Przed zainstalowaniem urządzeń grzewczych w prywatnym domu konieczne będzie przede wszystkim wydzielenie dla niego osobnego pomieszczenia i zorganizowanie wydajnego wywiewu w kotłowni. Wysokiej jakości wentylacja kotła gazowego gwarantuje usunięcie pozostałości spalania z pomieszczenia i utrzymanie w nim normalnych warunków klimatycznych. Podczas aranżacji uwzględnia się również wymagania dokumentów regulacyjnych (SNiP), zgodnie z którymi specjalne organizacje powinny być zaangażowane w opracowanie projektu i jego wdrożenie. Jeśli użytkownik zdecyduje się to zrobić własnymi rękami, będzie musiał skoordynować sprawę z lokalnymi usługami gazowymi.
Znaczenie wentylacji w kotłowni
Wentylacja w kotłowni w prywatnym domu, która spełnia wymagania norm, pełni następujące ważne funkcje:
- zapewnia przepływ tlenu do pomieszczenia i stwarza normalne warunki spalania gazu lub paliwa stałego;
- gwarantuje bezpieczeństwo działania urządzeń kotłowych;
- resztki tlenku węgla są całkowicie usuwane z pomieszczenia.
Przy niedoborze tlenu każde paliwo nie pali się całkowicie, a także wytwarza mniej ciepła. Zmniejsza to wydajność systemu grzewczego. Inne konsekwencje braku świeżego powietrza obejmują:
- bez wentylacji w kotłowni zużywa się więcej paliwa, aby utrzymać komfortową temperaturę;
- proces zużycia sprzętu jest przyspieszony;
- dużo ognia gromadzi się w kominie.
Wentylacja, wyposażona zgodnie z wymogami MCH 2.02-01-1997 roku „Bezpieczeństwo przeciwpożarowe budynków i budowli”, zapewnia następujące zalety:
- prawdopodobieństwo pożaru lub wybuchu gazu jest zmniejszone;
- wyklucza możliwość zatrucia tlenkiem węgla;
- gwarantowana jest normalna praca kotła bez awarii i awarii poszczególnych węzłów;
- obciążenie sprzętu jest zmniejszone, a paliwo również zaoszczędzone.
Ważne jest, aby stale monitorować szczelność połączeń w magistrali gazowej i kominie, w wyniku czego gaz zacznie gromadzić się w pomieszczeniu.
Obowiązkowe wymagania
Wymagania dotyczące pokoju wyposażonego w wentylację kotła gazowego w prywatnym domu dotyczą przede wszystkim lokalizacji. Zgodnie z obowiązującymi standardami można go wyposażyć w następujących pokojach:
- oddzielny budynek lub rozbudowa;
- pokój w domu;
- kuchnia budynku o mocy kotła nie większej niż 30 kW;
- przestrzeń na poddaszu.
W domach prywatnych jednostka pieca z reguły jest umieszczona w specjalnie wyznaczonym do tego celu pomieszczeniu na parterze lub w sąsiedztwie garażu.
Zgodnie z głównymi przepisami SNiP 42-02-2002 na takie kotłownie nakładane są następujące wymagania:
- umieszczając sprzęt w osobnym pomieszczeniu, jego całkowita pojemność nie może być mniejsza niż 7,5 m³, a powierzchnia - 6 m² przy wysokości sufitu 2,5 metra;
- specjalne pomieszczenie jest zarezerwowane dla kotłów o mocy powyżej 30 kW, przy niższej stawce można je umieścić w kuchni;
- powierzchnia kuchni musi wynosić co najmniej 15 m²;
- w kotłowni d. zapewniono osobne wyjście.
Przy określaniu wielkości otworów do doprowadzania świeżego powietrza zakłada się, że zgodnie z SNiP powierzchnia przekroju kanału wentylacyjnego podłączonego do ulicy jest wybierana w tempie 8 cm² na każde 1 kW mocy. Jeśli kotłownia jest podłączona do sąsiedniego pomieszczenia i pochodzi z niego powietrze nawiewane, wskaźnik ten jest wybierany na 30 cm² na 1 kW.
Opcje wentylacji
Zgodnie ze sposobem organizacji wymiany powietrza znane systemy wentylacyjne działają albo na zasadzie naturalnego napływu, albo wymuszone. Pierwsza metoda dotyczy stosunkowo prostych opcji, jednak wydajność wentylacji pomieszczenia w tym przypadku jest znacznie zmniejszona. Jednak ze względu na swoją prostotę systemy te są szeroko stosowane w prywatnych domach i mieszkaniach.
Naturalna wentylacja
Zasada działania systemu naturalnego dopływu opiera się na następujących prawach naturalnych:
- warstwy ciepłego powietrza zawsze pędzą;
- z czasem zbliżają się do niższego ciśnienia;
- Gęstość Ziemi jest zawsze wyższa niż na wysokości.
Do organizacji naturalnej wymiany powietrza wystarczy zapewnić pewną różnicę ciśnienia w pomieszczeniu. Można to zrobić na kilka sposobów, których wybór zależy od konkretnych warunków i preferencji właściciela:
- między ulicą a pokojem powstaje niewielka dziura, która jest punktem napływu powietrza zewnętrznego;
- rura wydechowa jest wyciągana z pomieszczenia na dach, którego wylot jest wyższy niż punkt napływu - na jego końcu ciśnienie będzie niższe.
W rezultacie masy powietrza będą przemieszczać się z miejsca napływu z ulicy w kierunku wylotu rury wydechowej.
Odległość między punktem próbkowania a końcem kanału wydechowego dobiera się maksymalnie. Zapewnia to wysokiej jakości wentylację pomieszczenia, ponieważ strumienie powietrza pokrywają całe pomieszczenie. Szczególną uwagę zwraca się na to, aby między tymi dwoma punktami nie znajdowały się zamknięte drzwi. Odmianami tej metody wymiany powietrza są wyciągowe lub nawiewne systemy wentylacyjne, dozujące bez przymusowego narażenia.
Wymuszona wymiana powietrza
Jeśli naturalny obieg nie wystarcza do dobrej wentylacji kotłowni, wymagana będzie wentylacja wymuszona. Wyposażony jest za pomocą specjalnego sprzętu, przez który organizowany jest wymuszony ruch mas powietrza. Zwykle są to wentylatory kanałowe o różnych pojemnościach instalowane w następujących miejscach:
- na zewnątrz domu;
- bezpośrednio nad samym kotłem w postaci okapu;
- wewnątrz kanału układu zasilania i wydechu.
W tym drugim przypadku, zgodnie z obowiązującymi normami, filtry czyszczące, podgrzewacze wody i tłumiki hałasu są zainstalowane w tych samych kanałach powietrznych.
Zestaw urządzeń do wymuszonej wentylacji gwarantuje wysokiej jakości czyszczenie i dozowanie mas powietrza, zapewniając ich ciągłą aktualizację.
Jak zrobić kaptur
Przed wyposażeniem okapu w domu ważne jest prawidłowe określenie niezbędnego wyposażenia (w tym rodzaju kotła), zastosowanych materiałów i rodzaju kanałów odgałęzionych. Powinieneś zacząć od zestawu wyposażenia wybranego z uwzględnieniem następujących czynników:
- obszar przyszłej kotłowni;
- bezpieczna odległość od łatwopalnych przedmiotów;
- rodzaj lokalu;
- Szacowany koszt.
Ważne jest również określenie rodzaju kotła wybranego do ogrzewania prywatnego domu. Najlepszą opcją w tym przypadku są jednostki elektryczne, gazowe lub na paliwo stałe (pellet). W przypadku częstych awarii zasilania zaleca się instalowanie kotłów kombinowanych na kilku rodzajach paliwa.
Jako przykład wybrano jednostkę średniej mocy gazowej, co tłumaczy się względną taniością zastosowanego w nich nośnika energii oraz wydajnością samej metody ogrzewania. Temperatura robocza w komorze spalania takiej próbki jest znacznie niższa niż w innych modelach.
Materiały na okapy
Wybierając materiał do rozmieszczenia okapów, wychodzą z możliwości i specyficznych warunków pracy. Najczęściej do tych celów wybiera się:
- cegła;
- ceramika;
- metal.
Cegła jest zwykle używana do produkcji okapów w kotłach na paliwo stałe. Pomimo faktu, że czyszczenie jest dość trudne, żywotność urządzeń z takim wyciągiem jest dość długa. Materiał ten nie nadaje się do urządzeń gazowych, ponieważ kondensat będzie gromadził się w rurze przy niskich temperaturach spalania paliwa.
Ceramika jest znacznie lepiej przystosowana do gazu - może wytrzymać temperatury do 650 ° C. Ale w tym przypadku konieczne jest zapewnienie ochrony przed pożarem sadzy w kominie, po przewidywaniu kanału odpływu kondensatu. Jako opcja - izolacja kanałów wyjściowych wełną mineralną.
Rura stalowa jest dobrym wyborem do instalacji grzewczych na paliwo stałe i gaz. W stosunkowo wysokich temperaturach z litymi granulkami wybierany jest kaptur wykonany z żaroodpornego metalu o grubszych ściankach (do 1 mm), a przy użyciu gazu wskaźnik ten przyjmuje 0,6 mm.
Wybór typu kanału wentylatora
Następnie należy wybrać odpowiedni kanał wylotowy z wentylatorem dla danych warunków, co gwarantuje wymaganą wydajność. Wskaźnik ten jest określany na podstawie najprostszych obliczeń według wzoru, który uwzględnia objętość kotłowni (nawet jeśli wynosi ona 10 m3) i potrzebę trzykrotnej wymiany powietrza w ciągu dnia. Po pomnożeniu tych dwóch liczb otrzymujesz 30 m³ / h - jest to minimalna wydajność wymaganego wentylatora.
Kominy koncentryczne mają dwie różne konstrukcje: poziomą i pionową. Te pierwsze są tradycyjnie montowane wzdłuż ścian, a drugie są układane w dowolnym dopuszczalnym miejscu, z wyjściem przez sufit na strych i dach.
Wybierając komin pionowy, powinieneś być przygotowany na to, że koszty wzrosną, ponieważ ma on dużą długość i jest trudniejszy do zainstalowania. Będzie to również wymagało osobnego zestawu kondensatorów. Wady konstrukcji poziomej obejmują ryzyko zamarznięcia kondensatu w części zewnętrznej. Aby rozwiązać ten problem bez wysokich kosztów, wystarczy zaizolować go wełną mineralną lub podobnym materiałem termoizolacyjnym - przy niezbyt silnych mrozach to częściowo pomaga. Aby zapobiec tworzeniu się lodu, na końcu rury zamontowana jest potrójna głowica.
Aby prawidłowo zainstalować poziomy komin, ważne jest przestrzeganie następujących zaleceń:
- wyjście rury odbywa się na około 2 metrach nad ziemią;
- odległość od kanału wyjściowego do okna znajdującego się nad nim wynosi co najmniej 1 metr;
- podczas układania rury pod kątem 3-12 stopni nie jest konieczne wykonanie kolektora kondensatu;
- nie wolno wjechać autostradą do następnego pokoju;
- odległość od punktu wyjścia komina do pobliskiej rury gazowej powinna wynosić 0,2 metra lub więcej.
Klasyczne wyposażenie poziomego wylotu obejmuje samą rurę, różnego rodzaju przejściówki, a także zestaw ozdobnych podkładek i pierścieni zaciskanych ze śrubami mocującymi.
Obliczanie wentylacji
Projektując systemy wentylacyjne, należy wziąć pod uwagę, że naścienne kotły gazowe o ograniczonej mocy (do 30 kW) są obliczane według wzoru nieco różniącego się od standardu. Wynika to z faktu, że wymagania dla nich uwzględniają wielkość ogrzewanego pomieszczenia. Jako przykład rozważ obliczenie naturalnej wentylacji dla pomieszczenia 3 na 5 o wysokości 3 metrów.
Aby uzyskać niezbędne parametry systemu zasilania przy danej mocy, wymagane będą kolejno następujące obliczenia:
- Określa się objętość pomieszczenia (w tym przypadku będzie to 45 m3).
- Aby określić najwyższy punkt wyciągu kominowego, przejdź do faktu, że ma on znajdować się ćwierć nad sufitem pomieszczenia (na wysokości 3,75 metra).
- Przyjmowany jest jako wskaźnik lub współczynnik wydajności wymiany powietrza.
- Następnie jest przepływająca przez nią objętość powietrza: znaleziony współczynnik jest mnożony przez powierzchnię pomieszczenia.
W rozpatrywanym przypadku uzyskana wartość wynosi 168,75 m3.Przyjmując to za podstawę obliczeń, w Internecie znajduje się tabela, według której określa się pożądaną średnicę kanału. W tej sytuacji wynosi 225 mm.
W systemach grzewczych pracujących całkowicie na gazie stosuje się schemat lub współczynnik, w którym na każde 10 kW mocy przypada 0,01 m3 powietrza nawiewanego na sekundę. Przy podanym wskaźniku 30 kW z wentylacji wymagana będzie wydajność około 0,03 m3 / s z niewielkim marginesem. Następnie z tabeli podanej w SNiP średnica kaptura wynosi co najmniej 130 mm. Jeśli ten wskaźnik nie zapewnia normalnej wymiany powietrza, w pomieszczeniu znajduje się system wymuszonego zasilania powietrzem.
Zapewnienie niezawodnej i wydajnej wentylacji w prywatnym domu wcale nie jest tak proste, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Będzie wymagać pomocy specjalistów zajmujących się projektowaniem systemów wentylacyjnych i dobrze zorientowanych w tych zagadnieniach.
