Düzgün inşa edilmiş bir oluk kompleksi, cepheyi ve temel temelini yağmur ve eriyik akışlarının yıkıcı etkisinden güvenilir bir şekilde koruyacaktır. Bir projeyi doğru bir şekilde hazırlar ve tüm teknolojik kurallara uyarsanız, profesyonel bir ekip tutmadan, kendi ellerinizle alçak bir binada çatıdan su çıkarmak için bir sistem kurmak mümkündür.
Drenajın amacı ve kapsamı
Oluk kompleksi, çatıdan suyun tek bir akımda toplandığı ve binadan boşaltıldığı oluk ve boru parçalarından oluşur.
Bir kanalizasyon sisteminin yokluğunda, sedimanter ve eriyik su temeli ve duvarları doldurur, yapı malzemeleri hızla çöker. Islak duvarlar ısıyı daha kötü tutar ve çirkin görünür.
İyi donanımlı bir çatı fırtınası bundan kaçınmaya yardımcı olur. Modern tasarımlar ve malzemeler, binanın tasarımı ve çevredeki manzara ile uyumlu bir şekilde birleştirilen verimli oluklar oluşturmayı mümkün kılar.
Çatı drenaj sistemlerinin çeşitleri ve düzenlenmesi
Üretim yöntemine göre, oluklar kendi kendine üretilir ve özel işletmelerde yaratılır. Birincisi düşük maliyetli ve özgün tasarıma sahiptir. Plastik şişelerden bile çeşitli doğaçlama malzemelerden drenaj yapabilirsiniz. Dezavantajı, düğümleri bağlamadaki zorluktur. Buna ek olarak, sanatsal drenajlar endüstriyel olanlara göre genellikle daha az dayanıklıdır. İkincisi GOST'lere göre yapılır, üreticiler ürün hakkında bir garanti verir. Özellikle profesyonel kurulum göz önüne alındığında, fiyatları daha yüksektir.
En iyi seçenek, bir drenaj kompleksinin bireysel bir şemasını, bitmiş parçaların satın alınmasını ve kendi kendine montajı oluşturmaktır.
Drenaj sistemlerinin çalışma prensibi de değişir. Üç şekilde çalışabilirler:
- Örgütsüz. Su, yerçekimi etkisi altında çatıdan doğal olarak akar.
- Organize iç. Tüm drenaj elemanları ağı binanın içinde bulunur.
- Dışarıda organize. Kompleks evin dışına kurulur.
İlk durumda, duvarları ve temeli bir şekilde korumak için, çatı uzantıları büyük yapılır (en az 0,6 m) ve yağmur veya erimiş kar akıntıları yere düşer. SNiP 31-06-2009'a göre, 5 kattan fazla olmayan ve eğimli çatılı evlerde benzer bir şema uygulanmaktadır. Avluya doğru eğilmelidir. Sadece yağışın en az olduğu alanlarda (yılda 30 cm'den fazla olmayan) benzer çatılı evler inşa etmesine izin verilir.
Eğimli çatılardan en iyi drenaj yöntemi harici. Kanalizasyonlar bir fırtına kanalizasyonunda düzenlenir. Kompleksin kurulumu basittir ve ciddi yatırımlar gerektirmez. Bu durumda, çatının yapılandırması dikkate alınmalıdır:
- Çatıda bir eğimli çatı oluğu kompleksi bir borudan oluşur ve alt kısma bir eğimin altına monte edilir.
- Gable yapılardaki drenaj sistemleri, çatının her iki tarafı için ayrı bir drenaj gerektirir.
- Çatı dört eğimli ise - kalça, oluk ve boru parçaları yapının çevresine monte edilir.
- Gable çatı için, oluk gable alanındaki ayrı bölümlere monte edilir.
Dahili versiyon genellikle yumuşak kaplamalı düz çatılarla donatılmıştır. Çatı yapısı eğimli ise, çok nadiren, sadece endüstriyel tesislerde kullanılır. Kayrak çatılar bu drenaj yöntemine uyarlanmamıştır, sadece harici versiyon onlar için uygundur.
Düz çatılarda, korkuluktan dış drenajlar kullanılabilir. Bunun için özel parapet hunileri monte edilir.
Üretim malzemesi
Bütçe seçeneği, polimer malzemelerden yapılmış drenaj sistemleridir. Artılar şunları içerir:
- güneş ışığı altında solmaya karşı direnç;
- korozyona bağışıklık;
- dayanımı;
- hafif;
- geniş sıcaklık aralığı (40 derece dondan 70 dereceye kadar ısı);
- Kurulum kolaylığı;
- çeşitli renk ve sistem elemanlarının konfigürasyonları.
PVC parçaların dezavantajları yüksek doğrusal genleşme katsayısı ve düşük darbe direncidir. Düzgün kurulmuş bir kurulumdan sonraki son dezavantaj o kadar önemli değildir. Bununla birlikte, yüksek katlı binalara polimer sistemleri kurulması önerilmez.
Plastik çatı drenaj sistemleri için fiyatlar uygun - minimum set için 1900 ruble.
Kompleksleri yapışkan yöntemle veya lastik contalar kullanarak monte edin. İlk yöntem daha iyidir, çünkü "soğuk kaynak" kullanılır ve parçaların bağlantısı moleküler düzeyde gerçekleşir. İkinci seçenek, contaların periyodik olarak değiştirilmesini gerektirir.
Metalden daha dayanıklı oluklar: bakır veya çelik alaşımları. İkincisi galvanizlenir veya bir polimer tabakası ile kaplanır. Metal drenler her yükseklikte binalara monte edilir.
Bakır ürünler korozyona karşı daha dayanıklıdır, esnek, dayanıklıdır, ağır yüklerden ve agresif ortamlardan korkmazlar. Bununla birlikte, her parçanın maliyeti en az 1000 ruble.
Galvanizli veya polimer kaplı kompleksler daha ucuzdur - minimum set için 5000 ruble. Ancak yanlış kullanımda, kaplamanın altına nem girmesi ve pas oluşumu riski vardır, bu da hizmet ömrünü azaltır.
Metal olukların avantajları ve dezavantajları:
| profesyoneller | eksiler |
| Çarpma dayanıklılığı | Ağır ağırlık |
| Güvenilirlik | Küçük bir renk yelpazesi |
| Şiddetli yağışlı bölgelerde önemli olan ağır yüklere direnç | Karmaşık çatılara montajı imkansız kılan az sayıda eleman |
| Yangına dayanıklılık | Kurulum işinin karmaşıklığı |
| Doğrusal genişleme eksikliği | Çelik parçaların zayıf kaplanması |
Çoğu marka çeşitli malzemelerden oluklar üretir. Örneğin, Unikma'da demir dışı metallerden, plastik, galvanizli çelik veya polimer kaplamadan her türlü drenajı satın alabilirsiniz.
Tasarım ve hesaplamalar
Ev yapımı bir kompleks oluştururken veya bitmiş parçalardan harici bir çatı drenaj sistemi kurmadan önce, çizim içeren bir proje oluşturmanız gerekecektir. Tüm teknik özellikleri dikkate alarak kaç tane ve hangi detayın gerekli olacağına dair doğru bir hesaplama. Gerekli olacak:
- kanalizasyon boruları;
- Oluklar;
- ilk iki öğeyi bağlamak için huniler;
- oluk parçalarının uçlarındaki tapalar;
- yapısal elemanları sabitlemek için montaj braketleri ve kelepçeleri;
- filtre ızgaraları.
Tasarım çalışmaları çatı çevresinin ölçülmesi ile başlar. Oluk parçalarının uzunluğu, yapının çevresinden en az yüzde beş daha uzun olmalıdır, böylece engelsiz yağış nakli için bir fark yaratılabilir. Eğim metre başına 0,5-2 cm'dir. Çevreyi ölçerken, çıkıntıları ve bacalar gibi olağanüstü mimari ayrıntıları göz önünde bulundurun.
Oluk bölümleri arasında, daha sonra boru oluklarının montajı ile drenaj hunileri yerleştirilir. Aralarındaki mesafe 24 metreyi geçmemelidir, ancak her 10 metrede bir takılması önerilir.Huni ve boruların optimum çapı, oluk eğimini arttırmamak için 8-12 m'dir.
Farklı tedarikçilerden atık kompleksi elemanlarının boyutları biraz değişebilir, bu nedenle tüm detayları tek bir yerden satın almanız önerilir.
Çelik veya bakırdan yapılmış bir oluk monte edilirse, dirsekler her 100 cm'de, eğer polimerlerden - her 50 cm'de bir sabitlenir.Ayrıca, drenajların boşaltılması için bir yağmur suyu drenaj şeması oluşturulur.
Oluğun kenarı çatı düzleminin en az 3 cm altına yerleştirilir, aksi takdirde kayar kar örtüsü nedeniyle elemanın hasar görme riski vardır.
Inşaat montajı
Havzayı takmadan önce gerekli aletleri monte edin:
- elektrikli tornavida;
- demir testeresi veya öğütücü;
- metal veya plastik kesici için makaslar;
- şerit metre, inşaat seviyesi.
Binanın duvarlarının malzemesine bağlı olarak, gerekli yükseklik ve sabitleme donanımına sahip portatif bir merdiven gerekecektir.
Drenaj kompleksi yukarıdan aşağıya doğru gerçekleştirilir. İlk olarak, drenaj kanalları sabitlenir, daha sonra drenaj boruları monte edilir. Çalışmayı kolaylaştırmak için, braketlerin tam olarak nereye takılacağını işaretleyin.
Adım adım kılavuz, bitmiş parçalardan kendi ellerinizle çatıdan su tahliyesi yapmaya yardımcı olacaktır:
- İşaretin alt kısmına bir huni ve kirişleri veya rüzgar panosuna takarak üstteki braketi takın. Kabloyu huni ile braket arasına çekin ve kalan tutucuları sabitleyin. Aşırı olanlardan huniye veya kuplaja olan mesafe 100 mm'den fazla değildir. Diğer tutucular arasındaki mesafe yaklaşık 60 cm'dir.
- Yivleri tutuculara sabitleyin. İki parçanın birleştirilmesi bir kuplaj ile gerçekleştirilir.
- Oluk çizgilerini binanın dış ve iç köşelerine bağlayan köşe parçalarını sabitleyin. Sonunda tapaları takın.
- Bir boru parçası kullanarak benzer bir parçaya bağlanan, ancak ters yöne bakan tahliye hunisine bir dirsek takın. Bu, drenaj borusuna evin duvarına maksimum yaklaşmayı mümkün kılacaktır. İkinci diz hortum kelepçesiyle sabitlenir.
- Dolusavak kelepçelerini duvarlara birbirinden en fazla 170 cm mesafede sabitleyin.
- Toprak yüzeyinden 30 cm mesafede bir tahliye parçası takın. Tüm parçaları dikey olarak monte edin.
Tüm savaklar monte edildiğinde, ara kelepçeler takın ve sabitleme elemanlarını sıkın.
Düzgün monte edilmiş bir drenaj kompleksi, şikayetsiz birkaç on yıl sürecek.
