Zaopatrzenie w wodę do użytku domowego to obwód rurowy z pionu, który zwykle biegnie w toalecie, do odbiorców. Złożoność schematu instalacji rurowej zależy od lokalizacji urządzeń hydraulicznych. Nie będzie trudno rozłożyć rury wodociągowe w mieszkaniu własnymi rękami, jeśli masz umiejętności pracy ze spawarką, która lutuje rury z tworzyw sztucznych i poprawnie sporządzi układ produktów rurowych.
Projekt instalacji wodnej
Konieczne jest rozpoczęcie zaopatrzenia w wodę z przygotowaniem projektu, który jest rysowany w formie szkicu na szkicu na papierze. Instalacje hydrauliczne są rozmieszczone na planie mieszkania, do którego zostaną rozciągnięte rury wodne. Dla konsumentów z pionu przechodzącego przez podłogi konieczne jest narysowanie linii wskazujących rury, aby odległość do połączenia miała minimalną długość.
Okablowanie rur w mieszkaniach jest montowane zgodnie ze schematem trójnika lub kolektora. Pierwszy to urządzenia hydrauliczne połączone szeregowo z rurą. Drugi - zainstalowany jest kolektor z kilkoma rurami łączącymi. Jedna o większej średnicy jest podłączona do pionu, pozostałe o mniejszych średnicach są połączone równolegle z odbiornikami.
Pierwszy schemat jest łatwiejszy do zainstalowania i bardziej ekonomiczny pod względem zużycia materiału. Drugi jest bardziej wydajny pod względem zaopatrzenia w wodę. Woda dociera do każdego odbiorcy w wymaganej objętości i pod stałym ciśnieniem. Ale ten schemat jest złożony, z dużym zużyciem materiału źródłowego. W małych mieszkaniach wybierz trójnik.
Po wybraniu metody dystrybucji rur wodnych i utworzeniu szkicu musisz obliczyć, ile materiału trafi do zaopatrzenia w wodę. Ponieważ schemat na papierze jest wykonany w skali, obliczenie długości sumowanych odcinków rur nie będzie trudne. Tutaj, na schemacie, miejsca instalacji łączników: trójniki i łuki będą wyraźnie widoczne. Konieczne jest obliczenie ich liczby.
We wszystkich mieszkaniach wykonano otwory technologiczne w ścianach i ściankach działowych do zaopatrzenia w wodę. Jeśli zmieni się układ nowego okablowania, będziesz musiał zrobić nowe dziury własnymi rękami za pomocą stempla. Nie zawsze jest to prosty proces, szczególnie jeśli trzeba wydrążyć konstrukcje nośne.
Wodociąg
Idealną opcją jest rura polipropylenowa. Zaletami produktu są niski koszt, łatwość podłączenia za pomocą specjalnej spawarki, która działa w sieci 220 V.
Na rynku rura polipropylenowa występuje w dwóch wersjach:
- do zaopatrzenia w zimną wodę (niebieski pasek na zewnętrznej powierzchni);
- na gorąco (czerwony pasek).
Drugi może być używany do zaopatrzenia w zimną wodę; pierwszy nie może być instalowany do zaopatrzenia w ciepłą wodę. Okucia są standardowe, wytrzymują temperatury do + 95 ° C.
Etapy instalacji systemu zaopatrzenia w wodę w mieszkaniu
Aby rozpocząć instalację wodociągu wykonanego z propylenu w mieszkaniu własnymi rękami, musisz umieścić miejsca na przewody rurowe na ścianach. W niektórych przypadkach układanie odbywa się na podłodze. Znakowanie odbywa się ołówkiem lub kredą. Ważne jest, aby ustawić linie na takie same uszkodzenia z podłogi.
Istnieją dwa rodzaje instalacji:
- ukryty;
- otwarty.
Pierwszy - rury wodne są układane w bramach, które są wykonane w ścianie lub podłodze. Są to rowki o głębokości 1,5-2 średnice ułożonych w stos rur. Po zakończeniu instalacji strobiki są uszczelniane środkami naprawczymi: cementowo-piaskowym, gipsowym, gipsowym lub szpachlowym.Jeśli strobery są wykonane w podłodze, są one wylewane za pomocą jastrychu w procesie wyrównywania podstawy podłogi.
Otwartą metodą instalacji jest przymocowanie rur do ścian za pomocą plastikowych obejm (zacisków). Te ostatnie są przymocowane do powierzchni ściany za pomocą wkrętów samogwintujących na kołkach.
Funkcje montażowe:
- w przypadku wykonania ukrytego okablowania rura doprowadzająca ciepłą wodę jest zawsze układana po prawej stronie linii doprowadzającej zimną wodę lub od góry;
- w obwodzie otwartym obwód ciepłej wody jest zamontowany na rurze zimnej wody;
- jeżeli całkowita długość obwodu wodnego nie przekracza 10 m, można zastosować rury o średnicy 20 mm;
- jeśli ten parametr mieści się w zakresie 10-30 m, lepiej jest użyć rur o średnicy 25 mm;
- jeśli długość dopływu wody przekracza 30 m, zaleca się instalowanie rur o średnicy 32 mm.
W schemacie kolektora do utworzenia systemu zaopatrzenia w wodę w mieszkaniu stosuje się dużą liczbę obwodów rurowych. Aby je zmniejszyć, często stosuje się wersję łączoną - do każdego pomieszczenia prowadzi się jedną rurę, a urządzenia hydrauliczne są połączone osobno przez kolektor.
Instalacja rurowa
Zgodnie z wykonanym szkicem kawałki rur są cięte. Lepiej zmierzyć ich długość za pomocą bram i przeciąć specjalnym obcinakiem do rur. Zamiast tego możesz użyć piły do metalu. Głównym wymaganiem jest płaski koniec.
Przy nakładaniu rozmiaru na rurę należy pamiętać, że jej końce zostaną wlutowane w złączki. Dlatego każdy koniec jest nieco przedłużony o 1,5-2 cm.
Głównym wymogiem w procesie spawania jest podgrzanie produktu do wymaganej temperatury i włożenie go do siebie bez obrotu.
Sama instalacja może rozpoczynać się od pionu do armatury lub odwrotnie. Sekcje rur ułożone w strobach muszą być zamocowane wewnątrz rowków. Istnieje kilka opcji, najprostszym jest wkręcenie śruby samogwintującej w shtroba i przymocowanie do niej rury drutem dziewiarskim. Jeśli do przeprowadzenia zaopatrzenia w wodę w mieszkaniu używana jest rura o małej średnicy, nie można jej zamontować. Mieszanka naprawcza dobrze utrzyma sieć wodociągową w rowkach.
Eyeliner do urządzeń sanitarnych
Istnieją dwa sposoby podłączenia urządzenia hydraulicznego do systemu hydraulicznego: sztywne i elastyczne. Pierwsza opcja wymaga wysokiej dokładności doprowadzenia rury do urządzenia hydraulicznego. Błąd jest dozwolony w zakresie 1-5 mm. Ale ten rodzaj połączenia ma duży plus - brak elementu pośredniego. Jedno połączenie gwintowane służy do dokowania.
Częściej używają elastycznego rodzaju połączenia za pomocą węży (tulei), jednak istnieje pewien rodzaj sprzętu, który można podłączyć tylko mocno. Są to opalane gazem kotły grzewcze lub kolumny, a także wieszaki na ręczniki i podgrzewacze wody.
Elastyczny eyeliner jest łatwiejszy do podłączenia. Tutaj nie jest wymagane dokładne doprowadzenie rur do armatury. Ale ten rodzaj połączenia ma swoje wady:
- dwa złącza gwintowane, które zawsze stanowią potencjalny punkt przecieku;
- jakość węży wpływa na długotrwałe działanie punktu połączenia.
Węże na rynku są reprezentowane przez dwie modyfikacje. Wersja polimerowa służy do połączenia pralki i zmywarki. Połączenie jest wykonane za pomocą plastikowych nakrętek łączących. Nakrętki węża z oplotem ze stali nierdzewnej są chromowane lub wykonane z mosiądzu. W obu przypadkach uszczelki gumowe lub polimerowe są instalowane wewnątrz nakrętek złączkowych.
