Bezpieczna i nieprzerwana praca kotłów gazowych jest osiągana, gdy spełnione są wszystkie normy budowlane i przeciwpożarowe. Ważną rolę w zapewnieniu normalnego funkcjonowania ogrzewania odgrywa rura do komina kotła. Do samodzielnej budowy lub kontroli pracy budowniczych musisz znać wszystkie zasady i wymagania dotyczące wylotów gazu.
Rodzaje kotłów i kanałów dymowych
Przemysł produkuje różne modele gazowych kotłów grzewczych, ale wszystkie typy są zbudowane w dwóch możliwych schematach: z otwartą lub zamkniętą komorą do spalania gazu.
Lepiej zdecydować, który kocioł kupić na etapie projektowania domu. Wybrany schemat zależy od tego, jak i gdzie zbudować kotłownię, a także od tego, w jaki sposób zostaną spalone produkty spalania.
Projekt musi zostać uzgodniony z organizacją dostarczającą gaz - w przypadku naruszenia technologii budowlanej, zastosowania nieodpowiednich materiałów, urządzeń gazowych nie można uruchomić, a zmiana systemu usuwania gazu może wymagać znacznych kosztów finansowych.
Kotły otwartokomorowe
Z założenia urządzenia z otwartą kamerą są prostsze niż urządzenia z zamkniętym typem.
Tlen do spalania paliwa jest dostarczany z otoczenia. Ta funkcja nakłada dodatkowe wymagania na organizację wentylacji.
Instalacja sprzętu odbywa się tylko w oddzielnym pomieszczeniu. Aby zapewnić funkcjonowanie, zbudowano dwa kanały do dostarczania powietrza i usuwania produktów ze spalonego gazu.
Wśród zalet jest względna prostota konstrukcji bez dodatkowych wentylatorów, a zatem bez „dodatkowych” części mechanicznych, które są najbardziej podatne na zużycie. Wady należy uznać za niższą wydajność i konieczność budowy pionowego komina na poziomie powyżej kalenicy.
Funkcje sprzętu z zamkniętą kamerą
Kotły powietrzne wtłaczane są do kotłów gazowych z zamkniętą komorą. Komora nie komunikuje się z powietrzem w pomieszczeniu, a gazy spalinowe są odprowadzane przez sprężarkę doładowującą.
Kotły z zamkniętą komorą są ekonomiczne, nie wymagają ustawiania kanałów pionowych, stosowana jest jedna rura współosiowa. Produkty spalania są odprowadzane przez wewnętrzną wkładkę, a zewnętrzne czyste powietrze dostaje się do wnęki między ściankami rury.
Do usuwania gazów nie jest konieczne budowanie struktur pionowych, co zmniejsza koszt oszacowania. Z drugiej strony ten typ kotła i rury wymaga częstszej konserwacji. Turbiny okresowo ulegają awariom, co pociąga za sobą dodatkowe koszty operacyjne.
Turbiny wytwarzają hałas, dlatego lepiej jest zainstalować kocioł w oddzielnym pomieszczeniu.
Dokumenty przewodnie dotyczące układu
Urządzenia gazowe nie są trudne w obsłudze, ale ich użycie wiąże się z przestrzeganiem dużej liczby zasad na etapie projektowania, budowy i codziennej eksploatacji.
Zasady rozmieszczania komina kotła są określone:
- SP (Kodeks postępowania) 60.13330 - 2016
- SP 402.1325800.2018.
- SP 7.13130-13 g.
- SP 282.1325800.2016.
Każdy z dokumentów odnosi się do wielu SNiP, GOST, SP.
Najbardziej kompletne informacje na temat prawidłowego wykonania komina do kotła własnymi rękami w prywatnym domu znajdują się w SP 402.1325800.2018, w załączniku D - „Kanały dymowe i wentylacyjne”.
Wymagania dotyczące instalacji i wylotu komina
Wymagania można podzielić na kilka części:
- materiały dozwolone do budowy;
- wymiary geometryczne i konfiguracja;
- opcje podłączenia do wspólnych kanałów domowych:
- izolacja cieplna.
Dozwolone materiały
Kominy do kotłów gazowych są wykonane z materiałów, które nie podtrzymują spalania, których chropowatość powierzchni wewnętrznych nie przekracza 1 mm. Materiał powinien zapewniać klasę szczelności B, a złącza powinny wykluczać wycieki powietrza.
Materiałem na kanały mogą być: zwykła cegła ceramiczna lub gliniana, beton żaroodporny, ceramiczne lub stalowe izolowane kominy warstwowe.
Zewnętrzna powierzchnia kanałów z cegły wykonana jest z mrozoodpornych cegieł. Zastosowanie rur azbestowo-cementowych bez zewnętrznej cegły lub betonowej powłoki nie jest przewidziane.
Dozwolone jest stosowanie kominów przemysłowych, które są w komplecie z kotłami gazowymi - produkty podlegają obowiązkowej certyfikacji.
Zabrania się wykonywania kominów z betonu żużlowego i innych porowatych materiałów.
Gdzie usunąć komin
Kanały w nowo budowanych domach są umieszczone we wnęce ścian wewnętrznych lub są wykonane za pomocą dołączonych konstrukcji. Istniejące budynki używają ścian zewnętrznych lub przedłużeń ścian, aby pomieścić rury. Zapotrzebowanie wynika z większej oszczędności energii - ocieplone ściany wewnętrzne podnoszą temperaturę wewnątrz pomieszczeń i nie ogrzewają ulicy.
Kominów urządzeń gazowych we wbudowanych pomieszczeniach budynków mieszkalnych nie wolno łączyć z kanałami wentylacyjnymi mieszkań.
W nowo wybudowanych i przebudowanych prywatnych domach dla każdego kotła umieszczony jest osobny kanał.
W domach starego budynku dozwolone jest podłączenie 2 jednostek sprzętu wykorzystującego gaz do kanału, jeśli wejścia są oddalone od siebie o 0,75 m - w razie potrzeby rozmieszczone są cięcia o wymaganej długości. W domach oddanych do użytku dozwolone jest stosowanie istniejących kanałów dymowych z materiałów niepalnych.
Zasady pozwalają na podłączanie okresowo podłączonych urządzeń, np. Podgrzewaczy wody, do komina kotła. Ważnym warunkiem w tym przypadku jest to, że kocioł i grzałka nie mogą pracować jednocześnie. Metoda ma zastosowanie, gdy w sezonie grzewczym działa kocioł z podwójnym obiegiem (ogrzewanie i przygotowywanie ciepłej wody), a latem działa tylko grzejnik.
Kominom jakiegokolwiek sprzętu gazowego nie można łączyć z kominami pieców na paliwo stałe.
Dozwolone jest układanie kanałów ściennych we wale wspólnym z rurami wentylacyjnymi. Ponadto na całej długości są oddzielone przegrodami o grubości ścianki co najmniej 120 mm.
Zabrania się układania ścieżek kominowych przez łazienki, łazienki, salony.
Projektowanie części zewnętrznych
Kanały dymowe są usuwane powyżej dachu. Ujścia kanałów prowadzących na dach chronią przed opadami atmosferycznymi. Stosuje się kołpaki ze stali ocynkowanej lub żelaznej dachówki; dopuszcza się zaprawę cementową.
Wymiary geometryczne i konfiguracja
Przekrój rury kominowej jest wybierany nie mniej niż przekrój rury wylotowej kotła. Kontrastuje to z kominami pieców na drewno, w których ściśle określone są minimalne wymiary wewnętrzne.
Całkowita powierzchnia wylotu gazu jest wybierana na podstawie jednoczesnej pracy, jeśli do kanału podłączone są dwa kotły. W takim przypadku sekcje rur są sumowane.
W kanałach kominowych nie powinny występować półki, rury powinny być ułożone pionowo. Dopuszczalne jest nachylenie do 30 ° dla odcinka o długości nie większej niż 1 m. Konieczne jest obejście dachu zewnętrznym kanałem lub podłączenie kotła nie znajdującego się ściśle pod kominem.
Całkowita długość odcinków poziomych nie powinna przekraczać 3 m dla budynków w budowie i 6 m dla budynków istniejących.
Dozwolone jest ustawienie do 3 zwojów dla każdego komina, promień zaokrąglenia nie może być mniejszy niż średnica zastosowanych rur.
Poniżej miejsc, w których komin jest połączony z kanałami, znajduje się „kieszeń” wyposażona w klapę czyszczącą. Dostęp do włazu musi być zawsze bezpłatny.
Urządzenia zasilane gazem są połączone z kanałami za pomocą łączników i adapterów wykonanych z pokrycia dachowego lub ocynkowanego żelaza. Minimalna grubość ścianki wynosi co najmniej 1 mm. Dozwolony jest montaż rur karbowanych lub elementów dostarczanych z kotłem gazowym.
Wyjście kanału koncentrycznego
W przypadku kotłów z zamkniętą komorą dozwolone jest wyjście przez ściany bez budowania pionowych kanałów. W takich przypadkach wybierane są kominy typu koncentrycznego. Maksymalna wysokość domu w tych przypadkach nie powinna przekraczać 3 pięter.
Gdy komin jest prowadzony do elewacji budynku, zapewniają minimalne odległości do innych konstrukcji budynku:
- do poziomu podłoża 2m;
- 0,5 m w płaszczyźnie poziomej do okna i drzwi;
- 1 m do kratek kanałów wentylacyjnych;
- 1 m do okien nad kominem;
- 0,5 m do otworu okna i drzwi znajdujących się pod rurą.
Dopuszcza się podłączanie więcej niż jednego kotła z zamkniętą komorą spalania do każdego pionowego kanału kominowego, jeżeli urządzenie zawiera urządzenie do wymuszonego usuwania produktów spalania.
Najmniejsza dopuszczalna odległość między zaciskami kanałów koncentrycznych wynosi 1 m w płaszczyźnie poziomej i 2 m w płaszczyźnie pionowej. Długość poziomej części przy wyjściu przez ścianę nie powinna przekraczać 3,0 m.
Izolacja cieplna
Kominy z urządzeń zasilanych gazem przechodzące przez nieogrzewane pomieszczenia są izolowane termicznie.
Rury stalowe przechodzące przez strych lub wzdłuż ściany budynku są chronione izolacją termiczną niezbędną do zapobiegania kondensacji. W takim przypadku temperatura na powierzchniowej warstwie izolacji nie powinna przekraczać 45ºС.
Zabronione jest zamrażanie jakiejkolwiek rury zimą w najniższych temperaturach.
Odległość od komina do sufitu i ścian wykonanych z materiałów niepalnych utrzymuje się co najmniej 5 cm, a innych materiałów co najmniej 25 cm. Dopuszcza się zmniejszenie odległości do 10 cm, jeżeli izolacja zapewnia parametry określone przez producenta sprzętu gazowego - ogólnie temperatura powierzchni konstrukcje budowlane nie powinny być wyższe niż 45ºС.
Dla wymiarów komina materiał izolacyjny powinien wystawać na 15 m.
Cechy systemów ogrzewania mieszkań
W ostatnich latach schemat budowy zyskuje na popularności, gdy w każdym mieszkaniu jest zainstalowany osobny kocioł. Umożliwia to mieszkańcom wybór własnego trybu ogrzewania i temperatury w pokojach.
Trend ten wymagał przyjęcia osobnego zarządzenia regulacyjnego Ministerstwa Budownictwa - SP 282.1325800.2016. Szczegółowe informacje na temat systemów budowlanych omówiono w sekcji 7 dokumentu.
Konstrukcja i konstrukcja kominów w tych przypadkach nie różni się od opisanych powyżej. Jest jedna ważna cecha - zabrania się usuwania pojedynczych kominów na elewacji budynków wielokondygnacyjnych.
Błędy wyboru i układu
Podczas budowy domu błędy w wybranym systemie grzewczym i sprzęcie gazowym występują na różnych etapach:
- podczas projektowania nie uwzględniono rodzaju kotła - po zakończeniu budowy może być konieczna przebudowa całego systemu wentylacji;
- nieudana forma - mnogość zwojów zmniejsza przyczepność, w niektórych przypadkach powoduje ruch powietrza z rury do pomieszczenia;
- nie przewidziano możliwości czyszczenia, której można zapobiec przez ostre zakręty i brak otworów technologicznych;
- pozyskiwanie materiałów od różnych producentów - elementy do rur kompozytowych mogą różnić się wymiarami geometrycznymi, co prowadzi do wycieku powietrza lub wycieku produktów spalania do pomieszczenia;
- nieprzestrzeganie wysokości komina na dachu, prowadzące do odwrotnego ciągu;
- zły wybór materiałów na rurę;
- niewystarczająca izolacja.
Dokumenty przewodnie pozwalają na samodzielną budowę kominów do kotłów gazowych. Niewłaściwie wyposażony komin nie zostanie dopuszczony do działania przez dostawcę gazu, a ukryte wady mogą prowadzić do wypadków. Konieczne jest szczegółowe przestudiowanie zasad określonych w obowiązujących dokumentach; jeśli masz wątpliwości co do swoich mocnych stron, lepiej powierzyć budowę profesjonalistom.
