Główne metody obliczania systemu wentylacji

Niepoprawne obliczenia przy organizacji wentylacji kończą się w przyszłości pojawieniem się pleśni, stęchlizny, wilgoci w mieszkaniu lub domu. Obliczenia wymiany powietrza są potrzebne nawet na etapie projektowania, wtedy nie będzie konieczne rozwiązywanie problemów po zakończeniu naprawy.

Przyczyny problemów z wentylacją

Bilans wymiany powietrza w pomieszczeniu jest niezbędny do normalnego samopoczucia znajdujących się w nim osób. Jeśli występują problemy z wentylacją, nie ma wystarczającej ilości świeżego powietrza i gromadzą się przy tym nieprzyjemne zapachy, poziom wilgotności staje się niewygodny, pojawia się pleśń. Znaki te wskazują na potrzebę sprawdzenia systemu wentylacji.

Powody są następujące:

• Zainstalowane plastikowe okna. Takie konstrukcje charakteryzują się wysokim stopniem szczelności, więc niewystarczająca ilość świeżego powietrza wnika do wnętrza, nawet jeśli nie ma problemu z wentylacją wyciągową.
• Kanały zatkane lub pozbawione ciśnienia. W rezultacie wypływ powietrza jest zakłócany, para wodna i zapachy nie są usuwane, pojawia się pleśń.
• Przebudowa zakończona. Znaczące przekształcenia prowadzą do zmiany początkowych warunków obliczania wentylacji, więc system może działać gorzej lub w ogóle nie działać.

Jeśli kontrola wykaże, że wszystkie elementy działają poprawnie, problem jest początkowo związany z nieprawidłową konstrukcją systemu wentylacji. Naruszenia objawiają się brakiem trakcji.

Przepisy dotyczące wymiany powietrza

Podczas wykonywania podstawowych obliczeń dla systemów wentylacyjnych należy stosować normy dotyczące powierzchni, różnorodności i norm sanitarnych.

• Norma objętości wentylacji na tym obszarze wynosi 3 m³/ h na 1 m². Liczba stałych mieszkańców nie jest brana pod uwagę.
• Zgodnie ze standardami sanitarnymi wymianę powietrza oblicza się na podstawie liczby stałych mieszkańców: 60 m³/ h na każdą osobę, a jeśli jest to pokój, w którym często odwiedzają nieznajomi, dodaj 20 m za każdą chwilowo obecną³/ h
• Normy dotyczące różnorodności sugerują wzięcie pod uwagę przeznaczenia pomieszczenia. Wielość pokazuje, ile razy całe powietrze w pomieszczeniu powinno się zmieniać w ciągu godziny.

Podczas projektowania projektu bierze się pod uwagę jeszcze jedną osobliwość: otwory wylotowe i doprowadzające nie są umieszczone w jednym pomieszczeniu. Ważne jest, aby dopływ odbywał się przez salony: sypialnię, salon, pokój dziecinny, a okap wyciągowy znajduje się w miejscach oficjalnego użytku: kuchni, łazience, toalecie. Przestrzegając tej zasady, nieprzyjemne zapachy nie rozprzestrzenią się w salonach.

Rosyjskie standardy są znacznie surowsze niż europejskie czy amerykańskie. Ponadto przepisy krajowe uwzględniają specyfikę klimatu i architektury.

Sprawdzenie wymiany powietrza ma na celu określenie przyczepności. Musisz przynieść do kaptura zapałkę lub pasek papieru. Odchylenie płomienia lub arkusza od okapu wskazuje na normalne działanie systemu. Jeśli nie ma zauważalnego ruchu przepływu, objętość wentylacji jest znikoma. Jest to konsekwencja zatkanych kanałów lub błędów w projekcie.

Metody obliczania objętości powietrza w pomieszczeniu

W obliczeniach wydajności wentylacji wykorzystywane są najważniejsze parametry dla danego pomieszczenia.

Popularne metody obliczania kursów wymiany powietrza:

• Według obszaru: S × 3 m³/ hgdzie S. - obszar pomieszczenia, dla którego wykonuje się obliczenia wentylacji nawiewno-wywiewnej, 3m³/ h - wartość jest stała.
• Zgodnie z normami sanitarnymi: 60 m³/ h × A + 20 m³/ h × Bgdzie ZA - liczba stałych mieszkańców, b - obecne ilościowo tymczasowo.
• Według kursu wymiany powietrza: L = N × V. N. - współczynnik z tabeli SNiP został podstawiony, oraz V. - objętość pomieszczenia - znana powierzchnia lub długość i szerokość pomnożone przez siebie pomnożone przez wysokość sufitów.

Aby obliczyć objętość powietrza w pomieszczeniu, która powinna być dostarczana na godzinę, wykonywane są również bardziej złożone operacje obliczeniowe.

Metodologia obliczania szybkości lub objętości wymiany powietrza w przypadku nadwyżek ciepła jest traktowana jako podstawa, gdy w pomieszczeniu znajduje się źródło wysokiej temperatury.

Wzór do obliczenia objętości powietrza: L = 3,6 × Q_{na zewnątrz}/ (ρ × c × (t_uderzenia–T_itp)) (m³/godzina)gdzie:

• Q_{na zewnątrz} - uwolnione ciepło w W;
• ρ - gęstość powietrza w kg / m³;
• z - pojemność cieplna powietrza;
• t_uderzenia - temperatura usuwanego powietrza w ° C;
• t_itp - temperatura dostarczanego powietrza, ° С.

Do obliczenia wilgotności stosuje się wzór: L = W / (ρ (d_yd-RE_itp) (m³/godzina)gdzie:

• W. - uwolnienie wilgoci;
• ρ - gęstość powietrza w kg / m³;
• re_yd- ilość wilgoci w usuniętym powietrzu;
• re_itp- ilość wilgoci w powietrzu nawiewanym.

Określenie wymiany powietrza na podstawie wydzielania gazu odbywa się zgodnie ze wzorem: L = K / (K_gdk–K_itp) (m³/godzina)gdzie:

• DO - ważona ilość emitowanych gazów;
• K._gdk- górna granica normalnej granicy stężenia gazu;
• K._itp - stężenie gazów w powietrzu nawiewanym.

Określenie parametrów wentylacji w oparciu o obliczenie wymiany powietrza zgodnie ze szkodliwymi warunkami przeprowadza się dla pomieszczeń, w których zwiększa się stężenie substancji szkodliwych: dymu tytoniowego, formaldehydów, par benzyny i innych. Istotą metody jest określenie ilości świeżego powietrza niezbędnej do zmniejszenia stężenia szkodliwych substancji do dopuszczalnych wartości.

Obliczanie wydajności wentylacji wykorzystuje wzórL._{n, bp}= m_ro/ (q_oz–Q_n)gdzie

• m_ro- waga uwolnionych szkodliwych substancji na godzinę, w mg / h;
• q_oz - maksymalne dopuszczalne stężenie szkodliwych substancji w pomieszczeniu, w mg / m³;
• q_n - stężenie szkodliwych substancji na zewnątrz, w ^{mg / m3.}

Z tego wynika, że ​​obliczanie wymiany powietrza według zagrożenia odbywa się podobnie do obliczania emisji gazu. Zastosowano tę samą formułę.

Obliczenia wymiany powietrza

Naturalną wentylację zapewnia przeciąg powietrza. Nie jest używany sprzęt. Przy obliczaniu projektów systemów wentylacyjnych dla budynków mieszkalnych i przemysłowych często stosuje się technikę określania wydajności według mnogości i standardów sanitarnych.

Etap przygotowawczy obliczania według wielokrotności obejmuje sporządzenie listy wszystkich pomieszczeń ze wskazaniem ich objętości (V). V można znaleźć, mnożąc powierzchnię przez wysokość sufitów. Na przykład:

• salon - 25 m² (75 m³);
• sypialnia - 16 m² (48 m³);
• dzieci - 12 m² (36 m³);
• kuchnia - 15 m² (45 m³);
• łazienka - 5 m² (15 m³);
• toaleta - 3 m² (9 m³);
• korytarz - 7 m² (21 m³).

Następnie, według SNiP, obliczają wielkość wymiany powietrza dla każdego pomieszczenia, biorąc pod uwagę normy krotności i zaokrąglając wartości do wielokrotności pięciu w większym kierunku:

• salon - 25 m³× 3m³/ h = 75 m³;
• sypialnia - 48 m³× 1 = 50 m³;
• dzieci - 36 m³× 1 = 40 m³;
• kuchnia - 45 m³nie mniej niż 90 m³;
• łazienka - 15 m³nie mniej niż 25 m³;
• toaleta - 9 m³nie mniej niż 50 m³.

W przypadku korytarza normalna objętość wymiany powietrza jest obliczana na podstawie powierzchni: 7 m²× 3m³/ h = 21 m³, ponieważ w standardach nie podano liczby miejsc dla tego pokoju. W przypadku salonu wymiana powietrza w tym przykładzie jest również obliczana na podstawie powierzchni.

Następnie wykonuje się obliczenia całkowitej wymiany powietrza wentylacji nawiewnej, sumując wartości uzyskane dla pomieszczeń, w których jest wyposażony dopływ:

• salon - 75 m³;
• sypialnia - 50 m³;
• dzieci - 40 m³.

Okazuje się, że 165 m³.

Według obliczeń wentylacji wyciągowej okazuje się:

• kuchnia - nie mniej niż 90 m³;
• łazienka - co najmniej 25 m³;
• toaleta - co najmniej 50 m³.

Wynik 165 m³/ hPorównując kwoty, okazuje się, że w tym przypadku są one równe, dlatego podstawowy wymóg jest spełniony. Jeśli objętość powietrza nawiewanego okazała się większa niż objętość usuniętego, konieczne było znalezienie różnicy między wartościami i zwiększenie przekroju okapu, aby wyrównać wskaźniki.

Obliczanie norm sanitarnych jest następujące. Na przykład 2 osoby są stale w sypialni, 2 osoby w salonie i 1 osoba w pokoju dziecinnym. Ponadto w salonie mogą przebywać czasowo dwie osoby. Obliczenia będą wyglądać następująco:

• sypialnia - 2 × 60m³/ h = 120 m³/ h;
• salon - 2 × 60 m³/ h + 2 × 20m³/ h = 160 m³/ h;
• dzieci - 1 × 60 m³/ h = 60 m³/ h

Dopływ całkowity: 340 m³/ h

Okap oblicza się zgodnie z normami SNiP i zwiększa się do całkowitej liczby wpływów:

• kuchnia - 240 m³;
• łazienka - co najmniej 50 m³;
• toaleta - co najmniej 50 m³.

Nadmiar powietrza wywiewanego jest rozdzielany między wszystkie „brudne” pomieszczenia lub tylko niektóre.

Obliczenie powierzchni odbywa się poprzez pomnożenie całkowitej powierzchni domu przez 3 m³/ hi rozdzielić tę objętość między kuchnię, łazienkę i łazienkę w ten sam sposób.

Wybór odcinka kanału

Systemy wentylacyjne są kanałowe i niekanałowe. W pierwszym przypadku, przy obliczaniu wentylacji dla budynków mieszkalnych i przemysłowych, określa się przekrój kratek wentylacyjnych. Z reguły długość i szerokość kanału wentylacyjnego powinna być skorelowana jako 3: 1, podczas gdy prędkość wzdłuż głównego kanału wynosi 5 m / s, a na gałęziach - 3 m / s.

Aby określić przekrój kanału za pomocą specjalnych wykresów. W nich z jednej strony znajduje się skala objętości wentylacyjnej, az drugiej strony prędkość powietrza wm / s. Przecięcie należy znaleźć, wybierając wartość 5 m / s na skali prędkości powietrza i obliczoną wartość wymaganej objętości powietrza nawiewanego na skali objętości wymiany powietrza. W ten sposób określa się pole przekroju poprzecznego kanału prostokątnego lub średnicę kanału okrągłego. Po obliczeniu parametrów dla głównego kanału obliczane są charakterystyki gałęzi.

Jeśli jest kilka kanałów wylotowych, objętość wymiany powietrza jest wcześniej dzielona przez liczbę kanałów.

Jeśli wszystkie obliczenia zostaną wykonane poprawnie, po zainstalowaniu systemu wentylacji w mieszkaniu lub domu zawsze będzie komfortowy mikroklimat. Zgodnie z przedstawionymi formułami i regułami możesz zaprojektować nową wentylację lub zmodyfikować starą.