Czasami występują błędy w wyborze polimerowych rur wodociągowych, które nie są w stanie wytrzymać niskich temperatur lub układanie pnia na pożądaną głębokość nie działa z przyczyn technicznych. W takim przypadku rurociąg jest ogrzewany za pomocą kabla grzejnego, który łączy się z siecią. Ta technika jest często stosowana w regionach o najniższych temperaturach zimowych, aby uniknąć pęknięcia rury lub zamarznięcia wody w środku.
Zasada działania samoregulującego kabla grzejnego do zaopatrzenia w wodę
Zwykle przed rozpoczęciem instalacji rur wodociągowych przeprowadzane są wstępne obliczenia - na jakiej głębokości temperatura jest stale powyżej zera. Ale zdarzają się sytuacje, w których nie można wykopać rowu o głębokości 1,7 metra, ponieważ w tym miejscu wody gruntowe zbliżają się do powierzchni ziemi. Niestety ustalenie tego nie zawsze jest możliwe. Zdarza się, że lokalne władze celowo dystrybuują takie grunty pod domki letniskowe, ponieważ nie są one odpowiednie do budowy kapitału budynków wielokondygnacyjnych. Dokładniej, będzie musiał zainwestować dużo pieniędzy, aby osuszyć teren, a dopiero potem zbudować drapacze chmur.
Jeśli rury zostaną ułożone w wodzie, zmniejszy to zasoby ich pracy. W takich regionach występuje ruch gleby, który może odkształcać się, a nawet powodować pęknięcia w pniu. Łatwiej jest wykopać płytkie wykopy i przykryć rurociąg kablem grzewczym.
Ponadto istnieją potencjalnie niebezpieczne obszary, na przykład na styku wewnętrznego i zewnętrznego zaopatrzenia w wodę. Zazwyczaj taki segment znajduje się na zewnątrz i wymaga poważnej izolacji.
Zasada działania elementu grzejnego polega na pozyskiwaniu energii i przetwarzaniu jej w ciepło, które jest przekazywane do rury. Może być stosowany zarówno do rurociągów wody pitnej, jak i do autostrad kanalizacyjnych. Rury ścieków autonomicznych podlegają zamarzaniu, jeśli są umieszczone poziomo i nie mają nachylenia. Obecność pompy kałowej w celu przyspieszenia przepływu cieczy nie ratuje sytuacji, ponieważ pompa nie działa w nocy, a dreny wewnątrz zamarzają, co może prowadzić do pęknięcia tworzywa sztucznego.
Ogrzewanie kablowe jest szczególnie istotne, jeśli linia znajduje się na zewnątrz. Jest to zwykle sposób, w jaki woda jest przenoszona w osadach. Nachylenie tutaj nie jest obserwowane ze względu na dużą długość autostrady.
Urządzenie i rodzaje kabli
Kabel grzejny jest płaską taśmą z równoległymi przewodnikami. Pomiędzy nimi znajduje się element, który gromadzi ciepło i przenosi je do rury. Jest to samoregulujący rodzaj ogrzewania. Korzyści:
- Taśmę można ciąć, zachowując jednocześnie funkcjonalność.
- Jeśli elementy się skrzyżują, nie wypalą się.
Zasadą działania kabla samoregulującego jest stała temperatura wytwarzana przez rdzenie grzewcze. Przewody przewodzą tylko prąd, a plastikowy element między nimi jest podgrzewany. Im wyższa temperatura tworzywa, tym mniej transferu ciepła do rury i odwrotnie, jeśli polimer zacznie się ochładzać, oddaje więcej ciepła. W tym procesie kabel niezależnie dostosowuje temperaturę. Żywotność wynosi około 10 lat, ale jest droga. Jeśli problem zamrożenia zaopatrzenia w wodę jest ostry, oszczędzanie nie jest zalecane, ponieważ kabel oporowy, tańszy, nie ma takiego działającego zasobu.
Zasada działania kabla rezystancyjnego opiera się na zdolności metalu do podgrzewania i wydzielania ciepła. W takim przypadku ilość ciepła jest zawsze taka sama. Jeśli na ulicy –20, taki kabel będzie mało przydatny.Jest odpowiedni tylko w regionach, w których temperatura rzadko spada poniżej zera.
Jeśli podczas instalacji ułóż przewody oporowe obok siebie lub przypadkowo je skrzyżujesz, najprawdopodobniej przepalą się w wyniku przegrzania. Kolejny minus - nie można użyć części cewki drutu. Jeśli kupisz drut o określonej długości, musisz go użyć wszystko, w przeciwnym razie nie zadziała podczas przycinania.
Przewody rezystancyjne są jedno- i dwurdzeniowe. Drugi jest droższy, ale kupuje się go częściej, ponieważ ta opcja jest wygodniejsza w obsłudze. Na jednym końcu drutu dwużyłowego znajduje się wtyczka, a drugi jest podłączony do sieci za pomocą wtyczki. Kabel jednoprzewodowy jest podłączony do sieci z obu stron, co nie zawsze jest możliwe.
Elementy każdego drutu grzewczego to:
- Żyły wewnętrzne - jedna lub kilka. Im większa ilość, tym większe wytwarzanie ciepła.
- Powłoka ochronna. Ekran aluminiowy lub miedziany i izolacja z tworzywa sztucznego.
- Ostateczna osłona wykonana jest z polichlorku winylu.
Po ułożeniu kabla na rurze wodnej lub kanalizacyjnej jest on nadal izolowany wełną mineralną lub innymi materiałami. Przy silnych mrozach ciepło z kabla może być niewystarczające lub konieczne będzie duże zużycie energii.
Kable wewnętrzne i zewnętrzne
Kable grzejne występują w dwóch rodzajach - do instalacji na zewnątrz lub wewnątrz rury. Te cechy są określone w instrukcjach. Zmiana lokalizacji jest zabroniona.
Kabel grzejny do doprowadzania wody wewnątrz rury nadaje się do produktów o średnicy większej niż 40 mm, ponieważ grubość kabla zablokuje ruch wody. Montaż wewnątrz jest bardziej skomplikowany, ponadto materiał powierzchni musi spełniać kryteria bezpieczeństwa, jeśli jest używany do ogrzewania rury z wodą pitną:
- Powłoka musi być neutralna chemicznie i nie może uwalniać niebezpiecznych substancji do wody po podgrzaniu.
- Należy przestrzegać standardów ochrony IP - nie niższych niż indeks 68.
- Ostatnia skorupa musi być absolutnie ciasna.
Układanie drutu na zewnętrznej stronie rury jest łatwe. Konieczne jest wzmocnienie go plastikowymi zaciskami lub taśmą klejącą. Ważne jest, aby uzwojenie było jednolite. Aby kabel nie ogrzewał gleby ani powietrza, jest on pokryty materiałem termoizolacyjnym wraz z rurą na górze.
Kryteria wyboru
Przy wyborze kabla grzejnego należy wziąć pod uwagę następujące parametry:
- Średnica rury, szczególnie jeśli planowane jest ogrzewanie wewnętrzne.
- Materiały i grubość izolacji.
- Szacowane straty ciepła.
- Region, w którym znajduje się rurociąg. Na północy, im mocniejszy jest wymagany kabel, albo będziesz musiał wybrać poważną izolację o grubości co najmniej 30 mm.
Na środkowym pasie jest wystarczająca moc 10 W / m, w regionach północnych trzeba kupić od 17 W / m.
Sensowne jest umieszczenie termostatu i czujnika, aby nie płacić za dużo. Na przykład kable rezystancyjne będą działać, nawet gdy temperatura na ulicy wzrośnie powyżej zera. Samoregulujący kabel do podgrzewania źródła wody zwykle wyłącza się przy +13 stopniach, ale jeśli woda jest dostarczana ze studni, jej temperatura będzie zawsze niższa, nawet w lecie. Jesienią i wiosną nie ma sensu podgrzewać wody, która w domu wciąż przechodzi etap podgrzewania w kotle lub bojlerze.
Zaletą termostatu jest to, że kabel nie będzie działał zbyt długo - ma swój własny konkretny zasób i będzie trwał dłużej. Wystarczy ustawić regulator, aby kabel rozłączył się w temperaturze +5 stopni. W takich warunkach ciecz nie zamarznie i nic nie zagraża rurom.
Metody montażu
Pierwszym sposobem jest ułożenie drutu grzewczego na rurze. Prace wykonywane są w temperaturze powietrza powyżej 15 stopni. Po określeniu długości kabel jest najpierw mocowany w kilku miejscach za pomocą samoprzylepnej taśmy aluminiowej. Nie można użyć zwykłej taśmy klejącej, ponieważ topi się po podgrzaniu. Miejsce układania jest zwykle wybierane arbitralnie, ale mistrzowie doradzają bokiem - na około 4 lub 8 godzin.Po wzmocnieniu taśmą aluminiową cały kabel jest przyklejony na całej długości. Zapewnia to dokładne dopasowanie do rury.
Dwa kable można ułożyć równolegle lub spiralnie z jednej cewki. Upewnij się, że przewody nie krzyżują się - doprowadzi to do przegrzania i uszkodzenia systemu. Po ułożeniu i wzmocnieniu drutu grzejnego pobierany jest styropian i obie jego połówki są składane wokół rury, owijane taśmą lub taśmą. Polistyren jest najbardziej wytrzymałym materiałem, który nie boi się wilgoci i dobrze toleruje zmiany temperatury. Nie będzie z tym żadnych problemów, w przeciwieństwie do wełny mineralnej, która kruszy się po roku przebywania w ziemi.
W przypadku instalacji wewnętrznej należy wyraźnie określić długość ogrzewanego bagażnika. Najważniejsze, aby nie uszkodzić osłony kabla. Ta metoda ma wiele wad, ale jeśli rurociąg jest już ułożony w ziemi, po prostu nie ma innego sposobu na użycie kabla grzejnego.
Nie prowadzić kabla przez zawory odcinające.
Zalety i wady stosowania różnych rodzajów kabli
Zalety kabla samoregulującego:
- Utrzymuje tę samą temperaturę niezależnie od klimatu.
- Nie nagrzewa się i nie pali, jeśli skrzyżuje się kilka kabli.
- Można go podłączyć tylko z jednej strony.
- Płaski kształt zwiększa rozpraszanie ciepła.
- Podczas cięcia kawałka o pożądanej długości zachowuje swoje właściwości.
- Stopień izolacji pozwala na stosowanie w środowiskach agresywnych chemicznie, a także w miejscach zagrożonych wybuchem.
Maksymalna temperatura drutu samoregulującego wynosi 65 stopni. Produkty wysokiej jakości nigdy nie przekraczają tego limitu.
Kabel rezystancyjny ma jedną zaletę - pod względem ceny, o czym świadczą recenzje niezadowolonych właścicieli wodociągów i kanalizacji. Niedogodności:
- Jest ogrzewany równomiernie na całym obszarze - nie ma znaczenia, że witryna potrzebuje wyższej temperatury.
- Jeśli wystąpią nakładki, kabel przegrzewa się w tym momencie i cały kabel ulega awarii. Powinieneś dokładnie obliczyć długość, abyś nie musiał myśleć, gdzie położyć resztę. Nie możesz tego odciąć.
- Słaba efektywność.
Liderem sprzedaży jest samoregulujący kabel grzejny, ponieważ praktycznie nie ma żadnych niedociągnięć i jest znacznie bardziej ekonomiczny.
Według opinii konsumentów ci, którzy włożyli drut do rury, odkryli następnie, że na uzwojeniu utknął brud, aw niektórych miejscach skrzepy całkowicie blokowały ruch wody. W niektórych przypadkach uzwojenie było narażone na działanie agresywnych substancji w cieczy i rozpuszczone. W tym samym czasie system przestał działać.
Przy instalacji zewnętrznej wpływ na uzwojenie jest całkowicie nieobecny, ponieważ rura znajduje się w ziemi i jest dodatkowo chroniona skorupą z polistyrenu.
Cena za metr kabla elektrycznego do zaopatrzenia w wodę zależy przede wszystkim od materiałów użytych do produkcji. Liczba rdzeni w środku również wpływa na koszt. Na rynku reprezentowane są kable następujących producentów: Niemcy, Ukraina, Polska, Czechy, Norwegia i Dania. Możesz wybrać kable elektryczne do zaopatrzenia w wodę w dowolnym budżecie.
Recenzje konsumentów
Powieść: Gdy woda zamarzła w rurach, ponieważ mrozy były poniżej 30 stopni. Tydzień siedzieliśmy na zakupionych bakłażanach. W lecie zdecydowaliśmy się na kabel. Ponieważ rury były już zakopane, musieliśmy wykonać wewnętrzne ogrzewanie. Przeżyliśmy normalnie jeden sezon. Po drugie system przestał działać i woda ponownie zamarzła. Okazało się - kupiłem tani kabel i nie mógł tego znieść. Jeśli nie ma szczęścia, to w pełni. Znowu musiałem nieść wiadra od sąsiadów. Teraz kupiłem niemiecki, zerwałem rury i utknąłem na wierzchu. Zalecali izolację - izolację. Czekam na zimę.
Eugene: Uzwojenie zostało wykonane w momencie układania wody i ścieków. Drut był wszędzie przyklejony, ponieważ mieszkamy w Czelabińsku. Wszyscy mistrzowie to zrobili. Minęło 5 lat - żadnych problemów. Nie rozumiem, dlaczego kupować tanie rzeczy dla poważnego biznesu.
Powieść: Eugene, mamy tutaj nie tylko inteligentnych ekspertów, nie ma sklepów z wyborem.Co zostało sprzedane, kupiłem to, więc mam problemy już dwa razy.
Siergiej: Powiedz mi, co robić. Kupiłem już wewnętrzny drut, ale zmieniłem zdanie, bo martwię się, że w wodzie jest prąd. Czy można go przymocować na zewnątrz?
Bazylia: To jest niemożliwe. Mają swoje własne cechy. Lepiej sprzedać lub zabrać do sklepu.
Siergiej: Dziękuję. Ale czy można kupić coś tańszego, czy 22 metry prawie 10 000 rubli? Widziałem kabel do ciepłej podłogi - uzyskano 1500/22 m.
