Miało to szczęście dla prywatnych deweloperów, którzy mogą podłączyć system zaopatrzenia w wodę swojego domu do centralnej rury wodociągowej. Będzie to trudniejsze dla tych, którzy organizują autonomiczny system zaopatrzenia w wodę z poborem wody ze studni lub studni. Sama instalacja zaopatrzenia w wodę w prywatnym domu nie zależy od tego, jaki rodzaj poboru wody jest używany. W końcu schemat okablowania rur, lokalizacja odbiorców, technologia połączenia i zasada działania będą takie same.
Urządzenie systemu wodnego
Zaopatrzenie w wodę prywatnego domu składa się z dwóch części: zewnętrznego okablowania od punktu poboru do domu, wewnętrznego okablowania od punktu wejścia do domu dla konsumentów. Obie części różnią się dość znacząco ze względu na schemat rozmieszczenia armatury.
Zewnętrzna część
Dystrybucja wody na ulicy odbywa się ściśle według projektu, który jest uwzględniony w planie zagospodarowania terenu. Tutaj starają się wziąć pod uwagę jeden ważny punkt - od punktu poboru wody do domu, autostrada powinna być narysowana z minimalnymi odchyleniami od linii prostej.
Niedawno był jeszcze jeden ważny punkt - instalacja rur odbywa się na głębokości poniżej poziomu zamarzania gleby. Teraz rynek materiałów budowlanych oferuje ogromny wybór grzejników, które służą do izolacji termicznej rur wodociągowych.
Istnieją dwie kategorie zewnętrznego zaopatrzenia w wodę, które różnią się między sobą punktem poboru wody:
- z podłączeniem do scentralizowanego systemu zaopatrzenia w wodę;
- ze studni lub studni za pomocą pompy.
W pierwszym przypadku konieczne jest uzyskanie pozwolenia w Vodokanal, które wskaże punkt podłączenia do zaopatrzenia w wodę. Do rury wodnej zostanie wykonana wkładka. Jest to spaw spawany elektrycznie z rury stalowej, do której zostanie podłączona rura z tworzywa sztucznego. Niedaleko punktu połączenia koniecznie jest zbudowana studnia, w której będzie wodomierz i zawory odcinające. Ten ostatni służy do naprawy i wymiany wodomierza.
Zewnętrzna część autonomicznego systemu zaopatrzenia w wodę to nie tylko przewód rurowy, ale także konstrukcja hydrauliczna, do której pompa zostanie opuszczona. Coraz częściej stosuje się do tego studnie, ponieważ ich głębokość jest większa niż studni. Im niższa warstwa wodonośna, tym czystsza jest w niej woda. Odwiert jest wiercony specjalnymi instalacjami, więc organizacja autonomicznego systemu zaopatrzenia w wodę jest kosztowna. Jedynym plusem w zakresie redukcji kosztów jest brak wodomierza.
Wewnątrz
Ta część systemu zaopatrzenia w wodę jest bardziej skomplikowana, ponieważ rury są rozrzucone po całym obiekcie do konsumentów. Im więcej odbiorców, tym mocniejsza powinna być pompa, tym większa średnica używanych rur. Dlatego nawet na etapie projektowania czynnik ten jest brany pod uwagę.
Wykorzystano dwa schematy połączeń:
- Sekwencyjny. Jedna rura jest wkładana do domu, przeprowadzana we wszystkich pokojach z podłączonymi do niej konsumentami. Jeśli prywatny dom jest mały, jest to najlepsza opcja przy minimalnych kosztach instalacji.
- Kolektor. Jest stosowany, jeśli dom jest duży, kilka pięter i ma dużą liczbę instalacji wodno-kanalizacyjnych. Sekwencyjny system zaopatrzenia w wodę nie gwarantuje jednakowego ciśnienia i wydajności wszystkim odbiorcom. Dlatego na każdej podłodze jest zainstalowany kolektor, z którego oddzielny obwód rurowy jest układany dla każdego lub grupy odbiorców.Na przykład kuchnia ma jeden obwód, łazienka inny i tak dalej.
Obwód kolektora jest droższy niż układ sekwencyjny i bardziej skomplikowany pod względem układania rur. Czasami konieczne jest ułożenie dwóch lub trzech rur o różnych średnicach w jednej shtroba. Dlatego stroby muszą być szerokie i głębokie.
Projektowanie i wdrożenie niezbędnych obliczeń
Jeśli ciśnienie w centralnym systemie zaopatrzenia w wodę nie spełnia wymagań norm, należy włożyć dodatkową pompę do wnętrza. Jest to małe urządzenie pracujące pod napięciem 220 woltów.
Najważniejsze jest, aby wybrać odpowiedni zespół pompy pod względem pełnego zapewnienia odbiorcom ciśnienia i objętości. W tym celu konieczne będzie przeprowadzenie niewielkich obliczeń - w celu podsumowania przepustowości (wydajności) wszystkich urządzeń hydraulicznych.
W systemie autonomicznym oblicza się przede wszystkim charakterystykę pompy głównej. Tutaj zasada obliczania jest taka sama jak w poprzednim przypadku. Ale musisz wziąć pod uwagę kilka innych czynników:
- na jakiej głębokości pobierana jest woda;
- stosowana jest pompa powierzchniowa, zanurzalna lub głęboka (każda ma własne metody poboru wody);
- usunięcie z domu.
Podczas projektowania witryny zewnętrznej główna prostota. Projekt strony wewnętrznej zależy od lokalizacji konsumentów. Im szerszy zakres osprzętu hydraulicznego, tym bardziej złożony obwód.
Wybierając rury według średnicy, należy przestrzegać takich zaleceń:
- jeśli długość odcinka jest większa niż 30 m, lepiej jest użyć rur o średnicy 32 lub 40 mm;
- jeśli długość obwodu nie przekracza 10 m, optymalnym wyborem jest rura o średnicy 20 mm;
- połączenie z niektórymi odbiorcami można wykonać za pomocą rury o średnicy 15 mm.
Kolejnym punktem, który należy wziąć pod uwagę przy projektowaniu, jest wprowadzenie zaopatrzenia w wodę do prywatnego domu. Istnieją dwie opcje: przez fundament i przez ścianę. Zazwyczaj otwory utworzone przez rury o większej średnicy niż rura wodna są pozostawiane w jednym lub innym elemencie konstrukcyjnym budynku.
Kroki instalacji
Układanie zewnętrznych rur wodociągowych w prywatnym domu odbywa się w okopach wykopanych ze studni do domu. Dno posypuje się piaskiem, na którym układane są produkty rurowe chronione grzejnikiem. Po wykopaniu rowu ziemią.
Trudniej jest przeprowadzić autonomiczne zaopatrzenie w wodę w tym sensie, że konieczne jest zbudowanie studni i wyposażenie jej zgodnie ze wszystkimi kanonami budowy. Zwykle tworzy się do tego keson, w którym zainstalowane są zawory odcinające i pompa. Od niego prowadzą rurę do domu. Keson należy zamknąć izolowaną pokrywą.
Jest jeszcze jedna opcja: stacja pomp jest montowana wewnątrz domu, a rura jest przekazywana do studni lub studni.
Wewnętrzna część zaopatrzenia w wodę w prywatnym domu to nie tylko dystrybucja rur do konsumentów, ale także uzdatnianie wody, które obejmuje różne urządzenia czyszczące: filtry, zmiękczacze, rozjaśniacze itp. Ich zadaniem jest doprowadzenie stanu wody ze struktury hydraulicznej do „picia”.
Należy zainstalować akumulator hydrauliczny w autonomicznym systemie zaopatrzenia w wodę. Jego zadaniem jest wytworzenie ciśnienia wody przy wyłączonej pompie. Montaż akumulatora, filtrów i innych elementów oczyszczania wody odbywa się w specjalnym pomieszczeniu w domu. Zwykle jest to piwnica lub jedno z biur na parterze. Wszystkie połączenia są wykonywane przez amerykańskie - dwukierunkowe złącza rozłączające.
Istnieją dwa sposoby instalowania rur: otwarta i zamknięta. W pierwszym przypadku rury układa się na ścianach lub na podłodze, mocując za pomocą plastikowych zacisków (klipsów). W drugim układanie odbywa się w przygotowanych bramach w ścianach, które po montażu są zamykane zaprawami naprawczymi. Często instalacja odbywa się również na podłodze pod jastrychem.
Jak uniknąć błędów podczas instalacji wodociągowej
Wykonanie autonomicznego zaopatrzenia w wodę jest łatwe, jeśli rozumiesz zasadę jego działania.Ale często mistrzowie domu popełniają błędy, które wpływają na wydajność całego systemu.
- Wodociągi i kanały ściekowe nie mogą być prowadzone przez fundament w jednym otworze. Pomiędzy nimi powinna być odległość w poziomie co najmniej 1,5 m.
- Nie chować w ziemi ani nie kłaść w łącznikach fundamentu (ściany). Dla nich konieczne jest wykonanie studni.
- Każde połączenie z armaturą musi być wyposażone w zawór serwisowy, za pomocą którego odcinana jest woda, jeśli konieczna jest naprawa lub wymiana urządzenia.
Nieprawidłowo wybrana średnica pompy lub rury jest globalnym błędem, od którego zależy efektywność zaopatrzenia w wodę. Dlatego zaleca się obliczenie systemu zaopatrzenia w wodę jako całości. Lepiej zaufać tej pracy profesjonalistom i nie robić wszystkiego „okiem”.
Koszt instalacji wodno-kanalizacyjnej w prywatnym domu
Autonomiczne zaopatrzenie w wodę będzie drogie. Jego koszt obejmie ceny pompy, rur, kształtek i innego sprzętu, prace instalacyjne. Będziesz musiał także zapłacić za wiercenie studni. Im głębsze, tym droższe.
Konieczne jest uzyskanie pozwolenia na wiercenie, zapisanie studni. Jeśli wyposażysz keson, będzie to również wydatek pieniężny. Ale wszystko to zostanie zrekompensowane w przyszłości, ponieważ nie trzeba płacić za wodę ze studni.
Zaopatrzenie w wodę z głównej rury będzie tańsze. Ale przyjdą rachunki za zużytą ciecz. Jakość wody z rurociągu jest wyższa niż ze studni. Jeden filtr zgrubny i zestaw kolby pod zlewem - wszystko, co jest potrzebne, aby woda „piła”.
