego przepływu powietrza, który może zapewnić odpowiednio tylko dwa wentylatory, wymiary takiego modułu będą się znacznie różnić od wymiarów urządzenia chłodzącego mały pokój w mieszkaniu. Gdy moc przekroczy ustalone granice normy dla wymiarów obudowy, pojawia się pytanie o wybór modułu o dużych wymiarach.
W charakterystyce technicznej urządzenia zwykle podaje się dane takie jak H * W * D i wydajność chłodzenia. Te pierwsze są mierzone w milimetrach (mm), a drugie w kilowatach (kW).
Na wielkość jednostki zewnętrznej klimatyzatora ma wpływ jej moc, a na nim - powierzchnia wymiennika ciepła, sprężarki i wentylatora.
Miejsce na jednostkę zewnętrzną
Jak już wspomniano, wielkość jednostki zewnętrznej czasami określa najbardziej optymalne miejsce do jej instalacji.
Standardowa instalacja polega na zamontowaniu urządzenia pod oknem tuż pod parapetem lub z boku okna bez wchodzenia na terytorium sąsiedniego mieszkania. Ale nie ma dość standardowych opcji lokalizacji modułu zewnętrznego. Jeśli pozwala na to dopuszczalna długość trasy i różnica wysokości, montaż można przeprowadzić na dachu lub poddaszu domu. Wiele osób instaluje urządzenie na elewacji balkonu / loggii lub wewnątrz nich przy braku pełnego oszklenia. Mieszkając w prywatnym domu lub na parterze, czasami montują go pod loggią, osłaniając go przed niekorzystnymi skutkami zjawisk atmosferycznych, a tym samym nie naruszając wyglądu konstrukcji.
Szczególnie interesujące jest zainstalowanie jednostki zewnętrznej w piwnicy domu. Taki projekt można przeprowadzić w obecności zwiększonych tras i wysokości. Jeśli piwnica jest ogrzewana, klimatyzator może nie tylko ochłodzić, ale także wygrzewać się na zimno.
Aby to zrobić, nie trzeba instalować zestawu zimowego na urządzeniu ani kupować systemu z rozszerzonym zakresem temperatur pracy, ponieważ jednostka klimatyzacji zewnętrznej zainstalowana w piwnicy nie będzie narażona na ekstremalnie niskie temperatury. Najważniejsze jest zapewnienie normalnej cyrkulacji powietrza, aby wymiennik ciepła nie przegrzał się.
Latem w takich pokojach jest zwykle chłodno, dlatego jest tu plus - w tym układzie moduł zewnętrzny da większą wydajność, ponieważ powietrze jest tam zimniejsze niż na ulicy.
Do czego jest przymocowana jednostka zewnętrzna
Podczas instalacji moduł zewnętrzny musi zostać naprawiony.Do standardowego mocowania bloku do ściany budynku stosuje się wsporniki składające się z dwóch spawanych listew. Zazwyczaj są one wykonane z solidnego profilu o różnych przekrojach. Posiadają dwa otwory do przymocowania do ściany i dwa do zainstalowania samego klimatyzatora. Takie łączniki mogą wytrzymać obciążenia kilkakrotnie większe niż ciężar środkowego bloku.
Aby zainstalować urządzenie na dachu, podłodze, ziemi, użyj uniwersalnych stojaków na jednostkę zewnętrzną klimatyzatora, które są wykonane z metalu i pokryte farbą proszkową. Są one przymocowane do powierzchni za pomocą spawanych otworów za pomocą łączników ramowo-elewacyjnych i posiadają przesuwne listwy, które można dopasować do dowolnego rozmiaru urządzenia. Z reguły podstawa jednostki zewnętrznej klimatyzatora może wytrzymać ponad 250 kg, co odpowiada masie bardzo mocnej jednostki przemysłowej.
Zasady instalowania jednostki zewnętrznej
Przed przystąpieniem do montażu należy wziąć pod uwagę zasady instalacji jednostki zewnętrznej klimatyzatora, których nieprzestrzeganie pociąga za sobą nieprawidłowe działanie urządzenia:
- Urządzenie nie może przerywać ciszy w nocy - maksymalny dopuszczalny hałas wynosi około 32 dB. Konieczne jest zorganizowanie normalnego odpływu kondensatu, aby nie spadł na ściany domu, daszek wejścia i przechodzących ludzi;
- Pamiętaj, aby wziąć pod uwagę wytrzymałość ścian. Musi wytrzymać obciążenie kilkudziesięciu kilogramów. Nie można przymocować klimatyzatora do konstrukcji z betonu komórkowego, zewnętrznej okładziny domu i warstwy izolacyjnej;
- Wsporniki z blokiem zapewniają najbardziej niezawodną podstawę i mocowanie;
- Aby zapobiec przegrzaniu sprężarki, minimalna odległość od ściany do jednostki zewnętrznej nie powinna być mniejsza niż 10 cm. Nie powinno być przeszkód dla normalnego przepływu powietrza;
- Klimatyzacja jest umieszczona z uwzględnieniem potrzeby swobodnej cyrkulacji powietrza. Grzejnik wymaga odpowiedniego chłodzenia;
- Zapewnić dobry dostęp do zaworów serwisowych, aby umożliwić rutynową kontrolę;
- Wielokrotne zginanie miedzianego rurociągu nie powinno być dozwolone, ponieważ zagięcia uniemożliwiają normalne pompowanie freonu przez sprężarkę;
- Maksymalna długość rurociągu między modułami podzielonego systemu nie powinna przekraczać długości ustalonej przez producenta, w przeciwnym razie wydajność pracy znacznie spadnie;
- Nie pozwól, aby bezpośrednie światło słoneczne uderzyło w tył urządzenia, dlatego nie powinno być zbyt dużej odległości od ściany zewnętrznej do jednostki zewnętrznej;
- Wskazane jest zapewnienie ochrony przed wilgocią.
Przestrzeganie przez instalatorów wszystkich zasad instalacji jednostki zewnętrznej klimatyzatora gwarantuje długotrwałą i nieprzerwaną pracę agregatu.
Kroki instalacji jednostki zewnętrznej
Jeśli instalacja zostanie przeprowadzona na etapie prac naprawczych, najpierw porzucą ścianę i ułożą tor. Podczas instalacji podzielonego systemu po naprawie komunikacja jest umieszczana w skrzynkach.
Sam moduł zewnętrzny jest stały, przestrzegając głównych etapów prac instalacyjnych:
- Wykonaj oznaczenia w nawiasach. Weź pod uwagę ich położenie względem siebie, w stosunku do parapetu i względem istniejącego otworu dla toru.
- Dziurkacz wywierć otwory w ścianie.
- Wsporniki są mocowane za pomocą kołków za pomocą „głuszca” lub śrub kotwiących. Instalują jednostkę zewnętrzną i mocują ją za pomocą śrub i nakrętek.
- Podłącz rurki freonowe. Najpierw należy je wyważyć, sfazować i rozszerzyć. Tylko wtedy możesz się połączyć.
- Podłącz przewody. Zmierz żądaną długość, zdejmij pasek i podłącz do listwy zaciskowej. Podłączenie odbywa się zgodnie ze schematem obwodu wskazanym na samym urządzeniu lub w instrukcji obsługi.
- Gdy moduł wewnętrzny jest już zainstalowany, pompa próżniowa jest podłączona do zewnętrznego, powietrze jest wypompowywane z trasy, a jednostka wewnętrzna. Następnie uruchamiają gaz, otwierając kurki na jednostce zewnętrznej i dokręcając wszystkie osłony ochronne.
- Załóż pokrywę ochronną na urządzenie.
Jeśli instalację wykonują niewykwalifikowani ludzie, może być konieczna naprawa jednostki zewnętrznej lub wewnętrznej, co nie zawsze jest tanie.
Naprawa i konserwacja zapobiegawcza
W jakich innych przypadkach może być konieczne skontaktowanie się z kapitanem i przeprowadzenie prac naprawczych, aby rozwiązać problemy z jednostką zewnętrzną klimatyzatora?
Z reguły awarie jednostki ulicznej mogą być związane z awarią części mechanicznej urządzenia lub układów elektrycznych i elektronicznych. Pierwsza grupa obejmuje awarie elementów obwodu chłodniczego, a druga - awarie na płycie sterowania lub problemy w obwodzie elektrycznym.
Awarie mechaniczne
Jeśli awaria istnieje dokładnie w części mechanicznej, można to wyrazić w postaci:
- zamrażanie jednostki zewnętrznej klimatyzacji;
- pojawienie się nietypowego hałasu i wibracji;
- zmniejszenie wydajności przedmuchiwania wymiennika ciepła;
- pojawienie się smug olejnych na portach.
Większość tych problemów wiąże się z wyciekiem freonu lub jego początkowym brakiem. Ich obecność może łatwo ustalić mistrz za pomocą manometru.
Istnieją inne powody, dla których zewnętrzna jednostka klimatyzacyjna zawiesza się, nie tylko zimą w trybie ogrzewania, ale także latem niemal natychmiast po instalacji.
System może mieć nadmiar czynnika chłodniczego, nadmiar powietrza lub wilgoć. Możliwe jest zatkanie rurek kapilarnych lub urządzenie wymaga jedynie czyszczenia zapobiegawczego, które obejmuje mycie paneli obu bloków, czyszczenie lub wymianę filtrów, a także usuwanie nadmiaru brudu z wentylatora i wymiennika ciepła. Często pojawia się taki problem, jak niepoprawna długość miedzianego rurociągu, który powoduje niedobór lub nadmiar freonu.
Jeśli nie zostanie wykryty żaden z tych powodów, zostanie przeprowadzone tankowanie lub pełne tankowanie, a jednostka zewnętrzna klimatyzatora będzie nadal zamrażać, poszukaj przyczyny nieprawidłowego działania sprężarki.
Awarie w elektryce i elektronice
Nie mniej poważnym problemem może być awaria płyty sterowania. Z reguły sygnalizują to kody błędów i lampki LED na obudowie jednostki wewnętrznej, które dają odpowiednie światła hamowania. Jeśli płyta wypali się, jednostka zewnętrzna klimatyzatora może palić, chociaż dym czasami wskazuje na wypalenie silnika sprężarki lub wentylatora dmuchawy.
Przy najmniejszym podejrzeniu usterki u elektryka należy natychmiast wyłączyć maszynę na panelu elektrycznym, który jest odpowiedzialny za klimatyzator.
Jeśli jednostka zewnętrzna klimatyzatora pali zimą w trybie ogrzewania, może to oznaczać nie pożar, ale odszranianie wymiennika ciepła (skraplacza). W tym przypadku dym jest tylko parą.
Niezależnie od złożoności awarii, należy natychmiast wyłączyć zasilanie i wezwać kreatora z serwisu posprzedażnego, który w razie potrzeby sprawdzi system i naprawi jednostkę zewnętrzną.
