Zwiększony poziom wilgoci w łazience jest naturalnym stanem, gdy okap nie jest zainstalowany w pokoju. W rezultacie prowadzi to do zawilgocenia, stwarza dogodne warunki do rozmnażania mikroorganizmów i negatywnie wpływa na materiały wykończeniowe. Aby rozwiązać problem, wystarczy użyć wentylatora wyciągowego. Urządzenie jest przeznaczone do wymiany powietrza w pomieszczeniach. Główne typy okapów, ważne parametry i sposób wyboru odpowiedniego urządzenia opisano poniżej.
Odmiany kapturów
Przed wyborem okapu należy zapoznać się z jego cechami konstrukcyjnymi. Istnieją dwa główne typy fanów:
- osiowy;
- odśrodkowy.
Wentylatory osiowe - wirnik łopatkowy w obudowie z napędzającym go silnikiem. Podczas obrotu ostrza pochylone do wewnątrz zasysają powietrze i przesuwają je wzdłuż osi. Takie urządzenia są najbardziej popularne w łazienkach w mieszkaniach. Urządzenia różnią się konstrukcją, rozsądną ceną i łatwością instalacji. Są one instalowane na ścianie w szybie wentylacyjnym. Modele osiowe charakteryzują się wysoką wydajnością i produktywnością. Okapy wytwarzają zarówno do 100 metrów sześciennych na godzinę, jak i większą moc. Im wyższa wartość wydajności, tym większa średnica otworu wentylatora. Korzyści:
- wysoka wydajność;
- poziom hałasu;
- poziom zużycia energii elektrycznej;
- ścisłość.
Wśród wad modelu osiowego wyróżnia się niemożność wytworzenia wysokiego ciśnienia powietrza.
Wentylatory odśrodkowe (promieniowe) - konstrukcja składa się z koła łopatkowego umieszczonego w specjalnej obudowie. Gdy ostrza obracają się, powietrze dostaje się, powodując ściskanie i odrzucanie przez siłę odśrodkową. Zalety wyróżniają:
- ulepszona aerodynamika;
- praca w agresywnym środowisku;
- kontrola przepływu powietrza.
Okapy odśrodkowe doskonale pracują w wysokich temperaturach, odsysają zanieczyszczone powietrze i są ekonomiczne w zużyciu energii elektrycznej. Wymagają jednak zwiększonego przekroju kabla połączeniowego, a poziom hałasu zależy od kąta nachylenia ostrzy.
Ponadto okapy mogą mieć dodatkowe cechy konstrukcyjne, takie jak czujniki wilgotności, ruch, zegar lub zawór zwrotny. Rozważmy każdą funkcję osobno.
Zawór zwrotny - urządzenie regulujące wypływ i wlot powietrza. Konieczne jest zastosowanie w przypadkach, gdy w układzie wentylacyjnym obserwuje się odwrotny ciąg. Zapachy żywności od sąsiadów, dym papierosowy itp. Nie powinny wpadać do łazienki. Jeśli okap ma zawór zwrotny, powietrze nie wydostaje się i nie wchodzi do pomieszczenia, gdy urządzenie jest wyłączone. Dołączony okap wyciągowy otwiera skrzydło strumieniem powietrza, dzięki czemu zachodzi proces wentylacji. Wśród wad wyróżnia się brak naturalnego ruchu powietrza, gdy urządzenie jest wyłączone.
Czujnik wilgotności - mierzy poziom wilgoci w powietrzu i włącza okap, gdy osiągnie poziom krytyczny. Dzięki czujnikowi możesz odmówić włączenia przełącznika podczas kąpieli pod prysznicem.
Czujnik ruchu - reaguje na obecność osoby w pokoju i włącza kaptur. Szczególnie wygodne jest używanie takich urządzeń w toalecie.
Regulator czasowy - pozwala zaprogramować czas pracy okapu. Zaletą jest ustawienie harmonogramu i równomierna wentylacja przez cały dzień.
Jak wybrać właściwą opcję
Przede wszystkim musisz zdecydować, jak zainstalować okap. Istnieją dwa główne typy urządzeń:
- naścienny - zamontowany bezpośrednio w kanale wylotowym, a konstrukcja jest nałożona na materiał okładzinowy;
- kanał - są instalowane bezpośrednio w kanale wykonanym z metalu lub plastiku, który jest ukryty za sufitem napinanym lub specjalną konstrukcją.
Pozostałe kryteria zależą od wielkości pokoju i osobistych życzeń. Konstrukcja, obecność czujników i dodatkowe funkcje nie wpływają na jakość wymiany powietrza, a jedynie upraszczają proces interakcji z urządzeniem.
Wydajność wentylatora - kluczowy parametr, od którego zależy jakość wymiany powietrza. Zgodnie z normami SNiP w obiektach domowych wskaźnik powinien być wielokrotnością 0,5 m3/godzina. W toalecie dozwolony jest wskaźnik 25 m3/ godzinę, aw łazienkach - od 50 m3/godzina. Wzór obliczeniowy składa się z kursu wymiany powietrza pomnożonego przez objętość pomieszczenia.
Na przykład weź łazienkę o powierzchni 4 metrów kwadratowych i wysokości sufitu 3 metry. Całkowita objętość jest obliczana przez pomnożenie 4 przez 3 i wynosi 12 m3. Zgodnie z normami powietrze należy wymieniać 10-12 razy na godzinę. Wymagana wydajność wynosi 120-144 m3/godzina. Należy również pamiętać, że obecność zgięć w kanale wentylacyjnym lub długiej ścieżce zmniejsza wydajność urządzenia.
Wymiary należy wziąć pod uwagę przed zakupem urządzenia. Nieprawidłowo wybrane urządzenie nie wejdzie w przygotowany kanał. Musisz zmienić wentylator lub poszerzyć otwór. Wymiary zewnętrzne wpływają wyłącznie na projekt pomieszczenia. Najważniejsze jest średnica otworu i jego głębokość. Z reguły producenci oferują kanały w rozmiarach 100, 120 i 150 mm.
Hałas jest jednym z podstawowych parametrów wpływających na komfort korzystania z łazienki. Starsze modele i tani fani są głośni. Nowe modele mają specjalną konstrukcję, która tłumi wibracje i nieprzyjemny dźwięk. Z reguły poziom hałasu cichych urządzeń wynosi do 26 dB.
Wśród dodatkowych funkcji producenci oferują:
- czujniki ruchu i wilgotności;
- włączniki i wyłączniki czasowe;
- wskaźniki dotyczące działania urządzenia;
- żaluzje wentylacyjne i zawory zwrotne;
- przełączniki kablowe.
Jak zainstalować
Proces instalacji wymaga wstępnego przygotowania. Jeśli w mieszkaniu zostanie przeprowadzona zgrubna i końcowa naprawa, konieczne jest poprowadzenie kabla do miejsca instalacji wentylatora i przygotowanie otworu, aby później nie zepsuć płytki. Przekrój drutu i rozmiar otworu zależą od wybranego modelu wentylatora. Instrukcje instalacji krok po kroku:
- Wentylator należy zdemontować poprzez zdjęcie górnego panelu i dotarcie do miejsca zasilania.
- Wyłącz napięcie sieciowe i upewnij się, że tam nie ma. Następnie podłącz fazę, zero i masę do żądanych zacisków i bezpiecznie zaciśnij styki śrubokrętem.
- Włącz wspólne napięcie i przełącznikiem i sprawdź działanie urządzenia. Jeśli przewidziane jest tylko automatyczne przełączanie, otwórz ciepłą wodę i poczekaj, aż urządzenie zadziała.
- Jeśli wszystko jest w porządku, należy zainstalować wentylator w przygotowanym otworze. Wystarczy włożyć go do środka i naprawić w zalecany sposób. Większość domowych okapów jest przymocowana do ściany za pomocą kołków. Gdy nie ma możliwości wiercenia otworów, do silnego mocowania stosuje się specjalny silikon.
- Po instalacji górny panel urządzenia jest ponownie zakładany i sprawdzane jest jego działanie. W tym przypadku proces instalacji jest uważany za zakończony.
Jakie problemy mogą się pojawić i ich rozwiązanie
Instalowanie lub używanie okapu nie zawsze przebiega sprawnie. Ludzie mają problemy z używaniem wentylatora. Główne sytuacje i sposoby ich naprawy opisano poniżej.
Niedopasowanie wylotu z wymiarami kaptura. Wskaźnik może zmieniać się zarówno w górę, jak i w dół. Przy mniejszej średnicy konieczne jest rozszerzenie kanału wentylacyjnego do pożądanego parametru, a wszelkie problemy estetyczne zostaną ukryte przez zewnętrzny panel urządzenia.Przy dużej średnicy otworu stosuje się rurkę uszczelniającą, piankę montażową i inne rodzaje okładzin.
Nie działa po podłączeniu zasilania. Wszystkie urządzenia są testowane w produkcji, więc poziom małżeństwa jest minimalny. Najczęstszą przyczyną jest niewłaściwe okablowanie. Możesz określić fazę za pomocą specjalnego śrubokręta, a zero i uziemienie można łatwo odróżnić kodowaniem kolorami.
Słaba obsługa okapu. Jeśli po zainstalowaniu urządzenie nie zapewnia niezbędnego wylotu powietrza, problem polega na zatkaniu kanału wentylacyjnego. Sprawdź wał pod kątem czystości i braku zanieczyszczeń. Aby uzyskać większą wydajność wentylacji, zaleca się wybranie drzwi ze szczelinami lub pozostawienie szczeliny powietrznej między podłogą a drzwiami.
