W prywatnych domach i domkach w systemach grzewczych stosuje się kotły i piece opalane określonym rodzajem paliwa. W procesie spalania powstaje dym, tlenek węgla. Należy go przekierować poza lokal. Ta funkcja jest wykonywana przez komin. Wysokość rury kominowej nad dachem odgrywa dużą rolę, ponieważ jeśli nie będą przestrzegane normy, system staje się nieskuteczny, wzrasta zużycie paliwa, dym jest wciągany z powrotem do pomieszczenia, a bezpieczeństwo przeciwpożarowe jest zmniejszone.
Główne kryteria i wymagania dotyczące projektowania komina
Gaz wytwarzany przez spalanie paliwa znacząco wpływa na temperaturę w domu. Prawidłowe zaprojektowanie komina pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie energii cieplnej spalin. Ponadto cechy konstrukcyjne komina znacząco wpływają na wydajność urządzeń grzewczych i zużycie paliwa.
Skuteczne działanie komina i zgodność z normami bezpieczeństwa pożarowego są zapewnione nawet podczas przygotowywania projektu planu. Uwzględniane są następujące kryteria:
- Materiał. Musi w każdym przypadku wytrzymać temperaturę spalin. Temperatura resztkowa zależy od rodzaju paliwa.
- Parametry przekroju kanału kominowego i jego wysokości muszą być zgodne z wymogami technicznymi. Jeśli nie wykonasz niezbędnych obliczeń, działanie urządzenia grzewczego będzie nieprawidłowe.
- Kanały wentylacyjne do urządzeń grzewczych, kominka, pieca są połączone, ponieważ konstrukcja poszczególnych kanałów jest niepraktyczna. W takim przypadku konieczne są dodatkowe obliczenia i pomiary.
Wysokość komina zależy od:
- lokalizacja względem grzbietu;
- róża wiatrów;
- kąt dachu;
- średnia roczna wysokość śniegu;
- prędkość wiatru;
- obecność przeszkód blokujących swobodny przepływ powietrza: drzewa, budynki.
Ponadto należy przestrzegać dodatkowych zaleceń:
- Wysokość komina od dolnego punktu do wylotu wynosi co najmniej 5 m.
- Jeśli w pobliżu budowane są wysokie domy i kocioł, piec ogrzewa się drewnem opałowym, rura podnosi się co najmniej do poziomu dachu sąsiednich budynków.
- Wysokość przewodów wentylacyjnych, które znajdują się w pobliżu komina, powinna być równa wysokości komina.
- Nie jest konieczne doprowadzanie kanału kominowego do połączeń na stokach dachowych - dolina, w zimie, gromadzi się tutaj śnieg.
Zgodnie z przepisami nie zaleca się sztywnego łączenia konstrukcji komina z systemem krokwi i dachu, aby uniknąć uszkodzenia po wystawieniu na rurę.
Niuanse wyboru komina
Konieczne jest obliczenie wysokości komina i określenie rozmiaru jego przekroju w określonym położeniu rury. Gdy wysokość rośnie, a przekrój maleje, siła ciągu rośnie i na odwrót: gdy wysokość maleje, a przekrój maleje, siła ciągu maleje. Konieczne jest wybranie takiego stosunku, aby ciąg był optymalny - wydajność nie spadła, a tlenek węgla został usunięty.
Kanały cylindryczne lepiej nadają się do kształtu przekroju. Dlatego równomiernie się ogrzewają, w największym stopniu przyczyniając się do równomiernego ruchu gazów opałowych. Jeśli komin jest prostokątny, rozgrzewa się i rozszerza nierównomiernie, z tego powodu stopniowo się zapada.
Nierówne ogrzewanie różnych części powierzchni negatywnie wpływa na proces naturalnej przyczepności. W przypadku komina, który usuwa produkty spalania z pieca lub kominka, jest to dopuszczalne.Przepływ w górę porusza się spiralnie, pojawia się turbulencja, która przyczynia się do pełniejszego wykorzystania energii cieplnej. Jednak powstaje więcej sadzy i pieczenia. Wybierając komin do kotła na gaz lub paliwo stałe, zdecydowanie warto wybrać cylindryczny.
Materiał do produkcji komina ma znaczenie. Kopalnia cegieł jest optymalnie przystosowana do stosowania paliw stałych, takich jak drewno opałowe. Ale nie jest to najlepsza opcja podczas ogrzewania za pomocą kotła gazowego.
Rodzaje i cechy kominów
Kominy wykonane z różnych materiałów będą różniły się swoją charakterystyką.
Rury azbestocementowe są tradycyjnie stosowane do wyposażania kominów i nadal są uważane za opcję najbardziej budżetową, ale daleką od najlepszej. Kominy wykonane w całości z azbestu są niebezpieczne w obsłudze:
- po podgrzaniu uwalniają się substancje rakotwórcze;
- materiał pęka i pęka w temperaturach powyżej 300 ° C.
Dopuszczalne jest wykonywanie odcinków oddalonych od źródła ciepła od rur azbestocementowych. Ale podczas montażu trudno jest uzyskać szczelność, w tym przy użyciu innych materiałów. Azbest ma porowatą i szorstką strukturę, więc powierzchnia szybko zarasta sadzą i pochłania kondensat, który niszczy rurę i zmniejsza przyczepność.
Kominy murowane to klasyk. Mocne strony równoważą słabości. Z odnotowanych korzyści:
- imponująca żywotność - ponad 50 lat;
- odporność na ogień;
- estetyczny wygląd.
Niedogodności:
- kompleksowy montaż i konserwacja;
- szorstka powierzchnia gromadząca sadzę;
- znaczna waga konstrukcji;
- podatność na kwaśne środowisko.
Kominy z litego metalu wykonane są ze stali nierdzewnej. Podczas ich instalowania nie ma znaczących trudności. Charakteryzują się licznymi zaletami:
- lekka waga;
- właściwości antykorozyjne;
- odporność na wysokie temperatury (do 500–700 ° C);
- gładki kanał wewnętrzny;
- długa żywotność (15 lat lub więcej);
- zapobiec kondensacji.
Są też wady: ograniczone użycie ze względu na cienkie ściany. Mogą być używane tylko jako tuleja ceglanego szybu lub wewnątrz. W celu rozszerzenia zakresu zastosowania kominy wykonane w całości z metalu są izolowane.
Komin modułowy jest pozbawiony prawie wszystkich niedociągnięć charakterystycznych dla innych rodzajów kominów i jest wszechstronny. Jest to dwuobwodowa rura warstwowa z warstwą wełny mineralnej o grubości 2-6 cm, a jej instalacja jest tak prosta, jak to możliwe, ze względu na możliwość montażu kanału z różnych kształtowanych elementów.
Postanowienia ogólne
Położenie najwyższego punktu komina ma ogromne znaczenie dla bezpieczeństwa przeciwpożarowego i wydajności systemu grzewczego. Naturalny ciąg powstaje zgodnie z prawami fizyki: ciepłe powietrze ma tendencję do wznoszenia się, a nowa część zajmuje pustą przestrzeń, ponieważ próżnia natychmiast wypełnia się. Im bardziej podgrzane powietrze, tym intensywniejszy ciąg, co jest powiązane z wysokością komina i jego przekrojem. Celem wszystkich obliczeń i zaleceń jest osiągnięcie takiego natężenia przepływu w górę, aby straty ciepła były minimalne, ale jednocześnie produkty spalania nie mają czasu na dostanie się do pomieszczenia. Zbyt duża przyczepność nie jest pożądana, ponieważ ciepło nie będzie przekazywane do mas powietrza, a aby utrzymać komfortową temperaturę w domu, będziesz musiał spalić więcej paliwa.
Należy wziąć pod uwagę jeszcze jeden aspekt: zbyt wysoka rura wpłynie niekorzystnie na układ wydechowy produktów spalania paliwa, chociaż logiczne byłoby założenie, że im wyższy komin, tym większy ciąg.To prawda, ale strumień, podnosząc się wyżej, stopniowo ochładza się, a zimne powietrze ma tendencję do opadania. W pewnym momencie z zimnego gazu powstaje zatkanie powietrza, które naciska w dół na rosnący ciepły strumień i zapobiega jego wznoszeniu się wyżej - ciąg nie działa. Ponadto sytuację pogarsza fakt, że kondensacja zachodzi podczas ochładzania gazu. To dodatkowo zmniejsza przyczepność.
Wskazane jest ustawienie komina od kalenicy w odległości nie mniejszej niż 50 cm i nie większej niż 150 cm. Wysokość komina nad kalenicą wynosi nie mniej niż 50 cm. Takie umieszczenie jest udane ze względów praktycznych:
- na tym poziomie śnieg gromadzi się w mniejszej ilości, dlatego ryzyko wycieków na skrzyżowaniach jest zmniejszone;
- materiały są zapisywane podczas budowy.
Możesz wyprowadzić rurę na ulicę, usuwając ją 1,5-3 m od kalenicy, a następnie wysokość komina powinna wynosić: maksymalna - poziom z nią, minimalna - z odchyleniem nie większym niż 10 stopni od horyzontu, jeśli narysujesz wyimaginowaną linię prostą przez najwyższe punkty komina i jeździć na łyżwach. Ostatnie kryterium obowiązuje dla najwyższego punktu rury, jeżeli znajduje się w odległości większej niż 3 m od kalenicy. Wysokość rury kominowej nad dachem powinna wynosić co najmniej 50 cm Nie jest konieczne usuwanie kanału kominowego na poziomie lukarn, aby uniknąć wciągnięcia tlenku węgla do pomieszczenia.
Normy dotyczące lokalizacji komina względem kalenicy są określone w SNiP41-01-2003 i SP 7.13130.2009.
Określenie położenia komina względem kalenicy i jego wysokości jest niezbędnym etapem projektowania systemu grzewczego. Ale oprócz tego aspektu należy wziąć pod uwagę wiele innych warunków i początkowe dane: rodzaj paliwa, pojemność kotła, właściwości materiałowe, obecność dodatkowych kanałów, które usuwają produkty spalania z kominka, piec, parametry klimatyczne i preferowany kierunek wiatru. Po zapoznaniu się z wymaganiami SNiP dotyczącymi wysokości komina należy wykonać dodatkowe obliczenia. Na przykład obliczyć przekrój komina. Obliczenia dla złożonych projektów z dużą liczbą obiektów muszą być wykonywane przez profesjonalistów. Korzystanie z komina zaprojektowanego z błędami może zagrażać życiu.
