Życie w wiejskim domu może być tak wygodne, jak w mieszkaniu w mieście, jeśli wyposażymy się w narzędzia. Ci, którzy chcą utrzymać wysoką jakość życia, nie mogą obejść się bez odpowiedniego zaopatrzenia w wodę. Podczas projektowania i instalowania ważne jest przestrzeganie wszystkich norm sanitarnych i budowlanych, aby system działał sprawnie przez wiele lat.
Wymogi regulacyjne
W przypadku prywatnych budynków jednorodzinnych wymagania są określone w SNiP 31-02. Oprócz norm budowlanych należy wziąć pod uwagę wymagania sanitarne i higieniczne, a także zgodność z GOST wszystkich materiałów budowlanych, zwłaszcza rur i elementów montażowych.
Szczególną uwagę należy zwrócić na zawory. Jest instalowany na eyelinerach do kranów, sprzętu AGD, spłuczek i spłuczek.
Aby system działał poprawnie, musisz zainstalować tłok - urządzenie, które będzie wydmuchiwać pęcherzyki powietrza. Zaleca się również wyposażenie systemu zaopatrzenia w wodę w bypass - zapasową linię zaopatrzenia w wodę na wypadek awarii.
Rodzaje systemów zaopatrzenia w wodę w prywatnym domu
Centralny system zaopatrzenia w wodę służy do masowego zaopatrzenia w wodę konsumentów z jednej sieci w mieście i osadach miejskich. Niemniej jednak możliwe jest połączenie domów na obszarach wiejskich z autostradą centralną, z zastrzeżeniem warunków technicznych, ale rzadko się to zdarza.
Jeśli nie możesz połączyć się z wodociągiem miejskim, konieczne jest stworzenie niezależnego systemu typów w wiejskim domu.
Typowy schemat zaopatrzenia w wodę dla prywatnego domu wygląda następująco:
- Studnia lub szyb studni jest wyposażony w pompę zatapialną, do której podłączony jest główny dopływ wody.
- Rurociąg jest układany i przenoszony do domu.
- Sieć wodociągowa jest podłączona do filtra uzdatniającego, jednostki automatyki i akumulatora hydraulicznego.
Z urządzeń pompujących czysta woda jest dystrybuowana do konsumentów.
Autonomiczne systemy zaopatrzenia w wodę nadają się do prywatnych domków z niewielką ilością kanalizacji. Są zimą i latem. Pierwsza opcja dotyczy dużego zaopatrzenia w wodę w domach z miejscem stałego zamieszkania. Drugi służy do prac sezonowych: automatyzacja nawadniania ogrodu, dopływ wody do prysznica na zewnątrz, dom na wsi, łaźnia. Cena instalacji jest odpowiednio znacznie niższa, wystarczy 10 000-15 000 rubli. Ceny za kapitałowe zaopatrzenie w wodę do prywatnego domu zaczynają się od 85 000 rubli.
Materiał budynku może wpływać na koszt. Na przykład łatwiej jest przewodzić wodę w domu szkieletowym niż w domu drewnianym lub ceglanym, co oznacza, że jest tańszy.
Funkcje zewnętrznego zaopatrzenia w wodę
Rurociągi wodne występują w dwóch rodzajach: zewnętrznym i wewnętrznym. Zewnętrzne dostarczają wodę ze źródeł lub magazynów do konsumenta. Są one montowane nad ziemią lub umieszczane w ziemi. Technologia montażu powierzchniowego - tanio i szybko. Zaopatrzenie w wodę jest zamocowane na podniesionych wspornikach i izolowane. Jeśli zgodnie z planem wdrożenia zapewnione jest skrzyżowanie autostrad, rurociąg jest instalowany metodą zamkniętą - pod ziemią w tunelach lub okopach.
W miejscach z systematycznymi spadkami napięcia w sieci zasilającej sieć wodociągowa tworzona jest za pomocą napędu. Zdecentralizowany system tego typu działa w następujący sposób:
- W najwyższym miejscu budynku, na przykład na poddaszu, zainstalowany jest zbiornik magazynowy.
- Rurociąg jest podłączony do zanurzalnego urządzenia pompującego umieszczonego w szybie lub szybu.
- Woda ze źródła prowadzi do budynku.
- Domowe systemy zewnętrzne są podłączone do wlotu akumulatora.
- Za pomocą jednostki pompującej woda jest pompowana do zbiornika. Gdy akumulator jest pełny, pompa powinna się automatycznie wyłączyć.
- Gdy ciśnienie wody osiągnie wartość minimalną, automatyka jest aktywowana, a pompa włącza się ponownie.
Jeśli linie zaopatrzenia w wodę są układane w obszarach o znacznych zmianach reliefu, układ pojedynczego systemu jest nieracjonalny. Podczas spuszczania wody z najwyższego miejsca w dolnej części rurociągu ciecz będzie pod silnym ciśnieniem, co może zniszczyć urządzenia komunikacyjne. W tej sytuacji tworzony jest potok strefy. Liczba stref i metody instalacji urządzeń ciśnieniowych zależą od topografii terenu i ciśnienia przepływu wody w każdym miejscu.
Niuanse okablowania domu
Rurociąg wewnętrzny jest główną linią i połączonymi z nim rozgałęzieniami. Przechodzą do budynku, a punkty wodne są z nimi połączone. Do układania wymagane będzie dokładne przestudiowanie planu piętra budynku, piwnicy lub podziemi technicznej.
Wodę można doprowadzić do punktów konsumpcji na dwa sposoby. W zależności od parametrów systemu, a także od intensywności zużycia wody, określa się schemat połączeń.
Łącząc szeregowo lub za pomocą trójników, mamy na myśli, że kran, prysznic i inne mokre punkty są połączone jeden po drugim.
Zalety tej metody:
- łatwość instalacji - nie wymaga specjalnej wiedzy podczas łączenia dodatkowych elementów;
- niska cena - liczba użytych rur jest zmniejszona o połowę;
- zwartość - trójniki są umieszczone bezpośrednio w pobliżu punktów poboru wody.
Ale są też wady. Przy jednoczesnym włączeniu wszystkich odbiorców wody wskaźnik ciśnienia w zaopatrzeniu w wodę jest znacznie zmniejszony. Ponadto podczas podłączania nowego punktu mogą pojawić się problemy. Musisz osadzić inną koszulkę.
Połączenie równoległe za pomocą kolektora polega na instalacji jednego lub dwóch rozdzielaczy - dla rur do dostarczania ciepłej i zimnej wody. Gałęzie dla każdego konsumenta są z nimi połączone. Aby utworzyć rurę wodną tego typu, będziesz potrzebować więcej odcinków rur, ale jednocześnie pozwala skonfigurować system do dostarczania wody o stałym ciśnieniu.
Zalety łączenia przez kolektor:
- wygoda - wszystkie punkty węzłowe są gromadzone w jednym miejscu;
- niezawodność - jedna rura trafia do każdego odbiorcy, co znacznie zmniejsza ryzyko wycieków;
- stabilność ciśnienia - kolektor zapewnia równomierne ciśnienie dla wszystkich użytkowników, dlatego nawet przy jednoczesnym otwarciu wszystkich zaworów ciśnienie w sieci się nie zmieni.
Wady obejmują duży koszt spowodowany zwiększonym zużyciem materiałów i koniecznością przydzielenia miejsca na instalację i podłączenie kolektorów.
Praca projektowa
Aby w przyszłości nie trzeba było przerabiać głównych węzłów, będziesz potrzebował prawidłowego projektu magistrali wodnej. Powinien wskazywać wszystkie punkty zużycia wody, elementy przejścia i zawory. Rysunek pokazuje wymiary rur, lokalizację podgrzewacza wody i urządzenia pompującego.
Konieczne jest również wskazanie linii grawitacji lub kanalizacji ciśnieniowej: gdzie zostaną podłączone dreny - do scentralizowanego systemu lub do szamba, szamba, stacji głębokiego czyszczenia.
Wybierając rury, części montażowe, musisz obliczyć przepustowość rur w zależności od przekroju, długości zaopatrzenia w wodę i ciśnienia. W tym na ratunek przyjdą tabele, formuły i programy komputerowe.
Kroki instalacji
Montaż rur z polipropylenu, PVC, HDPE lub metalowo-plastikowych może odbywać się niezależnie. Najpierw zewnętrzna część linii jest montowana z podłączonym sprzętem pompującym, a następnie rurociąg wewnętrzny.
Podczas wykonywania pracy nie jest potrzebny specjalny sprzęt, całe narzędzie jest dostępne w warsztacie domowym. Jest to obcinak do rur i łopata do pracy na zewnątrz, szczypce do zaciskania tulei umieszczonych na rurze. Jeśli połączenie jest wykonane przez zgrzewanie na gorąco, będziesz potrzebować urządzenia z dyszami do lutowania rur. Oprócz materiałów, oprócz segmentów rur i kształtek, może być wymagana taśma fum, uszczelniacz i uszczelki.
Instalacja zewnętrznego rurociągu
Instalacja sieci zewnętrznej odbywa się w następujący sposób:
- Kopią wąski rów o głębokości poniżej zera o pół metra.
- Pod spodem znajduje się poduszka z ubitego kamieniołomu lub piasku rzecznego.
- Wyrównaj dno z nachyleniem 20-30 mm na metr.
- Izolują część dopływu wody, która jest ułożona powyżej poziomu zamarzania przed wejściem do budynku.
- Zainstaluj rurę i wypełnij ją czystym piaskiem i ziemią.
Podczas wchodzenia do domu rurociąg jest chroniony rękawem.
Okablowanie oddziału wewnętrznego
Instalacja przebiega następująco:
- Rozłóż układanie przyszłego rurociągu - na ścianach, jastrychu lub na suficie.
- Wbić stroboskop w ściany lub „zakopać” rurę w jastrychu podłogowym. Są przymocowane do sufitu za pomocą klipsów o wymaganym rozmiarze. Podczas instalowania systemu zaopatrzenia w wodę na podłodze należy przestrzegać odległości nie większej niż 150 mm od ściany i nie mniejszej niż 200 mm od przyszłych mebli.
- Połącz rury z elementami mocującymi lub lutowaniem.
- Obejmują one zawory odcinające i podgrzewacz wody, pompę wspomagającą, osprzęt hydrauliczny.
Wolna przestrzeń między ścianą a systemem zaopatrzenia w wodę wynosząca około 15–20 mm dodatkowo ułatwi naprawę linii zaopatrzenia w wodę w razie wypadku lub wycieku. Dla każdego odgałęzienia od pionu do armatury warto zainstalować własny zawór odcinający. Dlatego w razie wypadku nie będzie potrzeby wyłączania całego systemu.
Aby wszystkie systemy i urządzenia sieci wodociągowej w wiejskim domu działały bez problemów, musisz odpowiedzialnie podejść do prac projektowych, wybrać wysokiej jakości materiały budowlane i ściśle przestrzegać technologii instalacji.