Kwestie oszczędzania energii są równie istotne dla mieszkańców prywatnych domów i mieszkań miejskich. Nawet przy centralnym ogrzewaniu izolacja cieplna ścian może znacznie poprawić mikroklimat wewnętrzny, zmniejszając spadki wilgotności i temperatury. W przypadku mieszkań prywatnych wysokość opłat za ogrzewanie zależy bezpośrednio od jakości izolacji domu i poprawności ich instalacji. Ta procedura może być wykonana niezależnie lub z pomocą specjalistów. Wybór zależy od złożoności technologii i własnych umiejętności budowlanych.
Rodzaje materiałów do izolacji ścian na zewnątrz i wewnątrz
Rynek budowlany oferuje szeroką gamę materiałów, które różnią się wyglądem, wydajnością, kosztami i metodami montażu. Wybierając, musisz wziąć pod uwagę wszystkie cechy strukturalne, klimat, pogodę i własne możliwości finansowe. Kupując izolację do ścian, należy wziąć pod uwagę stronę estetyczną, aby izolowana konstrukcja bezproblemowo wtapiała się w otaczający krajobraz.
Aby podjąć właściwą decyzję, należy zapoznać się z prezentowanymi produktami, oceniając wszystkie jego zalety i wady.
Pianka poliuretanowa (PPU)
Nowa generacja nowoczesnych izolatorów cieplnych staje się coraz bardziej popularna w budownictwie prywatnym i przemysłowym.
Pianka poliuretanowa jest mieszaniną dwóch roztworów, które nakłada się pod wysokim ciśnieniem na obrabianą powierzchnię. Dzięki zastosowaniu kompresora i rozpylacza substancja jest dostarczana na płaskie powierzchnie i do wszelkich niedostępnych miejsc.
Po zestaleniu tworzy warstwę gąbczastej substancji o doskonałych właściwościach.
Izolacja ścian domu ma następujące zalety:
- niska przewodność cieplna;
- dobra izolacja akustyczna;
- wodoodporny
- brak higroskopijności;
- długa żywotność (30-50 lat);
- odporność na ekstremalne temperatury;
- odporność na agresywne chemikalia;
- niski ciężar właściwy;
- doskonała przyczepność do każdej powierzchni.
Materiał ma również wady. Pianka poliuretanowa szybko psuje się pod wpływem promieniowania ultrafioletowego. Natychmiast po nałożeniu na powierzchnię należy ją przykryć przed słońcem. Z technicznego punktu widzenia występują również trudności - do izolacji termicznej PPU potrzebny jest specjalny sprzęt plus wysoka cena surowców. Na tej podstawie oszacowanie ułożenia obiektu będzie duże.
Wełna mineralna
Wełna mineralna to gęsta płyta z cienkich i długich włókien uzyskanych z przeróbki żużla kamiennego i wielkopiecowego. W zależności od technologii produkcji materiał uzyskuje falistą, pionowo warstwową i poziomo warstwową strukturę. Gotowe produkty różnią się kształtem, rozmiarem i grubością. Dostępny w postaci talerzy i rolek. Najpopularniejszym obecnie produktem jest wełna bazaltowa marek Knauf i Technonikol.
Materiał płyty ma następujące zalety:
- niska gęstość;
- odporność na ogień;
- darmowa transmisja powietrza i pary;
- doskonałe pochłanianie hałasu i wibracji;
- prostota i szybkość instalacji;
- odporność na pleśń i pleśń
- elastyczność zapewniająca szczelne mocowanie w rowkach;
- nieograniczona żywotność.
Wadą izolatora termicznego jest jego tendencja do kurczenia się. Z czasem jego objętość maleje, istnieje prawdopodobieństwo luk. Aby zapobiec zwilżeniu waty, konieczna jest instalacja membran paroizolacyjnych.
Wełna szklana
Produkcja izolacji odbywa się z bitwy szklanej z dodatkiem wapienia, sody i dolomitu. Produkty wytwarzane są w postaci rolek o szerokości taśmy do 200 cm, aby poprawić właściwości użytkowe, podstawa wykonana jest z folii, tektury lub włókna szklanego.
Zalety materiału:
- przystępny koszt;
- odporność na wysokie temperatury;
- miękkość i elastyczność;
- trwałość;
- łatwość instalacji;
- bezwładność biologiczna.
Wata szklana ma więcej wad niż analogi kamienia i żużla. Dobrze wchłania wilgoć, tracąc jednocześnie właściwości izolacyjne. Podczas przetwarzania włókna łamią się, co niekorzystnie wpływa na właściwości izolacyjne powłoki.
Grzejniki płytowe
Wybierając materiały do izolacji domu, warto pomyśleć o płytach styropianowych. Polyfoam jest bardzo popularny w realizacji wewnętrznej i zewnętrznej izolacji domów i budynków gospodarczych. Materiał odporny na wilgoć ma kilka zalet, które nie mogą pozostać niezauważone przez budowniczych.
Zalety pianki:
- łatwość;
- niska cena;
- łatwość instalacji;
- średni okres użytkowania do 50 lat;
- odporność na chemikalia;
- niska przewodność cieplna.
Należy pamiętać, że płyty nie przewodzą pary i powietrza. Nie zaleca się stosowania pianki piankowej do izolowania ścian konstrukcji drewnianych przed drewnem, kłodami i tarczami. Jednocześnie doskonale nadaje się do układania na podłodze i suficie. W izolacji mogą zacząć się gryzonie i owady.
Podstawowe kryteria wyboru materiału
Wybierając materiały termoizolacyjne do ścian, należy wziąć pod uwagę miejsce i technologię ich montażu. W niektórych przypadkach możesz ograniczyć się do jednego rodzaju, a czasem do pracy potrzebujesz kilku odmian izolacji.
Powinieneś przestrzegać takich kryteriów wyboru izolatorów termicznych naściennych:
- brak skurczu;
- niska przewodność cieplna;
- łatwość instalacji;
- odporność na ekstremalne temperatury;
- odporność na wilgoć;
- długi okres eksploatacji.
Decydując się na izolację domku letniskowego, należy zastanowić się nad solidnymi materiałami, które wyróżniają się wytrzymałością mechaniczną i wodoodpornością. Podczas aranżacji drewnianych budynków konieczne jest zastosowanie grzejników przewodzących parę na zewnętrznych ścianach domu, aby nadmiar wilgoci mógł swobodnie wychodzić z pomieszczenia. Foamplex o gąbczastej strukturze z otwartymi komórkami najlepiej nadaje się do takich celów. Jeśli chcesz zaizolować garaż stalowy lub piwnicę betonową, wybierz piankę styropianową o grubości 5 cm lub 10 cm. Ta izolacja domu z zewnątrz doskonale poradzi sobie z termiczną i wodoodpornością budynku.
Plusy i minusy zewnętrznej izolacji termicznej
Wersja izolacji na zewnątrz ma następujące zalety:
- Utrzymana zostaje użyteczna objętość wnętrza. Biorąc pod uwagę, że większość budynków prywatnych składa się z małych pokoi, jest to znaczące.
- Wszystkie prace prowadzone są na ulicy. Dom jest czysty i schludny, nie ma potrzeby przenoszenia rzeczy i zmiany stylu życia w związku z przymusową tymczasową przeprowadzką. Nie ma ryzyka zanieczyszczenia rzeczy pyłem i zaprawą.
- Konstrukcje wsporcze są odizolowane od szkodliwych czynników środowiskowych - wilgoci, promieniowania ultrafioletowego, spadków temperatury, ptaków i owadów. Punkt rosy zostaje przesunięty ze ścian na szerokość izolatora.Pomaga to przedłużyć żywotność budynku i stworzyć w nim komfortowy mikroklimat.
Wady tej technologii:
- Prace należy wykonywać przy dobrej pogodzie w określonych porach roku, aby baza dobrze wyschła i była w stabilnym stanie.
- Jeśli budynek jest wysoki, musisz kupić lub wynająć trwałe rusztowanie. Pociąga to za sobą dodatkowe koszty i niesie ryzyko wypadku.
- Izolacja ścian zewnętrznych zmienia wygląd budynku. Ukrywa piękną cegłę, szereg drewna.
Zastosowanie oryginalnej dekoracji dekoracyjnej umożliwia zaprojektowanie fasady budynku zgodnie z jego priorytetami, z wykorzystaniem bocznicy imitującej naturalne i sztuczne materiały.
Technologia izolacji ścian wewnętrznych
Nawet jeśli ludzie nie planują często odwiedzać kraju, budynek musi być izolowany. Musi być chroniony przed wilgocią, zamarzaniem w zimie i nadmiernym ociepleniem w lecie. W zależności od wielkości pomieszczenia wybiera się ramę lub metodę klejenia. Każda z nich ma swoje cechy, zalety i wady.
Na klej
Ta technologia jest dobra, ponieważ pozwala na stosowanie cienkich ścianek, dzięki czemu przy maksymalnej wydajności nie jest zajmowana duża użyteczna powierzchnia pomieszczenia.
Wybierając izolację termiczną ścian od wewnątrz, można zastosować następujące materiały:
- tynk ceramiczny;
- Arkusz piankowy;
- Styropian
W większości przypadków wybiera się materiał płyty, który ma dobre właściwości izolacyjne i jest łatwy do zainstalowania.
Praca jest wykonywana w następującej kolejności:
- Przygotowanie fundamentu. Wszystkie przedmioty są usuwane ze ścian, elementy mocujące są odkręcane, przełączniki i gniazda są demontowane. Następnie stara powłoka jest usuwana.
- Obróbka powierzchni nośnej. Najpierw jest pokryty środkiem antyseptycznym, a następnie płynnym podkładem. Należy poczekać, aż ściany całkowicie wyschną.
- Klej jest zagniatany, a następnie nakładany na płyty izolacyjne. Należy to zrobić za pomocą pacy zębatej, aby zapewnić gładkie i ciasne dopasowanie.
- Każdy kolejny rząd jest ułożony w stos z przesunięciem o połowę arkusza. Krawędzie i góra są odpowiednio przycięte.
- Pozostałe szczeliny są dmuchane pianką lub uszczelniane skrawkami materiału.
- Na powłokę przylega siatka polimerowa. Paski nachodzą na siebie z zakładką 15-20 cm.
- Na siatkę nakłada się kit. Po całkowitym wyschnięciu powierzchnia jest polerowana i traktowana podkładem 2-3 razy.
Ostatnim krokiem jest zastosowanie wykończenia. W zależności od priorytetów właścicieli stosuje się farby na bazie wody, tapety włókninowe lub płynne, korek lub płytki ceramiczne.
Na ramie
Technologia ta jest stosowana w przypadkach, w których wełna mineralna lub pianka poliuretanowa jest stosowana jako izolator cieplny.
Sekwencja pracy:
- Tablice są przygotowane do ramy. Elementy są dobrze wysuszone, a następnie poddane działaniu środka antyseptycznego i impregnacji.
- Ściana jest oczyszczana z ciał obcych i traktowana środkiem przeciwko grzybowi i pleśni.
- Siatka membrany jest przybita do powierzchni. Połączenia pasków są uszczelnione taśmą aluminiową.
- Deski w orientacji pionowej są przymocowane do ściany. Odległość między nimi powinna być o 3-4 cm mniejsza niż szerokość wełny mineralnej. W przypadku pianki najlepszą opcją jest 100 cm.
- Zastosowano izolację. Płytki wkłada się niespodziewanie, piankę natryskuje się od dołu do góry o grubości każdej warstwy do 5 cm.
- Dołączona jest kolejna wstęga folii membranowej.
- Płyta gipsowo-kartonowa jest przykręcona do ramy. Połączenia są uszczelnione siatką, wgłębienia z łbów śrub są rozmazane.
- Powierzchnia jest zagruntowana i otynkowana. Po wyschnięciu kit jest polerowany i zagruntowany.
Ostatnim krokiem jest wykończenie ścian zgodnie z projektem naprawy.
