W mieszkaniach wielopiętrowych budynków lub prywatnych domach podłączonych do systemu centralnego wilgoć przedostaje się rurociągami ze źródeł naturalnych. Jakość wody w rzekach i jeziorach, a także studniach artezyjskich, musi być zgodna z normami sanitarnymi. Dotyczy to również konstrukcji inżynierskich, wodociągów i oczyszczalni. Zanieczyszczenia w ściekach nie powinny przekraczać wskaźników ustalonych przez SanPiN i muszą zostać oczyszczone przed zrzutem do środowiska. Wszystkie te punkty zostały określone w ustawie federalnej nr 416 „W sprawie zaopatrzenia w wodę i urządzeń sanitarnych”. Prawo reguluje również relacje między konsumentami a organizacjami dostawców.
Co reguluje ustawa federalna „W sprawie zaopatrzenia w wodę i urządzeń sanitarnych”
Duma Państwowa przyjęła akt normatywny w 2011 r. Ale prawo federalne obowiązuje do dziś. W nim, aby dostosować się do współczesnych realiów, wprowadza się poprawki i zmiany. Dokument reguluje wszystkie relacje w zakresie zaopatrzenia w wodę pitną i ścieków.
Główne punkty podlegające regulacji legislacyjnej:
- Jakość i bezpieczeństwo wilgoci dostarczanej konsumentom za pośrednictwem sieci dostarczających zimną i ciepłą wodę, w tym dostarczanie wody zgodnie z otwartym obiegiem ze źródeł dostarczających ciepło. Jest to konieczne, aby stworzyć sprzyjającą sytuację sanitarną i epidemiczną w kraju.
- Bezpieczeństwo ścieków i ścieków przemysłowych odprowadzanych do jednolitych części wód.
- Zasady dostarczania ciepłej wody i zapewniania jej jakości.
- Komercyjne pomiary wilgotności i ścieków z picia, to znaczy określenie ilości wody dostarczanej i odbieranej przez określony czas za pomocą mierników lub metodą obliczeniową.
Jakość i bezpieczeństwo oznaczają kompleks cech wody, w tym wskaźniki fizykochemiczne, biologiczne, organoleptyczne, w tym właściwości temperaturowe.
Niuanse zaopatrzenia w wodę dla obiektów wojskowych i obronnych są ustalane dodatkowymi dekretami rządu Federacji Rosyjskiej.
Kluczowe punkty
Normatywny akt prawny ma na celu potwierdzenie polityki rządu w zakresie zaopatrzenia ludności w wodę i zachowania równowagi środowiskowej w zakresie odbioru ścieków. Główne pojęcia ujawnione w prawie:
- ochrona zdrowia Rosjan poprzez ochronę jakości dostarczanej wilgoci;
- zwiększenie efektywności ekonomicznej i energetycznej sieci wodnych i kanalizacyjnych;
- wysokiej jakości oczyszczalnia ścieków;
- opracowywanie nowych rozwiązań technologicznych i wprowadzanie nowoczesnych urządzeń;
- dostępność odbioru i usuwania płynów.
Prawo reguluje formy i metody zarządzania systemami zaopatrzenia w wodę i urządzeń sanitarnych, a także relacje między dostawcami a konsumentami.
Dokument potwierdza gwarancje państwowe dla ludności. Obejmują one:
- dostarczanie konsumentom zimnej i ciepłej wody, możliwość kierowania ścieków kałowych;
- dostępność zasobów wodnych dla wszystkich obywateli;
- regulacja efektywnego działania centralnej sieci dostarczającej ciepłą i zimną wodę, a także kanalizacji;
- przyciąganie inwestycji w branży;
- przejrzystość pracy organizacji zaangażowanych w dostarczanie i usuwanie wody.
Uwzględniono czynniki ekonomiczne, a także cechy kontroli jakości i inspekcji ścieków przed zrzutem do źródeł naturalnych lub gleby.
Ostatnie zmiany
Rewizja aktu normatywnego przeprowadzana jest corocznie zgodnie ze zmianami w społeczeństwie, zmianami gospodarczymi i rozwojem innowacyjnych technologii. Poprawki dostosowują brzmienie akapitów artykułów i dodają dodatkowe niuanse. Niektóre zmiany wprowadzone w ciągu ostatnich trzech lat będą interesujące dla konsumentów:
- Część 19 art. 41 ust. 1 to dodatkowy ustęp. Reguluje koszty najemcy, których zwrot jest możliwy kosztem budżetu państwa.
- Klauzula 15 art. 2 stanowi, że organizacje zajmujące się dostawą i odbiorem wody od konsumentów mogą również obejmować indywidualnych przedsiębiorców.
- Część 2 art. 41 ust. 2 wskazuje, że subskrybent musi spłacić długi na rzecz organizacji gospodarczej przed wygaśnięciem umowy najmu.
Interesująca zmiana pojawiła się w części 4 art. 35 aktu prawnego. Reguluje zasady inspekcji organizacji dostarczających ciepłą wodę, zimną wodę i urządzenia sanitarne. Włączenie działań weryfikacyjnych do planu rocznego jest możliwe, jeżeli upłynął termin poprzednich kontroli.
Najnowsze dodatki weszły w życie od początku 2019 r. Rozdział 5 został całkowicie zastąpiony, którego tematem była ochrona środowiska w dziedzinie zaopatrzenia w wodę. Zamiast tego powstał rozdział 5 (1), który reguluje regulację zrzutu ścieków do centralnych systemów kanalizacyjnych. Zaostrza kontrolę nad zanieczyszczeniami pochodzącymi z kanalizacji domowej i przemysłowej.
Zgodnie z nowym rozdziałem z abonentów usunięto obowiązek opracowania i uzgodnienia standardów dopuszczalnych zrzutów. Teraz samorządy lokalne miast i miasteczek, w których układane są sieci wodociągowe i kanalizacyjne, powinny sobie z tym poradzić. Jednocześnie uwzględniają wszystkie wymogi określone w Kodeksie wodnym, przepisy regulujące sytuację sanitarno-epidemiologiczną w kraju oraz ochronę środowiska.
Abonenci są zobowiązani do opracowania planu działania w celu zmniejszenia objętości ścieków, jeśli dwukrotnie przekroczyli standardy lub zezwolili na jednorazowy zrzut, ale trzykrotnie. Plan ten będzie musiał zostać zatwierdzony przez lokalne komitety ds. Zarządzania środowiskiem i bezpieczeństwa środowiska.
W tej samej części ustawy federalnej subskrybenci wskazują na potrzebę:
- budować i modernizować LZO lub wydzierżawiać je od organizacji biznesowych;
- stworzyć systemy recyklingu wody;
- wprowadzać nowoczesne technologie produkcji, poprawiać jakość usług, prowadzić regularną pracę w celu zmniejszenia ilości zanieczyszczeń w ściekach.
Zmieniły się kary dla osób naruszających normy dotyczące ścieków. Jeśli zostaną przekroczone dwa razy lub więcej razy w ciągu roku lub wskaźniki zanieczyszczenia przekraczają normę, takie naruszenia są uważane za rażące. Subskrybent zostanie ukarany okrągłą kwotą. Opłaty za przekroczenie standardów i kary będą zależeć od klasy odpadów.
Niuanse prawne ważne dla konsumentów wody
Niektóre artykuły nie uległy zmianie od czasu przyjęcia ustawy. Jednak przerzucanie ich jest dla tych, którzy są zainteresowani uzyskaniem wysokiej jakości wody i oszczędnością na rachunkach za media.
Artykuł 18, część 13, omawia sposób zapłaty za połączenie ze scentralizowaną siecią. Wysokość wydatków jest obliczana przez organizację gospodarczą. W przypadku, gdy abonent zażądał większej ilości wody lub jeśli wymagany jest nadmiar ścieków, opłata za zużytą wodę jest obliczana indywidualnie. Połączenie nie jest wliczone w tę kwotę, jest płacone osobno. Jednocześnie koszty zależą od odległości do obszaru przyłączeniowego, maksymalnych dopuszczalnych obciążeń w sieci wodociągowej.
Artykuł 20 mówi o tym, co podlega rachunkowości handlowej. Płacą za przepływy wody, które płyną do mieszkańców wielopiętrowych budynków lub domów prywatnych podłączonych do scentralizowanej sieci, a także odpływy i ich późniejsze oczyszczenie.Opłata obejmuje transport płynów przez rury i wstępne przygotowanie do potrzeb domowych.
Artykuł 21 opisuje momenty, w których organizacja gospodarcza ma prawo do ograniczenia, zawieszenia i całkowitego odcięcia zaopatrzenia w wodę lub zrzutów ścieków. Artykuł 22 reguluje cechy prac remontowych w różnych obiektach zaopatrzenia w wodę i urządzeń sanitarnych.
Problemy związane z zapewnieniem jakości wody pitnej, odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków nie tracą na znaczeniu. Ich skuteczne rozwiązanie mówi o społeczno-ekonomicznym i technologicznym rozwoju państwa, niezawodności mieszkań i obiektów komunalnych.
Konieczne są przepisy prawne dotyczące zaopatrzenia w wodę i urządzeń sanitarnych, ponieważ działalność usługodawców w tym obszarze stanowi potencjalne zagrożenie dla życia i zdrowia obywateli i środowiska.
