Połączenie polimerowych rur wodociągowych z jedną autostradą odbywa się na dwa sposoby: za pomocą elementów łączących (armatury) lub przez lutowanie. Ta ostatnia opcja jest bardziej ekonomiczna - nie trzeba kupować dodatkowych części. Ale wymaga specjalnego narzędzia. Jeśli znasz zawiłości spawania, realistyczne jest lutowanie rur z tworzyw sztucznych do domowego zaopatrzenia w wodę własnymi rękami, bez udziału specjalistów. Zaoszczędzi to również budżet rodzinny.
Narzędzia pracy
Aby połączyć elementy z tworzywa sztucznego i propylenu, stosuje się metodę dyfuzji termicznej - stapianie po podgrzaniu specjalną lutownicą. Różni się od prostego narzędzia lutowniczego tym, że używa nie miedzianych elektrod, ale stalowych dysz. Są one przymocowane w otworach elementu grzejnego lutownicy. Kontrola temperatury odbywa się za pomocą termostatu umieszczonego na ciele.
Do pracy z elementami rur wykonanymi z polietylenu lub polipropylenu potrzebne będą dodatkowo:
- przyrządy pomiarowe - miara, linijka, kwadrat, poziom;
- specjalistyczne nożyczki lub obcinak do rur;
- płyn odtłuszczający.
Ponadto warto przygotować drobnoziarnisty papier ścierny lub cienki pilnik. Pomogą uczynić plastry idealnie gładkimi.
Środki bezpieczeństwa
Podczas pracy z lutownicą należy przestrzegać środków ostrożności. Niezastosowanie się do tego wpłynie negatywnie na jakość zrostów i może spowodować obrażenia i poparzenia.
Postępuj zgodnie z tymi wytycznymi:
- Umieść gorącą lutownicę tylko na podstawie.
- Użyj rękawic, aby chronić ręce przed poparzeniem.
- Prace prowadzone są w dobrze wentylowanym pomieszczeniu, ponieważ materiały polimerowe wydzielają szkodliwe substancje po podgrzaniu.
Dysze mają powłokę teflonową, która zapobiega pojawianiu się osadów węglowych. Pod koniec każdego procesu spawania pozostały polimer należy usunąć drewnianą szpachelką. Czyszczenie schłodzonych dysz jest niedozwolone, ponieważ może to prowadzić do uszkodzenia powłoki i uszkodzenia lutownicy.
Funkcje lutowniczych rur wodnych
Zanim zaczniesz, musisz wybrać odpowiednią technologię. Do połączenia stosuje się trzy metody lutowania:
- Muftovy. W takim przypadku łączniki są wstawiane między przylegające części. Osobliwością tego procesu jest to, że tylko same elementy łączące są ogrzewane. Zazwyczaj metoda jest stosowana do rur o małym i średnim przekroju.
- Kształt dzwonu. Używane dysze o różnych średnicach. Końce części są cięte pod kątem 90 stopni i są czyszczone, a następnie wkładane do dyszy odpowiedniej sekcji. Podczas lutowania końce dwóch elementów nagrzewają się, topią i łączą. Po połączeniu części nie mogą być obracane.
- Krupon. W tym samym czasie końce dwóch segmentów są gotowane na całej płaszczyźnie. Służy do łączenia dużych rur - o średnicy większej niż 5 cm i grubości ścianki 0,4 cm.
Jeśli chcesz lutować wzmocnione rury, potrzebujesz specjalnego narzędzia - golarki. Konieczne jest oczyszczenie rury z aluminium, które jest ukryte pod górną powłoką polimerową. Następnie spawanie rur odbywa się zgodnie ze standardową metodą.
Czasami w części rurociągu wymagane są części gwintowane. Takie złącze można przylutować do połączenia odpowiedniej rury. Rury lutownicze należy wykonywać tylko przy dodatniej temperaturze otoczenia.
Sekwencja spawania
Najpierw musisz sam przygotować rury.Są one podzielone na segmenty o wymaganym rozmiarze, wyrównują i szlifują końce, wycierają połączenia płynem odtłuszczającym.
Lutownica jest zainstalowana na płaskiej powierzchni, przymocuj dysze z częściami polimerowymi: jedną lub więcej. Standardowe urządzenia pozwalają na ustawienie dysz dla dwóch rur i dwóch złączek jednocześnie, co przyspiesza proces montażu konstrukcji.
Za pomocą regulatora temperatury wybierz żądane ogrzewanie, biorąc pod uwagę różnicę w tym wskaźniku dla polimerów. Możesz określić, które konkretne rury lutujesz, zaznaczając na samym produkcie. W przypadku rur z polipropylenu i polichlorku winylu (PP i PVC) ogrzewanie odbywa się do 260 stopni, w przypadku polietylenu (HDPE) - do 220 stopni. Ogrzewane elementy są ze sobą łączone poprzez włożenie rury do gniazda, tulei lub przez połączenie końców segmentów.
Czas topnienia po doprowadzeniu do wymaganej temperatury określa się w zależności od przekroju:
| Średnica produktu (mm) | Czas do ogrzania do wymaganej temperatury (s) | Okres lutowania (s) | Czas chłodzenia (min) |
| 16 | 5 | 8 | 2 |
| 20 | 6 | 9 | 2 |
| 25 | 7 | 10 | 3 |
| 32 | 8 | 12 | 4 |
| 40 | 12 | 20 | 5 |
| 63 | 24 | 25 | 6 |
| 90 | 40 | 35 | 8 |
Po ostygnięciu złącza sprawdź poprawność wykonanej pracy. Szczelność lutowanego odcinka sprawdza się przez przedmuchiwanie i przepuszczanie wody. Jeśli szew złącza jest źle wykonany, miejsce spawania zostaje odcięte, a prace spawalnicze są wykonywane ponownie.
Lutowanie w niedostępnych miejscach i narożnikach
W razie potrzeby rury można spawać pod kątem. W tym celu stosuje się specjalne złącza kątowe. Kontrola kąta stopnia zgięcia. Kupuj produkty jednego producenta, zapewni to wysoką przyczepność połączonych elementów.
Spawanie w trudno dostępnych miejscach dla osób świeckich jest trudne. Podczas pracy pod sufitem urządzenie lutownicze będzie musiało wisieć na haczyku. Czasami konieczna jest wymiana części w istniejącym systemie zaopatrzenia w wodę: w przypadku uszkodzenia, przez które kapie woda lub silnej blokady. Najłatwiej jest wlutować złączki gwintowane w miejscach, w których jest to wygodne, i już na nich położyć sekcję rurową.
Możliwe jest lutowanie rury polipropylenowej, jeśli woda kapie przez niewielką szczelinę za pomocą spawania rzemieślniczego. Szczelina jest zamknięta materiałem, z którego wykonana jest rura. Gorący gwóźdź lub śrubokręt nakłada się na wadliwe miejsce. Stopiony polimer pokryty jest otworem. Ale jest to opcja tymczasowa, uszkodzony obszar nadal będzie wymagał wymiany.
Przez krótki czas produkt polimerowy można uszczelnić przemysłową suszarką do włosów. Złącze jest podgrzewane, aż materiał zmięknie. Na rurze kładziony jest zacisk i mocno dokręcany.
Możliwe błędy
Częste błędy prowadzące do pojawienia się wadliwych węzłów podczas montażu rurociągu z polimerów:
- praca z nieoczyszczonymi plasterkami;
- chropowatość części łączących;
- niedokładne wyrównanie połączonych elementów;
- zbyt duża siła podczas dokowania;
- niepełne włożenie rury do złączki;
- małe lub nadmierne nagrzewanie spawanych części;
- obecność warstwy wzmacniającej;
- zmiana położenia elementów po schłodzeniu plastiku;
- zastosowanie lutownicy z dyszami zanieczyszczonymi polimerem;
- czyszczenie chłodzonych dysz, a następnie stosowanie części z uszkodzoną warstwą teflonu.
Czasami w przypadku wysokiej jakości materiałów poważne przegrzanie nie powoduje wizualnych wad zewnętrznych. Ale jednocześnie dochodzi do wewnętrznej deformacji, gdy ogrzewany plastik blokuje przejście wewnętrzne. Prowadzi to do szybkiego zatkania i zablokowania przepływu wody.
Oprócz lutowania na gorąco stosowana jest również metoda spawania na zimno. Technika ta polega na zastosowaniu specjalnego rozpuszczalnika jako aktywnego składnika lutowniczego, który zmiękcza strukturę polimeru. Ze względu na złożoność metoda nie zyskała dużej popularności.
