Klarowanie wody to proces usuwania zawieszonych i koloidalnych substancji składających się z cząstek gliny, piasku lub błota. Ich obecność pogarsza jakość wody, czyniąc ją mętną i nieodpowiednią do picia, zarówno do picia, jak i do celów technicznych.
Metody klarowania wody
W technologicznym schemacie oczyszczania najpierw następuje klarowanie. Jego istotą jest usuwanie zanieczyszczeń grawitacyjnie lub przez wymuszoną filtrację.
Metody oczyszczania wody:
- sedymentacja w zbiornikach sedymentacyjnych;
- klarowanie w hydrocyklonach;
- koagulacja i flotacja;
- filtrowanie przez warstwę zawieszonego osadu lub materiału filtracyjnego;
- zastosowanie utleniaczy w terenie.
Wybór metody klarowania jest jednym z głównych punktów rozwoju technologii oczyszczania, ponieważ wpłynie to na cały proces uzdatniania wody w przyszłości. Musisz dokładnie podejść do tego zadania i przestudiować niuanse każdej opcji.
Metoda rozliczenia
Metoda polega na usuwaniu zawieszonych i koloidalnych cząstek grawitacyjnie. Szybkość osadzania zależy od ich kształtu, wielkości, gęstości, szorstkości i temperatury cieczy. Optymalne wartości dla tego procesu wynoszą 8-12 ° C.
Jednym z warunków skutecznego czyszczenia jest prędkość wody w studzience, która bezpośrednio wpływa na wytrącanie się cząstek. Powinien wynosić 0,12-0,6 mm / s, w zależności od projektu konstrukcji.
Stosowane są studzienki: poziome, pionowe i promieniowe. Każdy z nich przeznaczony jest do określonych wartości objętości i ilości zanieczyszczeń.
Metoda sedymentacji jest najprostsza, wydajność wynosi 60-70%. Główną wadą jest duża objętość konstrukcji.
Wyjaśnienie hydroklonu
Zasada działania hydrocyklonów opiera się na oddzielaniu cząstek fazy stałej w przepływie wirującego płynu. Ze względu na prędkość styczną duże zanieczyszczenia są dociskane do ściany konstrukcji i usuwane grawitacyjnie.
Koagulacja i flotacja
Koagulacja to proces agregacji zanieczyszczeń w wyniku ich przyczepności. Minerały i próchnica koloidalna mają ładunek ujemny, a substancja koloidalna ma ładunek dodatni. Przyciągane są przeciwne ładunki, w wyniku których koagulują.
Wydajność zależy nie tylko od ilości zanieczyszczenia, ale także od dawki koagulantu, prędkości mieszania, zasadowości. Aby zintensyfikować ten proces, konieczne jest stosowanie flokulantów, które przyspieszają aglomerację płatków.
Podczas bielenia za pomocą koagulantów z reguły zachodzi proces bielenia - usuwanie substancji humusowych, które nadają wodzie żółtawy, brązowy lub zielony kolor. Często dzieje się tak w obszarach stojących, takich jak baseny.
Filtracja przez warstwę zawieszonego osadu
Metoda ta polega na połączeniu filtracji i użycia odczynników w celu przyspieszenia procesu czyszczenia. Płatki koagulanta oddziałujące z substancjami koloidalnymi są opóźnione przez warstwę zawieszonego osadu, dzięki czemu następuje klarowanie.
Ta metoda jest odpowiednia do bardzo zanieczyszczonej wody, ponieważ można uzyskać wysoki efekt czyszczenia, wydając minimalną ilość odczynników.
Filtrowanie przez warstwę rozruchową
Woda przepływa przez ziarnisty materiał, który zatrzymuje koloidalne zanieczyszczenia. Jako warstwę obciążającą stosuje się piasek kwarcowy, żwir, kruszony antracyt i inne.Muszą mieć odpowiedni rozkład wielkości cząstek i niezbędną wytrzymałość mechaniczną, ponieważ okresowo się zużywają.
Szybkość i czas czyszczenia rozróżniają filtry szybkie i wolne. Wolne są odpowiednie do uzdatniania niekoagulowanej wody zawierającej stosunkowo drobną domieszkę. Ponieważ ta metoda nie wymaga użycia odczynników, maksymalne wartości początkowego zmętnienia powinny wynosić do 50 mg / l, zabarwienie do 50 stopni. Prędkość ruchu w takim filtrze wynosi 0,1-0,3 m / h.
Szybkie filtry służą do oczyszczania błotnistych i kolorowych wód. W schemacie technologicznym czyszczenia filtry po szybkiej koagulacji i sedymentacji są zapewnione, ponieważ niemożliwe jest uzyskanie pożądanego efektu w jednym etapie. Ważne jest okresowe płukanie ładunku, aby zapobiec późniejszemu zanieczyszczeniu. Prędkość ruchu w szybkim filtrze wynosi 5,5-15 m / h.
Aby oczyścić wodę na polu, możesz użyć domowych utleniaczy: nadtlenku wodoru, jaskrawej zieleni lub bieli. Ich zasada działania nie różni się od specjalnych koagulantów, dobrze radzą sobie z zanieczyszczonymi wodami rzek i jezior.
