Jeśli konieczna jest wymiana grzejników w prywatnym domu lub mieszkaniu, możliwe są dwie opcje, z których każda jest wybierana według uznania właścicieli domów. Większość z nich jest skłonna zaprosić do domu specjalistów, którzy bardzo szybko zainstalują grzejniki i zagwarantują wysoką jakość pracy. Ale jeśli jest pewne doświadczenie i po przestudiowaniu proponowanego materiału, użytkownik będzie mógł wymienić baterie własnymi rękami, oszczędzając na pensji zaproszonego hydraulika.
Narzędzia i materiały do instalacji
Przed zainstalowaniem baterii grzewczej w domu musisz przygotować niezbędne narzędzia i powiązane materiały eksploatacyjne. Z zestawu do montażu grzejnika w mieszkaniu na pewno potrzebujesz:
- wiertarka elektryczna z zestawem wierteł;
- typ poziomu „poziom”;
- Klucz nastawny i szczypce.
Zakres akcesoriów i materiałów eksploatacyjnych potrzebnych do wymiany systemu grzewczego jest bardziej zróżnicowany. Oprócz specjalnych zaślepek i stalowych wsporników zawiera szereg produktów i materiałów hydraulicznych:
- Dźwig Mayevsky (lub urządzenie odpowietrzające);
- dwa kulowe zawory odcinające;
- złączki zapewniające szczelne połączenie rur i rur grzejnikowych;
- Taśma FUM (lub uzwojenie bielizny).
Ponadto musisz przygotować zestaw kołków o odpowiednim rozmiarze i inne elementy mocujące.
Wybór miejsca instalacji
Miejsce do montażu grzejników jest zwykle wybierane bezpośrednio pod oknem. Nie dzieje się tak wcale przez przypadek, a nie tylko z chęci przestrzegania tradycji.
Zainstalowanie akumulatorów grzewczych tuż pod parapetem pozwala na przepływ dobrze podgrzanego powietrza w górę w celu odcięcia zimnych mas. Ponadto jego ciepłe warstwy ogrzewają szkło, eliminując efekt kondensacji i zaparowania szyb. Będzie to wymagało, aby szerokość grzejnika zajmowała większość otworu (do 70%).
Równie ważne jest wcześniejsze ustalenie, na jakiej wysokości jest zainstalowany grzejnik i czy między jego dolną częścią a podłogą jest wystarczający prześwit (co najmniej 8-12 cm). Dzięki takiemu układowi system grzewczy ogrzewa nogi i dobrze gromadzi ciepło w środkowej strefie. Zgodnie z obowiązującymi normami (SNiP) określono również dopuszczalną odległość od parapetu, która jest wybierana w zakresie 10-12 cm, co pozwoli ciepłemu powietrzu łatwo ominąć barierę i podnieść się do szyb. Ostatnim wymaganiem dotyczącym lokalizacji akumulatora jest oddalenie jego wewnętrznej płaszczyzny od ściany, jest on regulowany przez obecne standardy w odległości 3-5 cm, jeżeli ten warunek zostanie spełniony, nie będzie żadnych trudności z wolną przestrzenią podczas instalacji grzejników.
Metody połączenia
Wśród najczęściej stosowanych metod łączenia grzejników wyróżnia się następujące trzy opcje:
- połączenie diagonalne - z drugiej strony z górnym wejściem i dolnym wyjściem;
- plan miejsc;
- połączenie w jedną stronę - z dolnym i górnym eyelinerem.
Schemat diagonalny jest uważany za najbardziej skuteczny, ponieważ uwzględnia wszystkie możliwe czynniki prowadzące do utraty ciepła. Za jego pomocą można zrealizować możliwości każdego rodzaju grzejników o maksymalnym powrocie.
W obliczeniach większości systemów grzewczych jako metodę przyjmuje się tę metodę połączenia, biorąc pod uwagę współczynnik korekcji dla możliwych odchyleń.W tym przypadku, gdy nośnik energii porusza się, na jego drodze nie napotyka się żadnych przeszkód. Całkowicie wypełnia całą objętość górnego kolektora, a następnie stopniowo przepływa przez pionowe kanały do dolnych sekcji. W rezultacie cały obszar roboczy akumulatora nagrzewa się równomiernie, zapewniając maksymalne przenoszenie ciepła.
Połączenie dolne (siodłowe)
Niższy sposób podłączenia grzejników jest najbardziej nieefektywny pod względem strat, które przy systemie dwururowym osiągają 12-15% lub więcej. Podczas ruchu chłodziwo wybiera najkrótszą ścieżkę i nie jest w stanie przenosić ciepła do górnego kolektora. Rezultatem jest nierównomierne nagrzewanie się obszaru akumulatora i zwiększenie przepływu płynu.
Sytuacja jest jeszcze gorsza, gdy stosuje się eyeliner boczny w wersji z pojedynczą tubą, w tym przypadku straty zwiększają się do 20-22%. Z oczywistych względów warunki równomiernego rozprowadzenia chłodziwa w obszarze baterii aluminiowych lub żeliwnych są w tym przypadku jeszcze mniejsze niż w przypadku wlotu 2-rurowego. Pomimo znacznych strat, ta metoda łączenia rur jest pożądana w sytuacjach, w których potrzebna jest ukryta instalacja komunikacji wlotowej i wylotowej.
Połączenie w jedną stronę z dolnym (górnym) kanałem
Pod względem wydajności i wydajności ten obwód do podłączenia do ogrzewania jest jeszcze gorszy niż w poprzednim przypadku, ponieważ chłodziwo jest usuwane z tej samej strony, w której jest wprowadzane. Prawdopodobieństwo stagnacji w obszarach oddalonych od króćca wlotowego dalej wzrasta. Ponieważ nośnik stara się znaleźć najkrótszą i najłatwiejszą drogę między dwiema dyszami (wlotową i wylotową), nie wpływa to na górne warstwy, a także nie ma dostępu do wszystkich innych przestrzeni, które są daleko od działającego zasilania urządzenia.
Połączenie jednokierunkowe z niższym zasilaniem jest stosowane w wyjątkowych sytuacjach, gdy rur do akumulatora nie można podłączyć w żaden inny sposób. Jego użycie jest niezbędnym środkiem, zmuszającym właścicieli do pogodzenia się z niską wydajnością ogrzewania.
Nieco lepszą opcją jest górny jednostronny eyeliner boczny, w którym objętości przestrzeni oddalone od wejścia są słabo rozgrzane. Ale w tym przypadku przewoźnik ma możliwość zejścia na niższą „podłogę” kolektora i ogrzania strefy najbliższej armaturze.
Rodzaje systemów grzewczych
Ilość ciepła odbieranego z grzejników zależy od rodzaju połączenia i rodzaju systemu grzewczego w zależności od liczby zastosowanych rur. Aby określić ten wskaźnik, zaleca się zrozumienie, w jaki sposób systemy jednoprzewodowe różnią się od obwodów dwururowych.
Ogrzewanie jednoprzewodowe
Ten rodzaj organizacji ogrzewania jest najbardziej ekonomiczny z punktu widzenia kosztów instalacji. Szacowana praca w tym przypadku jest około dwa razy mniejsza niż koszt przygotowania obwodu 2-rurowego. Z tego powodu najczęściej występuje w budynkach wielopiętrowych i wielopiętrowych, chociaż w sektorze prywatnym nie jest to rzadkość. W tym schemacie grzejniki są podłączone do sieci w sekwencyjnym łańcuchu: chłodziwo, przechodząc przez kolejną jednostkę grzewczą, wchodzi na wejście następnego itd.
Armatura wylotowa ostatniego grzejnika jest połączona z pionem budynku wielopiętrowego lub wejściem do kotła grzewczego.
Wadą opcji okablowania z pojedynczą rurką jest brak możliwości osobnego dostosowania poziomu wymiany ciepła akumulatorów. Po zainstalowaniu głowicy termicznej na jednym z połączonych szeregowo grzejników, rozszerza swoje działanie na cały system. Inną znaczącą wadą tej metody jest nierównomierny rozkład temperatury chłodziwa w różnych częściach łańcucha grzewczego.Elementy bliżej pionu lub kotła będą się dobrze nagrzewać, a usunięte z nich sekcje będą odbierać bardzo mało ciepła. Wady obejmują niedogodności związane z naprawą takich systemów, gdy w przypadku awarii jednego elementu konieczne jest odłączenie wszystkich sekcji i opróżnienie nośnika. Aby tego uniknąć, eksperci zalecają instalowanie zworek między rurami zasilającymi - „obejście”.
Okablowanie dwururowe
Dwururowy system grzewczy ma w swoim rurociągu dwa gwinty rurowe, które powszechnie określa się mianem „zasilania” i „powrotu”. W takim przypadku każdy grzejnik jest podłączony jednocześnie do obu linii, co oznacza równoległe połączenie z systemem. W rezultacie czynnik chłodzący o tej samej temperaturze dostaje się do złączek wlotowych. Kolejną zaletą tej metody jest to, że można zainstalować „własny” regulator temperatury na każdej sekcji montażowej.
Wady tego rodzaju ogrzewania obejmują zwiększoną liczbę elementów rurowych. Podczas instalacji i okablowania systemu ich liczba jest prawie dwukrotnie większa w porównaniu z wersją z pojedynczą rurką. Z drugiej strony połączenie to zapewnia wysokie rozpraszanie ciepła podczas pracy z dowolnym sprzętem grzewczym, w tym kotłami gazowymi.
Ogólna procedura instalacji
Przed prawidłowym podłączeniem akumulatora grzewczego należy zapoznać się z ogólnymi przepisami dotyczącymi instalacji systemów z rurami z rur polipropylenowych:
- Przed zainstalowaniem baterii grzewczych konieczny jest hydraulik, aby odłączyć obecny system od obciążenia; w prywatnym domu jego pomoc nie jest wymagana;
- grzejniki są instalowane zgodnie z instrukcjami dołączonymi do większości produktów;
- po zakończeniu wszystkich prac przeprowadzany jest test kontrolny systemu pod kątem wycieków w interfejsach.
Wybierając grzejniki do swojego domu, eksperci zalecają zwrócenie uwagi na słynną niemiecką firmę „Rechau”, której produkty są wysokiej jakości i dobrze odprowadzają ciepło.
