Jak zrobić hydraulikę w prywatnym domu własnymi rękami

Możesz wykonać orurowanie w prywatnym domu własnymi rękami ze scentralizowanej sieci lub ze studni, studni. Zasady aranżacji, główne węzły autostrady faktycznie nie mają różnic.

Rodzaje i rozmieszczenie systemów zaopatrzenia w wodę w prywatnym domu

Istnieją dwie metody doprowadzania wody do miejsc użytkowania. Wybór schematu połączeń zależy od parametrów sieci, a także od intensywności zużycia wody.

Połączenie szeregowe lub trójnikowe

Tego rodzaju schemat zaopatrzenia w wodę w prywatnym domu oznacza, że ​​kran, prysznic i inne punkty są ze sobą połączone.

Zalety takiego rozwiązania:

• łatwość instalacji - nie wymaga specjalnej wiedzy przy podłączaniu dodatkowych elementów;
• niski koszt - stosuje się połowę długości rur;
• zwartość - trójniki są montowane bezpośrednio przy wylotach wody.

Są jednak także wady. Jeśli wszyscy odbiorcy zostaną włączeni jednocześnie, nastąpi znaczny spadek ciśnienia w sieci wodociągowej. Podłączanie nowego użytkownika jest problematyczne. Zajmie to jeszcze jedną koszulkę.

Połączenie kolektorowe lub równoległe

Reprezentuje instalację rozdzielacza lub dwóch - do dostarczania ciepłej i zimnej wody, do których podłączone są gałęzie łączące się z każdym odbiornikiem. Aby stworzyć eyeliner takiego planu, wymagany jest większy materiał filmowy, ale jednocześnie jego zasada działania pomaga utrzymać stałą presję.

Zalety systemu kolektora:

• wygoda - wszystkie punkty węzłowe są w jednym miejscu;
• niezawodność - do każdego konsumenta dostarczana jest jedna rura, co znacznie zmniejsza możliwość wycieków;
• stabilność ciśnienia - kolektor równomiernie rozprowadza ciśnienie między wszystkimi użytkownikami, więc nawet jeśli otworzysz wszystkie kurki jednocześnie, ciśnienie w systemie nie spadnie.

Wady obejmują wysoki koszt spowodowany zwiększonym zużyciem materiałów i koniecznością przydzielenia miejsca na instalację i podłączenie kolektorów.

Zasada zaopatrzenia w wodę

Zaopatrzenie w wodę jest instalowane metodą ślepą, cyrkulacyjną lub kombinowaną. „Ślepe” gałęzie zakończone króćcem są bardziej ekonomiczne, ale powstają niedogodności związane z zaopatrzeniem w ciepłą wodę. Podczas otwierania kranu musisz chwilę poczekać, aż woda osiągnie ślepy zaułek.

Zamknięte gałęzie cyrkulacyjne są bardziej praktyczne i wygodne, ale do realizacji takiego projektu potrzebne będą nie tylko więcej odcinków rur, ale także specjalna pompa.

Najlepszą opcją jest typ kombinowany - ślepe okablowanie zasilania zimną wodą jest połączone z obiegiem gorącej cyrkulacji.

Automatyczne urządzenia do zaopatrzenia w wodę

Wybór metody układania i montażu sieci wodociągowej domu wiejskiego rozpoczyna się od oceny rodzaju struktury ujęcia wody, jej głębokości i funkcjonalności.

Zautomatyzowany system składa się z następujących części:

• pompa lub gotowa stacja pomp;
• system filtracji do oczyszczania wody;
• pojemniki do gromadzenia i regulacji;
• przewody rurowe wewnątrz i na zewnątrz;
• urządzenia do automatycznej regulacji.

Sprzęt takiego planu jest zamontowany do zaopatrzenia w wodę dużego wiejskiego domku. W małym prywatnym domu i na wsi jest wystarczająco dużo rur i pompy.

Projekt i obliczenia

Aby nie poradzić sobie ze zmianą węzłów tułowia, potrzebujesz prawidłowego układu schematu połączeń.Powinien obejmować wszystkie punkty poboru wody, elementy przepływowe i zawory. Rysunek pokazuje przekrój rur, położenie podgrzewacza wody i zespołu pompy.

Należy również zwrócić uwagę na linie drenażowe: dokąd trafią dreny - do systemu centralnego lub szamba, szamba, stacji głębokiego czyszczenia.

Wybierając segmenty rur, elementy łączące, należy obliczyć przepustowość rur w zależności od przekroju, długości linii i ciśnienia. Można to zrobić za pomocą tabel, wzorów i programów komputerowych.

Kroki instalacji DIY

Montaż rury wodnej z polietylenu, polipropylenu lub PVC własnymi rękami nie różni się złożonością. Najpierw wykonuje się zewnętrzną część autostrady z podłączonym urządzeniem ciśnieniowym, a następnie odcinek wewnętrzny.

Nie będzie konieczne wykonywanie złożonej pracy, całe narzędzie znajduje się w domowych warsztatach: obcinak do rur i łopata do pracy na zewnątrz, a także szczypce do zaciskania tulei zaciskanych, które są noszone na rurze. Jeśli połączenie zostanie wykonane za pomocą zgrzewania na gorąco, będziesz potrzebował urządzenia do lutowania rur i dysz. Z materiałów, oprócz rur i kształtek, przydatna może być taśma fum, uszczelniacz, uszczelki.

Instalacja sieci zewnętrznej odbywa się w następujący sposób:

1. Mały rów wykopany jest na głębokość zamarzania plus 0,5 metra.
2. Na dole poduszka wykonana z zagęszczonego kamieniołomu lub piasku rzecznego.
3. Wypoziomuj dno z nachyleniem 20-30 mm na metr.
4. Izolują część rurociągu ułożoną powyżej poziomu zamarzania przed wejściem do fundamentu fundamentu.
5. Zainstaluj rurę i zasypiaj czystym piaskiem bez wtrąceń gliny.

Tam, gdzie należy przymocować bagażnik do ściany, stosuje się specjalne klipsy. Sztywne mocowanie nie jest stosowane do rur polipropylenowych - konieczne jest, aby mogły one poruszać się płynnie po rozszerzeniu pod wpływem ekstremalnych temperatur. Zaciski są instalowane w odstępach 1-2 m między nimi.

Jeśli wymagane jest zamocowanie odcinka rury o dużym przekroju lub masie, należy zastosować zaciski dla zapewnienia niezawodności.

Podczas układania rur zewnętrznych przez ściany i sufit przechodzi się w tuleje - osłony wykonane z niepalnego materiału, które są wypełnione szczeliwem, na przykład wełną mineralną. Jest to konieczne, aby zmniejszyć hałas podczas przepływu płynu. Cięcie rękawa jest dozwolone na poziomie ścian i sufitu, ale powinno wystawać 3 cm powyżej poziomu podłogi wykończeniowej.

Zrób to sam montaż wnętrza systemu:

1. Oznaczają przejście przyszłego systemu wodnego - na ścianach, w jastrychu lub pod sufitem.
2. Pokonaj stroboskopowe ściany lub ukryj rury na jastrychu. Na suficie są mocowane za pomocą klipsów o pożądanej średnicy. W przypadku instalacji rurociągu na podłodze powinien on przechodzić w odległości nie większej niż 15 cm od ściany i co najmniej 20 cm od przyszłych mebli.
3. Połącz segmenty rury za pomocą łączników lub przez spawanie.
4. Zawory i podgrzewacz wody, pompa wspomagająca, hydraulika są połączone, w razie potrzeby instalując uszczelki.

Pozostaw około 15–20 mm pustej przestrzeni między ścianą a rurą. W przyszłości ułatwi to naprawę wodociągu w przypadku awarii lub wycieku. Dla każdego odgałęzienia od pionu do armatury warto zainstalować własny zawór odcinający. Dlatego w razie wypadku nie będzie potrzeby wyłączania całego systemu.

Podstawowe błędy instalacji sieci

Częste przeoczenia muszą być znane, aby wyeliminować te problemy w procesie samodzielnego montażu sieci:

• Rury z gorącą wodą, ukryte w ścianach lub pod jastrychem, zapomnij o izolacji.
• Starają się „przykleić” wszystkie segmenty rury przez jeden otwór w ścianie lub suficie.
• Nie dokręcaj całkowicie nakrętek zaciskowych elementów mocujących.
• Nie instaluj zaworów odcinających przed każdym urządzeniem hydraulicznym.
• Nie umieszczaj kranów górnych osobno dla każdego pionu i każdej łazienki, jeśli są dwa lub więcej.
• Nie obserwuj nachyleń przewodów rurowych.

Często podczas instalacji końcowe części rur nie są zagłuszane, dzięki czemu śmieci się tam dostają.

Wszystkie te niedociągnięcia prowadzą do tego, że system działa źle, występują wycieki. Po uprzednim przemyśleniu wszystkich niuansów łatwo jest uniknąć problemów i samodzielnie zbudować działającą sieć.