Kanapka z rur kominowych to kompozytowa konstrukcja złożona z 2 kęsów rur o różnych średnicach, pomiędzy którymi umieszczona jest warstwa izolacji wykonana z polistyrenu lub wełny mineralnej. Jego wewnętrzna część jest wykonana ze stali i ma specjalną powłokę antykorozyjną. Obudowa zewnętrzna wykonana jest na bazie stali nierdzewnej lub blachy ocynkowanej.
Z czego wykonane są zestawy do kanapek?
W różnych próbkach urządzeń grzewczych rury warstwowe do kominów są wykonane ze specjalnie dobranych materiałów stalowych. Te ostatnie należą do grupy stali wysokostopowych i nierdzewnych, idealnie nadających się do montażu chemoodpornych i ogniotrwałych rur oddymiających. Istnieją trzy rodzaje materiałów, które są najczęściej używane jako podstawa:
- stal nierdzewna z dodatkami stopowymi;
- czarny metal;
- łączona powłoka.
Każdy z tych elementów należy rozpatrywać osobno.
Stal nierdzewna
Główne marki stali nierdzewnej stosowane do montażu kanapki kominowej różnią się składem ich dodatków.
- Stal nierdzewna z domieszką tytanu. Metal stosuje się w kotłach i piecach opalanych drewnem lub granulatem.
- Stal nierdzewna stabilizowana molibdenem (AISI 316). Produkty wykonane z takiej stali wykorzystywane są w instalacjach opalanych drewnem, gazem lub olejem napędowym.
- Stal żaroodporna AISI 304 o wysokiej zawartości chromu i niklu. Jest odporny na wpływy termiczne i środowiska kwaśne chemicznie.
Ten ostatni rodzaj materiału jest wykorzystywany do produkcji kominów pracujących w trybie wysokiej temperatury.
Czarny metal
Materiał szybko traci swój kształt z powodu utleniania i stopniowego spalania. Aby chronić powierzchnie, stosuje się tanie cynkowanie lub specjalną emalię, która zwiększa odporność na kwaśne środowiska. Powłoka na nim oparta będzie trwać długo w temperaturach roboczych nie wyższych niż 400 stopni. Rury emaliowane z metali żelaznych stosuje się w kolumnach grzewczych, konstrukcjach pieców różnych klas, a także w kominkach i kotłach. W przeciwieństwie do innych materiałów, jego powierzchnia jest łatwo pomalowana na różne kolory, co pozwala wybrać go do wnętrz pomieszczeń, a także na fasady domów i innych budynków.
W celu zmniejszenia kosztów produkcji producenci uruchomili produkcję specjalnych konstrukcji, które łączą drogą stal nierdzewną i metale żelazne. Jednocześnie starają się wykonać rurę z wysokiej jakości stali nierdzewnej z zewnątrz, a do wykonania wnętrza stosuje się stosunkowo tanią galwanizację. Pomiędzy nimi znajduje się warstwa izolacji termicznej, która służy jako wełna bazaltowa lub ceramiczna. Takie konstrukcje wytrzymują temperatury od 600 do 1000 ° C.
Zalety i wady
Aby ocenić możliwość zastosowania rur kanapkowych w wannie, powinieneś zapoznać się z ich zaletami i wadami. Wady kominów montowanych w postaci konstrukcji warstwowych obejmują:
- możliwość obniżenia ciśnienia podczas długotrwałej pracy;
- wysoki koszt projektów w porównaniu z odpowiednikami z cegły;
- krótki okres użytkowania (nie więcej niż 15 lat).
Ostatnia wada związana jest ze stosowaniem materiałów niskiej jakości. Dlatego eksperci doradzają odpowiedzialne podejście do wyboru firmy produkującej kominy kanapkowe.
Zaletą tych produktów są następujące funkcje:
- dzięki niezawodnej izolacji w kominie zawsze utrzymuje się dobra przyczepność;
- wielowarstwowa struktura struktury nie pozwala na ochłodzenie produktów spalania, eliminując możliwość powstawania kondensatu i sadzy;
- łatwość instalacji, dostępna nawet dla początkujących;
- duży wybór modyfikacji (kątowy, prosty itp.);
- minimalne nagromadzenie sadzy.
Wzory są lekkie i nie wymagają specjalnego fundamentu (fundamentu). Można je przymocować do elementów podłóg i ścian, a także zamontować bezpośrednio na urządzeniach grzewczych.
Prawidłowy wybór rur do określonego rodzaju paliwa jest możliwy po przeczytaniu tabeli ich zgodności z określonym rodzajem urządzenia grzewczego. Dane referencyjne są powszechnie dostępne w Internecie i są dostępne dla każdego. Instalując rurę warstwową do kotła opalanego gazem, kosztują najtańszą opcję. W przypadku rosyjskiego pieca, zbudowanego w łaźni i ogrzewanego drewnem opałowym, zaleca się wybór produktów, których jakość jest niekwestionowana.
Elementy konstrukcyjne i ich cechy
Kominy do kotłowni wykonane ze stali nierdzewnej w wersji wielowarstwowej dzięki dużemu wyborowi rozwiązań konstrukcyjnych pozwalają na wyposażenie kominów o różnych konfiguracjach.
Główne elementy kanału kominowego:
- Proste odcinki rur o długości do 1 metra i średnicy 80-600 mm służą do montażu długich odcinków komina.
- Kolana i trójniki specjalne, stosowane, gdy konieczne jest ułożenie komina przez ściany lub wyniesienie go z budynku.
- Przez rury zaprojektowane do izolowania rury, gdy jest ona prowadzona przez przegrody międzywarstwowe i jest również łącznikiem.
- Zadaszenie, wykonane w postaci metalowego stożka, zamontowane na dachu pod pewnym kątem.
Ostatni element pozwala przytrzymać rurę warstwową przez dach, zachowując jej szczelność i gwarantując bezpieczeństwo przeciwpożarowe konstrukcji. Zamiast tego często stosuje się specjalne szczeliwo na bazie silikonu, które niezawodnie chroni ten obszar przed wyciekiem.
Jak wybrać wymaganą średnicę komina
Średnicę konstrukcji komina dobiera się na podstawie danych o mocy kotła lub innego urządzenia grzewczego. W przypadku małych instalacji o mocy mniejszej niż 3,5 kW odpowiednie są rury o średnicy 8 cm W przypadku urządzeń o tym wskaźniku nie większym niż 5,2 kW potrzebne są elementy o średnicy 9,5 cm lub więcej, a przy dużych mocach produkty o typowym rozmiarze około 110- 115 mm. Jednocześnie niedopuszczalne jest planowanie ograniczeń komina, wręcz przeciwnie, mile widziane jest rozszerzenie.
Kolejnym ważnym parametrem decydującym o wyborze średnicy rurki warstwowej do pieca jest grubość warstwy izolacyjnej, średnio 25-100 mm. Wraz ze wzrostem poprawiają się wszystkie cechy komina, ale jednocześnie rośnie waga i koszt. Jeśli konieczna będzie wymiana lub zabudowa niewielkiego obszaru, użytkownik będzie musiał wybrać segment odpowiedniego projektu wyprodukowany przez jednego lub drugiego producenta. Z reguły w ten sposób nie można uzyskać niezawodnych połączeń. W niektórych przypadkach, z powodu niedopasowania w typowych rozmiarach, cała konstrukcja musi zostać wymieniona.
Instalacja systemu
Przed zainstalowaniem rury do projektowania pieca warstwowego należy zapoznać się z dokumentacją techniczną i wymaganiami TB. Przestrzeganie tego ostatniego wyeliminuje niepożądane konsekwencje niewłaściwego użycia produktu kanapkowego. Instrukcje dotyczące tych operacji obejmują kilka kroków.
Montaż elementów komina
Montaż konstrukcji odbywa się zawsze zgodnie ze schematem „oddolnym”. Jednocześnie kominy nie są bezpośrednio podłączone do urządzenia grzewczego. Ogólna procedura operacji:
- Do urządzenia grzewczego podłączony jest kawałek stalowej rury przejściowej o długości około pół metra lub specjalny adapter.
- Jeśli w tym miejscu ma być wyprowadzony przez ścianę, natychmiast montowany jest poziomy wylot o nachyleniu około 2 stopni.
- Elementy konstrukcyjne i znajdujące się w pobliżu ściany są zamknięte specjalnym ekranem ochronnym lub obudową.
- Komin powinien być zainstalowany w kierunku ruchu odpadów spalania - zamontowany na górze rury z zabezpieczeniem złącza utworzonego z żaroodpornego szczeliwa.
- Wszystkie kolejne fragmenty są instalowane w kierunku powstawania kondensacji, co wyklucza możliwość jej wnikania i chroni warstwę termoizolacyjną przed zamoczeniem.
Podczas instalacji rury wielowarstwowe muszą być monitorowane, aby były bezpiecznie połączone ze sobą za pomocą łączników, obok których wykonywany jest zacisk do mocowania konstrukcji do ściany (krok mocowania - co najmniej 5 metrów). Aby zapobiec przemieszczeniom bocznym, specjalne wsporniki ścienne są instalowane po około dwóch metrach.
Organizacja przejścia sufitów i sufitów ściennych
Podczas obsługi kanapki kominowej zewnętrzna powierzchnia rur bardzo się nagrzewa, co zmusza ich do zapewnienia dodatkowej izolacji w miejscach, w których przechodzą przez konstrukcje budowlane. Jednocześnie zwraca się szczególną uwagę na to, aby połączenia przedmiotów nie pokrywały się ze strefami okablowania przez ściany i sufity. Rozmiar otworu pod nimi jest o około 25 mm większy niż zewnętrzna średnica rury. Powstałe luki są wypełnione niepalną wełną bazaltową. Z góry są zamknięte materiałem żaroodpornym, który później jest ukryty pod dekoracyjną dekoracją.
Środki te pomagają chronić drewniane konstrukcje przed ogniem, eliminując jednocześnie możliwość deformacji obciążeń komina podczas kurczenia się budynku. Do tych celów wykorzystywane są również specjalne węzły dostępu lub platformy rozładunkowe. Wykonane są w postaci standardowych jednostek, które chronią filary i zachodzą na nie podczas ogrzewania i przyjmują obciążenia odkształcające.
Okablowanie dachowe
Gdy rura warstwowa jest usuwana przez zadaszenie, jej szczelność zostaje naruszona, co wymusza dodatkowe środki ochronne. Do tych celów stosuje się specjalne urządzenia i szczeliwa. Części te mają znormalizowane wymiary, stałe kąty pochylenia i są wybierane z uwzględnieniem parametrów konkretnego dachu. Ściany rur warstwowych powinny znajdować się w odległości od materiałów łatwopalnych co najmniej 250–370 mm. Aby chronić przed wyciekami wody, wokół wylotu umieszczony jest specjalny fartuch, którego krawędzie są nawinięte pod pokrywą.
Montaż nad powierzchnią dachu
Wysokość konstrukcji warstwowej komina zależy od usunięcia jego podstawy do kalenicy dachu i musi spełniać następujące warunki:
- rura nie może wznieść się ponad grzbiet o więcej niż 0,5 metra;
- zdjęcie wierzchu z powierzchni płaskiego dachu nie więcej niż 120 cm;
- ten sam parametr dla opcji dachu kombinowanego wynosi nie więcej niż 200 cm;
- jeśli w pobliżu znajduje się inny budynek, górne wycięcie komina jest wykonane o półtora metra wyżej niż jego dach.
W tym drugim przypadku rura o niestandardowej wysokości musi zostać dodatkowo wzmocniona za pomocą specjalnych przedłużeń.
Dobry ciąg w każdym kominie uzyskuje się, jeśli przestrzegane są zasady jego rozmieszczania określone w instrukcji. Zasada jego powstawania opiera się na efekcie wentylacji lub ruchu powietrza z powodu różnic temperatur w środkowej części kanału dymowego i na zewnątrz. Z powodu tej gradacji gęstość wewnętrznych warstw jest mniejsza niż ten sam wskaźnik dla zewnętrznych mas zimnego powietrza, co jest przyczyną pojawienia się różnicy ciśnień. Z tego powodu zimne powietrze jest wciągane do konstrukcji pieca, a gorące powietrze unosi się przez kanał kominowy i jest wyprowadzane.
Funkcje operacyjne
Po zakończeniu montażu kanapkę kominową poddaje się próbnemu uruchomieniu, co pozwala sprawdzić szczelność połączeń i upewnić się, że sąsiednie powierzchnie nie są ogrzewane. Podczas pierwszego uruchomienia systemu czasami obserwuje się lekki dym i pozostaje charakterystyczny zapach spalonego oleju, szczeliwa i pyłu.
Utrzymanie uruchomionej kanapki kominowej polega przede wszystkim na terminowym usuwaniu sadzy nagromadzonej w rurach. Do ich czyszczenia nie należy używać specjalnych detergentów. Operację tę najlepiej powierzyć pracownikom organizacji posiadającej licencję na wykonywanie takiej pracy.
