Warianty technologii izolacji elewacji

System zewnętrznej izolacji fasad to specjalna konstrukcja, która chroni ściany przed przenikaniem zimnego powietrza. Na rynku prezentowany jest szeroki segment systemów, z których każdy zakłada zgodność z pewnymi zasadami instalacji.

Rodzaje pracy

Zewnętrzna izolacja elewacji budynku mieszkalnego lub domu prywatnego charakteryzuje się trwałością i wysokim poziomem magazynowania ciepła. Wewnętrzna podszewka jest używana, jeśli z jakiegoś powodu wdrożenie typu zewnętrznego jest niemożliwe. Materiał zastosowany w tej drugiej odmianie zapewnia niezawodną ochronę przed zimnem. Zapewnia taką samą temperaturę ścian i pomieszczeń.

Dzięki wewnętrznej izolacji wilgoć zaczyna gromadzić się w miejscu połączenia materiału i ściany, powodując rozmnażanie się pleśni. Z czasem ściana może ulec zniszczeniu, ponieważ podczas silnych mrozów i obecności kondensacji zaczyna zamarzać i rozszerzać się.

Na zewnątrz

Metoda zewnętrzna umożliwia:

• chronić pokój przed czynnikami zewnętrznymi;
• chronić przed silnym mrozem i wilgocią;
• izolować się od hałasu;
• wydłużyć czas działania ścian bez prac naprawczych.

Główne zadania, które rozwiązuje izolacja zewnętrzna, obejmują:

• zachowanie ciepła w pomieszczeniu;
• oszczędności na ogrzewaniu w zimie;
• poprawa poziomu izolacji akustycznej;
• niszczenie barier podczas odparowywania wilgoci;

Izolacja zewnętrzna jest przeprowadzana po:

• hydroizolacja fundamentu budynku;
• instalacja wszystkich systemów pokojowych;
• skurcz podstawy budynku;
• suszenie budynku.

Izolacja elewacji domu na zewnątrz nie jest przeprowadzana w ekstremalnym upale lub mrozie. Zazwyczaj podszewka odbywa się jesienią lub wiosną. Należy wykonać prace betonowe, a także dekorację zewnętrzną, jastrych, wylewanie, instalację alarmu i okablowanie elektryczne.

Wewnątrz

Metoda wewnętrzna jest stosowana w przypadku:

• pozostawanie za ścianą mieszkania szybu windy;
• obecność szwu odkształcającego między domami, który jest monitorowany przez służbę meteorologiczną;
• nadanie budynkowi statusu zabytku.

Główną wadą tego rodzaju izolacji jest pojawienie się punktu rosy - miejsca, w którym para z pomieszczenia o określonych wskaźnikach temperatury zamienia się w kondensat. Wilgoć i rozwój pleśni można uniknąć, stosując materiał paroszczelny. Punkt rosy pozostaje w środku, ale wilgoć nie przenika do niego, ściana pozostaje sucha.

Punktem ujemnym jest zmniejszenie powierzchni pomieszczenia. Grubość wełny mineralnej wynosi 80 mm. Do tego wskaźnika należy dodać grubość szczeliny powietrznej i blachy suchej zabudowy. W rezultacie traci się około 100 mm. Podczas korzystania z ekstrudowanej pianki polistyrenowej strata jest mniejsza, ponieważ grubość płyty wynosi 30-50 mm, a po zakończeniu pracy uciekają się do tynku.

Minusy obejmują również tymczasowe eksmisje mieszkańców z mieszkania lub domu, a także zniszczenie ścian z powodu okresów zamarzania i rozmrażania. Ostatnia wada jest eliminowana podczas instalowania dodatkowego systemu wentylacji, który zmniejsza wskaźnik wilgotności w pomieszczeniu.

Korzystając z wewnętrznego typu izolacji, możesz:

• wyrównaj ściany;
• ukryj komunikację;
• zapewnić izolację akustyczną w pomieszczeniu;
• podnieść temperaturę w mieszkaniu lub domu;
• przeprowadzić instalację materiałów izolacyjnych własnymi rękami, co znacznie obniża koszty.

Podczas umieszczania izolacji elewacyjnej w środku bardzo ostrożnie podchodzi się do procesu instalacji i wyboru materiału. Uwzględniono porady ekspertów.

Materiały do ​​izolacji elewacji

Rynek oferuje szeroką gamę różnych izolacji elewacyjnych do dekoracji zewnętrznej domu. Każdy z nich ma określone cechy i nadaje się do określonego rodzaju budynku. Wełna mineralna, pianka styropianowa i pianka piankowa są stosowane jako izolacja mokrej fasady, która polega na nałożeniu warstwy tynku.

Podczas izolowania fasad stawiane są następujące wymagania dotyczące materiałów:

• optymalny wskaźnik poziomu przewodności cieplnej;
• wysoka przyjazność dla środowiska, ponieważ uwalnianie substancji toksycznych negatywnie wpływa na zdrowie;
• odporność na ogień;
• czas użytkowania;
• niezmieniona charakterystyka w długim okresie eksploatacji.

Dodatkową zaletą będzie optymalny czas montażu i minimalna ilość odpadów budowlanych.

Styropian

Stosuje się niepalny rodzaj piany. Aby zmniejszyć ryzyko pożaru, należy zastosować specjalne wycięcia wykonane z wełny mineralnej.

Materiał nie jest rozwiewany przez wiatr, więc montaż folii ochronnej nie jest konieczny. Jeśli istnieje drewniana rama do wietrzenia materiału, pozostawia się szczelinę. W przypadku ramy wykonanej ze stali warunek ten nie jest obowiązkowy.

Styropian

Zgodnie ze swoimi właściwościami materiał jest podobny do polistyrenu, ale różni się większym stopniem gęstości i niezawodności. Lepiej chroni ściany przed ekspozycją na niskie temperatury. Wiele firm produkuje płytki elewacyjne do elewacji z izolacją na bazie styropianu. Naśladują murowanie. Taka izolacja elewacji jest często stosowana w przypadku prywatnych kamiennych domów. Bloki piankowe mają atrakcyjny wygląd.

Opinie ekspertów na temat skuteczności styropianu różnią się: niektóre są oceniane pozytywnie, a inne negatywnie. Ta ostatnia opinia opiera się na fakcie, że materiał ma niski poziom przepuszczania pary, a także słabą jakość wiązania z klejami. Pomieszczenie izolowane pianką styropianową musi być wyposażone w wentylację.

Płytki gryzą myszy, więc w skórze nie powinny znajdować się duże szczeliny i dziury.

Dzięki zamkniętej strukturze materiał staje się nieprzepuszczalny dla pary. Jego instalacja jest przeciwwskazana w domkach z bali. Drewno z nagromadzonym kondensatem zaczyna się zapadać. Styropian nie izoluje również domów drewnianą ramą.

Wełna mineralna

Ceglane i drewniane fasady są zwykle izolowane wełną mineralną. Materiał nie przepuszcza strumieni zimnego powietrza i nie uwalnia ciepła z pomieszczenia. Minvata jest przyjazna dla środowiska, zapobiega rozwojowi pleśni. Jego użycie jest uzasadnione suchą metodą ocieplenia.

Wełna mineralna ma włóknistą strukturę, ma wysoki poziom przepuszczalności pary, nie jest łatwopalna i nie podlega uszkodzeniom przez gryzonie. Nadaje się do ogrzewania wszystkich rodzajów budynków, w tym konstrukcji szkieletowych i drewnianych.

W przypadku instalacji na sucho przy użyciu wełny mineralnej należy wykonać warstwę powietrza o grubości 20-40 mm, która zapewni swobodny przepływ powietrza przez obudowę.

Grubość izolacji

Definicja tego parametru materiału zależy od wskaźnika jego współczynnika przenikania ciepła przez ściany. Wskaźnik jest niższy przy dużej grubości izolacji termicznej.Stopień izolacji zależy od grubości materiału i jego przewodności cieplnej. Przekroczenie grubości izolacji nie prowadzi do wzrostu izolacji termicznej.

Na rynku dostępne są materiały z trzema markerami grubości:

• 50 cm;
• 100 cm
• 150 cm

Obliczenie jest proste. Podstawą jest początkowa grubość ścianki i ocena wskaźnika niezgodnego z normą.

Oprócz grubości izolacji bierze się pod uwagę:

• warstwa tynku;
• wykończenie zewnętrzne;
• warstwa powietrza.

Każdy pokój ma swoją indywidualną charakterystykę, dlatego przy wyborze znacznika przewodzenia ciepła należy wziąć pod uwagę pojemność cieplną podłogi, specyfikę piwnicy i izolacji dachu oraz powierzchnię oszklenia.

Metody zewnętrznej izolacji fasady

Nowoczesne podejścia konstrukcyjne sugerują następujące rodzaje izolacji ścian zewnętrznych:

• lekki tynk;
• ciężki tynk;
• wielowarstwowy;
• bocznica.

Każdy typ instalacji ma swoje plusy i minusy. Czasami izolację termiczną można wykonać własnymi rękami, ale częściej wymagana jest pomoc doświadczonego specjalisty.

Do tynkowania

Podstawą izolacji jest prosta struktura tynku. Ta opcja jest popularna. Główną zaletą jest stosowanie bezpiecznych i przyjaznych dla środowiska materiałów. Należy również zauważyć niski koszt instalacji. System fasadowy składa się z wielu elementów.

Lista obejmuje:

• klej na bazie cementu;
• Atrakcyjne wykończenie
• izolacja cieplna z warstwy polimerowo-cementowej.

Niekwestionowanym minusem jest niemożność instalacji w niskich temperaturach (poniżej +5 stopni), a także w obecności opadów.

Samodzielny montaż nie jest możliwy, ponieważ tynk wymaga absolutnie równej i gęstej aplikacji. Wymagane jest doświadczenie i praktyka.

Metoda sucha

Suchą metodą ocieplenia jest przeprowadzenie zewnętrznej powłoki pomieszczeń za pomocą ramy strukturalnej. W odstępach między elementami znajduje się grzejnik, który nie utrudnia penetracji pary. Izolacja pokryta jest membraną rozproszoną, która służy jako ochrona przed wiatrem. Rama jest obszyta materiałem wykończeniowym. Jest to grzejnik dla wentylowanej fasady: między nim a skórą pozostaje warstwa powietrza.

Za pomocą ramy ukryta jest nierówność ścian, nie ma potrzeby ich czyszczenia. Ogrzewanie jest przeprowadzane niezależnie od warunków temperatury otoczenia. Instalacja odbywa się etapami, co nie jest możliwe w technologii mokrej.

Suchy system zewnętrznej izolacji termicznej pomieszczenia nie wymaga kwalifikacji i użycia drogich narzędzi. Osoba posiadająca umiejętność posługiwania się narzędziami stolarskimi może samodzielnie przeprowadzić izolację.

Metoda sucha dzieli się na lekką i ciężką.

Pierwsza metoda polega na zastosowaniu materiałów wykończeniowych, które są nieodłącznie związane z niewielką wagą. Stosowane są duże panele lub deski. Są one przymocowane do ramy za pomocą sprzętu. Są przykręcone lub przybite gwoździami. Prosty sposób nadaje się do każdego rodzaju budynku.

Druga metoda polega na użyciu ciężkich materiałów wykończeniowych wykonanych z kamienia lub granitu. Wysokie wymagania stawiane są poziomowi wytrzymałości budynku: musi on wytrzymać ciężar płyt.

Metoda warstwowa

Ciężką metodą powstają estetyczne, trwałe fasady. Kategoria wysokiej ceny wyjaśnia ich zastosowanie w budownictwie z dużym budżetem. Ciężkie płyty gipsowe są montowane na ścianie za pomocą specjalnych wsporników.

System jest strukturą złożoną z kilku warstw:

• izolacja cieplna;
• Pręty zbrojeniowe;
• tynkowanie.

Grubość po warstwie izolacji termicznej wynosi 50 mm.Technologia jest podobna do zastosowania mokrej fasady. Różnica polega na zużyciu materiału, ponieważ warstwa tynku ma większą grubość. Gruba wzmacniająca ocynkowana siatka druciana i kotwa służą również do wzmocnienia płyty do ściany.

Systemy ciężkich tynków są mocne i trwałe. Żywotność takich urządzeń wynosi około 50 lat. Klej nie jest nakładany podczas pracy. Materiał jest mocowany za pomocą kołków, co zachowuje integralność warstwy sztukaterii, gdy dom jest zdenerwowany, ponieważ izolacja jest nierozerwalnie związana z ruchomością względem podstawy.

System wielowarstwowy ma zastosowanie do pierwszych pięter. Instalacja wymaga wysokich kwalifikacji.

Pod bocznicą

Izolacja boczna jest dość powszechną metodą. Siding to materiał zawierający zestaw paneli w różnych kolorach i odcieniach.

Panele mogą być:

• metal;
• z drewna;
• płyta winylowa;
• cement.

Izolacja umieszczona jest między prętami drewnianej skrzyni. Płyta jest mocowana za pomocą specjalnych kołków lub za pomocą kleju. Następnie warstwa barierowa zostaje ustalona. Panele boczne przykręcane są do podstawy ramy za pomocą wkrętów samogwintujących.

Znani producenci materiałów

Najpopularniejsze marki produkujące izolacje to:

• Rosyjska firma „Technonikol”. Daje izolację fasady wyposażonej w wentylację. Wśród nich należy wymienić linie „Prof”, „Optima”, „Standard” i „Technovent”. Najnowszy model składa się z dwóch warstw. Charakterystyki techniczne produktów tego producenta są odpowiednie do izolacji termicznej ścian o wysokim poziomie konwekcji przepływów powietrza.
• Duńska firma „Rockwool”. Wprowadza serię fasad Batts z włókna bazaltowego. Materiał stosuje się w konstrukcjach podwieszanych z wentylacją.
• Fińska firma Paroc, produkująca wełny mineralne marki WAB i WAS. Materiał ma wysoką wytrzymałość i sztywność. Jest stosowany w jednowarstwowych i dwuwarstwowych konstrukcjach elewacyjnych z odstępem do wentylacji. Koszt materiału jest wysoki, ale uzasadniony jego doskonałą jakością i niezawodnością.
• Rosyjska firma ZAO Izorok. Produkuje płyty do izolacji fasad „Isovent”, „Isolight”, „Isolight-L”. Materiał wyróżnia się przepuszczalnością pary, a także niskim przewodnictwem cieplnym.
• Francuski koncern Saint-Gobain. Produkuje maty do izolacji marek Izover KT-11, TWIN i KL-E. Różnią się one od mnożników niższym ciężarem, co nie wyklucza montażu na lekkich fasadach, nieprzeznaczonych do dużych obciążeń.
• Jednostka zależna hiszpańskiego koncernu Uralita, firma Ursa. Na rynku znajduje się izolacja elewacyjna „Ursa Geo Facade”. Zewnętrzna strona materiału składa się z włókna szklanego. Z tego powodu nie jest wymagana dodatkowa instalacja warstwy chroniącej przed wiatrem. Produkty mają niski wskaźnik przewodności cieplnej, wysoką przyczepność, są odporne na rozpuszczalniki chemiczne, ale po zapaleniu zaczynają uwalniać substancje toksyczne. Z tego powodu nie są pokazane do instalacji w przedsiębiorstwach przemysłowych. Materiały mają niski współczynnik przewodzenia ciepła, wysoką przyczepność, odporność na różne rozpuszczalniki chemiczne, ale podczas spalania uwalniane są substancje toksyczne. Z tego powodu nie są zalecane do izolacji termicznej obiektów przemysłowych.

Konieczna jest zewnętrzna izolacja ścian elewacji. Montaż na panelu jest praktycznym rozwiązaniem. Procedura jest przeprowadzana zgodnie ze szczegółowymi instrukcjami. Powinieneś wybrać odpowiedni materiał i zwrócić się o pomoc do specjalisty.