Innowacyjne pochłaniające dźwięk szyby i wysokiej jakości materiały dźwiękoszczelne znacznie zmniejszają hałas zewnętrzny w pomieszczeniach. Jednak znaczna część hałasu w pomieszczeniu może być generowana przez źródła wewnętrzne, takie jak wentylacja i klimatyzacja. Hałas przez nich wytwarzany, a mianowicie monotonne buczenie i wycie powietrza, chociaż nie podrażniają tak bardzo, jak odgłosy dyskoteki w sąsiednim budynku, stopniowo wstrząsają układem nerwowym i wywołują bezsenność i stres.
Dlatego izolacja kanałów powietrznych jest uważana za jedno z najważniejszych zadań, które należy przemyśleć i wykonać na etapie projektowania.
Przyczyny hałasu wentylacji
Główną przyczyną hałasu wentylacji są wibracje spowodowane turbulentnym przepływem powietrza w rurach. Występuje najczęściej z powodu błędów w projekcie wentylacji i nieprawidłowych obliczeń akustycznych.
Nawet przed zainstalowaniem wentylacji deweloper musi dokładnie przestudiować plan domu, aby dowiedzieć się, w których pokojach hałas akustyczny powinien być minimalny, a w których nie można zainstalować izolacji.
Już na podstawie tego obliczenia wybiera się optymalne miejsce instalacji, obliczane są wszystkie niuanse systemu wentylacji: materiały, rozmiary kanałów, cechy rozgałęzień, położenie kolanek i przesiewaczy. Rodzaj sprzętu wentylacyjnego, a także metodę izolacji, wybiera się co najmniej, gdy wszystkie inne niuanse zostały już uwzględnione.
Hałasy w rurach wentylacyjnych mają różny charakter, w zależności od tego, jakie można wyróżnić następujące typy:
- hałas z działania urządzeń: konwektorów, pomp. Jest przenoszony bezpośrednio z przepływem powietrza przez okap;
- wibrujący hałas z chłodnicy wody i wentylatora. Powstaje z powodu niewłaściwej instalacji i niewystarczającej sztywności ścian kanałów powietrznych;
- „Turbulentne” dźwięki, które pojawiają się, gdy gałęzie, amortyzatory, łokcie i inne punkty turbulencji przechodzą przez strumienie powietrza.
Izolacja akustyczna kanałów powietrznych ze specjalnych materiałów może zredukować, a nawet całkowicie wyeliminować wszystkie powyższe rodzaje hałasu.
Błędy w projekcie systemów wentylacyjnych
Najczęstsze błędy na etapie projektowania, które pociągają za sobą wzrost hałasu akustycznego, obejmują:
- nieracjonalna instalacja głośnych kanałów nad pomieszczeniami wymagającymi niskiego poziomu hałasu. Takie głośne kanały powietrzne należy instalować wyłącznie nad pomieszczeniami roboczymi i magazynowymi, jeśli nie można zmienić ich lokalizacji, a będą one znajdować się nad salonami, pokojami recepcyjnymi i sypialniami, wówczas warto owinąć rury materiałem izolacyjnym, pogrubiając ściany. Ponadto, aby zmniejszyć hałas z powodu turbulentnych przepływów powietrza, warto zainstalować owalne lub okrągłe kanały;
- zastosowanie systemów recyrkulacji powietrza bez specjalnych rur powietrznych. Powietrze w takim systemie powinno być kierowane przez kanał, a nie przez wnękę fałszywego sufitu i sufitów. W przeciwnym razie hałas z powietrza swobodnie krążącego w tej wnęce będzie po prostu nie do zniesienia dla mieszkańców;
- brak izolacji drgań kanału. Środki izolacji drgań obejmują przede wszystkim instalację elementów wibrujących, które służą jako rodzaj przeciwdziałania wibracji naturalnej w układzie.Ponadto warto pamiętać, że wszystkie połączenia rur przylegające do elementów wyposażenia muszą być elastyczne. Hałas generowany przez turbulentne prądy powietrza można wyeliminować, instalując duże kanały powietrzne, podczas których przepływ powietrza zwalnia. Burzliwe przepływy mogą występować we wszystkich obszarach wentylacji, a wytwarzany przez nich hałas stwarza duże problemy dla osób przebywających w wentylowanym pomieszczeniu przez długi czas.
Cechy izolacji akustycznej kanałów
Najpopularniejszą metodą izolacji akustycznej jest układanie wewnątrz lub na zewnątrz rur ze specjalnego materiału (organicznego i z włókna szklanego, gumy, pianki polistyrenowej). W tym przypadku źródło hałasu jest stłumione, ale jego przyczyna pozostaje. Jak już wspomniano, problem ten powinien zostać zatrzymany w katalogu głównym, czyli na etapie projektowania. Wszystkie metody izolacji akustycznej są w stanie zmniejszyć poziom hałasu w funkcjonalnym środowisku do jednego lub drugiego stopnia, jednak żadna z nich nie eliminuje pierwotnych przyczyn hałasu.
Najlepsza izolacja dla materiałów z miękką powłoką: wełna mineralna, włókno organiczne. Nie tak dawno temu na rynku budowlanym pojawił się taki materiał, jak maty blaszkowate, które wyróżniają się poprzecznym migotaniem. Materiał ten jest dobry przede wszystkim, ponieważ nie tworzy zagięć na zakrętach, dzięki czemu materiał przylega tak ściśle, jak to możliwe do rury, a poziom hałasu zmniejsza się nawet o 8-15 dB (ostateczny wskaźnik izolacji akustycznej zmienia się w zależności od stopnia hałasu).
Aby wybrać odpowiedni materiał izolacyjny w konkretnym przypadku, warto wziąć pod uwagę przekrój i kształt rur. Oczywiście najwyższy stopień izolacji można uzyskać tylko wtedy, gdy cała powierzchnia systemu wentylacyjnego jest równomiernie pokryta izolatorem, co nie pozwala na pojawienie się „przerw akustycznych” (miejsca, w których nie ma powłoki izolacyjnej). Wszystkie szwy i połączenia muszą być starannie uszczelnione taśmą lub połączone z bandażami.
Aby zmniejszyć poziom turbulentnego, niekontrolowanego hałasu, możesz umieścić specjalny tłumik absorpcyjny.
Materiały do izolacji kanałów wentylacyjnych
Izolacja termiczna i akustyczna kanałów powietrznych jest zwykle przeprowadzana przy użyciu następujących materiałów:
- wełna mineralna;
- wytłaczana pianka polistyrenowa;
- izolacja z pianki poliuretanowej;
- spieniony polietylen.
Procedura izolowania kanałów powietrznych wełną mineralną obejmuje następujące etapy:
- czyszczenie rur z brudu;
- nawijanie w jednej warstwie wełny mineralnej;
- nakładka izolacji foliowej o grubości 0,4 cm (aby ciepło nie wychodziło, a zimno nie przenikało do środka);
- uszczelnianie szwów taśmą aluminiową.
Izolacja akustyczna kanałów powietrznych z izolacją z pianki polistyrenowej zapewnia największą trwałość rur i zwiększa ich odporność na korozję. Aby wykonać procedurę izolacji, należy pociąć pianką polistyrenową na kawałki odpowiedniej wielkości za pomocą noża i umieścić te półcylindry na rurze, przesuwając je o 20-25 cm, w celu uzyskania bardziej ścisłego skurczu. Szwy są zamykane za pomocą specjalnych puchów-bandaży.
Instalacja pianki poliuretanowej i styropianu nie różni się od instalacji ekstrudowanej pianki polistyrenowej. Jedyną różnicą między tymi materiałami jest to, że nie palą się i są mniej przewodzące ciepło niż styropian i wełna mineralna.
Wiodącą częstotliwość instalacji w warunkach domowych zajmują takie materiały, jak spieniony polietylen. Proces instalacji jest niezwykle prosty: wszystko zaczyna się od pomiaru, następnie osłona polietylenowa jest otwierana wzdłuż szwu i mocowana wokół rury, a pod koniec pracy połączenia i szwy są uszczelniane klejem lub taśmą.
Ogólna zasada dla wszystkich rodzajów izolacji wentylacyjnych mówi, że materiał musi być wysokiej jakości, a instalacja musi być profesjonalna.Właściwie dobrany materiał izolacyjny i prawidłowy montaż pozwolą znacznie zaoszczędzić na naprawie systemów wentylacyjnych, a także zmniejszą ryzyko wypadków.
