Zadaniem każdej szklarni jest ochrona roślin przed zimnem. Ale w gorące słoneczne dni temperatura w szklarni może wzrosnąć tak wysoko, że rośliny po prostu wypalą się z gorąca. Dlatego przed przystąpieniem do budowy szklarni należy zadbać o sposób jej wietrzenia. Najwygodniejszym, nowoczesnym i skutecznym sposobem jest automatyczna wentylacja szklarni. Oprócz stabilizacji temperatury powietrza w szklarni, respirator ma jeszcze jedną przydatną funkcję: tworzy niewielką sztuczną bryzę, która pomaga usprawnić proces zapylania roślin.
System wentylacji szklarni można kupić lub możesz to zrobić samodzielnie, ale pamiętaj, że nie wszystkie domowe urządzenia mogą wytwarzać wiatr, więc jeśli chcesz, możesz opcjonalnie wyposażyć szklarnię w wentylator.
Rodzaje automatycznych wentylatorów
W sprzedaży można znaleźć wiele wentylatorów pracujących na różnych zasadach. Każdy z tych modeli wyróżnia się zaletami i wadami, dlatego wybierając szklarnię, należy zwrócić uwagę na cechy tego lub innego modelu:
- hydrauliczny. Podstawą takiego urządzenia jest cylinder hydrauliczny z cieczą, w którym zainstalowany jest pręt. Gdy płyn nagrzewa się, jego objętość powiększa się, w wyniku czego trzpień połączony z dźwigniami jest wypychany, a dźwignie otwierają okno lub okno. Zaletę takiego urządzenia można nazwać jego trwałością i niezawodnością. Niektóre modele wentylatorów hydraulicznych są wyposażone w urządzenia do regulacji temperatury, przy której trzon zaczyna się rozciągać;
- elektryczne systemy wentylacyjne składają się z wentylatora i przekaźnika termicznego, który jest aktywowany, gdy temperatura wzrośnie. Takie urządzenia nie otwierają i nie zamykają otworów wentylacyjnych, ale cyrkulują powietrze w szklarni. Wadą takich urządzeń jest zależność od energii elektrycznej;
- system bimetaliczny. Jest to metalowa płyta o różnych współczynnikach rozszerzalności temperaturowej. Kiedy powietrze w szklarni nagrzewa się, jedna z płyt wygina się i otwiera (lub zamyka) okno. Wadą tych systemów jest ich niska moc;
- napęd termiczny. Podstawą tego wentylatora jest właściwość cieczy w pojemniku do krystalizacji w określonych temperaturach. Jako taki płyn zwykle stosuje się alkohol laurynowy. Działanie siłownika termicznego przypomina działanie wentylatora hydraulicznego, a jego zaletą jest również trwałość i bezawaryjna praca.
Produkcja wentylatora do samodzielnego wykonania
Ponieważ niektóre z opisanych powyżej urządzeń mają dość prostą konstrukcję, całkiem możliwe jest zorganizowanie wentylacji szklarni własnymi rękami.
Aby wentylacja nie trwała zbyt długo, poza tym domowe urządzenie będzie kosztować znacznie tańsze.
System wielozbiornikowy
To urządzenie wykonane samodzielnie składa się z dwóch pojemników - dużego i małego. Większość jest wykonana z metalu i zalana olejem. Rozgrzana ciecz przepływa do mniejszego pojemnika, do którego przymocowane jest okno, które zaczyna stopniowo się otwierać.
- Jako większą pojemność można użyć metalowego pojemnika o pojemności 3-4 litrów. Mniejszy może być wykonany ze zwykłej puszki lub szklanej puszki.
- Do produkcji rur, przez które ciecz przepływa z jednego zbiornika do drugiego, można użyć dowolnego materiału. Najważniejsze jest to, że rury są wystarczająco długie i sięgają dna zbiornika.
- Jeśli rury są metalowe, wówczas do przymocowania ich do pojemnika służy spawarka. Gumowe lub plastikowe rurki są mocowane za pomocą gwintowanych nakrętek.
- Zbiornik o większej objętości jest wypełniony płynem roboczym, na przykład zużytym olejem samochodowym, o około 35–40%.
- Mały pojemnik jest całkowicie wypełniony cieczą, a podłączona do niego rurka musi być wypełniona olejem około 1 cm powyżej swojego poziomu.
- Mały zbiornik jest zainstalowany na krawędzi okna na zewnątrz. Duży jest zamontowany pod sufitem w szklarni.
Rurki łączące dwa zbiorniki muszą się do nich szczelnie wsuwać! W przeciwnym razie system nie będzie działał.
Gdy zewnętrzny zbiornik nagrzeje się pod słońcem, olej zacznie płynąć do zbiornika znajdującego się w szklarni. Opadnie grawitacyjnie, a okno się otworzy, tworząc w ten sposób wentylację w szklarni.
Gdy temperatura spadnie, olej zacznie płynąć z powrotem, zbiornik zewnętrzny stanie się ciężki, a jego ciężar spowoduje zamknięcie okna.
Takie urządzenie do samodzielnego wykonania jest dość proste w produkcji, ma jednak jedną wadę: podobny system nie jest w stanie podnieść masywnych otworów wentylacyjnych znajdujących się na dachu.
System pneumatyczny
Aby wykonać pneumatyczny wentylator do szklarni własnymi rękami, musisz przygotować:
- Metalowy kanister.
- Mały cylinder o gładkich ścianach.
- Nadmuchiwana piłka.
- Kawałek piany.
- Uszczelniacz silikonowy.
- Zapas metalowy.
- Gumowa rurka.
- 2 metry mocnej żyłki.
- Szpulka do maszyny do szycia.
- Mały metalowy pasek.
- Klej.
- Szkocka.
Pneumatyczny system wentylacji zrób to sam jest nieco trudniejszy do wyprodukowania w porównaniu do poprzedniej metody, jednak wykorzystanie energii cieplnej jest również podstawą działania tego urządzenia. Przede wszystkim musisz pomalować pojemnik na czarno, aby lepiej przyciągał ciepło słoneczne. Gdy farba wyschnie, należy wywiercić otwór w wężu łączącym w pokrywie i włożyć wąż, szczelnie mocując go szczeliwem.
Do produkcji o mniejszej pojemności stosuje się kawałek poliwęglanu, zwinięty w rurę, której końcowe końce są sklejone klejem cyjanoakrylowym. Dno i pokrywa cylindra są również wykonane ręcznie z poliwęglanu. Na dole musisz wywiercić otwór na rurkę, aw pokrywie - otwór na pręt. Do produkcji prowadnicy można użyć konwencjonalnej plastikowej rurki o pożądanej średnicy.
Następnie na rurkę kładzie się piłkę i hermetycznie ją mocuje. Z pianki wycina się okrągły tłok, a jego boki są przyklejone taśmą dla dobrego przesuwania. Następnie pręt wykonany z metalu jest przymocowany do tłoka piankowego.
Klawisz jest wykonany z płyty z dwoma różnymi otworami na końcach. Otwór o większej średnicy służy do montażu na osi, a sznurek pomocniczy jest przymocowany do małego. Oś wykonana jest z konwencjonalnego gwoździa.
Taki samodzielnie wykonany system wentylacji działa po prostu. Powietrze w odbiorniku zamontowanym pod sufitem szklarni po podgrzaniu wpada do cylindra, co pomaga napompować balon. Tłok z prętem unosi się w ten sposób, działając na belkę, ciągnąc żyłkę i podnosząc okno. Gdy powietrze ostygnie, okno zamyka się.
