Oddzielne części systemu zaopatrzenia w wodę są montowane w jednym systemie za pomocą złączek. Dobór elementów armatury sanitarnej należy traktować odpowiedzialnie. Od nich zależy trwałość i stabilność funkcjonowania całej sieci wodociągowej.
Cel armatury wodnej
Zgodnie z cechami funkcjonalnymi ukształtowane elementy systemu zaopatrzenia w wodę są podzielone na:
- redukcja - stosuje się w razie potrzeby połączenie segmentów rur z różnych odcinków;
- proste - są stosowane, gdy konieczne jest połączenie rur o tej samej średnicy.
Jedna magistrala wodna może być zamontowana z kilku odcinków rur, które są połączone różnymi rodzajami złączek.
Elementy wzmacniające do zaopatrzenia w wodę powinny być ekonomiczne, bezpieczne, niezawodnie łączyć części rurociągu. Przy prawidłowym zainstalowaniu nie będą wyciekać i skraplać się.
Główne typy
Kształty elementów wodnych można podzielić na dwie duże grupy:
| Kategoria funkcji | Łączenie rurociągu w jednej linii | Służy do zmiany kierunku lub łączenia dodatkowych elementów |
| Wspólne okucia | Adaptery służą do łączenia elementów różnych sekcji. | Trójniki i krzyże są montowane w celu połączenia kilku gałęzi. |
| Łączniki łączą elementy plastikowe i metalowe. | Zakręty pod różnymi kątami są potrzebne, aby zmienić kierunek autostrady, a zakręty - w celu płynnego obejścia pionowych pionów. | |
| Łączniki służą do łączenia rur o tym samym przekroju w prostym odcinku doprowadzenia wody. | Gniazda wody z jednej strony są połączone z rurą, z drugiej strony mają gwint wewnętrzny, do którego podłączony jest mimośrod mieszacza lub wąż doprowadzający wodę. | |
| Korzyści | Pozwalają zwiększyć długość prostych odcinków tułowia, podłączyć do niego różne węże i zintegrować systemy sterowania lub dystrybucji. | Pomagają przy podłączaniu do głównej gałęzi kilku dodatkowych elementów lub linii do obracania pnia. |
Przekrój odgałęzień rurociągu przy użyciu pasujących części obu grup może ulec zmianie lub pozostać niezmieniony.
Projekt zależy w dużej mierze od metody połączenia. Popularne są dwa typy złączek: złączki zaprasowywane i części kompresyjne. Pierwszą z nich jest obudowa z zagniatanym rękawem i metalowym rękawem znajdującym się wewnątrz. Drugi ma podobną budowę, ale zamiast tulei występuje łącznik, a rozcięty pierścień odpowiadający zewnętrznej części rury służy jako zacisk. Zarówno pierwsza, jak i druga są wyposażone w nakrętkę mocującą w miejscu połączenia odcinka rury. Istnieją jednak inne opcje - z gwintem wewnętrznym lub zewnętrznym (tylko metal), instalowanym przez lutowanie lub klej (tylko z tworzywa sztucznego).
Specyfikacje i kryteria wyboru
Główne cechy konstrukcyjne, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze części:
- sekcja wewnętrzna i zewnętrzna;
- średnica gwintowana;
- ciśnienie operacyjne;
- warunki temperaturowe (dla gałęzi ciepłej i zimnej wody, armatura może się różnić).
Wymiary części są również bardzo różne. Na przykład w przypadku rurociągów polipropylenowych produkuje się złączki o przekroju 16–63 mm dla systemów o ciśnieniu do 16 barów i 75–110 mm dla sieci, w których wysokość podnoszenia osiąga 75–100 barów.
Najczęściej stosowane elementy montażowe do plastikowych rur wodociągowych o przekroju 20, 25, 30 i 40 mm.Można znaleźć złączki o przekroju do 110 mm, ale są one zwykle używane podczas układania rurociągów do zastosowań przemysłowych. W prywatnym domu lub mieszkaniu w mieście najlepszym rozwiązaniem byłoby zainstalowanie systemu zaopatrzenia w wodę z rur i elementów montażowych o przekroju 20 mm.
Materiał produkcyjny
Ukształtowane elementy systemu zaopatrzenia w wodę są wykonane z różnych metali i polimerów. Metalowe okucia mogą być:
- mosiądz;
- miedź;
- stal;
- żeliwo.
Pierwsze dwa typy są mniej podatne na korozję niż pozostałe.
Opcje z tworzywa sztucznego są wykonane z polietylenu, niskociśnieniowego polipropylenu (HDPE) lub polichlorku winylu (PVC). Instalacja tego ostatniego odbywa się na bezciśnieniowych systemach zaopatrzenia w wodę. Produkty polietylenowe montuje się zarówno w systemach bezciśnieniowych, jak i rurociągach ciśnieniowych, natomiast produkty propylenowe najczęściej stosuje się w systemach ciśnieniowych.
Zalety części polimerowych w zakresie odporności na korozję, kosztów budżetowych i szerokiego zakresu. Są lekkie, trwałe i łatwe w montażu. Koszt takich produktów zaczyna się od 40 rubli. Średnia cena wynosi 100–300 rubli.
Łączniki metalowe kosztują 2 razy więcej niż np. Łączniki PCV do rur z tworzyw sztucznych. Przewaga elementów metalowych nad polimerem w zwiększonej wytrzymałości. W wodociągach domowych czynnik ten nie jest tak znaczący, dlatego coraz częściej instaluje się rury z tworzyw sztucznych. Kształtowane części muszą być wykonane z odpowiednich materiałów. Nie zaleca się łączenia różnych rodzajów rur i kształtek.
Funkcje montażowe
Reguły instalacji zależą od projektu samego elementu. Na przykład złączki zaprasowywane są często używane do łączenia segmentów rur z tworzywa sztucznego. Ten typ elementów połączeniowych jest uważany za najbardziej niezawodny. Montaż złączek zaprasowywanych odbywa się za pomocą elektro-pneumatycznego zacisku prasowego lub specjalnych szczypiec zaciskowych, które zmniejszają wielkość obszaru połączenia na złączu rurowym. W przypadku samodzielnego montażu linia narzędzi może nie być pod ręką, więc możesz użyć prostszej wersji złączek zaprasowywanych z zaciskaną nakrętką.
Instalacja odbywa się w następującej kolejności:
- Za pomocą noża odcinki rur są czyszczone, a brudne miejsca usuwane.
- Nakrętka do mocowania i pierścień cięty są zakładane.
- Nakłada się go na wnętrze pierścieniowego smaru hydraulicznego lub wazeliny. Pozwala to na podłączenie rury bez zniekształceń.
- Obcięty pierścień przesuwa się do krawędzi i jest skręcony nakrętką.
Montaż złączek zaciskowych odbywa się za pomocą klucza. W takich złączkach do zaopatrzenia w wodę wewnętrzny pierścień zaciskany jest dokręcony, dzięki czemu złączka jest przymocowana do rurociągu. Minus tego wzmocnienia - wymagane jest ciągnięcie.
Złączki zaciskowe, w przeciwieństwie do złączek zaprasowywanych, są znacznie łatwiejsze do zainstalowania. Ale ze względu na bezpośredni wpływ czynnika ludzkiego na połączenie, gdy mistrz może dokręcić lub nie dokręcić nakrętki, nie zaleca się ukrywania linii za ich pomocą w ścianach. Lokalizacja rurociągu na otwartej przestrzeni jest wygodniejsza pod względem konserwacji i obsługi: elementy kompresyjne są wyjmowane, w razie potrzeby można je łatwo dokręcić, aby zwiększyć szczelność połączenia.
Inną opcją łączenia bagażnika jest użycie specjalnego kleju. Nadaje się do części, które nie mają niezbędnych elementów do parowania. Klejenie odbywa się również w kilku etapach:
- Przed połączeniem rur z łącznikami należy przetworzyć ich krawędzie. Można to zrobić za pomocą specjalnego noża, który eliminuje wszystkie nierówności.
- Usuń brud i tłuszcz za pomocą acetonu lub rozpuszczalnika.
- Nałożyć klej i połączyć rury za pomocą łączników.W takim przypadku konieczne jest utrzymanie ciśnienia przez minutę.
Korzystanie z rurociągu jest dozwolone po kilku godzinach, aby nie było żadnych łez ani wycieków.
Jednoczęściowe kształtki z tworzywa sztucznego są montowane w rurociągu przez lutowanie w trybie ogrzewania. Systemy spawalnicze są używane do tworzenia systemów grzewczych i wodno-kanalizacyjnych o różnych wielkościach zaopatrzenia w wodę. Można to zrobić samodzielnie za pomocą specjalnej lutownicy. Końce dokowania są podgrzewane do wymaganej temperatury. Po podłączeniu i schłodzeniu oba elementy staną się pojedynczą integralną jednostką. W przypadku analogów metalowych zwykle musisz zadzwonić do spawacza.
Istnieje wiele różnych rodzajów armatury wykorzystywanej do instalacji i instalacji wodociągu. Ważne jest, aby wybrać odpowiedni typ dla potrzeb, biorąc pod uwagę przekrój i materiał rur.
