Zalety i wady płynnej izolacji termicznej dla domu

Kwestie izolacji termicznej budynków mieszkalnych są zawsze przedmiotem większej uwagi. Przemysł opanował produkcję różnego rodzaju materiałów ochronnych, które spełniają wymagania obowiązujących norm. Wśród nich szczególne miejsce zajmują nowoczesne preparaty pod nazwą „płynna izolacja termiczna”, wskazane jest bardziej szczegółowe zapoznanie się ze specyfiką ich zastosowania.

Odmiany ciekłej izolacji termicznej

Na rynku krajowym istnieje kilka odmian izolacji płynnych, które mają różne podstawy i różnią się technologią aplikacji. Do tej kategorii należą następujące materiały:

• płynna ceramiczna izolacja termiczna;
• styropian lub penoizol;
• rozpylony ecowool.

Każdy z wymienionych ciekłych izolatorów ciepła jest odpowiedni do określonych warunków pracy i ma swoją specyfikę.

Wybierając tę ​​kategorię grzejników do budynku mieszkalnego, ważne jest, aby zrozumieć, że łączy je możliwość zmechanizowanego zastosowania na chronionych powierzchniach.

Pierwsza z tych odmian jest prezentowana na rynku przez szereg dobrze znanych pozycji, w tym Aterm, Corundum i Armor. „Teploizol” i specjalna kompozycja „Teplo Plus”, którym udało się zdobyć popularność, zaliczane są do drugiego typu. Korzystając z tych funduszy, można szybko zamykać duże obszary.

Możliwość szybkiego natryskiwania należy do zalet tej kategorii izolacji termicznej w płynie. Należy jednak pamiętać, że do takiej pracy konieczne będzie zaproszenie specjalistów ze specjalnym sprzętem, co znacznie zwiększy koszty operacyjne.

Rozpylony ecowool do użytku zewnętrznego i wewnętrznego jest wytwarzany na podstawie:

• typograficzne małżeństwo pozostaje niewykorzystane w publikacji czasopism i książek;
• odpady opakowań z tektury falistej lub tektury;
• surowce wtórne (makulatura), które obejmują gazety, czasopisma, stare książki i tym podobne.

Grzejniki ciekłe mają oczywiste zalety w porównaniu z materiałami ochronnymi w postaci arkuszy.

Zalety i wady

Niewątpliwymi zaletami płynnych powłok termoizolacyjnych są:

• możliwość nakładania na powierzchnie charakteryzujące się złożonym reliefem;
• odporność na czynniki klimatyczne;
• wysoka prędkość przetwarzania chronionych powierzchni;
• uzyskanie monolitycznej powłoki, która nie ma niepożądanych połączeń.

Możliwość zastosowania bez zmiany konfiguracji elewacji budynków eliminuje potrzebę koordynacji tej procedury z odpowiednimi organami nadzoru. Dobre właściwości adhezyjne ciekłych izolatorów umożliwiają obejście się bez dokładnego przygotowania powierzchni do natryskiwania.

Do niedociągnięć należą następujące trudności techniczne:

• przy najmniejszym naruszeniu zasad przechowywania i transportu ciekłej mieszaniny możliwa jest przedwczesna utrata deklarowanych właściwości izolacji;
• stosunkowo krótki okres użytkowania w porównaniu z tradycyjnymi materiałami izolacyjnymi;
• wysoki koszt spienionych izolatorów ciepła, których nie można zastosować bez udziału budowniczych i specjalnego sprzętu lub mechanizmów.

Możliwe jest zminimalizowanie kosztów, jeśli przeprowadzisz wstępne badanie obszarów uprawnych i wybierzesz optymalną metodę aplikacji.

Zakres zastosowania

Stan ciekły pozwala na stosowanie grzejników tego typu podczas następujących operacji specjalnych:

• izolacja termiczna ścian i podłóg;
• izolacja sufitów i elementów dachu;
• obróbka ochronna autostrad i poszczególnych rurociągów o różnych profilach, a także rurociągów parowych i kanałów powietrznych w systemach klimatyzacyjnych;
• izolacja termiczna okien i drzwi w mieszkaniu;
• ochrona systemów zamrażania (tutaj służą do izolacji lodówek, skrzyń termicznych i przyczep).

Jednym z najczęstszych zastosowań powłok płynnych jest izolacja istniejących linii zaopatrzenia w zimną wodę. Po obróbce tymi materiałami prawdopodobieństwo korozji metalowych rur jest znacznie zmniejszone.

Izolacja podłogi

Do izolacji wykładzin podłogowych można zastosować ceramiczną izolację termiczną, penoizol lub płynną piankę. Niektórzy eksperci zalecają stosowanie grzejników do tych celów, które są nazywane farbą termiczną. W razie potrzeby można go nakładać na metalowe elementy podłogowe, uprzednio pomalowane równą warstwą zwykłego barwnika.

Wybór konkretnej marki ochrony termoizolacyjnej zależy od rodzaju podłogi i jej aktualnego stanu.

Do ścian i sufitu

Płynna izolacja ścian jest reprezentowana na rynku przez następujące pozycje:

• pianka poliuretanowa;
• penoizol;
• płynna mieszanina w kompaktowych pojemnikach.

Do natryskiwania ciekłej izolacji termicznej w celu pokrycia ścian od wewnątrz i na zewnątrz stosuje się specjalne wyposażenie, które miesza składniki kompozycji poliuretanowej, a następnie dostarcza je na obrabiane powierzchnie. Odpowiednie materiały i metoda zastosowania izolacji sufitu są podobne.

Jak wybrać izolację płynną

Przed wyborem konkretnego rodzaju izolacji termicznej powłoki ważne jest przede wszystkim określenie rodzaju izolowanej powierzchni. Jeśli konieczne jest zaizolowanie wewnętrznych elementów budynku, wybierany jest specjalnie zaprojektowany płynny materiał (Astratek Universal lub Akterm Standard). Do obróbki powierzchni znajdujących się na zewnątrz budynku tradycyjnie stosuje się specjalne mieszanki typu „Fasada”. Bez względu na miejsce użytkowania zaleca się skonsultowanie ze specjalistą przed zakupem i dokładne przestudiowanie instrukcji użytkowania izolacji. Zaleca się również sprawdzenie jego jakości za pomocą zewnętrznych znaków: konsystencji, koloru i braku zanieczyszczeń. Na przykład mieszanina „Magneterm” musi spełniać następujące wymagania:

• produkt wysokiej jakości wygląda jak jednorodna masa, nie ma w nim skrzepów i obcych fragmentów;
• kolor zdecydowanej większości klasycznych grzejników płynnych jest mlecznobiały;
• gęstość nie jest bardzo wysoka, co można zweryfikować na podstawie masy pojemnika z mieszaniną (jest zwykle lżejsza niż woda).

Jeśli zauważalne są odchylenia co najmniej jednego z tych znaków, lepiej odrzucić tę propozycję i poszukać innej opcji.

Funkcje aplikacji

Aby zastosować większość rodzajów izolacji termicznej w płynie, nie potrzebujesz specjalnych umiejętności ani drogiego sprzętu. Wyjątkiem jest piana w płynie i penoizol. Do pracy konieczne jest przygotowanie wałka, który można zastąpić pędzlem lub sprayem. Podczas korzystania z narzędzia radełkującego konieczne będzie przygotowanie pojemnika, który pozwoli równomiernie rozprowadzić mieszaninę na powierzchni roboczej.

Proces nakładania izolacji sprowadza się do następującej sekwencji działań:

1. Obrobiona powierzchnia jest oczyszczana z brudu i nadmiaru roztworu, po czym jest zamiatana szczotką i myta czystą wodą.
2. Zakupiona kompozycja jest rozcieńczana do pożądanej konsystencji (zgodnie z instrukcją) i wlewana do odpowiedniego pojemnika objętościowo.
3. Wałek zanurza się w pojemniku z mieszanką roboczą i rozwija na specjalnej platformie, aż powłoka zostanie całkowicie nasycona.
4. Następnie należy ostrożnie przetoczyć zaabsorbowaną kompozycję po powierzchni, nie próbując wywierać na nią silnego nacisku.

Pierwsza warstwa izolacji jest nakładana zgodnie ze schematem „oddolnym”. Cały następny walec po całkowitym „zestaleniu” (polimeryzacji), który następuje po około 24 godzinach.