Ocieplenie domu wełną mineralną pod tynkiem jest skuteczną technologią, która jest dostępna nawet dla początkującego mistrza. Przeprowadzenie tego wydarzenia znacznie obniży koszty ogrzewania, stworzy komfortowy mikroklimat w pomieszczeniu o optymalnym poziomie wilgotności i temperatury.
Dlaczego wełna mineralna
Wełna mineralna do elewacji do tynkowania wykonana jest w postaci płyt o wymiarach 50 × 100 cm i 60 × 120 cm, o grubości 50 mm, 100 mm i 150 mm. Najpopularniejszym materiałem wśród budowniczych są produkty Knauf i Rockwool o grubości 100 mm.
Wybór wełny mineralnej do izolacji ścian na zewnątrz do tynkowania wynika z następujących zalet izolatora:
- Niska przewodność cieplna zapewniająca doskonałą ochronę przed ciepłem i mrozem.
- Niska gęstość. Zapewnia niską wagę, dzięki czemu nie powstaje nadmierny nacisk na konstrukcje wsporcze.
- Doskonała izolacja akustyczna. Hałasy uliczne nie wchodzą do pokoju.
- Odporność na ogień. Grzejnik nie pali się, w przypadku pożaru stanie się barierą dla płomienia.
- Paroprzepuszczalność. Piece dobrze przepuszczają gazy, zapewniają skuteczne usuwanie wilgoci z budynku. Minvata do tynku może być instalowana na ścianach wykonanych z drewna, cegły, betonu komórkowego i innych materiałów o właściwościach wentylacyjnych.
- Bezwładność biologiczna. Grzyb i pleśń nie zaczynają się w materiale; zwierzęta i owady tego unikają.
- Czystość ekologiczna. Izolacja termiczna nie emituje substancji szkodliwych dla ludzi. Należy zachować ostrożność tylko podczas instalacji, gdy uwalnianych jest wiele lotnych włókien.
- Trwałość. Jeśli drewniany dom jest odpowiednio izolowany od zewnątrz wełną mineralną pod tynkiem, wykończenie potrwa przez cały okres jego działania.
- Umiejętność wykonywania pracy własnymi rękami, ponieważ nie jest to szczególna trudność.
Wadą wysokiej jakości produktów Knauf jest tylko wysoki koszt. Zwilżenie i skurcz występują w przypadku naruszenia technologii instalacji, gdy bariera paroizolacyjna i wzmocnienie są ignorowane.
Rodzaje izolacji
Sieć handlowa przedstawia szeroki asortyment produktów przeznaczonych do pracy na zewnątrz na różnych powierzchniach. Dokonując wyboru, należy wziąć pod uwagę cechy i właściwości operacyjne każdego materiału. Pomoże to uniknąć błędów i osiągnąć najlepszy wynik.
Wełna szklana
Wełna szklana jest wytwarzana z odpadów szklanych i zużytych pojemników. Aby zwiększyć parametry operacyjne, dolomit, soda techniczna i wapień są dodawane do głównych surowców. Produkcja odbywa się poprzez napompowanie masy ogrzanej do wysokiej temperatury. Powstawanie długich, cienkich nitek, które po schłodzeniu sklejają się.
Materiał charakteryzuje się doskonałymi właściwościami izolacyjnymi, odpornością na rozkład i narażeniem na chemikalia. Minusem jest to, że podczas ściskania wełna szklana pęka i zmniejsza się, co zmniejsza jej właściwości izolacyjne.
Żużel
Podstawą tego rodzaju wełny mineralnej jest żużel wielkopiecowy. Ze względu na właściwości surowców rozmiar włókien jest niewielki, co negatywnie wpływa na sztywność mat, która jest najniższa wśród analogów. Jednak przystępna cena i niskie przewodnictwo cieplne przyczyniają się do ich dużej popularności. Maty szybko wchłaniają wilgoć, ale tę wadę kompensuje instalacja bariery paroszczelnej. Cechą tego materiału jest brak elastyczności, co prowadzi do trudności podczas jego instalacji. Formy szczelin, które należy wypełnić pianką montażową. Ponadto płyty są podatne na kurczenie się. Aby temu zapobiec, stosuje się metodę zbrojenia.
Złóg
Fasada z wełny mineralnej bazaltowej do tynkowania jest najlepszym materiałem izolacyjnym tego typu pod względem wydajności. Produkty wykonane z dolomitu charakteryzują się wysokimi właściwościami izolacyjnymi, paroprzepuszczalnością i elastycznością. Materiał ma prawie nieograniczoną żywotność, ponieważ nie ulega skurczowi. Na koszt produkcji większy wpływ mają koszty jej produkcji, ponieważ bazalt jest produktem ubocznym przemysłu wydobywczego. Elastyczność płyt ma pozytywny wpływ na prostotę i szybkość montażu. Zewnętrzny izolator jest zaskoczony w przygotowanych do tego otworach, po ułożeniu nie ma pęknięć.
-
- Żużel
-
- Wełna szklana
-
- Wełna kamienna w płytach
Główne etapy instalacji
Izolacja elewacji wełną mineralną pod tynkiem to prosty proces, który nie wymaga profesjonalnych umiejętności.
Do pracy potrzebny jest następujący zestaw narzędzi i materiałów:
- ruletka, poziom;
- nóż z długim ostrzem, piła do metalu;
- wiertarka udarowa;
- młotek, śrubokręt, szpatułki gipsowe, nożyczki, marker, zszywacz;
- pędzel lub wałek.
- profile stalowe, narożniki;
- klej ceresit;
- folia membranowa;
- podkład, antyseptyczny;
- siatka do wzmocnienia;
- tynk elewacyjny na wełnie mineralnej, farbie akrylowej;
- mocowanie sprzętu.
Podczas pracy z wełną mineralną uwalnia się duża liczba małych włókien. Musisz pracować w kombinezonie, masce i gumowych rękawiczkach. Należy kupić niezawodną i stabilną drabinę lub zestaw rusztowań.
Przygotowanie fundamentu
To wydarzenie należy podjąć ostrożnie i odpowiedzialnie, ponieważ ściany zostaną zamknięte bez dostępu i naprawy.
Faza przygotowawcza przebiega w następującej kolejności:
- Usuwanie wszystkich przedmiotów wystających na ponad 2 cm Czyszczenie powierzchni brudu, kurzu, oleju i plam z tłuszczu.
- Badanie podstawy pod kątem zgnilizny i pleśni. Takie obszary należy zeskrobać do czystej warstwy.
- Obróbka powierzchni za pomocą środka antyseptycznego i gruntu głęboko penetrującego. Pozwoli to zminimalizować prawdopodobieństwo rozwoju grzyba i pleśni.
- Mocowanie na podstawie profilu początkowego. Ta część będzie służyć jako przewodnik pomocniczy dla pierwszego rzędu płytek, chroniąc je przed penetracją owadów i gryzoni.
- Rysowanie oznakowania. Odbywa się to pod wymiarami płytek, dzięki czemu są one przymocowane we wzór szachownicy.
Zakończeniem przygotowania ścian jest montaż na nich przepuszczalnej dla pary tkaniny. Materiał jest przybity do drewna i bloczków z betonu komórkowego za pomocą wsporników i przyklejony do cegły i betonu za pomocą szybko działającego kleju.
Mocowanie wełny mineralnej
Wskazane jest zaizolowanie budynku płytami za pomocą specjalnych kotew mocujących. Ta metoda pozwoli uniknąć budowy drogiej skrzyni, której częściami są zimne mosty.
Fiksacja odbywa się w następującej kolejności:
- Otwory są wiercone w ścianie. Kołki są włożone do nich, na których zostaną zamontowane płytki. Kotwy muszą być umieszczone w rogach i pośrodku każdego prostokąta w odległości nie większej niż 50 cm. W takim przypadku należy wykonać korektę 3-4 cm, aby całkowicie zainstalować izolację.
- Otwory przelotowe wykonane są w izolatorach cieplnych. Aby je szybko znaleźć, używa się czarnego markera.
- Przedmioty obrabiane są mocowane na sworzniach. Zaraz potem są sztywno przymocowane ruchomymi czapkami. Aby zapewnić ciasne dopasowanie płyt, możesz użyć specjalnego kleju, nakładając go punktowo, wężem lub spiralą.
- Krawędzie są zamknięte i ustawiony jest ostatni rząd.Fragmenty są cięte, aby z trudem wchodziły do otworów, nie pozostawiając pęknięć.
Podsumowując, izolacja jest osłonięta folią membranową. Jego krawędzie są połączone z materiałem uprzednio zamontowanym pod płytami i uszczelnione taśmą.
Wzmocnienie izolacji termicznej
Zbrojenie ma na celu zapewnienie dobrej przyczepności tynku do wełny mineralnej, a także zapobieganie jego osiadaniu.
Odbywa się to w następującej kolejności:
- Na szczycie ściany zainstalowane są kołki, do których zawieszona jest kratka lub kratka.
- Tkanina wzmacniająca jest przymocowana do izolacji specjalnym klejem.
- Krawędzie siatki są wsunięte na profil początkowy, co zapewnia wytrzymałość i szczelność konstrukcji.
- Nakładanie na wzmocnienie silnie przepuszczalnej pary.
Przed rozpoczęciem następnego etapu musisz poczekać, aż klej całkowicie wyschnie, a następnie potraktować go podkładem.
Tynk powinien być od dołu do góry, aby zapobiec ześlizgnięciu się roztworu. Należy zastosować kompozycję tynkową o szybkości przepływu do 1000 g / m². Gruba warstwa nie jest konieczna, aby nie obciążać konstrukcji. Aby skrócić czas pracy i nie malować elewacji po stwardnieniu mieszanki, możesz dodać do niej pigment podczas ugniatania.
