Istniejące standardy ogrzewania podłogowego wymagają ich ułożenia w jastrychach, co pozwala uzyskać niezawodny system o wysokiej sprawności cieplnej. Czasami jednak konieczne staje się budowanie takiej konstrukcji w domach z drewnianymi (parkietowymi) podłogami, w których jastrych jest w zasadzie niemożliwy. Istnieje rozwiązanie techniczne, które pozwala wyposażyć podłogę z podgrzewaną wodą bez jastrychu w ramie i inne budynki, w których podłogi nie są zaprojektowane do zwiększonego obciążenia.
Zalety podłogi bez jastrychu
Podczas układania ciepłej podłogi bez jastrychu jej właściciel otrzymuje następujące korzyści:
- Po zakończeniu prac instalacyjnych uzyskuje się lekkie i trwałe konstrukcje, które zapewniają wysoką sprawność cieplną.
- Takie podejście pozwala zaoszczędzić miejsce zajmowane przez system grzewczy - grubość warstwy nie przekracza 2-4 cm.
- Wycieki są eliminowane w bardzo prosty sposób, ponieważ dostęp do rur za pomocą nośnika jest nieograniczony, podobnie jak w przypadku jastrychu.
- Podczas korzystania ze specjalnych płyt odprowadzających ciepło gwałtownie wzrasta powrót z dna wody, a same ogrzewane pomieszczenia szybciej się nagrzewają.
Systemy automatyki bez jastrychu są łatwiejsze niż inne rodzaje ogrzewania podłogowego. Montaż nie zajmuje dużo czasu. To ostatnie tłumaczy się brakiem potrzeby przygotowania betonowej zaprawy i czekania, aż wyschnie. Takie projekty nie mają żadnych wad, oprócz wysokiego kosztu.
Rodzaje systemów ogrzewania podłogowego
W zależności od materiału podstawowego istnieją dwa sposoby układania podłogi ogrzewanej wodą: na płytkach styropianowych lub na podłogach drewnianych. Niezależnie od tego, który z nich zostanie wybrany jako główny, przed rozpoczęciem pracy podstawę łożyska należy dokładnie wypoziomować: usunąć wszystkie istniejące nierówności i zaktualizować zgniłe płyty.
Wybierając pierwszą metodę, musisz najpierw przygotować schemat montażu półfabrykatów polistyrenowych. Podczas kompilacji ważne jest, aby wziąć pod uwagę wymiary pokoju i odpowiednio dobrać wymiary płytek, natychmiast wycinając je w miejscu instalacji. Są one mocowane za pomocą specjalnych obejm zawartych w zestawie dostawy materiału izolacyjnego.
-
- Na podłogach drewnianych
-
- W płytach styropianowych
Użyte materiały
Bezpośrednio przed ułożeniem podłogi z wodą grzewczą w drewnianym domu same podstawy są niezawodnie izolowane. Dlatego na etapie przygotowawczym będziesz musiał wybrać następujące grupy komponentów:
- marka izolacji;
- materiał przewodów wodnych (rury);
- rodzaj i marka płyt izolacyjnych.
Izolatory cieplne
Spośród materiałów znanych i dostępnych dla użytkownika do izolacji konstrukcji grzewczych wełna bazaltowa (kamienna) jest optymalnie dostosowana. Izolator cieplny przepuszcza parę wodną i dobrze łączy się z drewnem, umożliwiając mu „oddychanie” i zapobieganie gniciu. Z drugiej strony podczas instalowania wełny mineralnej ważne jest zapewnienie warunków do usuwania oparów, ponieważ w przeciwnym razie staje się mokra i traci swoje właściwości termoizolacyjne.
Do izolacji powłok na pierwszych piętrach zaleca się stosowanie opartych na nim grzejników o gęstości 40-80 kg / m³ i grubości do 200 mm. W przypadku sufitów podłogowych odpowiedni jest ten sam materiał o grubości 50-100 mm. W tym przypadku jego zadaniem jest rozszerzenie i oprócz izolacji termicznej uzupełnienie o uzyskanie dobrej izolacji akustycznej.
Izolacja termiczna na bazie polimerów, które obejmują piankę polistyrenową, styropian (PPS) i spieniony polietylen prawie nie przepuszczają wilgoci.Podczas ich stosowania należy przestrzegać zasad układania płyt, ponieważ w przypadku naruszenia technologii drewno w punktach kontaktu z polimerem zacznie czernić, a następnie gnić.
Rury do ogrzewania podłogowego
Wybierając rury układane na matach podłogowych bez jastrychu, należy wziąć pod uwagę następujące punkty:
- Wybrane są produkty rurowe o średnicy 16 i 20 mm.
- Najbardziej odpowiednie materiały to usieciowany polietylen, metalizowane tworzywo sztuczne i miedź. Pierwszeństwo mają produkty polimerowe oparte na SP.
Rury z polietylenu wysokiej jakości od znanych producentów nie są tańsze niż próbki wykonane z metalu i plastiku i prawie nie ustępują im pod względem wydajności. Nie ma zasadniczej różnicy między poszczególnymi rodzajami produktów polimerowych, w przypadku ciepłych podłóg są one równie dobre.
Rury miedziane są znacznie droższe, a na ich instalację poświęca się dużo wysiłku i czasu. Ale pod względem wydajności cieplnej żaden ze znanych materiałów nie może być porównywany z miedzią. Jedyną rzeczą, która zwraca uwagę w tym przypadku, jest niedopuszczalność ich zastosowania wraz z aluminiowymi płytami rozdzielczymi. Metale te są niezgodne w swojej strukturze chemicznej, przez co strefa kontaktowa utlenia się z czasem, a następnie zapada się.
Tablice rozdzielcze
Ponieważ przewodność cieplna półfabrykatów na bazie aluminium jest wyższa niż produktów stalowych, materiał ten jest najczęściej wykorzystywany do ich produkcji (z wyjątkiem okablowania z rur miedzianych). Jednocześnie powinieneś wiedzieć, że dobre płyty aluminiowe są znacznie droższe niż ich ocynkowane odpowiedniki (około 1,5-4 razy). Obserwowane wahania cen są związane z różnymi grubościami półfabrykatów płyt. Dlatego eksperci zalecają wybór grubościennych płyt, które mogą się gromadzić, a następnie oddawać energię cieplną do usuwania ciepła.
Elastyczne rury faliste wykonane na bazie stali nierdzewnej wyróżniają się nowoczesnymi materiałami technologicznymi. Są trwałe i montowane bez spawania lub lutowania. Ponadto podczas pracy produkty te dobrze przenoszą ciepło, co pozwala na stosowanie ich w lekkich konstrukcjach podłogowych.
Metody konturowania
Podczas układania konturów dna wodnego tradycyjnie stosuje się trzy schematy układania: spiralę, węża i podwójnego węża. Wybór zależy od cech konstrukcyjnych mieszkania i łatwości instalacji systemu rur.
Spirala (ślimak)
Ta metoda instalacji jest najbardziej popularna i najskuteczniejsza pod względem zużycia energii. Podczas jego realizacji rury układane są wzdłuż obwodu pomieszczenia, zaczynając od ścian i w kierunku środka (ze zmniejszeniem promienia). Następnie tor jest układany w przeciwnym kierunku. Główną zaletą tego schematu jest równomierność ogrzewania pomieszczenia poprzez wyeliminowanie „zapadów” termicznych.
Możesz wybrać dowolny skok rury, zaczynając od najmniejszej 10 mm. Schemat ślimaka pozwala wyposażyć system grzewczy w pokojach o dowolnym kształcie i powierzchni. Za jego pomocą można na przykład wykonać jedną dużą pętlę pokrywającą pokój lub kilka mniejszych zwojów, omijając na przykład duże meble.
Wąż i podwójny wąż
Metoda układania za pomocą węża polega na ułożeniu pojedynczych nitek podłogi za pomocą dużych pętli. Nadaje się do pomieszczeń, które należy podzielić na strefy funkcjonalne z własnym reżimem temperaturowym. Trasa do ułożenia pierwszej pętli biegnie wzdłuż obwodu pokoju, po czym od wewnątrz wystrzeliwany jest pojedynczy wąż.Z tego powodu dobrze ogrzany płyn chłodzący krąży w jednej jego połowie, a nieco chłodzi w drugiej połowie, co średnio zapewnia wymaganą równomierność ogrzewania. Podczas korzystania ze schematu podwójnego węża obwody zasilania i rozładowania mediów znajdują się obok siebie w całym pomieszczeniu.
Technologia montażu
Podczas instalowania ciepłej podłogi bez jastrychu pod linoleum dozwolone jest zastosowanie konstrukcji izolacyjnej wykonanej z arkuszy styropianu jako podstawy. Typowe panele do podłóg ciepłej wody bez jastrychu są sprzedawane w postaci płyt o grubości 3 cm, w razie potrzeby wzmocnić szorstką podłogę, można położyć pod nimi podkład piankowy. Następnie płyty rozprowadzające ciepło należy przymocować na powierzchni izolatora ciepła, w rowkach, w których same rury są zamontowane. Na nich układany jest zwinięty materiał, który jest podłożem do wykończenia powłoki (laminat lub parkiet).
Na drewnianej podstawie
Podczas wdrażania tej metody, po pierwsze, na podstawie zanurzenia (deski) montowane są drewniane kłody, między którymi układane są maty grzewcze i hydroizolacyjne. Powstałą konstrukcję zamyka się drewnianymi płytami, pozostawiając na ścianach szczeliny termiczne około 2 cm, które są przymocowane do siebie za pomocą specjalnych zacisków. Wszystkie dalsze operacje związane z układaniem ciepłej podłogi bez jastrychu są przeprowadzane zgodnie z tym samym schematem, jak przy stosowaniu arkuszy styropianu jako podstawy.
