Ogrzewanie wodociągowe za pomocą samoregulującego przewodu grzejnego

Komfort mieszkania w prywatnym domu i domku zależy od dobrze zaplanowanego, prawidłowo wykonanego systemu zaopatrzenia w wodę i kanalizacji. Jednak systemy te mogą zawieść przy silnym mrozie, gdy ziemia zamarznie do miejsca układania łączności. Ponadto, nawet przy bardzo głębokim ułożeniu, istnieją obszary, które są blisko powierzchni w miejscach wejścia do budynku. Jeśli nie zaizolujesz źródła wody kablem grzewczym, ciecz zamarznie w rurach. Jest to obarczone długą i kosztowną naprawą.

Projekt i zakres kabli grzejnych

Kable różnią się mocą na metr i rezystancją

Drut do podgrzewania rur wodociągowych praktycznie nie różni się od standardowego kabla elektrycznego zewnętrznie i wewnętrznie. Różnica polega na zastosowanych przewodnikach.

Drut do ogrzewania rur w zimie ma następujące urządzenie:

  • Drut wewnętrzny. Wyróżnia się dobrą elastycznością, wykonaną ze stopów o wysokiej oporności elektrycznej. Im wyższy ten wskaźnik, tym większe wydzielanie ciepła. W zależności od modelu kabel elektryczny do podgrzewania rur wodnych ma jeden lub dwa rdzenie.
  • Izolacja polimerowa. Zaprojektowany, aby zapobiec upływowi prądu do ziemi lub do stalowej rury.
  • Ekran. Wykonany jest z folii aluminiowej lub siatki miedzianej. Służy do nadania produktowi dodatkowej siły.
  • Powłoka zewnętrzna. Wykonany jest z gęstego i wytrzymałego polichlorku winylu. Zaprojektowany, aby chronić element grzejny przed uszkodzeniem zewnętrznym.

Produkty różnią się grubością, opornością i mocą na metr. Aby zwiększyć żywotność drutu grzejnego do rur, wewnętrzny przewód jest pokryty niklem, co zapobiega utlenianiu metalu.

Odmiany kabla grzejnego

Do podgrzewania zasilania wodą stosuje się systemy składające się z jednego lub dwóch wewnętrznych przewodów. W produktach jednoprzewodowych rdzeń działa jednocześnie jako grzejnik i linia. W kablach dwurdzeniowych jeden drut jest podgrzewany, a drugi dostarcza energię.

Ponadto przewody grzejne do zaopatrzenia w wodę są podzielone na dwie kategorie, które określają zasadę ich działania i zakres zastosowania:

  1. Rezystancyjny Są to proste kable w urządzeniu, składające się z jednego lub dwóch rdzeni. Prąd przepływający wzdłuż linii grzewczej powoduje, że się nagrzewa. Wskaźniki kablowe są stałe, nie zmieniają się na całej długości linii. Urządzeniem steruje się ręcznie, włączając go i wyłączając w zależności od pogody i pory roku. Ulepszenie systemów odbywa się poprzez zainstalowanie czujnika temperatury, przekaźnika i regulatora temperatury. Montaż przewodu oporowego na ogrzewanie na rurze odbywa się podczas układania autostrad o małej długości, do 40-50 m. Zaletą tego typu modeli jest ich niezawodność, trwałość i niski koszt. Wady polegają na tym, że linii nie można skrócić ani zwiększyć, konieczne jest ciągłe monitorowanie temperatury, ponieważ gdy wzrasta, drut przegrzewa się i ulega awarii.
  2. Samoregulujący. Ten typ produktu jest wyposażony w matrycę grzewczą, która kontroluje wytwarzaną moc. Rury wodne są ogrzewane za pomocą samoregulującego kabla grzejnego w trybie autonomicznym. Działanie produktu opiera się na zasadzie zmian odporności materiału na temperaturę. Wraz ze wzrostem prąd maleje, co prowadzi do spadku mocy. Podczas chłodzenia wszystko dzieje się na odwrót, rośnie opór, rośnie ogrzewanie.Zaletą takich modeli jest to, że ogrzewanie rurociągu za pomocą kabla grzejnego odbywa się strefowo, w zależności od stanu środowiska. W krytycznych miejscach nagrzewa się do maksimum, a w innych utrzymuje optymalną temperaturę. Aby uniknąć niepotrzebnych strat energii, kable są wyposażone w automatyczne regulatory związane z temperaturą powietrza ulicznego. Minusem produktu jest tylko jego cena, ale inwestycja jest tego warta.

Planując ogrzewanie rurociągów, musisz podejść do tego wydarzenia w różny sposób, kompetentnie wybierając różne typy grzejników dla niektórych sekcji. Przeczytaj uważnie instrukcje producenta.

Metody instalacji do zaopatrzenia w wodę

Istnieje kilka sposobów na wyposażenie ogrzewania rury wodnej przed zamarzaniem, z których każdy najlepiej pasuje do konkretnego przypadku.

Samodzielny montaż kabla grzejnego do rury wodnej można wykonać na następujące sposoby:

  • Na zewnątrz wzdłuż rury. Dlatego pasuj zarówno do modeli rezystancyjnych, jak i samoregulacyjnych. Kable jednożyłowe są zapętlone. Linia rozciąga się na całej długości autostrady, jest przymocowana na jej końcu, a następnie wraca do źródła energii. Druty muszą być umieszczone po obu stronach tułowia z przesunięciem do dołu, aby zwiększyć efekt termiczny na przepływający przez niego płyn. Jeśli na torze znajdują się instalacje hydrauliczne, wykonuje się na nim 2-3 obroty, w zależności od wielkości produktu. Niemożliwe jest ułożenie obu linii w pobliżu dna, ponieważ spowoduje to ich przegrzanie. Mocowanie odbywa się za pomocą żaroodpornych jastrychów z tworzywa sztucznego lub taśmy aluminiowej.
  • W spirali. Zwoje wykonuje się na całej długości, chwytając rury podczas ich zwijania. Odległość między zwojami zależy od położenia trasy. Bliżej powierzchni i nad ziemią znajdują się tak często, jak to możliwe, aby zapewnić maksymalne ogrzewanie nawet w ekstremalnie niskich temperaturach. Na głębokości rurę można owijać rzadziej, ale z oczekiwaniem możliwego zamarznięcia gleby. Owijanie odbywa się w jednym lub dwóch kierunkach, w zależności od zakupionego modelu, długości linii i warunków jej działania. Przegrzanie jest wykluczone, ponieważ kontakt linii następuje punktowo. Ta metoda jest równie skuteczna zarówno dla rur kanalizacyjnych z tworzyw sztucznych, jak i metalowych rur wodociągowych.
  • Wnętrze. Z tej opcji można korzystać w przypadku rur o średnicy 25 mm lub większej. Możesz używać rezystancyjnych i samoregulujących modeli jednordzeniowych. Wynika to z faktu, że sąsiedni układ kabli powoduje indukcję i nieprawidłowe działanie produktu, aż do jego zerwania. Złożonością tej metody jest trudność wciągnięcia drutu do kanału. Najlepiej to zrobić nawet na etapie instalacji, wkładając kabel do pionowo ułożonych sekcji lub używając kabla wyciągowego.

Wybierając metodę umieszczenia izolacji należy wziąć pod uwagę intensywność ścieków. Układ wewnętrzny może je znacznie spowolnić, co obniży wydajność rurociągu.

Izolacja termiczna kabli grzewczych

Po zainstalowaniu kabla rura jest izolowana izolacją odporną na wilgoć

Niezależnie od zastosowanego kabla należy zaizolować ogrzewaną rurę doprowadzającą wodę. Jeśli pień nie jest zamknięty w osłonie izolacyjnej, wytworzone ciepło zostanie zużyte po obu stronach, ogrzewając glebę, a nie rury.

Jako grzejnik zaleca się stosowanie takich materiałów:

  • styropian w formie wyjmowanych cylindrów;
  • wełna mineralna z podłożem polimerowym;
  • pianka poliuretanowa nałożona na wewnętrzną lokalizację kabla;
  • spieniony polietylen owinięty wokół kanału.

Wszystkie te produkty wyróżniają się brakiem higroskopijności, doskonałą izolacją termiczną i długą żywotnością. Jeśli chodzi o grubość warstwy izolacyjnej, 20 mm wystarcza na zakopane miejsca, 30-40 mm nad powierzchnią i co najmniej 50 mm na otwartych przestrzeniach.

Ogrzewanie

Wentylacja

Kanalizacja