Plusy i minusy autonomicznego ogrzewania w domu lub mieszkaniu

Biorąc pod uwagę niską jakość mediów i stale rosnące rachunki za ich dostarczenie, właściciele mieszkań miejskich są coraz bardziej skłonni myśleć o przejściu na autonomiczne ogrzewanie. Jeśli podczas budowy podmiejskiego prywatnego domu projekt przewiduje taki system, to w budynkach wielopiętrowych wymaga to specjalnego pozwolenia. Uzyskanie oficjalnego dokumentu to tylko wstępny, choć nie najłatwiejszy etap przebudowy mieszkania. Aby indywidualne ogrzewanie w mieszkaniu mogło skutecznie wykonywać swoje funkcje, musisz zrozumieć cechy dostępnego sprzętu, jego zalety i wady, możliwe trudności, sposoby ich zapobiegania i rozwiązywania.

Rodzaje autonomicznego ogrzewania

Autonomiczne ogrzewanie to system niezależny od sieci komunalnej, który zapewnia ciepło nieruchomościom. Ta konstrukcja składa się z urządzenia grzewczego, rur i grzejników. Różnica polega na źródle energii i płynie chłodzącym.

System tradycyjny

Tradycyjne ogrzewanie gazowe w budynku mieszkalnym to zamknięty obieg wody podłączony do centralnego źródła wody. Ciecz jest podgrzewana w kotle, a cyrkulację zapewnia różnica temperatur w różnych częściach rurociągu. Taki projekt można nazwać całkowicie autonomicznym, warunkowo, ponieważ jego wydajność zależy od dostaw wody, energii elektrycznej i gazu do budynku. W przypadku braku jednego elementu urządzenie się wyłącza.

Zalety systemu gazowego:

• przyjazność dla środowiska, brak szkodliwych emisji;
• cicha praca;
• bezpieczeństwo osiągnięte dzięki instalacji wysokiej jakości urządzeń kontrolnych;
• brak potrzeby kosztownej konserwacji;
• długi okres eksploatacji;
• oszczędności materialne.

Wady projektowe:

• kosztowna i skomplikowana instalacja;
• po instalacji wymagana jest naprawa mieszkania;
• regularne kontrole kontrolerów.

Systemy gazowe działały dobrze, będąc najpopularniejszymi i powszechnymi konstrukcjami w budynkach komunalnych.

Układ powietrzny

Konstrukcja składa się z kotła grzewczego, sprężarki doładowującej i systemu kanałów prowadzącego przez wszystkie pomieszczenia. Po schłodzeniu ciepłe powietrze przepływa przez filtry, wchodzi do grzejnika i ponownie wchodzi do pomieszczeń. Jako grzejnik stosuje się obwód elektryczny spiralny, gazowy lub wodny. Aby powietrze było świeże, jest ono stale odbierane z ulicy.

Zalety systemu:

• efektywny rozkład podgrzanych mas w całym pomieszczeniu;
• rentowność dzięki kontrolowanej wentylacji;
  
• prostota i niezawodność projektu;
• brak ryzyka rozmrożenia;
• zdolność do czyszczenia i sterylizacji powietrza;
• łatwość konserwacji.

Wady projektu:

• zależność od energii elektrycznej;
• gęstość kanałów powietrznych;
• złożoność dzięki połączeniu autostrad we wnętrzu mieszkania.

Wybierając sprzęt autonomiczny, należy wziąć pod uwagę współczynnik hałasu, który tworzy wentylator i powietrze przepływające przez kanały.

Bezpośrednie ogrzewanie elektryczne

Ogrzewanie obudowy za pomocą elektryczności jest wygodne, ponieważ nie trzeba tworzyć złożonych i obszernych obwodów, przywiązać się do wody i gazu. Wystarczy kupić niezawodne kable i sprzęt wysokiej jakości.Do ogrzewania pomieszczeń, konwektorów, wentylatorów, grzejników olejowych i na podczerwień stosuje się ogrzewanie podłogowe i podgrzewane wieszaki na ręczniki.

Zalety korzystania z urządzeń elektrycznych:

• czystość ekologiczna;
• ciche funkcjonowanie;
• niezawodność;
  
• nie trzeba uzyskiwać pozwolenia;
• umiejętność samodzielnego robienia tego;
• mobilność sprzętu;
• nie ma potrzeby konserwacji;
• używać do podgrzewania wody do użytku domowego.

Wady sprzętu elektrycznego:

• wyłączenie, gdy prąd zostanie odcięty;
• potrzeba ułożenia oddzielnej linii, dodatkowych urządzeń ochronnych i rozdzielczych;
• duże zużycie energii, wysokie rachunki za prąd.

Jeśli przełączysz się na ten rodzaj ogrzewania, powinieneś zostawić stary orurowanie wodne, instalując na nim korki. W razie potrzeby możesz do niego wrócić, przesyłając odpowiedni wniosek do firmy zarządzającej.

Cechy autonomicznego systemu grzewczego

Ogromne przejście na ogrzewanie gazowe piecowe w budynku mieszkalnym zaobserwowano na przełomie ubiegłego i początku tego wieku. To wydarzenie zostało następnie zakazane, ponieważ zaczęły pojawiać się problemy z centralną podażą. Aby zainstalować kocioł i odrzucić usługi firmy zarządzającej, musisz uzyskać decyzję rady miasta, która zawsze stoi po stronie dużych dostawców usług.

Z punktu widzenia konsumenta indywidualne ogrzewanie w budynku mieszkalnym ma następujące zalety:

• Możliwość samodzielnej decyzji, kiedy rozpocząć sezon grzewczy. Jednocześnie dostępna jest temperatura, czasy włączenia i wyłączenia. A to może oznaczać jedynie wzrost poziomu komfortu życia.
• Musisz płacić tylko za faktycznie zużytą energię. Korzystając z usług użyteczności publicznej, musisz zapłacić za utratę ciepła, zysk organizacji i inne powiązane koszty.
• Możliwość niezależnego wyboru technologii grzewczej i rozmieszczenia elementów grzejnych. Wybór opcji instalacji nie tylko pod względem technicznym, ale także pod względem estetycznym.
• Minimalne i kontrolowane zużycie energii przy wysokim przenoszeniu ciepła. Ustawienie optymalnej temperatury w zależności od pogody i stanu fizjologicznego.

Wady są następujące:

• Zależność od scentralizowanych dostaw energii. Kiedy spada ciśnienie gazu lub nastąpi awaria zasilania, kocioł przestaje działać.
• Wysoki koszt inwestycji początkowej. Konieczne jest zapłacenie za warunki techniczne, materiały i sprzęt, pracę rzemieślników i późniejsze naprawy, ponieważ instalacji towarzyszy uszkodzenie wykończenia.
• Wymagane są regularne kontrole, kontrole i regulacje. Wszystko to wymaga straty czasu i pieniędzy.
• Konieczność zakupu i utrzymania gotowych grzejników zapasowych. Jest to nie tylko dodatkowy koszt finansowy, ale także przydział miejsca na ich przechowywanie.

Jeśli przekażesz mieszkanie do indywidualnego ogrzewania, zwrot nastąpi za 3-4 lata. Wtedy będą oszczędności rzędu 40-50% miesięcznie. I to bez uwzględnienia poziomu komfortu i możliwości, jakie zapewnia system.

Wybór kotła

Aby jakościowo ogrzać pomieszczenie, należy wybrać odpowiednie źródło energii. Pożądane jest, aby przepływ paliwa do kotła był stały.

Najprostszym rozwiązaniem jest zainstalowanie pieca na paliwo stałe na węgiel lub drewno. Do aranżacji takiej konstrukcji nie trzeba uzyskiwać pozwolenia. Ponadto nie ma potrzeby podłączania do źródła wody.Zamknięta pętla jest napełniana jeden raz, a następnie woda jest wlewana w małych porcjach, gdy odparowuje ze zbiornika wyrównawczego. Wadą tej opcji jest regularne czyszczenie komina i szybkie wypalanie paliwa. Wyjściem z sytuacji jest zakup pieca o długim spalaniu. Na jednej stacji benzynowej dobre palenisko działa do 12 godzin. Powinieneś stale monitorować obecność węgla i drewna opałowego, regularnie uzupełniając ich zapasy.

Kotły elektryczne są kompaktowym i czystym procesem grzewczym. Napływająca energia jest nieograniczona, wystarczy płacić rachunki na czas. W przypadku podróży możesz kupić mały generator, który znajdzie miejsce na balkonie lub w spiżarni. Minusem jest to, że energia elektryczna jest droga, sezon grzewczy będzie kosztował zaokrągloną kwotę. Dlatego takie systemy w większości przypadków są instalowane w niegazowanych wieżowcach.

Kotły gazowe są najbardziej odpowiednim wyborem do stworzenia indywidualnego systemu grzewczego. Produkty charakteryzują się niezawodnością, niewielkimi rozmiarami i wysoką wydajnością. Urządzenia są całkowicie bezpieczne dzięki automatyzacji, która odcina dopływ gazu, gdy jego ciśnienie spadnie do pewnego poziomu. Minusem jest to, że musisz wywiercić otwór w ścianie, aby wyprowadzić komin na ulicę. Wpływa to negatywnie na wytrzymałość konstrukcji wsporczych i estetykę fasady.

Prace projektowe i instalacyjne

Konieczne jest zaplanowanie systemu prywatnego ogrzewania mieszkania, biorąc pod uwagę jego powierzchnię i cechy planowania.

Projekt należy wykonać z uwzględnieniem następujących ograniczeń:

• przeniesienie pionu;
• usunięcie grzejników na balkon;
• rozbiórka przegrody między kuchnią a salonem;
• przeprowadzka łazienki.

Podczas planowania schematu wiązania można dokonać wyboru z następujących opcji:

• grzejniki - żeliwo, stal, bimetal;
• rury - z tworzywa sztucznego, mosiądzu, stali;
• metoda - jednorurowa lub dwururowa;
• krążenie - naturalne lub wymuszone;
• okablowanie - góra lub dół;
• połączenie - pionowe lub poziome;
• schemat oddzielania - z ślepymi zaułkami lub przejściami.

System rozmieszczania rur jest wybierany na podstawie długości komunikacji. Warunki techniczne wydawane są jednocześnie z uzyskaniem pozwolenia na prowadzenie prac.

Budowa indywidualnego systemu grzewczego odbywa się w następującej kolejności:

1. Demontaż starej komunikacji. Dalsze ich wykorzystanie jest niepraktyczne; lepiej jest umieścić nowe i bardziej skuteczne. Najpierw akumulatory są odłączane, następnie uprząż, a na koniec rury w pionie. Otwory są szczelnie spawane lub przymocowana do nich rura z gwintem do korka. W niektórych przypadkach część pionu z zakrętami jest odcinana, a zamiast tego spawany jest nowy fragment.
2. Kocioł jest instalowany. W razie potrzeby wykonuje się stabilną podstawę obok ściany zewnętrznej. Następnie produkt jest wyrównywany w pionie.
3. Grzejniki są zainstalowane. Do ich mocowania stosuje się trwałe i niezawodne haki z kołkami lub produktami kotwiącymi, jeśli prace prowadzone są w budynku z cegły.
4. Uprząż jest ułożona. Gałęzie rozciągają się we wszystkich pokojach. Wskazane jest stosowanie wzmocnionych rur polipropylenowych, które mają najlepsze właściwości w porównaniu do analogów. Montaż odbywa się za pomocą specjalnej lutownicy.
5. Zawory kulowe są instalowane przed akumulatorami, po czym są podłączone do zasilania i powrotu.
6. Szczelność zmontowanego obwodu jest sprawdzana. W tym celu stosuje się kompresor z manometrem lub pianką mydlaną.
7. Kocioł jest podłączony miernikiem do linii gazowej. Na rurze jest zainstalowany kranik.
8. Obwód jest wypełniony wodą. Przez krany Maevsky'ego powietrze krwawi.

Ostatnim krokiem jest skonfigurowanie sprzętu i uruchomienie testowe. Jeśli przejdzie bez komplikacji, sporządza się akt dotyczący uruchomienia systemu.