Większość właścicieli prywatnych domów, organizując ogrzewanie i ciepłą wodę w domu, woli korzystać z nowoczesnych kotłów gazowych. Takie podejście eliminuje zależność od wielu czynników zewnętrznych, w tym zakłóceń w dostawach energii. Przed zainstalowaniem sprzętu tej klasy ważne jest prawidłowe obliczenie mocy kotła gazowego, co nie pomyli się przy wyborze odpowiedniej próbki.
Obliczanie mocy kotła według powierzchni
Aby obliczyć moc cieplną kotła gazowego w wersji ściennej lub podłogowej, stosuje się standardową formułę, która bierze pod uwagę, że na każde 100 m2 powierzchni mieszkalnej w domu potrzeba co najmniej 10 kW. Wynikowa liczba jest zwykle korygowana o 15-20 procent w górę, co eliminuje czynniki, które nie są odpowiedzialne.
Jako przykład rozważono obliczenie mocy cieplnej wymaganej do ogrzania budynku o powierzchni mieszkalnej 80 m2. Zgodnie z powyższym współczynnikiem jest on następujący:
P = 10x80 / 100x1,2 = 9,6 kW (1,2 to czynnik uwzględniający margines 20 procent).
Wybierając odpowiednią jednostkę dla tego wskaźnika, nabywają model, w którym deklarowana moc jest najbliższa obliczonej wartości. Proponowana metoda obliczania jest odpowiednia dla urządzeń jednoprzewodowych zainstalowanych w nowoczesnej obudowie podmiejskiej. Nie uwzględnia obciążenia dostarczanej ciepłej wody i jest często wykorzystywany jako podstawa do obliczania zużycia gazu w sezonie grzewczym.
Wśród czynników wpływających na dokładność tego wskaźnika są:
- strefa klimatyczna, w której znajduje się budynek ogrzewany przez kocioł;
- wysokość sufitów w pomieszczeniach każdego konkretnego budynku;
- Wydajność używanego sprzętu grzewczego.
Inna opcja obliczeniowa, wraz z powierzchnią zabudowy P, uwzględnia współczynnik mocy właściwej tego modelu (K). Ten ostatni zależy od regionu klimatycznego i zmienia się w następujących zakresach:
- od 0,7 do 0,9 kW dla południowych regionów Federacji Rosyjskiej;
- od 1.0 do 1.2 dla centrum;
- od 1,5 do 2,0 w północnych regionach Rosji.
Zasadniczo K jest tą samą poprawką, która została wprowadzona w poprzednim stosunku jako procent. Wzór na obliczenia w tym przypadku ma następującą postać: P = PhC / 10. Zgodnie z nim w regionach centralnych moc źródła ciepła dla domu o łącznej powierzchni 80 m2 powinna wynosić co najmniej 8,0-9,6 kW.
Jakiej mocy potrzebują kotły do domu?
Nie ma uniwersalnej metody obliczania mocy cieplnej w odniesieniu do produktów tej lub innej kategorii. Każda z możliwych opcji podlega odrębnemu rozpatrzeniu. W większości przypadków stosuje się przybliżone obliczenia, oparte na uwzględnieniu powierzchni pokoi w wiejskim domu lub w wiejskim domu. W takim przypadku do oceny wskaźnika stosuje się podejście etapowe, w którym materiał filmowy jest podzielony na następujące trzy kategorie:
- całkowita powierzchnia domu wynosi do 60 metrów kwadratowych. metrów;
- jego wartość jest ograniczona do 100 metrów kwadratowych. metrów i więcej;
- parametr przekracza 200 sq. metrów.
W pierwszym przypadku wartość P = 8 kW jest uważana za wystarczającą, dla drugiej opcji jest to 15 kW, a dla trzeciej - 20 kW.
Konieczność obliczenia mocy kotła
Potrzeba uzasadnienia obliczeniowego wyboru wyposażenia kotła wynika z następujących powodów:
- nabycie jednostki o mocy większej niż niezbędna doprowadzi do nieuzasadnionych kosztów związanych z nadmiernym zużyciem gazu;
- jego niewystarczająca wartość nie pozwoli na uzyskanie wymaganej mocy cieplnej;
- przy błędnie określonym wskaźniku P (przy obciążeniach przekraczających obliczone) możliwe są naruszenia trybu pracy urządzenia, a także jego awaria.
Prawidłowe podejście do obliczania całkowitej mocy kotła wymaganej do ogrzewania pomieszczeń nie jest możliwe bez uprzedniego zapoznania się z poszczególnymi modelami urządzeń.
Popularne modele
Próbki kotłów gazowych, na które jest duże zapotrzebowanie, są reprezentowane przez modele jednoprzewodowe w wersjach ściennych i podłogowych. Ich zalety obejmują zwartość i łatwość konserwacji, a wady obejmują ograniczoną funkcjonalność.
Modele ścienne
Produkty naścienne są reprezentowane przez model Viessmann Vitopend 100-W A1HB003, który obejmuje trzy modele o deklarowanej mocy 24, 30 i 34 kW. Są produkowane na jednej modułowej platformie, co znacznie upraszcza ich instalację na miejscu i obsługę gwarancyjną. Zalety tych produktów to:
- niski przepływ gazu nieprzekraczający 3,5 m3 / godzinę;
- automatyczna regulacja mocy w zależności od temperatury otoczenia;
- wysoka wydajność sięgająca 93%;
- obecność w zestawie współosiowego komina wyposażonego w ochronę przed mrozem;
- uniwersalność (produkty mogą pracować na skroplonym gazie).
Względną wadą tych modeli jest brak zewnętrznego panelu sterowania.
Model Eco Four, dobrze znany użytkownikom, jest stosunkowo niedrogi w porównaniu z innymi próbkami. Kocioł ma płaską obudowę o małych wymiarach, co pozwala na montaż zgodnie z szafkami kuchennymi. Podczas pracy w regionach północnych można go wykorzystać do ogrzewania powierzchni mieszkalnej do 150 metrów kwadratowych.
Jednostki podłogowe
Urządzenia zewnętrzne nie mają ograniczonej funkcjonalności. Są one montowane zgodnie z wymaganiami TB i wymagają oddzielnego pomieszczenia. Bosch GAZ 2500 F to pierwszy produkt w tej konstrukcji, opracowany przez niemieckich inżynierów wyłącznie na potrzeby rosyjskiego użytkownika.
To urządzenie doskonale radzi sobie z niestabilnością napięcia roboczego w sieci i niskim poziomem ciśnienia gazu w systemie. Dzięki stalowemu wymiennikowi ciepła z półfabrykatów o grubości 3 mm GAZ 2500 może przetrwać bez awarii przez prawie 20 lat. Seria przedstawiona przez niemieckiego producenta obejmuje cztery modele o mocy cieplnej od 22 do 42 kW.
Pomimo faktu, że produkty te są montowane w Rosji, nie można ich nazwać tanimi. Ale mają wbudowaną automatyzację, a także możliwość podłączenia pośredniego kotła grzewczego. Zalety tych modeli to:
- dostępność niezawodnego stalowego wymiennika ciepła o zwiększonej wydajności;
- możliwość regulacji mocy w zakresie od 60 do 100%;
- dopuszczalność ustawiania trybów pracy wybranych za pomocą wbudowanej automatyki;
- obecność panelu sterowania;
- możliwość zmiany orientacji na gaz w butlach.
Wady niemieckich jednostek podłogowych obejmują ich wysoki koszt.
Niedrogie jednostki
Stosunkowo niedrogie modele jednoprzewodowych kotłów gazowych obejmują produkty pod marką Protherm Bear 40 KLOM, zaprojektowane na moc co najmniej 35 kW. Urządzenia z takimi wskaźnikami są optymalnie dostosowane do ekonomicznych właścicieli domów, którzy muszą ogrzewać ciepłe powietrze w pomieszczeniach mieszkalnych o powierzchni nie większej niż 250 m2. Funkcjonalność tej próbki nie jest zbyt duża, ale wszystko, co niezbędne do jej bezpiecznego działania, jest opcjonalne.
Producent porzucił wbudowaną elektronikę, która zamieniła model w całkowicie nieulotne urządzenie. Aby uruchomić działający sprzęt, wystarczy podłączyć do niego źródło gazu. Biorąc pod uwagę niski koszt tej próbki, nie stwierdzono poważnych niedociągnięć w jej działaniu.
